장음표시 사용
11쪽
imponeretur, nedum ut nunc idia ipso navem ducente in trierarchorum numero
haberi possit. Nihil essest Billimabnus, quum dieit, hoc non obstitisse quo minus assumsaium Pamphalus eum ceteris triera via seceret Nam ut ni,il obstiterit, atmin ut trierarctas aestimoniam laesere potuit, cessit a L meeratus ille Nicia. filius sine dabio familiae eiusdem fuit, uias stemma exponit Metalitas, Uribundanae a. - με. -- αια--α -- , p. 246. quaeque plurimum gloriae a viei ris debebat Niciae, qui bello mento tinparator saerati Haius igitur Winepos noster fuit Nieeraias Atqui ex eisdem inscriptionibus navalibus XI K3. XIV. e 20 4 II 3. XVI. a aTI. apparet, a- Actordanti pago, sed Crdantidis Mae familiam adseriptam laisse. Mais est igitur, cui fidem faciat quem hic habemus Ri--ατος - μουσιος Neque sunt Rose i Sed is vim verbis
laeere quam iastruinanti tam suspecti fidem prodere miluit. Igitur delari iussit vo δη- ρ ros quippe ab alia manu os Iob illatum, ut Aerat Παμφιλος 'Aχερμυ- σιος ci quam satentiam Mehaeeia's 4. a. p. O . eaienus eris omelius quoque eoaeessit, Misse ais .is χλατος aueinys addet t. aso ego huis eo metioni aliquam veritatis speeseia ae dare ex eo, a Pamphilus Aeherdasius quia .in laudatii ab Assis ori u . Mo. At hae v si. quum vi verbis adhibita demum es ita sit, alia videtur is ea vam aspr. t grossus sum via persistere, adltatius levitatis ama- ieiorem testim nitri iam ex is et incuriae librarios ad unam omnes. mae valde,vitam ut Sphetii 4 suspestus Eup*mon, quem Aesionis
12쪽
Legum alla satis ratio est. AEleet tesumsilia νγ la alas dis atqui
hominis usum seripta, postquam reeitata erant, Miclebantur, sive, si ho magist et, in tabularii tenebris abseondebantur leges vero isti ervitas et ab ipso popularsi ptae, publie exposatae, miribus omise erant. Θanquam nolim hoc is, nostra re umeri si iam vehementer. Nam eo tempore, quo ista omnia in Demo ἀ ienem illata sunt id quod primo re p. c. n. aeonio laetum esse eo uicit inita minatus, quin iam ante si ronis et Dionysii Misara sensis tempora laetum si ima dubitat Mehnectius , aetas Demosthenim iam mepta est pro anti altate haberi aritas Atheniensium in aliam Armam redigi leges quae olim saerant modo neglio atque abrogari modo immutari atque novae fieri ut appareat, quae istias temporis propria suissent leges institutaque non tam ex ipsa rita sorsque quam in seriptis cognosci potuisse. Quorum seriptorum tria erant genera, aeta ainca, reiptae antiquitatem illustrantia, orationes Aelfiarum quidem patet omniam misissimum)isisse, lapides die legibus inseriptos es. Franali EI M vem. m. p. 3 3.) eum que, ut videtur, Vographa in publie tabularis andita Harpore. s. v. μητρ6oH. mno, eri ex lapidibus nam de tabularis quis post Apellisontis rapinas, quas enarrat Athen. V. p. 2I E statuendam it obseurum est deges aranethra taeenastas, ut ait C. F. Hermanaus με. - ma p. 4 peti putuisse ins disio eo edendum est. Sed ut latear quod sentio, hoe multum ano sedalitatis atque diligentiae, isfis praesertim temporibus ae moribus, quum neque prismiaaemia eaque multo in eiusmodi rebust diligentiora multos Stoloespas vidissentit in tantum laborem si quis, doctus sane rhetor exanclasset, neque is fin/media, sive potius in ipso prem retroitu subhtitisset, neque fieri letisset' quin omnino tota res eidem ederet elleius. Proxime ab his sterum genus abest, quod ominetae inpiis historieorum, philosophorum, aut qaa rum. Horam qui leges institutaque popularem raseiast illustra-rtia iudieatos M.
13쪽
genere posteriores quidem rhodire prorsus erant des; sed autiquiores, quorum axempli caussa natis habeo unum nominare Diarmum, illud minime neglexisse eertum est quod quantum Aeerit ad cognoseeadas leges Atticas, ut mittam alia, ex eis maxime aestimari potest quae leguntur in m otionis laxio exeo in extit, Aristotelis, Bemstrii Phalerei Theophrasti, Philoeliori. Veram hos ipsus seriptores et si qui alii in auxilium meati sunt, quantumris istaea lim sine videatur
animita hamentorem pauestate coniselatio, non adducar tamen ut eredam id egisse, ut omne ius tam publicum quam eius complecterentur, quisquid quoque tempore legum latiim esset studiose colligerent, ipsaque verba quibus quaeque lex perseripta esset accurate dataque opera in commentarios referrent. Quamobrem etsi non est Sur prorsus negemus, singulas leges ipsis verbis apud eosdem vel alios scriptores, quorum ea describere interesse potuarit, serrari atque his a rhetoribus doctis depromi potvisast, haud scio tamen an seriptores assi uberiorem resingendis legibus anateriem quam ipsa legum verba simpliciter deseribendi viam praebuerint. Α edit tertium genus seripta oratorem continens. Haec certe ab omnium a tumathetoribus atquo grammatris diligenter lecta, disputata, rareata esse res est notissima doeentque abunde satis quae etiamnum exstant volumina rhetorim me
ut nobis, ita illis quoque iuris fine pium quasi atque sons, isque eo purior, quo sine urem, quippe ex ipso medio foro enatus, ritae publicae imaginem repraesentabatio id ipsum est quod querimur, oratore rium Brmuis propria manu su seripsisse. Nam quanti nque laesamas legum particulas, quas hic illis suis verbis iste erant, in hac vescissa lege quid δαηρνην seriptam esset mouentes .im ex Agibus a scriba reeitatis hoc et illud repetantes, apparet fieri quidem potuisse inai quis partieulis istis eois uti sesret et eum eis, quae de quaque lege eoteroqui
tradita essent, prudentis et ad legum formulas omnino a ommodate componeret, is magnam in speesem assequeretur, at leges ipsas sic, ut era arein Miba atque integra nos habere eonfidamas, restitui prorsus non potuisse. Quae quum ita sim laesinat animus, ut leges illas, si non omnes, at magnam certe partem non genai- .sse a Mirer non qua prorsus fessas atque omentitas eas ausim dieere, sed M. isinus, in aliquid subesse plurimis eatenus quoad auetur, si qua, repperisset
14쪽
4-m Mimas ac maxime verba hino ab oratoribus Moata, praesareaque vae alii aeriptares de eisdem rebus memoriae tradidissent, in usum suam. eonverterit, alia vero ulli defieeret materies, eundem de suo adleo e verbaque ae formulas legum ipsum commeditam esse Movet suspieionem quod aero demum ista omnia adiecta sunt, auget quod pars eorum, testimonia dico, sine omni dubio ementita sua atque
sesesa, eonfies quod in his ipsis legibus nonnulla insunt, quae vera esse prorsus nequeant et in quibus explicandis atque defendendis tantandem insumendam est argutiarem , quantum simplicitatis antiquitus in soritandis legibus adhibitam esse ia Mesa est. Θω quo appareat, dicam iam de singulis legibus, quae exstant in Nidiana oratis e. I 6 8. Lex Dion7siaca prima de probolis. δευς σιροάνεις πομεν ἐπιμοίαν ἐν Λων-- 4έστερα- τῶν Πανδίων, ἐνει ταυτη χρημαMe ν πρωτον ν πιμ ιερῶν -- τας προβολας - διδο-- προνημένας ἄν- 'ς πη-ῆς ἀντων ἀμων των ἐν οἷς Λω σωις, σι αν
servans suspicionem removeri censet C. F. Hermannua Da. - --ris p. 5sq. seillae legem esse praesen statu antiquiorem, oratorem autem suis verbis legis argumentum pro auditorem aptu ircumseribere, adeoque doctum et subtile se verborum diaerimen, ut a mala interpolatoris sedulitate vix a ne vix quidem, in possit. Quod ut eoaeedamus, ut et quae de prytanibus atque proedris disputantur ab eodem mete et praeclare disputata esse concedimus, nondum tamen persuasum nobis est, hane ipsam esse legem quam recitari iusserit Demosthenes. Nam
quis eredat, translato eonesonis regimine aluitanibus ad praehos, id quod ipsum non fieri nisi lege potuit, in reliquis legibus, ubi regendae contionis mea. fieret, pristinam illam et abrogatam sormulam servatam esse, qua prytanes sacere iube tentur quod iam esset praetiorem Itaque etiamsi non aliunde cognita esset Athe-
15쪽
mensima in te ma -hendis gentia atque Minso, res apsa iam postularet Iegis sumam legitimam ut non duinem quin brum et reliquas eiusdem generis leges omnes Adienienses novas se rint et ad praesentem statum ae mmodaverint. Neo obstat, opinor, loeas ori so, τους ἡ πρυ- κε - τιδέναι τους καδίσκους ὁ νομος καὶ τψν -ῆπον διδονα προ-- - δηνκ Quem loeum non illa ea ratione explicare, quam O. F. Sohoemannus αιεν - ML r. p.
22I, 4 nostrae imi adhibuit selliost τὴν χηνον δι-- ne retinet quidam ad τως πρηυτάνεις, sed omisso subiecto τους προέδρους)positum est, quippe quod a quolibet saevo satiatelligi poterat', id quod orator, quo loco legis argumentum breviter adumbrat, saetis permittere si potuit, legislator vero in ipso legis
eontextu, ubi clara, plana, distincta omnia esse debent, non potuit. Quae aimete disputata sunt, sequitur ut Me quoquo admodum dubitum fiat, quod ait mannus, oratorem verbis quae proxime aequantur antiquamigem pro apta audituram circumseribere. Nam ista ut antiqua lex fuerit, quam Mario ubi iste pres indagavat, non ideo, ut suear, in ea obscuri quisquam aut, ut aptus erat Atheniensium, tale quod explieationis indigeret, nedum ut integram aliis verbis exprimere orator ne me habueriti Sed has argutias omnes erit rus, si actoli tam
patere hoc dieendi genus quum iste doeet locus, quem supra attuli, tum alius ipsius idianae orationis, quem videor mihi eodem auxilio posse persanare. Leguntur . 3. haec: κατηγο- - - τις εἰσάγει, aeram mmim sane, perversum illa τις nulli eae mimeditorum serupulum inieeisse. Solus quod solam osendit B inuisi .οι. d. iis h. ἀRMog. Meid. p. 73, sed nihil definivit, istis habens monere, in illo τις videri singulare quid latere;
quanquam eo inclinat ut censeat, liscuram esse potuisse, quis magistratus hane probolam In
iudicium antroductam esset. At hoe redi neqah; nam sine dubio suus euique eriminis. προφρονε les eo uiuilis erat, sude hoe Demosthenes dabitare nullo med posset, praesertim quum ad eundem magistratum, qui nune introdueebat, aetionem suam ante iam detulisset. Itaque censeo deleto τις scribendam esse ἐπειδη σαγει, se is euius erat hoc .meiam, δ' εμροπευς, qui et ipse eorum aderat mirabundus librarius aliquis ad marginem τis adseripsit, quod deinde in ipsa oratoris verba illatum non potuit non in τις mutari. Neque offendit singularis numeras εισιθει quamvis luem in iudicium adduxerint thesmostetae es. q. 3λὶ namque non totum amat ovilogium thesmothetarum, sed unum ex his tanquam prytanem sive epistatam in quaque sanasa hoc negotium gessistis, haud vana, redo, est
16쪽
.- invenis --m legem adsim isse, an sui vant laeta, at a misis rectas, quae . s. leguntur, scalprima sorita mellatam esse pomaeus.
' αὐδή τις του- τε ηοαραβαίνη, πόδε-ς ἔστω - παθοντι - προ ιαναιτο θω- - ἐν τῆ ἐκκλησι τῆ ἐν Λων-ου - α ιουντος, θα -- τῶν in ν τῶν - ουντων . - no legem genuinam assa uago. Mis urgere praescriptionem Marro qa-ν, quae quam in legi parum Onomat, aliquam tame auctoritati speeiani affectat et M. XXIV.. . s. a. 63. I. ut legis rogationem dieat aliquis sinos tam pro ipsa lage habuisse. Sed alia insant vae minam moveat dubitationis. Ao primum offendant ambitiosae illae in enumerandis singulis oui quo sesti partibus ambages quarum quum nussu prorsus sit uetessitas, haud sero a sola eae nitantussaeos eruditionis ostentatione. Nam ut lino utar, Lenaeis quoque tempore, quo non ipsa pompa duceretur vel ludi fierent, num credis manum debitori quenquam iniicere potuisse Immo apparet legislatorem festorum illorum tempus totum atque
integram mmmametam esse misisse mi non esset ear partes eorum quasdam nominaret, quam nassa esset quam non intestigi vellet. Vehi Croniis lex erat, μήτωδε μῆτε κοι Ἀώνειν --λους αδικεῖν ἐν τουτον ή χρειω Dem. r. XXIV. . 29γ', Deinde quam Demosthenes raestari iubet, nisi Vehement lassar, Disar Maea lex est, priori de probolis Dionysiueis mutinua ὁ ελ νομος , neque aliam significare potest infra f. 75 verbis δε ὁ περι τῶν ιονυσίων. At si sola Dionisi spectabat lex, qui tandem fit ut immisceatur sestam minimo Dioursiaeum,
17쪽
proxuuo, deiauro demam post omitam 1 ipNim erimen mense Quam viae vatem rideo quidem amendando superari posse. Sessest quum miminissae rideatur, in Dio ssis. non numerari Antheateria, sevium item Dion laeum, veniat alioui in mentem σπειστηρίον seribere pro θαργηλί- , quae sane non nimiam audax esset
sed κε ὁ θαρ γλ ω legitur. vi commode etiam in Antheateria quadrium quod ad iritur ψ αγ- sermus enim lino sevio non ludos, sed certatione poetarem esse habitas Tosius sua Philae aerea v. Aehul Arist. Raa. 2I8, Pliat. t. Me viae. p. 84 E. eL Meahias M. ἀεί -m, me asin ἐ- - μα--- in Comm. a d. BeM. 48Io. p. - aqq. Sed minimo omnea hac ratione scrupuli eximuntur. Restat hie unus earia, quod quum in dubiae festa Dio alaea non ex alio quam quo celebrabantur mine in im quoque osseandae essent, Anthesteria sub finem domum adiecta veram ordinem turbarent, quem ininus hane salsae Parva Liberalia
mense sexto, Mideone), Lena. m. a tisin, amesione , Anthesteria m. octavo, Anthesterione , Magna Liberalia m. nono, Elaphebblione). Itaque habeat sibi Thargelia sua ariolus iste. Veram Moedit ad haudata tuendam aliudh- miana idoneam instrumentum Pirae si Dionysia dies, e homi fido duosi homines his ab imposiore ingeri sibi passi sunt. Sed haedia parris sive ruralibus Disarsus non diversa esse iam S Minoas intellexv. Sesti Disa non uno laeo,
sed utique is eam per totam Atticam quotannis eo ebrata esse lateriae es conatati
Deae. XIIII, 80. Salamine sum. Iasor. Gr. LM. 108.ὶ Iebrata Thoriei quoquo ealebrari esse solita testantur reliquiae theatri descriptae a Mario a B -- - re p. 58 ed. nostr. in Piraeeo denique praeter theatra inseripiis C. Iuno. IOI. et Ioad et Aelian. var his II, Is CL Boecthii eorum. p. 75 . . Sed tune non .ei Phlyensia, sortensia, Salaasiata, Thorierasia, ira aismoarsia, quae eum Lenaeis Anthesteriis, Urbanis eumponi Maeni, ponae
18쪽
iate More his enim maeapondent nisi uno nomm Buraliam comprehema. Non movet me, quod Meahi d. l. p. 75 et 83 ex nostro domum Ioeo et ex rasoriptionis alienius mutilae c. no I57 haud prorsus eri supplemento eo ut, me in lage pompam Baecho in Piraeeo dueendam appellari, quod tunc ipsius reipublieae quaedam in ea instruenda partes saerint. Quod utut erat, inclem non urbis Athenarum solum ineolia et Piraeensibus, sed tuti viam Atticoram universitati seripta non poterat constitui nisi quod eommuna esset omnis emam, debitorem pignoribus cogereAthenis atque inPiraeeo Ruralibus Dionysiis perleges prohibitum, eodem festo Piarae, Cinrti, reliquis omnibus pase Atticae sellum latis. Itaquo a dubito quin hoo quoque homini mediocriter docto debeatur. Nam quem modo tu haude sive errore manifesto deprehendimus, ubi Thamelia confudit cum Vonysiis, haud vana est auspicio, eundem hic quoque Piraeensibus Dionysiis suis lucum legent a laesase, dum Raridium immemor ex sollemni .rbia et Piraeei oppomtione Urbanorum caussa Piraeemia suo Marte derivaret. Ceteram omnino Dio si alax tota vel hoo si maris, singulae eius constitutione sive capita postem tempore parem videntur cognita suisse; nam quae ex eadem lege affert Aesch. ori III. 6 35 sqq. abunde satis probant, ementitam esse legis partieulam quae legitur apud Dem. M. XVII, 120. et Droysen in diari antiq. stud. I83s. o. 72.3 4. 47. Lex de iniuriis. 'Eάν τις -- ας τι- ῆ ma η γονα- λανδρα τῶν Amθέρ- δο--, ei παράνομόν τι ποώ νὶ ἐς τωι ν τι πιε, γραφέσθω πως τους - ναμθέτας ὁ βουλημνος A in molas απιν οὐδἐ θεσμοθέτω εἰ-γοντων εἰς τεν- άαν τρῶαοντα ἡν--ἰής αν lis frui φη, ων μή τι δημόσιον - η, εἰ δε μη, ταλῆ πιν - οἷον M. μου συν--γνωτε, Ἀμμία τιρ--πιρι-του παραχρῆμαx, movi δοκῆ αξιος εἶναι παθαῖ δὶ σωσσαι - ου αν γρα-νωνται γραφας ἰδίας -- τω νομιον, ων τις μη ἐπώλ' η ἐπεξιων ρινὶ μισαλανητο πέμ-- μέρος - ην - , ποταγαπω χι- δραχνῶς - δηριοσι- αν
In diversa partes disereserant, qui novissime de hae lege divulaverani, M.tu. E. eieras et a Mas p. 32 sq. et . Sehiningius . Mismis sem.
19쪽
εας ατ αις καὶ οἱ εἰς τὰ α τ ὰ σωμα- ρα-ρτάνοντες. meo quamvis cum nostrae legis verbia prora diserveat, ad eandem tamen utramque oratorem re im re manifestam est. Aesoluae enim postquam inter leges ad paerorem pudicitiam atque eastitatem tuendam latas numeravit eas, quibus in paedimne et lenones vi
ἀλευθέρων τινὰ η τῶν δομυν, ' ἐὰν παράνομον τι --λεις προ-- τινά, γρ- - ώβρεως ἀναι πεπων - καὶ τίμημα ἐπέμνων, - χρὴ - εν ῆ ἀπ--αγών τιν --ν. Sequitur lex. At ae emisit hae eum ias, quae hinc ipsis verbis orator modo protulit, eo de istariis in universum agit, sed de iniuria tantummodo impuberibas illata. Quam dismediam uereres omponendam censuit Momodo et a Miteo iam da fuisse genera, unam διὰ et is, alteram δἰ αισχρουρεγιας, proati alieni iniuria aut verberibus aut stupro laserratae iam aerris non διὰ - νῶν, sed solam modo δἰ α&χροοπιὰς iniuriam inistri potuisse atqui utroquo Deo de iniuria aeriis quoque illata sermonem esse ergo non vivereas esse leges, ae unam atque eandem a Demostheno et Aeschina significari, legem autem d. iniuria δἰ ἄωχιπωργίας Demosthenem musaidi rem more sistraetare, quasi agat de iniuria verberibus illata denique mutilam eas legem Aeschineam et nil nisi legis illamen, integram vero legem aio resciendam ἐάν τς ριστὶ - η πω
20쪽
mittam, quod parum eredibile est tam temere legis membra Misiementer dis potuisse, duo in his maxime sunt, quae praeter veritatem esse posita videaturi Aeprimum quod non rest' interus ponit, Α - aetione poti non potuisse, qui servo verbera intulisset, verbo indieasso satis habeo, utpoto consul tum iam a M. A. Mehero, matri se n. p. 44 sq. et Sesivis in L L p. 84 sq. Sed nee eminputo alterum, quod idem praeeipit de daversis talaria generibuas mutur hoc totvia solo quod sciam testimonio alterias orat in Mid argumenti, ubi p. 5I3. haec legum.
ψu ε distinetis iam eo non m.do suspecta fit, verum etiam Draus sueidit, ilia ipso eiero iudice p. 32 L υ κω λογων nulla unquam sat et res plane inaudita est in iure Attres. Sed neque Arri possint quae restant duo genera βρος, ἐαἰσχροωργίας et δῶ- νῶν nam praeis Mapram atque verbera aliae multae et erant et cogitari poes sunt iniuriae, quae sine dubio in eodem delictorem uine habebantur, velut si v is fimo inquem persanderet sive limo oblineret, quod la tuus nescio quo iure Metem p. 324, ad Μω δώ--γων, Sehesinous p. 84. 4ωβριν δἰ αἰσχρουργίας referendam esse eensuerunt. Quae P. ita isti, ostdubito quin distinctio ista, ut alia multa, a grammatim demum sola sit. T. ei ant βρεως genera, ut omnia dastinguere neque laetio esset neque rei conta re nisi simul sua in unum quodque poena eonstitueretur. Quod quum Iactum non sit, apparet, quod ad ipsum factum eris auitiet, nam isatum Dis fuisse Attio Nec poterat hoc legislatur inus atque distinetius significare, quam quae 3 p. lege Aeschines profert verbis his ἐά τὰ in παράνομον τι ποεῆ si τουτων τινά, γραφὰς βρεως εἰνω, quibus vervia tota, ειυς notio promus exhausi