Tractatvs de potestate svmmi pontificis in rebvs temporalibvs : adversus Gulielmvm Barclaivm

5쪽

TRACTATUS

DE POTEST A TE

SUMMI PONTIFICIS

IN REBUS TEMPORA

CARD. BELLAR MINO.

ANNO M. C. X.

6쪽

Imprimatur Casan delu Vicefigerens. Imprimatur.

Er. Ludovicus Ystella Magister sacri Palati Apostolici.

7쪽

FICIS IN TEMPOR

LIBUS.

Aduersus

BARCLA IV M.

PRAERATIO.

Glibrum Gulielmi Barolui de Pote sate Papae nuper emisset in lucem,ncque nomen secum,neque Typographi, ac ne loci quidem ubi Lber excusussi, prodere ausus est diuamuis enim in quibusdam codicibin editus dicaturis liber Musipontio id tamen confictum'

st,exploratum habeo. Timuit videlicet, nec sine causa,poenam,aut vituperationem non praemium, aut laudem expetarauit. Nomen. tantism auctoris, quod ipse acIor,si viveret,

libete ortasse texisset ibere detexit quod

sciret eum ad Iudicem upremum quocatum, C raptu nihilnegocij cum mortalibus iam habere. Hae aue non boni operis argumenta a suntn

8쪽

AET A THO. Funt' qui enim male agit, Odit lucem, non venit ad lucem, Vim arguantur Ο-pera eius qui autem facit Veritatem, Venit ad lucem, Ut manifestetur opera eius, quia in Deo sunt facta, Ioan s. Ipse etiam Barctaim veriti fortasse,ne incredibilis arrogantiae, ac temeritatis argueretur, siquasi alter Goliath, aduersius acies omniuCatholiacorumscriptorum unusprocederet,dissimulata multitudine aduersariorum,meastius

scripta exproposito oppugnandas cepit. Sed

ego non tanti sium, ut causam Ecclesiae unia uerse a me unopendere existimem noui imperfectum meum; sicio me inum esse de mul

tis, neque committam,ut comum causaestrae

iudicetur,stiue dissutando fem siue cadam. Ea de causa primis adferam in mediustententias clarissimorum Scriptorum ex omni natione orbis Christiani , t omnes intest E

gant Barciai siententiam singularem esse, M

Scriptoribus at licis omnib. tu Theologis, tu Sacroru Canonu,ac ciuiliu leguprofessor,bin repugnare. Mirum autem esse ibarcia ius nunc viveret in theatrum tot Virorsdocti imorum, Italorum, Gasiorum Hispanorum, Germanorum, atque Anglorum in troauctus, tot aduersalumina intuem vel os ape

9쪽

PRAEFATIO. sos aperire, aut omninὰ mutire auderet Deinde,υ dessententia Catholicae Ecclesiae nemo dubitarepositi, plurium concitiorum Patres in unum quoimaximum concitium cogam; mbi aliquot Summi Pontifices,nonpauca Patriarchaellurimi inchiepiscopi. scopi, Abbates, ali 0 viri docti Umi, qui variys locis, se temporibus olim congregat ederunt;nuciterum mul omnes couentant, se unu Barciatu in medit; vocatu sententi inuis obruat. PoWremo cuiatis consZiterit um ex gulis ScriptorIbus, tum ex Concilijsgeneraobus,

quis it Eccles a Catholicae sensus de Summi Potisicis potestate in teporalibine tum demuad Barcui obiecZIoγie luendas, atque eius argumenta examinanda deueniam. Et quo-mam arctaim potestatem Summi Ponti cis in temporalibi iniuerse negat , ego quo-oue potessatem eandem uniuerse astruam.

non multum laborans s ea potestas sit absiluta, vel in ordine tantum adgiritualia si extendat. Relaturus igitur ententias istus strium Scriptorum Occident ais Ecclesiae, de Potesate Papae in temporalibus, visum ea ab Italua natione Incipere, quia idem obseruatum esse video in Concilio Connantiense in I SE

10쪽

SENTENTIA 'VLLVS TRIVM

Scriptorum nationis Italicae. P Rimus igitur ex Italica natione prodeat Sanctus Gregorius VII. Papa, qui lib. 8 .Regiitri sui, epist. r. ad Episcopum Metensem, copio5edocet , posse a Romano Pontillae Principes Christianos excommunicari, principatu priuari, eorumque subditos ab obedientia eorum absolui:

Quod autem, inquit, postulasti, te nostrisscriptis iuuari,ct praemuniri utra illorum insaniam, qui nefando oregarriunt, non potulfe asic latenisanctae,

Apostolica Seri Regem Henricum excommunicare, 3re quemquam sacramentos citatis eius absoluere,ctc. Sanctus Thomas Aquinas, qui non solum excellenti doctrina floruit, sed ea sanctitatis gloria fulsit, ut eum ab omni adulatione erga Pontificem longissime ab iste, dubitari non possit,in 2.2. q. IO. art. Io. Con meranditur est, inquit, quod dominium, relpralatio introsi a sunt ex ture human distinctio autemsdestum, vel in delium est de iure diuino ius autem divinum quod est exgratia, non tositi laeshArnanum, quod eis ex naturali ratione ideo distin iis stilium, ct in destumsecundumse confiderata, non tollit don mu is praelatione=v in delium repra deles Potest tamen iuste per sententiam, ve ordinationem Ecclesia, aut toritatem Dei habentis, tale is do- nini', velpraΓι tonis tolli quia in deles meritis sua in delitatis merentur potestatem amittere pers. Ies, qui transferuntur institos Dei, sed hoc quidem Ecclesia quandoque facit, quandoque non facit haec Sanctus Thomas, qui duo dicit aduersus Barctatae