Institutiones aulicae, nunquam editae, ex C. Tacito cum primis, sed et aliis historicis ab authore incerto privatim traditae, et jam ab Eusebio Meisnero, editore, publico donatae

151쪽

AVLICAE. III lis detegi nec quacunque etiam

ditate tractata , cenam stu-ἰ XIV. L, o lae hinc ad tantum as aptitudinem vel causam fu- am, nemo mortalium credidit - veneficiorum magnitudo, qui' ornatus erat principi fecerat

inionem fidelitatis ad

asto ingenio ineptus ut batur. n enim tantium humili loco na-

sedri in te tam impedite erat, it e re post et intelligi eamque bal aciem quum gratam operatori Geret post de indust ita avectaba. XXV. Ista assentatione e 'a' miliaritatem principis utque adeo

sinuavit, ut etiam Gyi vice lilia tac ita ulum Constantina intimum iiteret. Tandem ditatus a princi- oe, inque senatorum numeram alle

Cus spes suas altius emittere

que ogressius est, '

152쪽

principis ad se eptrum ipsum regitaret. Id consilium primum iaperit , quos imperatori fesciebat promittens ingentia pibantibus e operam Q ciaturis nuentes laudans ob benevolenti erga principem , cujus rei explotorem se simulabat. XLVI. Ista agitans , omni

conscientiam, nisi quorum non mi

tueret, effugerat effecissetque tit terrimum facinus, nisi ab uno co sciorum proditus ejusque arte di prehensus fui siet tum , quum gli

dium, quem in jugulum princis

acta erat, manu teneret. Imperat

tantam injuriam tam leniter tul ut, quo dam ex coniuratis capit supplicio, ipsium sceleris ducem exilio affecisse fatis haberet. XXVII. Longum esset, huc nanes adducere eos, qui in aulis nafragium fecerunt illos, inquam, qtalib

153쪽

illa , quae aut hocibus On

tum ob culpa mimanifesti, Vertamiam ob sus icionem cogitati a i oris, contigcrunt. Nos ista a tesse contenti, hoc talitum additus Superbiam omnem, et illa

incipem ambitione seu ac talaria,

robration maledicentia plen e vel nimio comitatu, Otiendat, liam ei se ad exitium.

Actati, ossiciorum exprobra -- rio in aula Alexandi i Magni I na lotam Clytumque perdidere.

demque ventis Craterus etiam abreptus paene fuit certe acceptior lon

e fuisset principi , si intra gene-

154쪽

rota limites modestiae substiti II. Ita C. Silius apud Tiberi Antonius primus apud Vespasi Sylla apud Agrippam regem,

cia sua depraedicando, fructu eo omni se privarunt. De quorum pribus Tacitus, Annal. P Josephus de postremo est viden III. Destrui actationibus humodi fortunam suam, credunt pcipes quam sibi debere hi non tuti meritisve subjectorum, vi

volunt. st sit

IV. Libido etiam reprehendit Tdi actiones principum, desinatio iram principe invehendi libertas arrogantide Vicina, est fugienda timenes, de Hephaestione,qui histis: nibus, aliisque id genus hominil, diversoria assignara quae militibdebebantur, petulantius coram lexandro conquestus , stemam

gis incurrit.

155쪽

V Cum principe etiam agere iliarius, aut curarum principamim se lum venditare arbitriana, rbiam sapit certe vanitatem,secli vaticia interdum ibidem se unal erit Exempla talium multa pal- e tanti alii uortis. Quam im deste se otii us ut Helioga talo est aliam Turiivis cibA- io Mammeae filio λ Quorumbe imperatocis jussu fumo citi ut

ocatuS, fortuna immore quam

lirior, utcnso justo vis , ut qm una vendiderat,stimo punia etiar. lille , jactare solitus erat, principem eoi consiliis sui, etiamque ut, hii prodesset emptori rem faciebat, favorem venditando.

vi. Iciprimis digna memoratu

planciani arrogantia quae ''am' tate comitabatur, cin perfidiam tandem prorupit Arrogantiae ante fuit, ut opponere se Battiano, apes. 4 vocis

156쪽

ratoris filio, authori dignitatis

fortunae suae, non dubitaret TiVanus pota , ut, per urbem incedi

non aditum solummodo , sed in nem fere conspectum sui . alpraeclusum vellet, praeeuntibus seper, qui obvios via depellerent Pisidias tandem in principem suum,

que conjurationis manifestus, castis poenam subivit.

VII. Regnante apud Galli

Philippo Bello anguerrandus ire , cum Carolo Valesio ad vel veluti fronte dimicare ausius, qu misere cum aliis perierit, ex histor Gallicis est notum. VIII. Ante omnia quoqueaulis cavendum est , ne serendis iter principes discordiis operat commodemus. Illi enim, reconc liati inter se, tales plaerumque amicitiae suae mactant. Cujus rei cui multa exempla omnium genti ui

s isti

157쪽

AvLIAE III briae, tum memorabile inprimis onis Crondor seri est, quod Ba-

ca suppeditat. Is apud Radulfumiitinum in flagranti gratia age- eidemque principi aut hor ml- tiarum cum matre sitit. Rediitit ea mater cum filio in gratiam udorserus autem lingua oculisse ij multatus suit.

Λ T XXIII. ieetiolantia principis, eorumque qui gratia valent apud principem , quomodo

Rincipibus ergo non adversari debemus non autem solis, sedi estis etiam, qui gratia apud prin-ipes supra nos Valent.

II. Consilium id Germanicus riens Agrippina: dabat. De quo

acitus. Tum ad uxorem ver)m,nquit, Annal. 2. per memoriam si I, communes liberos oravis, exue ret

158쪽

re ferociam, saevienti fortuna sui

mitteret animum; neu regressa urbem, aemulatione potentiae, validures irritaret. Neglectum Agrippin i praeceptum hoc, dcipiam 4 libe ejus perdidit. Diximus paullo aniquae fuerit Eumenis minuta api Alexandrum gratia, quum de phaestione querendo, irreverentii in principem se gessisset, desin accisatum retexisset invidiam. III. Ideo, quum orere queapiam principis benevolentia viderimus, sollicite nostra aut horitas, quae est, velut ad trutinam cum illi est appendenda, ut sciamus, nostratne an illius, praeponderet. Et in isti

examine non tam ad speciem exterinam , quam ad momenta caussarui interiorum, attendendum est.

IV. Craterus , mephaestion imagna coequali fere uterque grati: valere apud Alexandrum aliquandi

159쪽

int donec Alexander ipse di- Hen faceret quum alterum, a-um regis alterum, amicum Α-indri appellaret. Ex hac nime judicium facere poterat Crate quum principes voluntati piaeique sitae, quam dignitati, addi res sint, cariores ab illis quoque

eri eo , qui Alexandros, id est, b , quam qui fortunam regum

luiis adorant. Et, quanquam,

to pollea inter ipsum o Hephaeonem dividio, per quod tota aula partes abscessierat , Alexander utri se parti addictum ostenderet; a Viter utrumque objurgans rnam minitans, si hanc ei serram posterum traherenti in ista tamen radi ratione , qua Alexander usus, non tam aequalis ipsius erga umque affectio, quam singularis edam principibusque imitanda identia eluxit. Discordiam istam

turbas

160쪽

turbas magnas dare posse videbaneque Crateri mirificam apud M.

cedonas aut horitatem, neu silum i

Hephaestionem favorem , illi irdiosum , ignorabat. Ergo Hepstionem, minuendae ejus invidiae, publico Craterum, ne Macedo offenderentur, privatim increpat. V. Inter eos , qui in examiprincipalis benevolentiae negligchtiores, vel male subducta ration

imperitiores sim unt, numerari mretur Antonius Primus qui contedere cum Mutiano ausus , didic tandem exitiosius esse, hunc, qua Vespasianum ipsum, sprevisse. V I. Atque ad hunc modum psius ministri injuriam, quam domni, acrius vindicari, res est fere Nanium aularum exemplis contestita Caussam indagat Dio, postquanin Seiano idem contigisse, narrasse VII. Luemadmodum sit, quo inqui