장음표시 사용
11쪽
VII. Neque minus reprehensi a nostris Pine da, ortellus , NAio magusque sunt . qui terrestrem Paradisum non certum quemdam, secretumque locum, sed universum terrarum Orbem fuisse existimarunt. Ac miror equidem homines in Scripturarum lectione versatos, quique plures esse Mundos minime censerent . in hqc Opinionum monis
stra, flagitiaque i ne i di sse. Etenim post funestum in ud universoque hominum generi lucta' sum Adami seelus ejedios ex felici illa fortunataque
sede Proto parentes nostros fuisse , positumque Cherubim , qui aditum illis, eorumque posteris intercluderet. Moses refert. Quamobrem si Pa. radisus universus hic terrarum Orbis erat, ejectum hinc Adamum, neque fuctim illi ejusque posteris huc redeundi potestatem tueantur necesse est. Id autem cum Patrum . Interpretumque Scripturarum, qui Sc ixisse hic. st mortuum esse Adamum defendunt . traditione pugnat . Igitur sive ejectum e Paradiso Adamum non fuisse mendum est . sive Para di su m certum quemdam locum fuisse confitendum . Sed nihil est. quamobrem in re per se clara perspicuaque diutius morer. Quamobrem
VIII. Ac Paradisum in Oriente consitum fuisse scriptura testatur. Nam quo locobLatinus Interpres Plautaverat autem Deus Paradisum voluptatis a principio, vertit; Septuaginta Et plautavit Deus Parad Inm iu Eden ad Orientem reddiderunt. Neque versis Latina textus Hebr Samaritani. atque Arabica discrepat. Prior namque sic habete Plantavit
quoque Dominus Deus hortum in Eden ab Orientem posterior autem Et pla
radisu in illum in Orientalibus Regionibus ( et si de loco vehementer dic derent consitum iudicarunt. Consule Irenam lib. T. capi v Theophylum Mutiochenam lib. II. ad Autolycum. Lactantium Lib. II. Divinarum Institutionum cap. xl II. Basilium. homil. XXX. de Paradiso. Iohanxem chrysopromum homil. XIII. in Genesim . r. Augustinum lib. II. de Genesi Contra Manichq os cap. IX. Diodorum Tarserasum apud Theodore tum interrogatione XXV. in Genesim ac Iobanvem Damascenam lib. II. de Fide orthodoxi . Nam de regione, in qua sita felix illa sedis suerit. nihil attinet dicere. Melius est enim, ut de hac ipsa qu*stione disputans lib. Ul . de Genesi ad litt. Augustinus scribit, bitare de occultis, quam tigare de incerit, . IX. Quoniam vero suscepta a nobis de terrestri Paradiso disputatio est postulat insti tuti ratio, ut de arbore scientie boni, A mali, & de arbore viti quarum est a Mose facta mentio, disset dinus. Atque illas fuisse ab essectu nuncupatas nostroruin confido, opinio est. Nam Iosiphi Hebr*i, Nemc sii, ac Iohannis Dama sceni, qui iuditam illia scientio boniae mali. immortalitatisque impertientis vim esse censuerunt . exolosa Iamdudum est a nostris , & reprobata sententia. Etenim rudi, 'tilii iiigenii ect ut lib. de Paradiso Motas Bdi lepha ait existimare arbs remutiem boni , malique coetuitionem laetiri possc iii , a quibus ederetur. O es'
12쪽
ὰ,bbrem , qua se vectare, evadas imm=rtalis .cQuare probo quod seriptum ub Augustino est tib VII l. de Genesi ad liti. cap. vl. arborem scientithoni . & mali eo fuisse nomane appellatam, quia si post prohibitionem ex illa homo ederet , is illa erat precepti ratura transtremo: in qua homo pereaeperientiam paena disceret , quid interesset iηter obedientia bonum. O inuisbe senile malum ; arborem autem vitS , quia quamquam corporalem cibum, silem tamen ea arbor frGabat, quo corpus homihis sauitate stabili firmarethr. bis sext ex alio libo, sed nonnulla in piratione Ialabritatis occulta, ut eodem libro eao. V. Augustinus ipse scribit. Nam ab effectibus inditum nomen iebus frequentissime fuisse neminem in Scripturarum lectione medioeriter versat una fugit. Quare Iohannes Chrysostomus sermone VII. in
Genesin, cum quesisset qua de cq g , s von ipsa ligni natura mentiam h buit boni. O mali, sed ex isti, p*ng propter inobedientiam ob de statumii num illata manifestius hoc dirici; homo, tigrumum scientia bone, ae mali diois dature ita gravissime respondit: Quod nimirum hie scriptura mos fit, ubi
pes cuipiam in locis, aut temporibus quibusdam aceiderit, a rebus mis . oetempora, in Ioca vocare Mitto exempla qe S ad id demonstrandum. &plurima, & gravissima eodem loco affert. Confer, si vacat, Teodoretum anterrogatione XXVI. in Genesim, Basilum telluciensem Oratione II. de Adamo. ac severianum Gabalitanum Oratione VI. de Mundi Creatione. X. Uerum est ad Protoparentem Adamum redeundum. Ergo cum adjutor smilis eius non inveniretur, sopore in illum immisso cum obis dormisset tulit unam ex costis eius Deus, eamque in mulierem S dificavit. Negarunt hoc nostra Religionis hostes Celsua Epicurgus . A Iulianus Apostata, in iis libris. quos advertam Christinnam Religionem
et serio runt. Itaquet nostrum Plerique, ut Scripturarum auctoritatem
ad allegoriam confugerunt, ac prior altria Genes eos capita.
'lie, uda figurate essis censueruat, ut lib. Viti. de Genesii ad liti. A est auctor. Hos Thomas Casetanus vir. & doctissimus. & de Republiea optime meritus, sed in Scripturis explicandis an '' es fons, parum tenax imitatus, parabolice, quq sunt a Mose Jqrum ' - , ghesione narrata, exposuit. At horum Opinio neque cum scri-e' hyl P eum patribus componi ullo modo potest. N-m ut nihilptura , neq* narratioidetorqueri ad allegoriam nequit, quo-
iles CAP A hbm,nem, di secandum imaginem suam fecit eum
idq*ixi L 'R .diuicti.m semile fibi. Paulus item epist. i. ad Corinthios Cessu W e set ibit, diir ex mulier , sed muἰiere ex viro. At si Evam cap. ii ' . quo Adamum, creatam existimassent, dixissentne eo 'M P μ' .diui. iuvi semile sibi, non vir ex mulierer sed malle, ex viro pereo Ru interpretumque testimonia; Est enim illorum de re rS Vrrum se utque explorata sententia .
i' Neque vero minus . turpiter lapsus Caietanus idem est, quolo eo Evt tentationem, l-psiumquq flvrdie est interpretatus. Molas enim
13쪽
ae Serper tem unum ex terrq animantibus voeat, & Deum ita cum Serrente post patratum ab Eva. Adamoque scelus colloquentem inducit et uia Iethri hoc. maledictus ea inter omnia avimantia. Ima : S- tuum gradieria . in terram cemedes cunctis diebus vite itiae. Hee autem cadere in Diabolum nequire quis non videt E Quare Patres omnes veri Serpentis organo adhibito in errorem Evam induxisse docue-
xv it o. rque, ut alio omittam, Augustinus lib. XI. de Genesi ad liti. cap. Ult.:Noviest . inquit. permissus ( Diabolus tentare feminam, visi per ferpentem, nee virum , nisi per faminam et sed ia se pente ipse loquutua
Ct, utens eosvelut organo, movensque eius naturam eo modo, quo movere ille, moveri illa potuit ad exprimetios verborum Ionos , in figia corporalia. per qu* mulier suadentis intelligeret volvvtatemh. Ai1. Cum igitur Diaboli fraudibus dolisque circumventa mulierin errorem incidisset, hominemque in idem scelus ipsa induxisset. eie
aditu tuos, eorumque posteros prohiberet. Est autem a novesu, his , , '' 'd' i sedc magna diligentia, atque animo si A n- u dyssi qui cxistere Paradisum in eoque ker--,his, 'Vy Rs i 'tq; C hi qm putent. Horum sententiam eruditissimus Mal-' Bessi de Paradiso terrestri scripsit libro, quem tanti GaIn bis, eiu tibi, ' qm Dc irum Princeps fecit, ut eum reliquis omisqui existere defendit. Sunt
heh., hii, et '' 'N PQR qm rapiti mersistri omnino Paradisum nequc ulla eius vestigia superesse . existimant . Quare nos, qui neque ' tr/'βηddm temere auct 'ritatem , neque incerta que sunt,
si h ri 'RRI βμ Π'Ri Ndm in tanta opinionum rarietateterum fieri profecto potest, ut earum nulla, alterum certe , ut plus una vera sit, feri non potest . quemadmodum de variis Philosophorum de Deorum natura sententris disputans Cicer ipnimadvertit. . e 'ix h msed', ut Adainum. Evamque vernam esse salutem AE :m', err-sseque I dii nutu, atque titas, qui id negarunt,
elere auctoritas Nam Auctor libri Sapienti cap. X.
14쪽
monet, ne quidquam hac in causa temere constituatur, cum opinionem illam, b Encraticis HS reticis esse prosectam constet. Quare fuerunt. quibu pertum quo lo eo dubitari de Adami salute posse di Rit, non quod ipsu sentiret sed quod alii dixisse arbitrarentur. At ego verum ne id sit, non admodum laboro.5ie enim statuo; Cum reliqui omnes Patres salutem esse adeptum Adamum tueantur, nullam a nobis Euperti rationem sieri oportere. Reliquos autem Patre, illud tueri . nemo est, qui ignor t. Legito Denaeum lib. Ille aduersus haereses cap. XXXIll. Tertv ianum ij b. de Penitentia cap. I s. & lib. n. eontra Marcionem c p. XXV. Origessem trafatu XXXV. in Mutili eum
3piphanium hyre si XLV i. Gregorium lib. vis. Ipist. XXX ld. ad Eulonium aliosque quam plures, quorum sunt d AOstrii colle ea de re, ae re
XIV. Age nunc, quq Zd Enochii vaticinium, transsationemque spectarit, expenda inus. Ac si Ochium hominibus extremum jugietum pie. dixi sio. S. Iudas in epist. Canonica vers. X lv. & XV. quo loco Enochiivuli et nium recit-t, est si uctor . Quare Clemens Alexandrinus Iusti huc Martyr . Tertullianus, aliique nonnulli, cum vaticinium illud ex eo. quiei reum ferebatur, En Ochii libro translatum fuisse ab S. Iuda censuissent, librum illum maximo in pretio veluti Canonicum habueri t. Ego vero an tum abest , ut illi S ussentiar, ut libellum illum non ab Enochio divini Spiritus as tu perscriptum, sed ab impostore aliquo confictum, edi.iumque sub Erochii nomine existimem . Nam qui in eius fragmento , quod editum Zb Syncet O , Sealigero, Hircherioque est, de Angulorura
eum mulieribus connubiis narrantur, non modo homines divino astante
Spiritu seribente, sed quolibet eandem. qui Pietatem colat, sunt omnino indigna. Quare Sapienter reliqui Patres esse illum in nothis h libendum iudiearunt. Ad eundi sunt Origenes homil. X t. in librum Numero eum, & lib. V. contra Celsum . Hiero mul in Catalogo Seripiritum
reel fialii eorum in bea Apostolo Erdire ideo bi , ct in epist. at rii Mi .e. postremo Augustiqui lib. XV. de Civitate Lei cap. XXI ii. ia
15쪽
autem in epist. ad Hebrqos eap. XI. Euseb, inquit, tragalus est ne videret
moriem, di non inveniebarer, quia transtulit eum Dominus. Age vero si evivis Enochius decessisset, quo tandem modo Enoch transsatus est in Paradisum ste. Enoch transtatus est, ne videret mortem dixi sient Prq tereo Patres. Omnes enim hoc mira consensione tuentur. Quare S. Hieronymus Enochii translationem inter illa Fidei dogmata recenset, quq salva in Deum fide negari nequeunt. Nam in comm . in epist. ad Philemonem : Credit, inquit qui 'iam in Conditorem Deum P Nemo potest eredere . nisi prius erediderit vera esse de sanctis eius, qua scrip.a Iunt. Adam a teo plasmatam, Evam ea costa illas , O latere fabricatam . Enoch translatum &e. XVI. H is autem, qui a nobis. quo transsatus pnochius fuerit, inquirerent, graviter est ab Chrysostomo, ac Theodoreto responsu in . Ac Chrysostomus quidem homil. XLVII. in Genesim: si quis, ait, curissius rogare velit, Ed vicere et Et quo ipsum transtulit . , num usque ad prsse s vj-aerit. Discat non condieuire humanis cogitationibus obsequi , curiosus ea, sus a Deo fiunt, explorare , ted ere re his , qua dicuntur . Theodoretus
autem interrogatione XLV. in Genesim : Non laquirenda Iuvi , inquit , q*g si evito sunt tradita sed vexeraoda. Non ignoro plerosque veteriam ins aradisum terrestrem Ecclesiastici, ut arbitron auctoritate permotos tr ni .r . . . . e ' Sed eorum est: incerta auctoritas . Quare
litisentibus inter se Patribus. quam, malit, sequi Nostrum quisque opinionem potest. Etenim paucorum auctoritas, ut probabilis sit opinio,
acit, ut certa sit, non facit. Nam ad Ecclesiastici testimonium quod attinet, nihil ervi inde posse, est a plerisque demonstra. tum. Quamobrem Rupertus lib. III. Comm. in Genesim cap. XXX lv. Nequam n quit Icri' iura dat intelligi, quod Evoch , O Eliam Deus tulerit in ipsum Paradi mus ita sublati iuvi, ut tu secretam quamdam regio vem teri a ducerentur, libi ' metva carnis, O spiritus quiete viverent, quorum ue ad finim Mundi re aut ,ror mortis debitum soluavi. XVII. Interea temporis cum vitiari hominum animi cipissent vi
dentes Fi , Dei filias hominem , quod essent pulchra. asstimuerunt tibi uxores
ex orassi hui, quas elegerant , ut cap. Geneseos VI. Moses narrat. Porro
quos Filios Dei Moses appellat. Sethi posteros, quas autem filias hominu n, Caini, I amech que filias fuisse. est omnino pe picuum . Quam mobrem S. Iohannes chrysostramus homil. XX. in Genesim , cum hommines Dei silios appellari in Scripturis plerisque earum testimoniis Ostendisset: Prius, inquit, nocuimus: vo, morem esse scripturae. ut h mmei Dei, ' oeet. Et quia isti a setho originem trabebant, O ab eius filio, qui ap- p qtui est Enos et dieit ex vi: Iste speravit vocari nomine Domini Dei rq ' p stea dioeati su et filii D i in Divinis scripturis, propterea quod
eo rum 3e Tarenthmivirtutem imitati sunt 3 Filios autem Cam, di qui ex eo RV . . , si us hominum dioeat. Confer Oricum Aaexandrinum lib. lI dam' u in (,en si n. Theodb et is interrogatione XLVll. in Gem sim.
Abgrumst, ut Itb. X v. de ciuitate Dei cap. XIlI. X tu,
16쪽
XVIII. Qui cum ita sint, errarunt vehementer Antenagoras ustinus Martyr, Clemens Alexandrinus, Tertullianus, aliique veterum, qui eum in eorruptos codices incidissent, vitiata, is b Angelis mulieres, Gigantesque genitos existimarunt. Itaque acriter est b reliquis Patribus illorum opinio confutata. Angeli enim corpuris expertes cum sint, neque nubere, neque gignere ullos possunt, Quare jure optimo sententiam illam fibulam ineo derate lotae*tiam , si urcam , & blasphemam S. Iohannes Chrysostomus loco laudato, eius vero Patronos nimis stupidos, stolidosque Theodoretus appellat. era enim pacto , ut Cyrilli Alexandrini loeo indiculo verbis utar, non stultitis prox mum sit dicere spiritus earne superiores . ab eaque semotos carnalium amore tangi pxl X. Cum igitur vitiati hominum animi fuissent, quemadmodum est a nobis paulo ante traditum, CXX. annorum spatium pristituit
Deus, quo scelera omnia PSnitentia expiare, excidiumque avertere ho amines possent. Scio Philonem, Lactantium, & Ruperium . quos Te status Abulensis Episcopus est sequutus, verba illa Geneseos cap. I. de vite hominibus concesse spatio explicare. Verum id magno in errore versantur. Nam fuisse post diluvium, qui ducentis, quadringentis, quingentisque annis vixerint, tam certum est . ut negari a nemine sine temeritate possit. Non igitur, ut Hieronymus scribit c libro traditionum Hebrajcarum in Genesim) umana vita , ut multi errant, in centum viginti annos contracta est ; sed generationi tui centum viginti anni ad paenitentiam dati sunt. Legi etiam potest T. Iohannes Chos o mus homil. XXlI. in Genesim . & Augustinus lib. XI . de Civitate Dei cap. XXIT
XX. Extremum est, ut Isaac una Pereyrum, Isaacum Tositum, alio
que perpaucos, qui universale fuisse Noeticum diluvium negarunt , refellamus. Quamquam hoc mihi tam esse perspicuum videtur, ut verear. ne rem minime dubiam, dubiam argumentando tactam . Flevatur enim . ,rimentatione perspicuitas , ut est ab Cicerone lib. III. de natura
Demum adnotatum . Et sane ita Vst a Mose Noetici diluvii xureatio deseriota ut secus explicari illa neque sit, Nam si universale Noe teucidi iuuium non fuit, quo tandem modo aquae omlita repleverunt in supe re rae opertique sunt omnet mo iei excessi sub universo caelo P Quomodo eo ulti 'ta es omnis caro, quR move g;-r Aper terram volucrum, animanti is,h sti. um omniumque reptili Am, qu8 repigrum; super terram Z Quomodo .hi
Z η hhistae, , ct cuncta, tv qvjbrumi est D rq ut m vita, in terra mortua schi titutiud.& Christiani Omnc , A iud Si univcrsale Neoticum Dil. .suri fuisse eonstanti, ncque ullo umqu/m te por* interrupta traditione tu.die, urit Vide Ioseph m lib. I, contra Appionem , & lib. I. Antiquitatum iudaiearis in cap. IV. Nam Patrum testimonid vel, proferre vel indieare. 5 molestum esset. & in re certissima minime necessarium . Quid eum pii, hi ei ipsit Noetici diluvii, eius ine universalis meminerint 2 consulendi sunt hi Cus challegi apud IOscphum lib. I. antiquitatum cap. IV. Ab=
17쪽
XII. Alexander Pol sthor apud S. Cyrillum Alexandrinum lib. I. contraiulianum. Lucianus lib. de Dea Syria. Melo in opere adversus ludios. ut refert Alexander Polysthor apud Eusebium lib. IX. Pr parationis Evangelicq cap. XlX. ac postremo Nicola a Damascenaea lib. XCvI. histori universalis apud Iosephum loco laudato. Cum igitur id Scriptura tradat, doceant Patres. ludii confirment, ethnici ipsi fateantur. quis erit tam demens, qui hoc non dicam negare. ( id enim temeritatis esset minime ferendi sed voeare in controversiam audeati Nam Pereyri. vossitque argumenta, ac confutata ab aliis sunt, di a nobis, cum ea de re in disputatione quiretur, facili, ut ego quidem spero opera, nulloque negotio confutabuntgr.