Florae Neobrandenburgensis prodromum

발행: 연대 미상

분량: 111페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ad inserint ' Cur eam, quae minus a sensu communi et e rerientia quotidiana abhorret, improbandam atque rem absindam habendam esse censeamus ' Cur illi philosophiae, quae in sola cogitatione versatur, et leges naturae praesumta prvveris habet, primas in medicina, rationi sanae secundasta inu. Si de organisatione , tanquam scientiae medicae fundamento, quaeritur, habent singuli philosophi aliam eius

notionem mente informatam Verbisque obscuris κpressam, de veritate disputatur, quisque ceteris acutior et perspicacior esse cupit. Alia est Facuvi ac RoscHLAvniet, aliae REIxxx et BRANDIsret I alia SCHELLINGII opinio et praesumtio Veri, ergo non satis constat, utra in parte sit veritas. Etenim occulta est interior corporis humani fabrica, ergo dubiae sunt leges ab ratione ac cogitatioue, non ab Ap xientia, unica in rebus physicis et medicis magistra, deductae. Immo vero nesciunt illi naturae interpretes et mystagogi, quod vitae principium, qui fons, quae origo sit, immo vero, utrum Vita et organitatio a se disserant, nec ne ambiguntariue fluctuant. Et tamen medicos eo adigere cupiunt, ut sinistinora victas manus dent, ut obseruationem certam et veram incertae probabilique postponant, et dithyrambicis phil sophorum verbis, Ut oraculis deorum, sine cunctatione idem adhibeant. Fac vero, num ex his antesignanis propius a vero abesse, aegri tamen non speciosis verbis, non sopbi malis, non captionibus dialecticis, sed arte, quae iam satis usu confirmata est tuto percurantur. Pergit CZLsus, ,disserunt quoque pro natura locoram geners medicinae, et aliud opus eji Romae, aliud in Aegypto, aliud in Gallia. Recte ac vere illa dicta putes Coa --uiunt DOMLINO I. iti P. 5a.

102쪽

madunt enim evertentiae, optima medicinans ars. nu,gia mae Inspiciamus Volumina HIPPOCRATis, BAGLHI MO .

Tum, qui de minis epidemicis et endemicis, de morbis aeaeli vi pendentibus, de morbis aetatum, sexus et artificumstripserunt, constabitque empiricis istis sua fides, naturae sua auctoritas. Certa esse potest ea curandi regula, quam professor artis scripserat, et, athedra dictaeuemat, si per sospectetur, sed falsis, certe minus tuta Uiurimum erit, ad angulos aegros transferatur. Caussa continens mois Tum communia non datur, si apud ingeniosos pathologos, philosophia sua contentos, ergo nec dantur communia morborum remedia Sunt morbi, quos ab hypermenia sunt alii, quos ab asthonia prosectos satis Vere putemus, licet ergo pathologis praecepta curandi systemati aptare, sed coluilio multo eget medicus aegris adsidens, nisi generali decreto in applicatione identidem falli ac errare clina aegroriam periculo, lit. Diuersissima hominum corporumque natura est, tutio que medendi via habenda videtur, quae non ab quaestioniabus professorum theoreticis, sed experimentis, post secula firmis, sumta et deducta est. Si erum medici veteres et novi, qui diuersa de curationibus senserant, homines diuersis remediis ad eandem sanitatem perdunerunt, non e re medic arum esse videtur, ni caussae theoreticae hypermeniae otastheniae, vel cuicunque alii philosophorum coniecturam tanquam scopulo, tenaciter inhaesisse, quia iteram quaeri oportuit, Vnde hoc in casu, quem medicus ante oculos habet, asthania nata, fota exacerbata erat. Quae debilitatis eaussa propria quasique priu ubi a medico sublata fuerit, morbus ipse finiri et debuit, et potuit. Cur ergo temerφtiuaeramus et sectemur caussam occultam Vel philosophicam, Quam mente quid in cogitare lic't medi imentis adsequi

103쪽

non licet ' Cur magis lubitas latentium rem1m coniectura in curatione adhibeamus, quam praecepta longo su confidimata' Cur magni professoris et philosophi subtilis auctoritati ita concedamus, vi ne latum quidem ab eius verbis is cedere permittatur Quid si nec dentur morbi monicit Ita nuper censuit ScΗΜxDxv a tinc, demto uno sy malis fulcro et praesidio, ipsum systema ruinosum futurum opinari licet Quid cii nec tanta sit astheniae amplitudo et ambitus, , BnvNovis adsectae sibi et aliis persuadenti Ergo nec semper ac ubivis incitandum ac stimulandum est. ne a perpetuo incitamento vires aegri collapsae pereant. Quin ipse caballus, continuo calcare ad currendum adactus, viribus exhaustis, subito corruat necesse est Hoc numcertum est. de rebus medicis posse in utramque partem disseri, sed Auam maxime incertum est Vtra in lar te sit decretorum constantia it veritas, neque euentu morbi semper respondet artificis doctrinae, opinioni, eonte crurae tacet ergo suam cuique artis professori et medico

laudem sinunque honorem tribuere, aequum est, ut RoS-- LAvnxv ingenio, rarto dialectica et facundia ceteros Brononianos multum antistare ingenue profiteamur, neque Vero tanta auctoritatis Vis esse potest ut caeco quasi impetu in adsensum abrepti attrahamur eo, quo nos ducere Velit, imque, quid Verum quid probabile, quid e sumtionibus precariis credibile, quid in his conclusiunculis subrepticium, hinc ad fallendos et illaqueandos lectores aptum, in systemate incitabilitatis vel organismi sit, publice priuatimque dicera

104쪽

as -- a merito collaudatus. Videtur ergo CELSus , empiricorum argumenta et verba reserens, non male statuisse, ,morbos ηon loquentia, sed remediis curari, quae Ii quis elinguis, pergit ille , visu discreta bene norit, hic aliquanto maior medicus futurus est, quam si sine usu linguam suam et philos Priam excoluerit. De freta methodie paucis disserit Cur sv d uberiusCAELTU AURELIANus I. Contendunt vero methodici, nullius ausae notitiam quidquam ad curationes pertiner' satiscue eo quaedam communia morborum intueri adfrictum, suens, mixtum. Cognito eo, quod ex his es, si compus ad ictum es, digerendum esse, is Vluuio laborat,

eontinendum, , tum vitium habet, occurrendum subindeaeehementiori malo iubent et Veteres ergo methodici nole-han in coniectura rerum latentium esse medicinam, et Parum artis esse in obseruatione everimentorum credebant, hinc nec rationales, nec empirici dicendi videntur. Haec pra repta, adspectu leuia et prohabilia, opinioni artificum bene respondent, naturae morborum minime, quia, Vt recte praecipit CELSUS , vix ulla emetu Praecuta medicinalis ars recipit, saepe communium injoecti contraria, Propriorum tantum salutaris es, et caussae quoque aesimat in saepe morbum soluit. Ego vero nulli parti et sectae addictus laudo empiriscorum veterum prudentiam et methodi veteris facilitatem ad inuenienda remedia, cum euidentes caussas arriperet, obscuras Teiiceret, laudo et nouam Brunonianorum methodum, sed vero desidero, eius auctores tantum ea sequi, quae ab cogitatione. nata, ab ipsa arte ac su reiecta putes. Neque communia

ista

105쪽

ista sne eognitione caussariani accurata adeo certa et perpetua sunt, ut hinc semper inueniri possit vera curandi methodus. Aeger enim non curat theoreticorum somnia et commenta, hoc vero iure suo postulat, ne quis medicorum et valetudinem, et vitam suam nundinetur, et in se, quid demum noua ratio valeat, periclitetur. Aliud est intra se despere ac suauiter delirare, aliud deliri in ceterorum hominum corporibus experiri. Illud licet cuique philosopho et medico, qui sibi aliquis deus est, nullisque se legibus obligare cupit, hoc vero non licet. Adhibeamus ergo in docenda et laesenda medicina rationem eam, quae naturae quam maxime com sentiat, non vero eam, quam professoris opinio inuenit, auctoritas ceteris, tanquam iugum, imponendam curauit.

indici prudentis est vera a probabilibus secernere, docti viri est cum Erunc I dicere, nunquam inuenietur, fi contenti fuerimus inuentis. qui alium sequitur nihil inueni imo nec quaerit quid ergo Νοα ibo per priorum et aequalium)-efigies Ego vero utar via veteri, sed Lyropiorem planiorem rue incitabilitatem inuenero, hunc muniam, certe persequar, in quantum e Vsu certa et omni exceptione fuerit superior qui ante nos is mouerunt, et etiamnum movent) non domini nostri, sed duces sunt. Patet omnibus irri- eas, nondum es occuPata, multum ex illa etiam futuris' lictum es. Epist. 53.

Sed de his satis Indicenda sunt doctassimi Mndidati sollemnia inauguralia, qui laudabili diligen

tia apti nos aedicitiam et didicit, et apse agitauit. Iam metae proximis hanc scholasticae et academicae vitae rationem ex instituto maiorum nobis tradidit.

106쪽

ver EMEMTI sit e LEMco. Hi dileetissmi or tes, quos adhuc 1υρersites venerari licet, maxima me forureis non in chrisianae retiagionis doctrina solum, sed in Omnibus quoque, quae uerili congruunt animo, ueris erudiendum eum me. Praec torum scholae ublieae in urbe patri institutione egregia Per comPlures annos frustus Berotinum erit, ibique per annum ine grum gymnasum Berolino, Coloniense sub au-Diciis celeberrimi GEDico frequentavi. Deinde

sero medicinae tam internae quam eaeternae, ecrninus sudio historiae naturalis quod iam inde a

tenera aetate summo amore complexus et cir χρ ram daturus, ineunte anno 3oo ab b. --RI, tunc emρoris collegii medico, chiriamici decano, insudiosorum numerum ec iussum. Per annum Praec eorum celeberrimorum atque meritissimorum

non solum Praelectiones frequentavi, sedetiam scri- για diligenter perlegi. ud Celeberrimum ἔπι - DENOν Vm ZOOlogiam atque Bolanicen, o ME IRE PIUM Oseologiam ac Anatomen, via clari B ρ fim eam atque Chemiam audiui in m ιhes atque Logica Eaeceu MEMAVETTERVAErPraece torem habui, Physiologiam denique L L. TER en atque E er. Eon mihi erad

Tum anno 38o I. Halam veni, atque a b incorro ι. . Prorectore magnifco, civium numero adseri

107쪽

rtili atque doctrina de morbis Oeurorum Praee ω- rem veneratus sum, MI SPRENGELIUM BOt nicen, ateretiam medicam antque emisticen docentem audivi, incoLXr de anatomis athologisca melectionibus interfui.

Denique elatis feae menψibus, enam Profectus, Oram

Magni'Prorectore ScΗΛυDro academiae nomen d di, ibique ervinum et dimidium annum commoratus

furn Meellentissimis tibi aeque doctissimis raec e ribus me gavisum fuisse gratissima mente glorior.

Peria LoDAn universamAnatomiam, Neurologiam ima cum Angiologis atque Chirurgiam manualem summa sollertia tradentem audivi. Illustr. STAMsen. raelectiones in artem Obstetriciam frequenω- si, Clar. EA TEX Arem fascias chirurgicas rite adplicandi uis eum doctria de fracturis a que luacationibus mihi tradidit. Eaeceu SORκυ iun de pathologia ac hervia Deeiadi, eleeιω-nibus interfui, E er Emo Enc Byaediam universae mediciniae mihi tradidit, atque Cabia sicum aperuit, Meest Ese in Heraemia ac Eneomologia oetorem habuti Merritationibus quoque linteis sub ODEM et mmaera moderm mine inerroi, ut e nonnisis lectionibus publieis e priuatilfimis omnium horum praecmeorum tot tantaque in me beneficia gratis a mente ad cineres usque colere non deri tam Numenque sin

remum, ι Eorum vitam Per langam annorumI riem ad feram senectutem uaque Per ωι, Precor. Nuper ordinem nostrum decenter adiit, ut ad examen, quod candidatorum est, admitteretur, idque recte ac cum Plausu examinatorum superauit.

SEARCH

MENU NAVIGATION