Institutionum Hebraicarum abbreuiatio M. Sancte Pagnino Lucensi authore

발행: 1556년

분량: 130페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Secundum N

Facite breue,& vocaturi & lup nna pathach pamuum,quod interdum ponatur vice pathiali magni. Tertium NFacit i breue,quando post literam,sub qua ponitur, protinus non sequitur'. unde& vocatur ii p richiric sine iod. Quartum N Facit o breue, appellati,que Inp-Cames raptu hoc est,raptim prolatum. Quintum NFacit u breue,quu ponitur ante seua quiescens, vel literam daghessala, alioqui est ut vin serec, & nomen eiusn ea vi iv tria puncta, & zmavi Iapaggregatio siue contractio labiorum: quod u proi rei nequeat,nisi labiis aggregatis sue contractis. Sut & alia duo puncta e praedictis composita, quae illa adhuc reuiora reddunt, &deseruiunt praecipue' literis gutturalibus n n-ν, & cames, pathach, & se-gu,quum volunt illa breuiare.quorum

Prius NFacit a, & nome eius nna 'yn pathach raptum, hoc est,raptim pronuntiatum. Alterum NFacite,&nomen eius, ron seghol raptum.

Quod facit e breuissimum, quando pronuntiatur. Siquidem interdum quiescit dest,non sentitur litera.

122쪽

De punctis.

Literae omnes quum habent puctum vocale, sunt consenantes. N quum quiescunt,vim habent vocalium. Puncta itaque quantibet literam, vocalem proprie reddunt,secundum punctorum varietatem. Puncta principaliora, quae nostras quinque reddut vocales,sunt decem :quorum figuras ponam sub litera Kvel supra illam. Primum NFacita longum,& vocatur an Iza Cames latum, vel cames bina magnum,ad disserentiam parui. Secundum NFacit e longum, & vocatur Ipst Cain paruum,quia interdum eius gerit vices. Tertium

Facit i longum,quando post literam,sub qua ponitur,mox sequiru & appellatur p 'nQuartum i In sinistro cornu literae superne positum hoc pacto id facito longum,& dicitur u nQuintum . Facit u longum, &semper venit cum εἰ appellatur pratu

Alia quinque puncta, easdem voc iles reddunt breues:quorum

primum N . Facita breue, & vocatur hi a nna pathach magnVidi

ad discrimen pathach parui.

123쪽

aleph

Beth

Daeth

Zain

i Iod

Nun lu

Samech

Nota quod V cum puncto in dextrocornu vocatur Mavi: Positum vero in sinistro hoc modo iv, appella diurneso,& est s prolatione densius altero s tendens ad a. Quod ex Ephrataeorum historia grammatici acce

124쪽

De verbis geminaris,& eoriam sex sy ciebus, De pineti haddam .,& verbo pertilio, De octo speciebus quiescentium, de c

De coniugatione histit,& verbo perfecto, De decem speciebus quiescentium, De tribus speciebus desectivorum, De quatuor speciebus geminatorum, Debiniam polieti, De binian nis hall, De septem speciesus quiescentium, De sex speciebus desedi uorum, De duabus speciebus geminatorum, De bimata hiilipalisl,α verbo persecto, De septem speciebus quiescentium,

& quatuor speciebus geminatorum, C

De tribus speciebus desectivorum,& totidem geminatorum, Cap. x x x I x. Depulta ire echo,& speciebus quiescentium,& desectivorum, cap. π L. De hostiat persecto quiescente,desectivo,& geminato, cap.x L r. De verbis quadratis & eompositis, Cap. π LII. De praepositionibus, adverbiis, coniunctionibus, & interiectionibus , c

ic . - institutionum, nupera reuerendo sacrae Theologiae Doctore Sancte Pagnino Lucens, ordinis Praedicatorii, aedita.

De figuris ae nominibus Isteram Hebraicarum,& punctis quae sunt loco v callum,dc eorum nominibus, cAP. r.

visi N Ti duae literae sunt Hebraeis, ει earii viginti septem figurae. Sunt enim quinque ex illis quae duplicem habent figuram, ut est in alphabeto: quaru prior in principio & medio scribitur dictionis, posterior in

fine tantum.

125쪽

INDET HVIVs OPERI s. De figuris ac nominibus literarum Hebraicarum, &puctis,quae suntloco

calium,& eorum nominibus, Caput i. De duplici daghes,& rapheli,& desius, Cap. II. De accentibus &literis nia Iaa, quae sequuntur literas rim, Cap. ι I r. De potestate literarum & syllabis. Cap. Irti. De duplici literarum diuisione,& literis deseruientibus, Cap.v. De puncturaliterarum deseruientium, Cap. V I. De nomine,& eius speciebus haddaustitiaitHatili pόEs,hesiachas, de comparatiuo,superlativo,& diminutivo, Cap. II. De nominibus numeralibus, cardinalibus, Cap. v I str. De generibus nominum & eorum coniunaione cum pronominibus, de speciebus nominum persectorum, Cap. IX. De nominibus tres lueras habentibus radicales,desinentibus in vel L aut 'Cap. X.

De nominibus habentibus tres Meras radicales,desinetibus in P signum communiter foemineum, Cap. X r. De nominibus habentibus tres literas radicales,desinentibus in o , aut de geminatis, Cap. x i I. . De nominibus quae cii tribus literis radicalibus assumunt in principio di ii . minis costitutivum eum pathach, vel sego i, Vel chiric, aut cames chathepli

vel seuat, & de iis quae assumunt o in principio, & n, aut ri, vel lita fine,

De nominibus quae praeter literas radicales assi ut in principio N, aut n, veI',aut a,vel n, Sc in fine nonnulla habent ri, aut vel I, aut n. Cap. X I ii I. De nominibus desectivis quae carenta, aut ,&in principio assumunt: vel n, ct in sine nonnulla n radicale,aut deseruiens,vela, aut R, CR p. x V. De nominibus quorum secunda quae est a quiescit, quorum nonnulla in principio iniimunt ri vel o aut n,& in fine n vel a au n, Cap. x v i. De nominibus desinetibus iu n radicate, aut deseruiens,quae in principio nullam assumunt literam deseruientem,& iis quae in fine sabent a vel ' vice n. ct iis quae in principio assumunt N vel n aut a vel : aut n, & iis quae carentri,& iis quae vice n habent' aut a,S iis quae desinunt in , Cap. xvii. De nominibus genipatis simpliciter,& iis quae assumut ri vel o aut n in principio,& nominibus quadratis,& quinque literarum, Cap. X v II r. De pronomine separato, Cap. X I x. De verborum literis, persenis,numeris,seneribus,coniugationibus,ac temporibus,& eorum nominibus, Cap. A X. De diuisione verborum inperfecta, quiescentia, deiectiva, ct geminata, α bini in cal perfecto, Cap. x x i. De coniunctione verbi persecti cum pronomine, Cap. xxii. De tredecim speciebus verborum quiescentium, Cap. X x it r. De quinque speciebus verborum desectivorum, cap. X X IIII. A. m.

126쪽

tractatu apud nos aedidit Hebraicarum uastitutionii, quatuor libris discretii, opus sane elegans,valde que iis necessarium, qui sacris in literis non cutetenus proficere student.Nec interim i docedo destitit:victus nanque iuuenii aliquot precibus, quorum animos linguae huius sanctitas, simul & utilitas excitabat,

perbenigne se omnibus exhibuit praeceptore: In quo rii ipse numero cum receptus essem, persuaserat enim ille,nei meis familiaribus negotiis aliqua do seriatus, otiose lepus tereremὶvideretu,que liber ille institutionu, 2b authoritatum copia,citataque Hebraeoru gramaticorum sententias, prolixior: coepi hominem rohare,ut si fieri posset, resecatis quae extra simplice eruditione ad materiae tantum confirmatione faciunt, paruas institutiones aederet, librumq; inenchiridion reduceret. hoc pacto fore, Vt adolescentes proli χitate rudimentorum minime terreantur, sed auidius incubant, si videant breuiter ac dilucide, quae maxime necessaria sunt,sibi tantu apponi. Quod quide secuὸ exoraui,licet ab homine aliis grauioribus curis intento atque occupato. Redegit itaque angusto velut in an illo tota Hebraeam grammaticen, quae ob innumeras accentuum, punctoria, literariisque obseruationes, itetmque varietates, videbo tur prius n6 posse nisi diffusius tractari,nil perinde relinques quod ad veram absolutamq ue institutione conduceret. T : to itaque laetus munere,ne ea ingratus viderer, cui quicquid seni debeo, effeci ut opusculum meo latum nomini addictit,alios quoque iuuare posset. Mod quid vos oro ingenui adolescentes, aequis animis suscipite,si uti Latinas Graeca sque,sic Hebraeas literas I ea-liis antiquitate,& authore nobiliores assequi cupitis: si denique facile vobis aditum petitis,ad diuinarii scripturarii intelligentiam. Existimate inqua,a Deo opi .max. nequaqua casu factum,ut tanti aeui opus,vetus scilicet instaurientu, ex tanta praesertim illius gelis calamitate, ad nos usque deuenerit incorruptu,&ex quo nihil proprii spledoris diminutu sit: quod quide pene nulli scriptorum,recentioris etia memoriae, c6tigitin nempe ut operis nobilitatem ostenderet, tum ut aeternu haberemus spei ac salutis nostrae testimonili, dicente ipse, Scrutamini scripturas. Alioqui quae gratia, aut quae utilitas tantum opus permisisse,nisi scrutemur,nisi legamus,nisi demu expedamus propria verba,quae sancti illi homines, im0 Deus per illos dictauit, solis interpretabus semper fidentes,& tanqua cibit alieno prius ore massim absorbetes 3 Vna enim quaeque linguarii, sitos colores habet, quos aegre vertas in aliena, naturalisq; lectio magis afficit,magis delectat:veluti aqua e fonte hausta, itieti iucudior est si seruata porrexeris. Accipite igitur meu hoc munusculu,exiguit sateor, sed opportunii,& ut iam dictis est)necessariu: De ue primu grati sitis,qui,cum saeculi hui' nostri inscelicitas ne dica prauitas in turbida omnia atque obnubilata reddideritata tamen vestra studia, quae vera spectant disciplina, probat,soueique, ut eius beneficio adsint plurimi omnium linguarii scriptores, quorsi opera bonae literae citra paucoria inuidiam vigeat,& a quoru manibus semper prodeat aliquid ad publicae utilitatis c5modum. Sancte deinde vestru amate, maiora ab eo propediem expectates,quibus & vestris laboribus succurratur,& huius lin

uae dignitas illustretur. Neque vero is sum, qui siquid hac mea parua induria vos profecita sentiam quod unicὸ cupio) in parte vestrae laudis admuti

recusem. Valete.

127쪽

1 N T E tot aerum iras, seu potius iniurias, de quibux merito nostra haec aetas queritur,nulla calamitosor,nulla indignior videtur, quam quae bonas literas imperit ac premit. Idque non modo prouenit regum principumque nostri temporis culpa,quos authoritate,praemiisque illas tueri oportuit, atq; -- tollere,non deprimere,ut faciunt: sed quod peius est aptiuatis quibusque vario praetextu longe implacabilius affliguntur. Quorum n ulli adeo sibis piunt, ut damnent statim, siquid a foecundioribus ingeniis, & rem literariani augendi studiosis, nouila lucem aeditur, quo proden e multis, laesisse neminem velint .nec damnent tantum, nam id quis non sacilὸ serret sed perinde acti paratum semper habeant livoris sui telum,statim se ad maledicta,ad coi uitia atque inuectivas csiserunt, quibus eruditos quosque incessant: ut quado imitari non datur, lacerando obscurent. nimirum satis cuiusque obiectionis bus fecisse putantes,si,veluti oracula,tria tantum verba protulerint,llic stilocet nequaquam Theologiam sapit, alter haereseos suspectus esse potest,ille operis sui nouitate veterib' derogare studet: caeteraque id genus libere statuut decernuntque, nullis adiectis rationibus, nisi quod authoritatem pro ratione haberi volunt, ain dixisset Pythagorasitiosi interim ipsi,nihilque molientes, quo genuinos suos virtute, non procacitate: ratione, non inuidia, acuisse via deantur. Inuidiosum sane genus hominum, quum id maxime agat, ut qui animandi potius ad bonas artes forent, terrificis hisce Guitiis oppressi, pedem saepe retrahat. sed nihil demit agiit, clim virtus ipsa obtenebrari possit ad tempus,non extingui. Videmus enim haud sane paucos nostrae tepestatis praeci rissimos viros,qui neglecta omni inuidia,ingenii sui monimeta, in publicum aedere c6modum, non dedignatur: inter quos unus est facto Pagninus,unus. in qua qui omnium iudicio,no modor vitae integritate ct religione, sed multiplici doctrina,optimo cuique aetatis nostrae aequari possit .Hic cum in Graecis, Latinisque literis nemini secundus haberetur, in Hebraicis primus ex nostris quod Mut glacie scidit: quas ita est assecutus, ut merito lingua hac illo autho re apud nos non modo renatam, sed & amplificata sateri cogamur. Sciunt eruditi omnes, praesertim arcanam studiosi literarii, quid hactenus inc odi attulerit huius linguae ignoratio: du plaraque si crae paginae loca, siue teporum vitio, siue librariorum incuria deprauata, nemo auderet corrigere: nec posset quis,divi Hieronymi instituto,ubi ambigua inciderent ad fonte Hebraeum recurrere,ob nulla scilicet Hebraicae linguae peritia. Inde factum est saepenume-m,ut ii ulli ruoni quide illi,sed non ideo satis eruditi interpretes, plaerisque in locis a recta deuiarint: leuiarint inquam,non quod inutilia sci ipserint, sed ab authoni mente lQὸaliena. Quod animaduertens Sactes nosterinouam aggressus est utriusque instrumeti transsatione: quae quam sibi Gliciter cesserit, quatumve diuino huic operi attulerit dignitatis, venustatis, spledoris qud ad fidelitate interpretis dico)norut hi qui iam librii in manibus tenent,vero sque sensus ex veris,cdeliterque redditis verbis elicere gaudent. Hoc non cotentur,

128쪽

usne puer Mosi linguam perdiscere sacram Paucis,qud valeas visere gesta 'atrumt

129쪽

gnino Lucens authore.

PARISII s.

Ex oscina Caroli Stephani Typographi Regii.

M. D. LV I.

SEARCH

MENU NAVIGATION