장음표시 사용
251쪽
tot piratici ilicinius. e liti ra tri minaui nomina καθολικιὰς nulla ex se adverbia saetiuit, spiae nori si in t nisi i .raeea, iit Agave Telete: sed ii upio ex liis figavit e alii Teletice recte pronuntiat,iuir. sileriint autem qui ex liis quase o torminantur pilla reiit allueritia tralii luisse, ut Dst ordo muci ii, diversis latiteri liguris. al, Omlinit enim ordinale et a murron mucronatim silicinitis. sed ni illi non videtur hoc quod est ordinato ab ordina tractum
sed ab ordinato, .nec minus A mucrone. mucronatim sed a niuemnat . acnu singula l ersequamur unde non proficiscantur adverbia, ad ea veniamus quae canonis ration subnixa videntur.
il littera torminata nomina, hanc litteram quotiens e antecellit, quat- iutuor anodis faciunt adverbia. aut enim e finiuiitiir et totidem syllabas se vant, ut piger aeger itigri' aegro sariunt; aut in eandem littet iram desinunt et syllaba crescunt. nam et liber miserquo libere misero laciunt. tertia est si, cies Poraim Iuae ter syllaba faciunt, celer acer releriter acriter. sed circa lioc nomen utique sistit quaestio, quia quidam non putant ab eo is quod est acer acriter recto iactum sed ab acris, quini refellitur. nam huius adverbii si lierlationes cuius is litteris nomina terminantur, ut nolis docilis, et si lierlativo litteram g geminant efficiuntque agilissimus docilissimus, agilissimo docilissime dicuntur. at cum non aliter dicamus acerrime quam colerrime, manifestum est acriter factum ali co quod est acer, ut mcolor. quarta species est Poriun quae per ini litteras teraninantur, ut pa fer anser, passura lim Anseratim. tenere an teneifiler dici debeat quaesitum est. nam qiii datu teneriter esserunt ut celeriter. alii vero tenere ut libere. sed inspiciendum est unde polissimum adverbia ligurari detreant. nam ritin sit et tener et celer ei liber eiusdem terminationis, necessario mambigitur in adverbii figuratione. nominativus casus nulliun discrimenosi piadi l. sequitur itaque ut obliquik casibus formam adverbiorum intueamur. ea itaque quae gelietivo casu i littera terininantur i in e mutant et faciunt adverbia, ut ex eo quod si liigii pigre et nipfi nigre. nec minus etiamiluae t rescunt oldiipiis casibus, ut liberi libere, miseri misere. ergo cum Mlier oliuies casus tener non aliter declinetur quam liher, sequitur ut teneret imitorii ne dicatur ut libere. nam ea quae ter syllaba finiuntur in adverbiis uti tuo in numine genetivum habent is litteris terininatum, ut celeris celeriter, aeris acriter, alacris alacriter.
ili 1, 2 a in eatidem litiam unt ei sSllaba ereseunt nam et liber miser l, libere misere faciunt. T . . . . speetes eor q er syllaba faciunt celer acer celeriterneriter s. ei rea b. sin sistit qstio ' i5 12 literam desinunt ui 13 Uri in species is ili nomen utique sistit in 7 orlination e expuneta i littera N Ii fiunt rediterhia . V: adverbia n nominibus r littorii terminatis quattuor mollis iliant p l3 et una syllaba eresciint pl l in ter sγllaham saeiuni p 19 dieamnsJ dim, N 20 eellerrime N 23 esserunt ui egerunt X 27 iimieamur Fabricius intuemiir X
252쪽
Or litteris temtinala nomina, ut quidam putant, duabus sed diversis ex se siguris adverbia faciunt, ut orator oratorie, memor memoriter. sed animadvertendum est num oratorie non ah oratore sed ah oratorio trahatur. nam ut est alicuius vis oratoria et oratorius modus, Sic forsitan si raris possit.oratorium, uni de proficiscatur hoc adverbium quod oratorio dicitur. Vr litteris terminata nomina faciunt ex se adverbia duobus modis rata, ut salii r Sature, sur furtim. notabimus autem satur nomen inter ea esse Piae ad analogiam non itertinent, cum cetera ur litteris terminata in genetivo casu is finiantur, ut turim' turturis, murmur murimiris.lo Es terminata nomina videntur ex se duobus modis adverbia figuraro,
ut quadrupes quadrupedatim. miles militariter. sed, ut in superioribus dictum est, militariter ab eo venit quod est militaris.. Is terminata in adverbiis ter finiuntur, ut docilis dociliter, agilic agiliter. atque de his quidem consentiunti aiunt etiam riliter dici opoitere eis et Deiliter, quoniam quidem ea antiqui usurpaverint. non nulli etiam saeuiter aiunt oportere dici, cuius compositum hodieque in usu est, quoniam quidam dicunt iliniculter. sed ridiculum est legem adversus consum ludinem ferre, quae sola in nostro sermone dominatur. dirimus enim usu pronuntiativo magis rite et facile; quamris et faciliter me legisse audaciterra dixerim, ut riliter emisse. nec verebor ne quis me putet vocabulum pro ad-vprbio posuisse, Si quidem multa sunt alia quae voeabulorum speciem in adverbiis teneant. nam et Romae sum et ruri sui quid aliud est, quam adverbium loci 3 nec dubitari tamen potest nono his apparere et casus et vocasuli Hieciem. Vs terminata nomina ipi inque modis adverbia faciunt, aut e correpta, ut malus male, aut e pro ducta, ut doctus docte, aut O pri,ducta, ut salsus salso, aut o correpta, ut citus cito, aut in , ut siricius strictim. nec tamen his omnibus Iegibus accessit consueti lis nam ut a superioribus
I 2 - 20 NIb quod est militaris r. si quidam eonsentiunt aluiu etiam iuiluer dici oportere et faciliteris terminata in adubiis ier si utuntur ut doeilis doeillier agilis agiliter at i,
qisi quidam . ea antiquius oli soruauerint unulli etiam faculier aiunt oportero diei euilis compositu hodie l. in usu e qui quidem dicunt dissiculter s. ridiculule in adustis eonsuetudinem serro si sola in nostro sermone dominatur dre usu pronuntiativo magis et saei te me egisse audaciter dixerim ut uirilis r
l T ridiculum est legem is 18 de . usu in 10 ut iiiriliter emisse is 3 sed ab oratione X: lieet oratorie, ut quibusdam placet. ab eo quod est orato- irius figuretur μ 4 forsitam N il quadrupes quadrupedalim N quadripes quadripedaliin p 13 is terminata iaciuiit adverbia in ter . vi doeilis doeiliter utilis viiliter, licet legam utile et sucile p 15 quoniam quidem ea antiqui FGrietiuis ut uiliter emisse eoniecia Lindemannus 28 accessit Fabricitu ree ait N
253쪽
recellamus, qui ab eo quod est humanus Immaniter dixerunt et mi illa similia , iis Iu ad nos certe consu nudo permansit ut ab eo li iluod est dixinus divinitus dicatur et ab eo quod est antiquus anti lilitus, cum interim iii his maneant ut iam prioris legis adverbia. nam nou minus per hanc significalionem divine et antique dicimus. item ab eo fluod est largus re- smansit in consuetudine ut largiter iliceremus, si quidem in disserentiam venit large ab eo quod est largiter, quod large liuidem significal essuse et abundanter, ut iligimus 'large et liberaliter l,atrimonio usus est , et Iargiter multum, largiter pecuniae habuit . . lis litteris serminata liuo minio ex se faciunt adverbia ter terminala, iaut decens decenter. non nulli etiam ex participiis putaveratnt talia figurari, ut Verrius Flaccus, qui ab eo imo l est audens audenter dicit: aut certe
sup mores dixerunt, quatenus in recenti consuetudine non perinde iistia-.
3 tum esti sed tamen auilens tinni vocabuli quam participii signisicationem
habet; et cum ex se adverbium facit, vocabuli vicem obtinet, iam hercule is quam cum recipit comparationem. nam Sicut comparationem non recipiunt
participia, ita ne in adverbia quidem transeunt. alio litin si id, eo quod est audens signissicatione particii,ii audenter diceretur, procul dubio et cxeo quod est faciens et scribens similiter quiddam exprimeremus. at si dicemus audenter tam quam sapienter, sateor, si quidem Sapiens non qua mparticipitim sed qua vocabulum est, quo quis etiam sapientior dicitur, in
adverbium transit, sapienter, ut cum sapi Pntia, audenter, quaSi cum audentia. et ne nos saltat 1 ra quorulidam vocabulorum, quae cadem est participiorum, hanc legem advertimus non aliubi inventuros nos adverbia
ΝS litteris terminata uno modo ex se faciunt adverbia ter ut decens deeenter linuly etiam ex partieipiti piitaue talia figurari ut uerrius aesis ciui ab eo quod o audens nua cie superiores dixerunt quatenus in recenti consuetudine
inde usitatum Q. . di . . nuden& le . . . cibus . . PRrlici P
iu et cum ex se adverbium laeti uocabuli uicem obtinet tam he. . . re qua cum recipit ibcomparationem uam sicut Comparationem Nn recipi . . . participia liene ad iterhia qnidem transeunt alioquiti ab eo e audens Sig. . . . Patiene participii audenter diceretur 10 ter terminiita ut is Ll putauerimi latia . et in hoc et in duobus veremus vita proxime geruntvr propter vitium quoddam memtranarum lacuna a librario alia snem versus relicta erat. quae lacuna num ad ultunum qu gue pastinae vergum pertineret perspicere non potui 12 audens nudenter, aut cerie ui 13 in recenti . inde usitatum est, at aucleris . participium et cum ui 15 tam haec quam ille, quam cum in Isscomparationes non recipiunt participia, ita ne ui 18 signitieatione ut T ueniat X large qui . . signissent X: quidem e codice Lindemannus, Om. IT liuod add. is Is ait aut N: ai si dicemus audenter tamquam sapienter, fatebor recte dici, siquidem - in adverbium transit conterit Lindemannus 20 fortasse tamquam sapienter saei et 22 transi id tamen poli X quasi evmi qua ra ellaut A quorumdam F
254쪽
ab liis partibus orationis terininata quam in quibus coss M alis PuteSt iuveniri, ut est elegans elegalitior eleganter, ilecens ileeoiam' ileeelit r. ptulens pudentior studenter: sic ergo audens audentior auctiter qua ocabulum, non qua participium, in adverbium transfigurali tr.
1 ns terminata duplici modo ex li se adverbia faunt in ter decurrentia.
quorum unus est qui i litteram seriat ante novissitam Syllatiam, ut Vecors vecorditer, alter qui sine i littera esseritii , ut Solli'i's sollerter. neque omnia tamen quae re litteris terminantur in advihia transeunt, sicut concors. iners quoque habuit dubitationem an ontino iii adverbium transireio Possit, quamvis in vulgari consuetudine sit ii stri non statim tamen adnuere debemus, nisi auctoritas eruditi alicui ui acresserit. nam inertissime quili recte dicatur dust,itare non possumus, ana ab eo quod est inertissimu8 Veniat. sors quoque variariun si rarus adverbia facit. dicimus enim forsan forsitan fortasse fortassis; et consulta sine quidem obtinuit ut sor-ris tasse libentius diceretur piam fortassis, noniam fortassis auribus nostris absurdius videtur. at forsan et forsitan ,οelis relinquemus, quae Latina esse nemo dubitabit, cum et Vergilius didisorsan ot liaec olim me mitisse iuvabit, forsitan et Priami sit oriri quae sata requires. 2o nec minus sors pro adverbiri ponitur, q. sors aequatis cipi Ssent praemia rostris. X littera teri nata duos,us inodi, in adverbia tranS unt. aut enim iii litteris terminantur, ut grex gre latui; aut per i , ut audax audaciter, loquax loquaciter. sed meminorinus eruditorum consuetudine audacter sineas i littera elatum, non ut procacier aut loquaciter. A semininis quoque nomii linis a littera terminatis nascuntur adverbia ini litteris finita, ut fascia fa,ciatim, centuria centi iriatim, decuria decuria-lim. non nulli aulem declinativi et centi iriatim noti a decuria et centuria sed a decurione et centurione tracta putant, sic uti ab ordine ordinatimis luel ab orilinatol, non intellegentes similia numina n0n esse ordinem et
rei titi ionem. nam ut ordo et centurio ea figura qua utrumque o terminatur similia sunt, ita ii tallitate et significatione disparia. fasciatim qi impie non a fascia putant tractum sed a fasce, si liuidem fasciatim ttractumi non
per fascias sed per fasces, ut celaturialitii non per centuriones sed peras Centurias. a lielitris quoquo nominibus trahuntur adverbia iiii litteris te minata, ut luemluram in 'iubi alim, .uber liberti in.
Von nullis grammaticis placet ut a nomini hiis sic etiam a participiis et pronominibus et verbis adverbia figurari, ut ab co quod est iustiis iustoli in er X 14 sorsan Om. X, add. y 15 libenter Ν in sorsam et sorsi. lan N poetis relinquemuis Fabricius potius reliquemus '' 18 sorsanJ Vera. Aen. 1 203 19 sorsitani Vero. Aen. Il linis 21 sores Verq. Aen. V 232 21 eou-
suetudinem por .i. litteram om. audacter uer audax audaciter, licet audaeter legamus p: κed meminerimus audacter eruditorum consucindine sine i littera elatum io 38 ut uerbis N et a uerbis Fabricius
255쪽
fiat, ἔit, e v xl ivit eb uilitens sapienter dicatur, iis c ininus a pronomine ineineatiin, te tuatili , sinitiue ali eo quod est eluTo cursim, Pungo Puncunt. milii videntur iuTare, iod adverbium rapienter putant a participio deseendere, cuin SapiimS ia, nomen sit quam participium. verum participium indiget temivire, eon Iratiotieni cum liac ipsa figurati di ex Se adverbia slaetitiale non reciyit, I quidem legens vocans nequaquam transeant in adverbia. ad an evident i dicamus sapienter audenter luis dubitat 3 sed non ea lege qua Partiein sunt sed qua etiam comparationem recipiunt, quod est nominum Propritu. nam si ab eo quod est cimsto PonStans adieri,ium diceretur constant' et si ab eo quod ost sapio sapiens saPienter, tu
quis dubitabit et ab eo quosi est aedilico aedificans aedificanter dici r quod
clini Omnino regula Latini hi monis non admittat, ' Procul dubio remotaliarticipia sunt ab hac figuransirum Ox se adverbiorum facultate. et Siqua videlitur a pronominibus trahi etdverbia, tantum in grammaticorum commentariis animadvertimus, in insuetudine non videmus; quae ut suerint, i tamen consensu publiei usus aliquata sunt. et si non nullis placet a verbis fieri adverbia, ut ab eo mod est eurro citi sim, pungo Punclini. go tamen quaero quid ita non piaus adverbia a vocabulliis tracta sint, ab eo quod est punctum punctim et at eo quod est cursus eursim. Sic enim in superioribus diximus, nomina ui terminau non numquam ex Se ad er is hia sacere in im exeuntia. animail enimus enim omnia overba quae non possunt etiam ad nomina transire nuta ex se adverbia ψcere. Adverbia localia significant aut in lino, ut Romae, aut in locum, ut Itomam, aut per locum, ut hac illac. an erhia quae a nominibus trahuntur aut integram figuram nominum servant, ut Iloinae Puteolis, aut inmi- 2snuunt vel inmutant, ut domi noctu . sicut ii nominibus diximus quaedam aut conparationem non recipere aut stiperhili,nem aut utrilinquo aut primal ositione earere . ita enim etiam in advertatis hanc na finiuntur sententiae, ab eisdem initium et saepe faciunt sequentes filiis de adverbiis longius disserere ita placuit. adverbium est para Morationis quae adiecta verbo significationem eius explanat at lue inplet. ita
12 X Ill , 2 bio remota 2 te is et I 3 pittent F deseendere vi defendere N 5 eomparatio in hac ipsa sigurandi ex se ad iterbia saeiat siquidem X eomparatione nomen, ut haec ipsa figit rando ex se adverbio faciat Fabricius. fortasse comparationem non recipit, ni haud ipsam fgurando ex se adi ierbia saeiat η reeipiant X s cousto . Nin constanter qui dubitabit omissis iis quae post 11 diei eonio via Mo transposui NII diei et si ab eo quod est sapiens sapienterl o sapiens sapienter quod X: sapienter item sapio sapiens to 12 procul dubio vi 2b inminuent uel inmu
tent a 28 Ia unam indieari. qua hausta esse videntur Fuae de coan paratione adver-hiorum dicta fuerurit, qua νιam ea ipsa quae secuntur quo pertineant non talellta . ita etiam tu adverbiis hae liniantur seni euita, ab eisdem iuuium in saepe saeiant se-
qtientes Fabricius m de adverbiis disserere X adverbium - 187, 2 male Diom. p. 398
256쪽
nam enim dico, Palaemon docet, nondum si ilico salis vim plenam vertit, nisi adiecero hense aut male. sed quoniam mutule species sunt adverbio- risui, singulas adiecimus. qiialliolis et pian litatis sunt quae ex secundo ordine iterivantur in e , velut doctus docte, item lepidus lepide. excipiun-s uir autem ex secundo ordine duo quae iii e brevem veniunt, velut bene male. sunt quae a tertio ordine derivantur in ter, velut sortis sortitor,
selix feliciter. excipiuntur ex tertio ordine, ut facilis facile, rilis vile; sed in conpositione facilis, liuod est dissicilis, disi cultor saeit
Ex omnibus nominibus quae iis terminantur veniunt comparation A etio superlationes, praeterquam ex liene ut male, quae comipta Sunt. Se i ex his quae o ante us hahent i et i ante iis comparationes fieri non pussunt. neque enim ab idoneo idoneor fieri potegi neque a necessario necessarior
Sed qualitatis advertita otiam aliis lit iteris terminantur, in iis, velutis landitus radicitus divinitus hiulianitus antiquitus caelitus imbiicitus; item inim, velut caesim inritim alternatim vicatim partim cumiin gradatim separa- lini Midatim minutatim sensim furtim deditim carptim vicissim; item in o velut consulto tuto salso supervacuo cito secreto bipertito tripertito quadripertito fortuito continuo opinato clandestiuo matutino; item in am, velut m clam nequiquam palam obriam bifariam trifariam qii adrisaeiam. Plinius Secundus inter adverbia qualitatis posuit dicendo legendo dicendi legendi quae quidam amplius verba putant infinitiva vel usurpativa, de quibus et
Numeri adverbia sunt, vestit totiens quotiens aliquotiens Saepe Raepiusus saepissime semel bis ter quater deinceps primum iterum tertium quartum. Temporis adverbia sunt infinitiva, velut olim aliquando quondam nuper flantidem sed est numerit etiamnum, id est adhuc, tandem iam tum inde iamdu sum umquam numquam mox interim cottidie interea inlei liim subinde cummaxit ne nunc confestim actutum evestigio ilico statim eontinuo ad subito repente et repentino extemplo recens frequenter semper tantiverpaulisper parumper postea ante antea postquam antequam dum donec donicum simul simulat pie vix vixdum. item temporis sinitiva adverbia, hodie cras pereii se diequarto heri nudiustertius nudiusquartus nudiusquinius manu vesperi noctu interdiu pridie postridie postmeridiem antemeridiem.
9 nominibus Om. N Com. ex omnibus nominibus quae is Rul us terminantur ueniunt eonparationes ei superlationes Praeterquam ea, bene et male, quase corrupta sunt.
Merepta Herae M 10 eorrupta X 19 turluilo N 21 diseendo X ra su praJ p. 1b3 27 lauiidem sed est numeri ea adnotatione de dimerentia adverbiorum
tandem es tantidem inlam esse videntur. temporia ad uerbia sunt infinita, ueluti olim aliquando quondam nuper tandem. sed et numeriis est etiamnum, id est adlino tan dem iam taudem tum p : temporis institia uelliti olim aliquando quondam nuper ianti dem euaninum id est adhuc tandem iam tum iude iamdudum umquam nonnumquam exerepta Aemensis 33 perendie in repente X M postridie ea empta Bemensisypridie X
257쪽
Lori atheri,iii sitiit sic, liri iiiiiiii iii loco, illii it,i lite illic illi leni istic
si ii isti ut si is et cetera: e luto, vi hil liuile hinc illinc utrimque inde inlidi sdem istinc iiiii insociis. sunt ptiam quae et in locum et in loco et e loco,igiiiiii alit inlitilla, vehit susum deorsum Supra infra ultra citro sextra intra super subter ante ii ast. per locum, vehit liae illac istac recla qua. Sunt pliam adverbia quaedam in loco, quaedam e loco, piaedam in locum; et primum in loco, velut ubi eras 3 Iloutae: o loco, imite venis 3 inlinina; in locum, tibi is 3 Ilomam. est ergo in loco per genetivum, cum ex primo et secundo ordine veniunt, ut Romae sum, Beryti sum, domi Sum, secundum veteres, qui ila d clinaverunt haec domus lotus domi. cum vero tertii ordinis sunt, ablativo casu utimur, velut Carthagine sum, Sidone sum; quainquam re sentiores Cartilagini et Sidoni sum per dativum is voluerunt: etenim dicimus ruri sum. at cum c loco dicimus, ablativo ox omni nomine civitatis utimur, velut noma venio, Carthagine venio, et ulique Sine Prat positione. quamquam cum de praepositionibus dicere eoeperimus, etiam de hoc plenius adnotari necesse est . Negandi adverbia sunt, velut non nequaquam liat idquaquam pariliti; mailli innandi adverbia sunt, velut scilicet etiam quidni nimirum ilicet tirosecto plane; liercontanili, velut cur, piare luid ita, ecquid, Iium, nonne, utrum, lili inane, an, 'annoi οῦ demonstrandi adverbia Sunt, velut en ecte; optandi, velut illinam velim; ordinis, deinde deinceps tunc ante post; similitudinis,ila, perinde ac Si, proiit, item, adeo: videntur et haec quae inter com-us parativas coniunctiones alii posti rami, lam spiani, ut iam quam bonus amicus, tam ille quam hic: dubitandi, sors forsitan sorsan soriassis fortasse fortassan; eongregandi, velut una simul paritor; personalia' ut in eum
locuna secum nobiselim vobiscum mea tua sua nostra vestra; hortandi,
heia age agedinia; conpellandi, ut heus; respondendi, ut heu; prothi- an
8 N iii 2. llar loeum 5 inde indidoni ui ludo indiem X indo itidem excerpta Bernensia si ei e loco om. N: Sunt aditet bia quae in loeum et de loco et iii loco signi salii P I sursum p et excerpta Bernensia ' η illas istae p in excerpta ne ensis illae ista X et eo
lex Leide is lo et primum p ut primum X l 1 uuia is io ubi vadis p raueluti cariagilie sidones sunt quamquam μ ii elut carthagine si dimi, quamquam X Ili sidoni sunt N 21 adfirmandi, ut etiam quidem quippe quin immo scilicet licet nimirum dumtaxat sane profecto proculdubio plane utique certe nempe prorsus ilicet uidelicet. demonAtrandi. en ecce cerum eecere. pereunctandi, ueliui cur quare quid ita quidnam nonne utrum uirumite miliano minant cod. Ber n. et Sanciam.) mimquid quippeui ad i. cod. Sanelam. anno excerpta .Bernen via 22 quid ita eiqit idnam nonne N quidita ecquidliam nonne Lindemannus 2b quae om. N 20 posue-
riiiii quam N 27 sorsitam N 2A fortassan eod. Leid. soriaiisan X soriansan cod. ne . . soriagsis fortansisan cod. Sanctam. 2M sua D m. M a . excerpta Nemensis 30 age ngendum X: ortandi age eia agedum agite excerpta Nemen tu prohi
258쪽
benili, ut ne, ne seceris, negandi modo, ne id facias, adlinnandi modo, ne tu, Eruci, accusator ridiculus esse S . In adverbio munquaui quaestio ori lilii r negationis sit an temporis. utrumque videtur in se hahere, et negatiotiem et tempus. lae lue Enim aliud 3 est munquam quam non. Iumr adverbia numeri haec quoi iue alii adieceriint, quot tot quotquot aliquot; iluae ita posita inter adverbia non est nostrae aestimationis r probare. certe inter aptota nomina pluralia Posilinii is, secuti liraecepta Inagistri nostri. alii inter pronomina posuerimi. io item ex praepositionibus quae mutato accentu in adverbia accedunt haec: iusta, infra Stat; supra, Supra Siat; extra, xii a Stat; intra, intra sedebat; ultra, ultra non faciam; citra, citra discurrit; circa, circa equi-lal; iiixta. iqxta facit, id est similiter; contra, contra tendit; subtus, sub lus erat; coram, coram stetit, id est palam; ante, ante x nit; post, postia Sedet; prope, prope cecidit, hoc est paene; usque, usque illum mulcavit hoc est valde, item illo usque cum venisset; subter, Super. et quam diu sine casibus emini ianitiae, adverbialiter eunt; receptis casibus praepositiones Sunt.
Inter adverbia quidam haec posueriint, quae setiam apud vPleres obS r- ω vata siliit, velut translatui dimissui receptui ostentui, et si lita eius modi sunt alia quae casui dativo dantur, in pithiis observabimus ita dicere, translatui est et translatui facit, mittit translatum; translatui non dicimuς, et cetera similiter. quidam lamen dicunt similia his esse decori liqui elcetera.dis Conlata sunt adverbia. Varro sic ait in III περὶ χαρακτήρων, propius proxime. in his exura consuetudinem comuni nem frequenter persectis uii solet Plautus, ut in Aulularia . ea sublevit os milii penissime, ei in Mostellaria .
I ui ite sei eris X 2 tio tui cic. pro Roxe. Amer. 18. . M 3 in adverbio numquam p in adverbio nonnumquam Λ ltem - 7 praopositiones sunt Charis. p. 200 Diom. p. 403 necedunt charisius i. c. recedunt eo inees Diomedia recidunt X I 2 sequitat Fatu istius equitatum X la seeit Diomedes et Charisius i. e. contra eontra condit X conira contra contendit Fab ictus ii uenit Diomedes et Charisius i. e. lieni Λ lli sedit Diomedes et Charisiva l. e. multauit δ' Iss
subter super N II sub casibus X euuntiantur adverbialiter eunt Diomedes eiiu-
merantur nil uerbia erunt II l8 orunt N I9 Inier - 24 celera Diom. R. 403. translatui dimissui receptui ostentia adverbia sunt, eum ita loquimur translatui sae ei reeeptui canit ostentui habet. decori quoque et ustii, eum dicimus, decori milii est usui tradidit, sine dubio nduerbia sunt p 22 translatui ultimo moti Om. N: milli Limnslatui non diei mus Uahristitis 25 Conlatia N alti esse X: esse refert vel posui: eoniseu Lindemamus proprius N 27 in . nlulariaJ Illi 6, 2 - 2ου plenissime N 29 mos tellaria N. excidit Mostelluriae veratis illi I. 127 Mil Ri I iam a consilia perturbal paenissume. Pem in eadem re adscripsit Priscianua p. U08 et 1008. aequitur exemplum Cistellariae I I, 65
259쪽
quid saeia iii 3 in latebras condas pectori peni l is si ilio et in umilione salve oculissime homo. se i num oculissime βραχέως legendum inter adverbia a pronominibus deducta aliquid ex eo quod est aliquis, stylippiam ex eo ipiod est quispiam, ii iicque ex Po quini est quis liis, quid num iiiiii. I. Iulius Romanus ita refert de adverbio ii sub titulo αφορμιον. advμ hium ost pars orationis quae adiecta. verim significationem eius explanat atque inplet. st enim verbum scribo, cui si adiciatur lxens sive male, ia stimi est ad erbium, faciet bene scribo, male scribo. Dadem est et in Ira eis adverbiis cum partibus constitutio, ἐπίρρημα &τιν μέρος λπονα κλιτον ἐπὶ το ρ risio την αναφοραν ἐχον. qua ratione igitur σχετλιασμου dηλωτικα ἐπιρρηεμπια dixerint parum specto. quam partem orationis nostri, non ut numerum octo partium t articulo, id est τω αρθρω, deliciente iasupplerent, sed quia videbant adverbium esse non I os Segregaverunt. non iIuia nesciam quaedam aliis partibus Orationis adverbia esse Communia et vellit nominis iuncta consortiis, ut gratis salso vero subito, domi esh domo venit'; nec minus verbo, ut consulto; item coniunctionum nexibus strictiora, ut eum dicimus, inquit Vmbrius Primus, ubi si ut ergo; aut is praepositionibus similia, ut pro sub prae propter. et Vmbrius tamen interiectioni lius locum non dedit, eum velut extrema linea duci postremo vel ab liis posset qui eam orationis partem adverbii totam esse voluerunt. quorum siquis defensionis ineat tramitem, quod idcirco πανδέκτης a Stoicis ea pars orationis habeatur, eodom illo sunt overi Se γsse reri,iciet raunde conlidit. nam cum πανδέκτης iure dicatur, cur non alligit conwr-lium Suil eam quoque interiectionis petii tena vocave secretius, nisi quia rideri metu etsi nec nostra ratio temere se deliberationi suae sententiisque permisit, qui tiropriae virtutis cum orationem istam
20 - 29 N Ill 2, 2 nam eiim γλη ΛexTIic iure dicatur cur non alligit consortium sui eam quo l. intieetionis partem uomu* secretius nisi si rideri metuere et in laluta elai nee tia ratio temere se deliberationi suet sententiis i, permisit qhil propriet uirtutiae' orationem istam uinclis aliene 28 metuerunt . lametsi, etsi, nee in I laibras N ponitissime ta 2 in cureulioneὶ I 2. 28 4 legendum inter adverbia II. fortasse item adverbia 12 eum partibus Putgehius eiin artibus X: eadem est in Graeeis artibus adverbii eonstituito eoniecit L indemannus eriti v x ecrin X I3 AxAeiros N l4 erripnuATA dixerunt X lb deliciente is defieienti X I9 consulto J subito N Oeeulio siibito Fabricius, pii supra
subito deI. 20 iii quid II 22 interiretionibus Fabricius interiecti b. N eum uel extrema Ν 23 uelabiis po et X 24 defensionem is tramitenil tamen Ν26 alligal ui alliget Fiabricius 27 iam quoque interieraiouis expertem uocauit
secretiu1 to: an vocavere rectius
260쪽
vinclis alietiae serviliitis eximeret non Pliam lim eniti. Graeciae. qui tamen litilli simi. ita lue noliteii ei parti tum acriter retilillemni. interiectionem vero eaeliinnuin gemitu inve dici media perpendis aestimaverunt, ut inter ad veri a quoque pergere si iuberet adfectus vi , ut id, multis solet, costis adferret, esset inpimitas. et quid ego de ner, interiectionis virilius pilli timesco, cum etiam quae omnium conseSSiuie uti tantur adverbia ratio subtilior eius partis esse nolii 'int Sod inieri et iiiiii sensibus reservariti quis senim vocandi rospondendive listus vel ohe uoi potius nominibus adiunxit 3 nec verbis potuit, licet mallet. Omnes penimis adverbiormia cernimus si mitas ii P cum verbis sive per verba, nec ii tostulta qualitas nisi verbo subseqtiente sonare. loci naimpie si fuerit 1i 4 or-t,ium, vellit illic istic hoc liue illoc illuc istoc istuc, per se iiihil laetit liec . ullam poterit si ilicatiotiis expedire caliginem, nisi coniunctuin v rho, ut quaedam iii tenebris lux clarior et facies antevertat. itaque 'illic sh is illic ero illic abeo illi eve luctabor , verborum accossu lil adveri,imi multi luminis ac potest alis. temporis non minus siet adverbium, 'innat veni' 'mollo secit cras abibo . sed et numeri par causa ratio is est. semel' etenim feci' dicimus bis dixi ter aute praeceperam'. iterandi quoque similis inceptio est, 'minime dixeram noli putati ; adfirmandi re ut quidui putaveram quippe respondit utique rei lavit' 'nempe dic ham prorsus extinxit'; demonstrandi n abit', ecce venit currit adsistit'; hortandi, ago propera inacte nitier , .licia age, rumpe Iiiolas opumili 'utinain veniat velim currat . quam voluntatem dubio proximam 2s esse cum dicimus, ut seque ortum antiqua Teucrorum a stirpe volebat volis esse comparem credimus. itaque lier fidei ri,ininissoriim voluntas soquius accessit, ut nos in ea parere iudicium, spiamvis tacitum nec adscriptum, votoriim solis nisibus et indiciis crederemus. Ordinis item prora duntur adverbia, ut 'dein dixit denique subsecuta ratio est . non i mi-
a uero . cachinnum uid ut in nisiliis solei filabrarius 8 uoeandi. lios. a. ohe. respondoniliue potius Νheus enim uocandi habet vim, ohe respondendi, ea non potius Fabricius D uiallei ta malet Λ 11 subsequenter sonare ea puncta r latera X Subsequente res tiara ui 12 istie lite liue ui 13 sigilissealitis adllibere caliginem nisi eausa eum
iter bo II l4 lux elarior ei sax u, ib illic rellictabor FQrreius 22 maeleuirtute ui 23 lietat V erv. Aen. Illi b69 24 liolumpialem iv dubio Laeh- mannua in Lucret. p. 265 gaudio N 26 sequeJ Vero. Aen. I 626 28 ni nos in ea parere iudicium Laramannus ui lion in ea praeter iudieium X 29 iudieiis Laequumstrus bellelleiis X