Historia S. Huberti, principis Aquitani, vltimi Tungrensis, & primi Leodiensis episcopi, eiusdemque vrbis conditoris Arduennæ apostoli; magni thaumaturgi. conscripta a Iohanne Roberti, Arduennate andaino, Societ. Iesu sacerdote, ..

발행: 1621년

분량: 621페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

HvBERTINAE. yn. 3 facias satis , cum illius Beati Corporis partes

ostendent, easque non parum t Mitte igitur, sodes, quaestionem periculosam , & i solium scabrum,&, dum licet, pace fiuere. Bona verba, o vir bone & sapiens,

quem ex aduers dicer echne esto nimium sapiens. Si neque hoc, neque

illud mihi dicere Iicet, quid tandem faciam ΘQuiesce, inquies,&totam rem alto silentio inuolue:& si quid scis, aut te scire censes , tibi scito. Amice saades, sed an sat prudenter Z an pro decoro personae, quam hic sustineo, id est, pro meo instituto t Historicum iam ago 2Equumne censes, ut, qui propria Quaestione de loco ago, in quo S. H v B E κ T i Exuuiae quies,cunt; de ipsis Exuus nihil dicam Z Atqui eo silentio, e duobus alterum conssequar: ut vel parum studiose,& diligenter in S. HvBERTI res inquisse videar, qui tam obuia ignorem : vel, cum scirem, expectantem, & hiantem Lectorem, vacuum maluerim dimittere, quam munus meum cxequi, ne veritate dicenda quemquam offendcrem;ac sic eam negligerem, quae prima Historiae lex est . Equidem video, me silere potuisse, ita, ut de S. HvBΕκ To nihil plane scriberem : sed, ubi semel scribere institui, silere non debeo de sacro eius Co ore, cuius tanta in hominum genus extant bes,eficia. Qui haec legit, credat forte, me, nulla cuiusquani 'habita ratione, mihi,& opinioni meae velle in-

lii 3 dulgere;

482쪽

tis, de amplissimos Viros in se mutuo,&alteri tros in me ultro velle accendere. Absit Aliter est. Dicam tantum, quid pro utraque sentemtia dici videatur posse: ac deinde Lectori cuiauis iudicium relinquam. Meuni iudicium ipse suspendam. Eam mihi mentem esse, hoc vel

ti pignus Lectori esto, quod hoc loco eos non memorabo alibi feci qui huius Sancti Reliquias se habere gratulantur: ne cum ijs eos vidcar voluisse committere, qui omnibus partibus integrum Corpus sibi attribuunt. Sed iam pro his primum,deinde pro illis, rationes pro

ducamus.

INTECRvM in i ndrino S. HupERTrcorpus etiamnum asseruari, hoc argumento demonstrari videtur posse. Antiquus Author, anno decimosexto post: mortem , integrum

filisse corpus scribit, ut supra in Vita legere potuisti. Rem ipsam cap. is. his verbis expressit Ionas: Intro icientes,gloriosum etin corpus,nul Ia detrimenta passem, iliasum a dissolutione, amquc putred ne reppererunt: o p o tabo, atquesurredine , quae mos est mortalium corpora defuncta contrahere,aromatum more ista ensierunt odoria fico odore feruere. Caput autem istius oculisse

Lobantes, vident vultum eius squod HAM quoque mirabil es sudoreser suo, se velut noctis opacae rosei ει perfusum guttulis. Coronam vero carisiorum alienam'orsus ab omni laesione, caesorumque

483쪽

HvBERTINAE. II riemque auctam est prolixitate , cst fulcritudine. Neque enim candore senili albebat,siae colore , o missone sim iuuenis caput repromittebat. Haec tibi. Quae verbolenus hic describenda censui, ut intelligat Lector, cuiusmodi integritas illa Sancti corporis fuerit. Nempe ut inlinunx fuerat vivum , 5 cui nihil prorsus deesset vel

ossium, vel carnis, aut cutis: atque adeo neque capillorum. Denique cui ea omnia est ent,quae vivo fuerant, excepta ipsa vita. Sed pergamus. Capite deinceps 16. ubi eiusdem Sacri Pigia ris Translatio describitur,qua Andainum trans uectum est, ita Scriptor: A corruptione' eius dem beatissimi et iri utim corporis compago ita mliena , immuni que es reperta , quemadmodum tempore Narumanni legitur fuisse inuenta. Ibiae Iaulo ante: memoratam monaserium, cun

ιculo sevo, Corpus Sacrum ait fuisse transbia Mor ibidem, Christo annuente, ut tanto Confessori

competebat, decenter conditum. Hinc, certo, & nemine dubitante constat, in nriinum Monasterium, Sacrum S. Hv- BERTi corpus INTECkvM, atque adeo INτE-

et E R i M M, siasse delatum. Quod ipse D. Chapeauille, Leodiensis vicarius ex Agidio edidit in Dando, tom. i. Episcoporum Leod Nam, quod quis dicati, antequam elieretur: aliquid fuisse demtum,&Leodi rei ritumine . que credibile videri, malcandum Episcopum, de eius Clerum ita dimisisse bea tum liud de polia

484쪽

positum, ut nullam eius partem retinerent: praesertim cum eum Conditorem , & Auth Icm suum meminissent; quippe, qui & Vrbis Fundator fui si et,& in Urbem a se fundata Episcopatum Tungris transtululet: quod haec, inquam, aut his similia obtendat quis , frustrast. Etenim Corporis sacri alicuius iam resoluti portionem aliquam demere , 5 asseruare. scimus fieri 1blitum. At enimuero partem d trahere de corpore, illo, quo ostendimus, modo, integro, neque moris et , 5 laniena potius Censeatur, quam pia, & religiosa participatio. Et cui tam audax sit pectus, cui tam temeraria manus, ut intra sanctas illas carnes, intra beata illa viscera, intra Spiritus Sancti habitaculum, durum , & dirum ferruna audeat immergere Certe animus meminisse horret. Adde, quod tantam rem Translationis Scriptor non siluisset. Maneat igitur extra omnemcontrouersiam,

INTEGRUM Corpus, fuisse deue

Esto, inquis. An non postea, quod tot alius sacris corporibus contigit, Hssolui potuit, dissoluti ossa aliquot hinc inde distribuiὶ Potuit utique hoc, neque negari a quoquam potest. Sed factum sit, nec ne, id quaeritur.Videamus. Tr ' lati ala, de qua dixi, contigit, anno 8as. Porro circa annum 91 . id est annis circitcr Uo. postquam in Anduino sanctae illae Reliquiae

485쪽

HVBERTINAE 'in r liquiae quiescere coeperant, in Atarisa omnia vastantibus Danis,Hungaris,alijsque feris gentibus leges haec in antiquis Miraculis, post vi, tam Antiquam cum trepidi Religiosi rugientes,& palabundi,secum eas Reliquias deferret, Prudentiores verba Scriptoris erunt ipsi

arguere, cursis inconsulte toties essestent tantae dignitatis Patronum: cuiuspraesentiae , s longiusas ortaretur, timebant amittere patrocinium. Tratres vero post laudum,ct orationum flemnia, satorium reuerendὶ corporis diligentius instic re decreuerunt, ne fortὸ minu Hidum, repent na progressisne, vel casu, citim, non ne periculo DISSOLvERETUR. Audin' tunc necdum filisse dissolutum 3 Sed ne latebra sit diuerta explicationis: audi, quae sequuntur. Cum igitur a cedentes, operculo subleuato,reuerenterintrasticerent, an ex more mortalium, esset ipsum Corpinis cinerem redactum gratia DEI,quae semper eadem, se mirificat in Sancti uis , E AMDEM INTEGRITATEM eius, quasub rolomanno Principe, o Walcando Pontifice, transferentibus eum Uenderat , et que ad idem tempus repraesentauit conseruatam. Hinc iterum concludamus, si dis

solutum S. Viri Co pus, si aliquid inde conces.sem , post annum Domini 's . id euenisse. Item, Corpus illud in Monasterio Andaino in- Restat quaerendum,an post annum

solutum

486쪽

solutum fuerit , an ossa aliqua aliquibi concessa Z Legi diligenter Catalogum omnium Abbatum, qui ex eo tempore, ad usque hano

diem Religiota Congregationi 1 ndisine

praefuerunt: catalogum, inquam, studiose , a positis annis, contextum, ut in MonasterhMe-branis MSS. reperitur. In eo Catalogo, breuiter recensentur , quaecumque memoria digna contigerunt, dum singuli Abbates rem Andarinensim moderarentiar. Cuiusinodi sunt, Quaenam Monasterio a Pontificibus, aut Princi inaccessserint Privilegia, quae Dona, Praedia, Ecclesiae ornamenta; Quae ab ipsis Abbatibus addita, vel restaurata aedificia, muri, & alia id genus.

Quinetiam Externa quaedam adsiciuntur, maxime quae ad Leodiensem Ecclesam , Episeopos,

nonicos, Urbem spectant. Nusquam verbum apparet de S. Corporis corruptione, nusquam de aliquibus eius partibus auulsis. Sane, ii corruptio sileri potuit , atque etiam multos annos

ignorari, quod non seleant eiusmodi sacra Pignora temere, & saepe inspici: tamen partes inde tolli non potuerunt , & alio transferri, quin id constaret: neque credibile, id & factu,

di constitisse ; & tamen rem tantam tam alto silentio obrutam velut ex professe, cum tot aliae tanto minores tam studiose posteritati c5- mendare 'ur. Quod eo etiam magis fidem meretur , quod de ipse Corpore Sacro alia narran- tur, quae tinti momeati, atque hoc, non videsbantatri

487쪽

santur: ut semel iterumque foras asportatum. num exemplum antea positi. Addo, quod eiusmodi sietiquiae concedi non lent, nisi magnis viris, ut Epi copis, Principibus, Sacrorum hominum Congregationibam. nam neque alij petere audent, aut ibiciat. lam , quin ratio patritur, yt tam studiose ille Abbatum Catalogus annotet, Quis Praediolum aliquod S.H v a E R-T o dederit , & tam ignauiter sileat , Quis S. H v E E R T i Ossa aliqua petierit, α acceperit ZAccedit Traditio, mapnum tali in re argumentum. Nam & alibi per Europam,&maxume in Monasterio Andatnens, non aliter creditur, nisi eamdem, quam dudum commemoraui, INTEGRITATEM perennare. Molanus in Natalibus S S. Belgis, 3. Nouembris: male. rem se corpus praebuit intuentibus sub Marolomam.

no, nimirum insum a dissolutione,'putredinci tale ciso .dum se praebuit fratribus, atque e

iamnum credunt se habere. Denique etiam addamus,anno Christi is inraoni Decimo Pont. Max. persuasum fuisse, Prin rabile Corpus Sanciti H v B E R T i gloris Comsessoris, incorruptum, o integrum, nec in aliqua sui parte diminutum, adhuc conseruari,prout culata e clare constare dinosicitur. Haec enim totidem verba leges in eius litteris , eo anno, prid. Non. Septemb. Pontificatus eius anno

488쪽

tur ex ijsdem litteris, magis mira videntur. communicationis parna , inquit Pontifex, nibus, ct Musis abjs aliorum Ionaserorum Abbati G Eccisiarum, Cape arum, seu aliorum locorum Rectoribus, o personu alys, ne, quo a tem Corporis diriti Sunt Ii H v 3 E R T I habeant,piadicare, cu illim occasione, aut aliassub nomiane Sosii H v B E R T I, quaestas facere de caetero praesumant , ae rictius praecipionis inhibemin. Atque hactenus Argumenta, quae pro Sacr sancti Corporis S.HYBERTi incorruptione pugnare videntur. - CONTRA vero, & disseiatum inriduem esto& eius ossa pluribus locis fuisse diu ributa, non modo conditio Corporum , & Ecclesiae comsuetudo suadet: sed α res ipsa clamat,& eorum locorum traditio, quibus locis, sacra ςius ossa dignis honoribus coluntur , & populo, tamquam S. H V B E R T I ossa, exhibentur.Et sanc, quid cause afferas,cur Tradisioni deseras din Monoury , & non magis aliquot Nosilium Ecclesiarum ξ Quaenam illae Ecclesiae sint, dixi suo loco. Hic, memor promissi mei, parco nominibus, ne ijs vel adaidisse,vel detraxisse videar, quod neque me deceat, neque illis, Missue v

i De hac inodione, & de pugnantibus hisce

opinionibus dum familiariter cum quibusdam eruditis hominibus agerem, diuersa, ut fit, studia in diuersis deprehendi. Pro priore parte

489쪽

HvnERTINAE. I. 4 serant, qui dicerent, mandoquidem An Lnenses antiquis Scriptis, usque varijs , INTE-G RIT A T E M probarent, praeter D aditionu Authoritatem; non posse utique alios recipi, qui se Partes habere dicerent, nisi itidem Traditioni, titteras adiacerent, quibus intelligeretur, quando, quo postulante, quo dante , ea, Partes a

cepissent. Maxime cum in hoc genere id fieri,& exigi Ieat. Respondebant alij, eiusmodiolonumenta facile vel antiquitate arrodente deleri: vel hostilium incursionum iniuria,flammis, alusue modis corrumpi: quod nimis quam verum in rotis Bibliothecis, ei ratione vel concrematis, vel aliter dissipatis,& laceratis,passuri docti viri operti,deplorant. Fuit, qui censeret, facile esse, totam controuersiam sopire, & certam veritatem certo d prehendere, si Andrinenses COR p v s ipsum Sacrum, aut INTEGRUM offenderent, aut diuuLsum, o Hsractum faterentur. Respondit alius, non videri aequum, ut fateantur id, cuius contrarium certo sibi persuadent. Porro ad ostensisnem non esse veniendum ob duas causas. Nam neque id in Catholica Ecclesia moris est,

ut eiusmodi Sacra Pignora temere attrectentum. neque illa exhibitis, controuersiam,vt ille altercensebat, piret; ed eius flammam acrius accendero. aeris, qui id ratione i Nempe, ut qui se Reliquias hiscre censenticonstanter hodie negant, Corsus esse integrum, quicquid in

490쪽

4 6 QAEsTIONE saeuisenses dicant: sic in eadem sententia obsita mali, si Integrum Coum exhiberetur, in promtu haberent dicere,& pertendere , Non esse id Corpus S. H v B E R T I, quod constet non esse integrum, quandoquidem ipsi partes certo pones se habeant. Sic maneret utrisque sua opinio , uti iam manet, &, quod ante profestus

sum, PER ME LICET, MANEAT.

Siccine abrumpis i inquis. Atqui, quantu uis sedulo dissimules, facile apparet, quo imclines. Nescio, quid tibi velis, mi homo. pro utraque parte argumenta habui, bona Meposui. Nec ponere potui, quae non habebam. ac etiamnum profiteor, quaecumque ab est rutra parte suggerantur, libenter me in Secum da Editione , si quando adornetur , addit

Qui verba mea carpere iure non potest, a quum non est , ut mentem Carpat, quam cognoscere non potest. Ipsa EMesa ut vulgatum Pronuntiatum est non, nisi de Exterioriabin iudicat. Tu igitur, quisquis es , ne animorum tibi Tribunal arroga. 2Equum non est , eas cogitationes vapulare.

SEARCH

MENU NAVIGATION