Initia bibliothecae medico-practicae et chirurgicae realis sive repertorii medicinae practicae et chirurgicae

발행: 1793년

분량: 784페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

641쪽

MORBUS.

CausSae. dela Vigue, Ergo morbi a solidis potius, quam fluidis. Paris 17o . Uoosd, Diss. de morborum causis. Lugd. Bat. 1691. Webor, Fr. Aug.) de causis & ssignis morborum. Heideib. 1786. A. D. B. LXXXIII. p. IO3. Zollitioser, Diss. de morborum disserentiis & causis. Bas. 167o.

Celatus. DiSsimulatu S.

Scriptores Foren SPS.

Bal diriger, Diss. de morbis dissimulatis. Goets. 177 .Kannegiesser, Diss. de morbis dissimulatis & sictis. Kil. 1739.

Chirurgicu S. . i

Bacher, Recherches fur les maladies chroniques &c. Paris I777. 8.de la Bassays, Precis d'une nouvelle theorie sur les maladies chroniques. PariS I78O. 12. Basse ville, utrum Aquitaniae aquae minerales morbis chronicis. Paris 175 . de B 0rdeu, Ant. Recherches fur les maladies chroniques &c. Paris 1776. in Journal de Medecine T. XLIV. p 8ψ. Bouiland , an morbi chronici a vitio digestionum. Paris 17 I. de Buchner, Diss. de transitu morbi chronici in acutum & acuti in chronicum. Hal. IJ53. Cheyne, Tract. de natura fibrae ejusque laxae morbis. Lond. 17as. Closset, Diss. de sontibus indicationum in morbis chronicis. v. Eyeret Diss. Med. I. Crugius, Diff. de morbis chronicis ex acido vitioso. Marp. 1676.

642쪽

Chronici.

Fabor, Diss. Ulterior expositio novae methodi Kaempsanas curandi morbos chronico S inveterat OS, praecipue malum hypochondri

Cum . . Tub. 1755.

Fermen, Instructions importantes au peuple fur les maladies chroniques. T. L IL Paris 1768. Ia. Gallandat, Uerhan delingeri van Hartem. IU B. p. 676. 688. v. Aus. Abh. fur ps. AerZte. II B. I St. p. a1. 29. usus e hysematis

Guenes, an ad simandos chronicos affectus sit ut plurimum excrutanda febris. PariS x765. Hecquet, an chronicorum morborum medicina in alimentis. V. Opp. Juncker, Diss. de respectu ad vermes in morbis chronicis & acutis habendo. Hal. 1757. Κem me, Diss. do tardarum passionum curati'ne interna, impetuosae plerumque prResese' 'f' λ773 4 Latouette , Diss. an praecavendis supdjique chronicis assectibus

Nayer, Diss. de morbis ex diminuto circulo sanguinis per pulsum cognito, s. de morbis chronicis in genere. Prag. 17 3. Norland , IOhn) a rational account of the causes of chronic diaseas es. Lond. X774. 8. Perrauit, Ergo diuturni assectus loci mutatione curandi. Paris 166 . Quarin, Transitus vitae morbosae in morbosam, seu genealogia morborum chronicorum eX acutis. Vienn. 17 I. Richeville, an ut saepius chronicorum ossicina ventriculus, ita &acutorum lamesy Ultraj. I76Ι. Schmidi, Diss. de morbis chronicis. Heimst. 1718. Stoch, Dissertatio de praestantia inartis in morbis chronicis. Jenae XISI.

643쪽

MORBUS.

Chronicta

Stoli, Rat. Med. IV. p. 98. influatis constitutionum. Teutscherus, Diff. de eo, quod morbi chronici plerum quo parentibus jure haereditario sint congeniti, vel in juventute acquisiti. ΕrL I72O. V estphat, Diss. de vi atque essicacia diactae & remediorum stomachicorum in curandis morbis chronicis. Gryphis .

Cognatio.

Spiet mann , Diss. morborum cognatio filum ariadneum medici practici. Marb. I 79O. Vogel, Diss. de cognationibus morborum. GOett. 1763.

Communicatio.

Bontius, de Medicina Indorum. Obs. 7. Eschenbach, Epist. do morborum in morbis pluralitate. Rost. 17 . Gunther, I.) Affectuum complicatorum medendi methodi &e. LipS. 16ar. . ita Leiden Dost, Diss. de morborum complicationibus rite dijudicandis. Duisb. 1769. Nagirus, Diff. de morbis complicatis. Ultraj. 1698. Statil, Diss. de morborum complicatione. Hal. 17Ι5. Vater, Diss. de morbis complicatis & intricatis. Witeb. 1728. Zuccarius, Mar. de morbis complicatis. Neap. 4.

ConformationiS.Εphem. Xat. Cur. Dec. II. An n. VI. Obs. 6.Wedet, Diss. IX. de causis morborum conlamationis. Jen. 1691.

de Pre, Diss. Τheoria morborum congruorum cum annexa therapia. generali d c. Εrs. 1718.

644쪽

MORBUS.

Alberti, Diss. de morborum .conSensu. Hal. 1716.

Statil, Diss. de morbis consequentibus. Hal. ITIO.

Contagio SUS. V. Coniugium. Contumacia.

Forestius, Diss. an contumacibus morbis ex stibio purgatio 2 Paris 8 Paris 16 5. Mayer, Diss. de contumacia morborum. Εrs. ITO . Statil, Pr. de morbis contumacibus. Hal. 1698.

Hebenstreit, Diss. Spec. XVIII. de morbis criticis. Lips. 17 9.

Definitiones. v. Dictionaria medica.

Ballonius, opp. I. p. ΣΟΙ.

Ηρlvotius, I. Frid.) Diribitorium medicum. Amst. 167O. 8.Ηuttenbacher, Diss. sistens desinitiones morborum principum. Vindob. 1767. Manardus, .Epistol. L. VII. Stoin metZ, Diss. de morborum definitione generali Lips. 16or.

Degeneratio.

Achermarin, medic. SkiZZen. I Hest. n. a. s. degenerationes materiarum morbi icarum.

645쪽

MORBUS.

Depravatio.

Baglivi, de Pr. Med. L. I. e. Ta. morboruin byothesi recte construenda.)Campolongus, Aemilius) Uera cognoscendi morbos methodus. Viteb. 16OO. 8.Fischer, Dis s. de eo, quod in cognoscendis & curandis morbis praecipuum est. Ers. 1717. Hoonti, oratio Axioma Ammonii Phil OSOphi αρις α γεραπεisti, quo quis rectius cognoscit morbum, eo rectius sanat. Ait i. i 6 3. Juncher , Diss. de vera morborum diagnosi, certo therapiae funda- meato. Hal. 1756. Manningliam in Art. Obstetr. p. 59. ratio investigandi.)Peregrini, I.) de ratione cognoscendi signa & causas morborum. Bonon. 1563. q. Planer, Andr.) Methodus investigandi locos affectos. Tub. I 579. Slevogi, Pr. de mediis morbOS explorandi naturalibuS. Jen. 17ar. - Pr. de quibusdam explorationis morborum impedimentis. Jen. 17a I. Strauss, Dis s. de necessaria morbi cognitione ad curandum. Giessae 1675. Uetanerus, Diss. Aphorismus Hippocratis XII. Seet. I. de cognitione morborum. LipS. I5 8. Uinsio , an in cognoScendis morbis errores funestos vitare possit anatom' parum duntaxat gnarus. Paris 1732. de Ziegler, Diss. de methodo cognOScendi morbos. I intel. 17 5.

Differentin.

Ampsing, Dialexis de morborum differentiis. ROstoch. 1618. g. Argenterius, IO.) de morborum disserentiis. v.Opp. Ηan Ov. 161O. Fol. Assuerus, Diss. I & II. de morborum differentiis. Rostoch. 1616. Bauhinus, Diff. de morborum disserentiis & causis. Basil. 167o.

646쪽

Disserentia.

Beckhor, Diss. de morbi natura ejusdemqiae differentiis essentialibus in genere. Reg IOm. 16 6. -- Diss. de accidentalibus morborum disserentiis. Reg. 16 6. Buchner, Diss. de morborum disserentia iri dividuali generatim. Hal. l75 Frida, Dis s. de morbis & morborum disserentiis in genere. Hel inst, 16O6. Galenus. v. opp. ΙΙΙ.Ηariun g, Diss. de morbis eorumque disserentiis. Lips. 1623. Hoppius, Diff. de morborum disserentii S. Lips. I 6SO. Ηorstius, Iac.) de morbis eorumque disserentiis & speciebus, Diss. X. Heimst. 1598. '- Greg. Diss. de morbo ejusque differentiis. Viteb. I 6 . Joubertus, Laur.) Annotationes in Galenum de discrentiis momborum. V. Opp. I.

Lang, Diss. de morborum humanorum a brutorum morbis disserentia. Alid. 1680. . , Liddelius, Dunc.) de morbis & morborum disserentiis. Heimst. 1598. Lucius, Diss. do morborum natura & difforentiis. Heideib. 16O8.

lylarcellanus, Sebast) Praelectiones s. Tractatus de disserentiis &causis morborum. Patav. IK64. 16.

Ne1bomius, Diff. de morborum disserentiis. Heimst. I 66R.

Pitcairne, O puSc. n. M. ari isto. , Rei mannus, Di Ss. de praecipuis .diversitatis morborum fundamentis& curatione diversa Lugd. Bat. 17 Ia. Rogelli, Io. Er.) Comment . in Galenum, qai in. 1627. Fol. Salginania, Diff. de morborum disίrentiis. Argent. 16 9. Sebi Z, L. I. Fernelianae pathologiae de morbo ejusque disserentiis. Argent. I 623. Jhesos: Liber Galeni de disserentiis morborum. Argei torali 1638 . Segarra, Iac. de morborum S symptomatum differentiis. Ualent. I 62 .

Si gwart, Diss. de diserentiis morborum quoad subjecta. Tub. 177o.

647쪽

Dispositio.

Beant oriung einer von der Batavisci aera Gestat schast gu Rotordam aulae gehenen Preistage. Kleve 1786. A. D. B. Anh. gu LIII LXXXVI. p. 5 I. Hostinania, Fr.) Diss. de corporum dispositione ad morbos. Hal. 1715. Schulgo, Diss. de loco, quo c0rpora siana morborum initia facillime suscipiunt. Hal. 1738.

Divinitus miSSi.

Cari, Med. aul. I. p. 16T. Summarische Pes flabelle. App. ad Medic. pauperum. Ephena. Nat. Cur. Dec. II. An n. I. App. de Peste, Cent. I & II. ObS. 112.

648쪽

Dagille, observations 'generales suries maladios des climais chaudsleurs causes, traiiement & les moyei de Ies prevenit . Paris 1785. 8. Desportes, Histo ire des maladies de St. Domingue c. Domingo, Nic. Fr.) de morbis endemiis. Saragossa 1686. Ehi licii, Diss. de morbis sic adfectibus quibusdam Cesti halis familiaribus. DuiSb. 17-3. Ephem. Nat. Cur. Dec. III. Ann. VII & VIII. Ohs. 16. Fabricius, Diff. de morbis endemiis. Duisb. 1786. Fermin, Traite des maladies les plus frequentes a Surinam. Amst. 1765. 8. Fontana, Nic.) Bemer ungen uber die Kranklieiten, Womit dio Europaeer in Warmen Himmel SStrichen und aus langen Seereisonbefallen werden. Stendat. 179O. A. D. B. CVI. p. 12O. Foris tining of Provincial Doctorernas beratielser. Stochyiolm. 1765. Fuhor, de salubritate & morbis Hungariae schediasma. Lips. 1777. A. D. B. XXXVI. p. To7. Calenus, Fragm. ex Aph. Raby Moysis. p. 3Α. Ηaiden reicii, I. L.) Medicina aradiensis s. de morbis in Dacia frequentioribus. Pest. 1783. Henrici, Diss. de morbis endemiis. Bas. TTO3. . Eoi ann , Diss. de morbis certis regionibus & p0pulis propriis. Hal. 17o5. V. Opp. VI.Ηunter, Observations on the Diseases of the army in Jamaica &c. Jacobi, Diss. de languore Pannonico. Erf. 17Ιψ.

Jacobs, Diss. Epitomo Historica morborum Trevericorum. Reg. Trev. 1768.

Josselyn, I. Account of tWo voyages t0 neWEn gland. Lond. 167 . Ia. Koenig , Diss. de remediorum indigenorum ad morbos cujusvis regionis endemios expugnandos eisicacia. TO de Bibl. I. 3. p. 1 3. Langius, Dis s. de morbis endemiis. Lips. 169 . Lohr, Diss. de colica statulenta, incolis Gedanensibus frequentis

649쪽

MORBUS.

En dem illi.

650쪽

Epidemicus. Cfr. Epidemia. Febris.

Berger, Diss. de aeris potentia in epidemicorum morborum generatione. Hal. 1727. Borellus , Observ. Cens. IU. n. a. Caranta, de natura auri. p. 29. 3O. in navibus cum ingenti nu

commerc. Lit. Nor. 173a. p. a . VPenheimensis.' de Dargui ville, Ergo in morbis epidemicis anni 1603. emeticum cum phlebotomia curationis tempora diviserunt & laudes. Paris 1693. hem. Nat. Cur. Dec. U. Ann. U. Obs. 169. Ann. VII. Obs. LIq. Ann. IX. App. p. IS. An n. X. App. p. 79- Dec. III. An n. I. OhS. TI. Ania. II. App. p. 5-Ann. III. App. p. 137. An n. IV. App. p. II5.12T. Ian. An n. V & VI. App. p. 153. An n. VIII. APP. P. I, ceat. Ι. App. p. I. Cent. III. App. p. a cent. VI. App. p. T. cent. X. App. p. 53T. Farina, Tiber. Ortus & occasus morborum epidemicorum. Ro

mae 1672. 12.

SEARCH

MENU NAVIGATION