장음표시 사용
461쪽
H Aec manus in quatuor secatur partes videliacet in lineam 4 pactum , hoc modo ih., spmis N in graue: acutum,in superacutum hoc mo a do:
462쪽
do: graue P. A. B. C. D. s. p. acutum. g. a. b. c. d.
e. f. Superacutum. g. aa. bb c codd. e. quae omnes vocantur his nominibus videlicet Maiuscular Simplices, paruae, S geminatae Tertio modo diuiditur ira claues, quae reserant totam manum: Se hae partitae sunt in quatuor species scilicet in claues uniuersales claues regulares claues principales ei claues capitales Claues autem uniuersales sunt hae vi. s. A. B. Q L F. F. g. a. b. c. d. e. f. gg. aa. bb. cc. d. ee quae sunt viginti labentur per totas iuncturas manus Claues
regulares sunt septem, quae sunt hae quadrum ra-ue Natura grauis .i molle acutum. durum acutum Natura acuta ea molle superacutum quadrum superacutum. Quarum hae signo huiusmodi dignoscuntur. videlicet ' quadrum graue quae signatur hoc modo Gl. Natura grauis, quae signatur hoc modo Ubi molle acutum qua signatur hoc modo.
ri quadrum acutum,qua signatur hoc modo. 2 Natura acuta, quae signatur hoc modo. ω per sol revi, post eam. Vocantur autem claues regulares, quoniam ipsae regulant Heracorda idest sex voces unaquaeque earum. Claues principales sunt tres. Natura grauis: b. molle, quadrum acutum Claues capitales vero sunt duae videlicet natura grauis e le quadrum. Sunt enim capitales, quia incantu plano solummodo capitaliter signantur: ipsum totum regulant. Quarta diuisio manus est in Umolle, quadrum, ex quo dignoscitur natura manus, secundum
463쪽
diatonicam dispositionem. Fit autem mutatio in manu propter ascensum, descensum clauium regularium: quoniam cum transitur de una claui ad aliam, Oportet uti nominibus oeum illius clauis ad quam transitur de ubi est una nota, ibi numquam fit mutatio. Ubi vero sunt duae notae , ibi sunt duae mutationes S ubi sunt tres notae, ibi sunt se mutationes, quia prima mutatio mutatur in secundam, & secunda in tertiam Me conuerso videlicet tertia in secundam, secunda in primam Regula autem ad faciendum mutationes sol frando est haec.
Descensus quintae si mi, la, Ol, ia. Mutationes autem fiunt sol figando prope clauem quantum potest. Ad sol figandum quidem multum conserunt, immo necesse sunt tria Primum, scire mutationes, wbene legere notas, mandatis memoriae clauibus Secundo, habere mensuram, quae est vita cantus Tertio, voce discernere tonum a sernitono . Qui
quidem semitonus diuiditur in maiorem, S minorem, sicuti habetur in b. se set mi in quo utitur, ut plurimum semitono minori de semper ubi est se, mi ibi est se tonus, siue in ascensu, siue in descensu: S nisi quis recte calleat huiusmodi regulas, numquam cantor euadet. Cum vero hasce regulas manus optime
464쪽
33 Dispositio manus ἀscies, tunc ad cognoscendos tonos regulares te trans ser. Quorum regulae sunt hae.
O Mnis cantus Ecclesiasticus in medijs clauibus
terminatur, hoc est in D, E, F, G grauibus volin confinalem terminum, scilicet xl-l. c. d. acuta S hoc est, quia nullus cantus ecclesiasticus regulatis, supra suam finalem , potest plusquam octo notis ascendere, vel sub sua finali quatuor notis descendere Praeter praedictas vero claues, nullam supra, vel subtus inuenies, cui non desit plenitudo depositionis, quatuor scilicet notarum, vel eleuationis persectio, hoc est octo notarum . Igitur primus,4 secundus tonus regularis terminatur in D. graui, vel in a. acuto cum reis Tertius, Sc quartus tonus terminantur in E graui, vel
in a. acuto cum mi , vel iis quadro, de quibus da tur talis regula. Quando cantus in praedictis clauibus terminatur,ascendit ad sextam notam supra suam finalem , vel ultra, tunc est auctentici toni, siue imparis
hoc est primi , vel tertij, hoc sue descendat sub suas nati tribus, vel quatuor notis, siue non . Si vero sub sua finali tribus, vel quatuor notis descendat, iusquam supra suam snalem ad sextam notam, vel ultra, aut supra ascendat, tunc est toni plagalis, seu paris, id est secundi, vel quatit. Quod si nec ad sextam notam, supra suam finalem ascendat, nec ad quartam, vel teritam sub sua finali descendat tunc si melodia, S: virtus cantus in superioribus notis plus se emierit, quam in inferioribus, erit ille cantus toni auctentici, siue ira- paris.
465쪽
paris. Si vero plus in inferioribus erit, tune cantus iule toni plagalis, siue toni imparis. Quintus, sisextus
tonus terminantur in F graui, vel in C acuto Septimus,& octauus solum ing terminatur,4 de his talis datur regula. Quando cantus in praedictis clauibus uniuersalibus terminatur, ad dyapason, seu duplam, aut octauam quod est ide nysuae finalis ascendit: sem. per est auctentici toni, seu imparis, id est quinti, vel septimi, siue sub sua finali descendat, siue non. Quando vero quatuor notis sub sua finali descendit , de nusquam duplam, siue ostiuam, siue finalis apprehendit tunc est toni plagalis, siue paris id est sexti, vel octaui. Quyd si nec praedicto modo ascenderit, vel descenderit, tunc si melodia, S: virtus cantus plus se in superioribus notis tenuerit, quam in inferioribus erit cantus ille toni imparis, siue auctentici. Si vero plus in inferioribus, erit cantus ille toni paris, siue plagalis Toni auctentici, videlicet tertius 4 primus, quintus sue septimus, vocibus octo ascendunt, solamque vocem descendere possunt. Toni plagales, videlicet sextus,&octauus, atque secundus, quartus pariter, vocibus ascendunt quinque totidemque descendunt. De intonationibus Psalmorum , Onticorum, ad Benedi ius. Se ad Maunificat
466쪽
q De intonationibus psalmorum.
t vero Antiphon incipit in F Graui, sa. ip te in Amtii honae de fumatim saliat in Ia ut videli Apertis thesauris suis D. Volo sol.
467쪽
Da differentia seculorum, η 1, ascendat in Ia ut apparet manifesto in Ain i ho Dominus temper habet differe iniam illa osti dictas Antiphonas.
ibe disti positam Antiphona sequent Antiphonam.
cit melodiam, non statim ascendendo adaa. ut patet in Ai tiphonis sequentibus, habet illam differentiani
468쪽
De differentia seculorum Inuitatoria talem habent enite.
ni te exultemus Domino. Responsoria talem solent habere cantum communiter in Versu.
Q& secundi. teiiij, Sc quarti, de quinti. sexti,ta septimi videntur se alterius toni quam eorum quod es et inconueniens iudicari cum resumptionibus suorum Responsorium, ut scilicet ibi terminetur cantus, ubi resumptio Re 'ons bri terminatur, S unus sit cantus o cum sua iesumptione. Simile habetia Le-
quenter in graduali, quod P. est toni imparis, sus eius toniinparis, Alleluia Oni paris, S eius Versus toni imparis. Sed unus est cantus Responserit cum suo Versu, Alleluia cum suo Versu icandi sunt onines illi cantus esse tonorum impatium : qui . bus licet sub sua finali tribus, vel quatuor notis des
469쪽
De secundo tono i 643cendere, dum tamen supter suasi ales ad sextam , vel septii nam notam ascendant . De tono secundo qui sic intonatur.
Ecundus tonus sic in ci pit, .sic
flectitur sic me dicitur,4 si fi nitur. Inuitatoria talem hauent Uersum .
ni te exultemus Domino. Resp. talem solent habere cantu c5muniter in Versu.
470쪽
η tertio tono. De tertio tono qui sic into
ultimam disserentiam, omnes aliae Antiphonae habent illam primanti Inuitatoria talem habes Venite exul temus Dominoesia talem cantum habere solent ei an Versu, videli et .