Conversio peccatoris, seu Modus quo peccator communiter resurgit ad justitiam. Ubi simul doctrina manuductionis ad poenitentiam nuper Flandricè & post Gallicè impressae, defenditur & ex ss. patribus solidè confirmatur. Auctore r.d. Antonio Le Felon,

2쪽

FRANCISCO CAROLO

THEOLOGO S. P.

Venerande in CHRISTO Vir. Erlecta Appendice , quam meae ad poenitentiam Manu- ductioni tibi placuit opponere , Verum reperi, quod in ejus mones principio, voluisse te aliqua dumtaxat assertae a me dominae puncta silc- cincte annotare , & breviter retundere. Non solum breviter , sed & leviter id a tentasti. Fervido enim te video in illam zelo exarsisse, quo ad ei contradicendum sic es commotus, ut quae dixeram , &cujusmodi ea forent, non debite attende

res , sed satis fiserit, si illi quod dictum

erat, ut Occurrebat , contraires. Hinc

quippe factum est , qubd nunc quaedam mihi falso imponas; nunc alia quae non dixi, ut 1 me asserta impugnes; saepius contradictionis me arguas, in quibus nulla est vel apparens repugnantia , donique

3쪽

nonnullis quae indubitato vera sunt j nec tibi in assertis a me terminis possunt esse vel ambigua, videri velis repugnare. En singulorum specimen. --. Ipso statim in limine num. 236. M' AE m. dicis me Apostoli, Augustini, S: Thomae auctoritatibus, annisum , paeni--tentiae dissicultatem in consuetudin riis probare. Sic istud a veri etiam similitudine abest, ut non alium quam te, dum ea quae dixi, relegeris, ejus ve in habere audicem. Neminem propriis viribus paenitentiam posse vel inchoare , dumtaxat ex Apostolo demonstro; magnum ipsam ac supernaturale esse opus, ex Augustino & Τhoma. si 'Paenitentiae donum peccatorum pluri mis justo Dei judicio non dari, dico i ferius ; quod ex duobus confirmo, partim quod hinc multi impaenitentes diΩ cedant , partim quod sint, quos hic ob

praecedentium peccatorum demeritum contingit excaecari & obdurari. Pluribus qui ex hac vita impaenitentes migrant, paenitentiae gratiam non concedi, ipse confiteris; quosdam etiam, qui id, ut notat S. Prosper , magnis suis peccatis' meruerunt , excaecari & obdurari , fi' Scripturae credis, non potes abnuere: inaniter

4쪽

inaniter proinde num. 24 I. insurgis , &quaedam alia, de quibus hic nulla mentio, qua stonte a me dicta sint, petis Minterrogas.

Dixi c. 6. Manuductionis,& proculdubio verum est,contritionem non sic inpotestate esse peccatoris, quin ad eam specialis Dei necessaria sit misericordia, qui cui vult veram dat poenitentiam nam teste Apostola, cujus vult miseretur, ct inst. ad quem vult indurat ita ut ejus gratia brevi c. s.

Oratiunculae,quae actum contritionis com vis,

tinet, non sit alligata , quasi nempe cuilibet peccatori fatis sit, eam semel proserre. Hic exclamas num. 2 s . quasi doctrinae monstrum a me foret prolatum; atque omnis ejus monstrositas haec est, quod generaliter sussicere nolim, si semel peccator ut poenitentiae gratiam impetret , hujusmodi oratiunculam protulerit ; cum tamen in Scripturis Salvatore nostro praecipRe commendata sit& indicta nobis orationis instantia & perseverantia ; atque haec juxta omnes Cain tholicos Scriptores, una sit ex conditionibus ut oratio infallibiliter sit essicax. Taediosum nunc foret, Omnes, quas in dictis meis vides, contradictiones restae. Omitto illam num. 248. nam qui-

' 3 vis

5쪽

.ls facile perspicit, ne repugnare quia dem,plerosque fidelibus juxta Romanum Catechisinum neque id hodie, ut oportet , siablatum multorum docet experie tia in nullum intimum animi dolorem a que gemitum cordis, ad peccatorum ve-miam necessarium putare ; atque etiam inultos, qui interno dolore sibi opus es Enon ignorant, cordis sui paenitudinem, quae sussiciens non est, sussicientem opinari. Neque istam exponere necesse est, quam proponis ηum. 2 sa. eo quod illos quoque qui precatiunculam, qua contri rionis actus describitur, vivaciter legunt, eundem actum dixerim posse dumtaxat in intellectu, non etiam in voluntate habere ; notum quippe est , quod vivax animi motus sit, ista intellectus ad verba

eorumque significatum reflexio, quae t

men & ab iis adhiberi potest, qui assi

nondum , ut oportet, ad illud sunt conversi. Tacillis tamen praeterire nolimnum. 2 3. & 274. ubi non solum aperte me mihi vis contradicere, sed & nugari, hanc scilicet ob causam, quod, cum uno loco concedam , nunquam sic aut toties hominem conversum, 'uin durante mo tali hac vita iterum labi possit; neque sic aut toties lapsem, quin denuo valeat resurgere,

6쪽

Iurgere, contendam tamen assidue rei bentes stequenter non vere converti, re poenitentiam eorum, ut simmum, esse

ambiguam: ejusmodi ergo quia juxta s. Caroli praxim, disserendam dico absol

tionem, donec verae conversionis mon

strent indicium , nugari me vis, atquet ipsis poenitentiae ostium claudere, quod alibi omnibus dico apertum. Non ipsis, dilecte Vir,poenitentiae ostium clauditur; verum hoc modo agitur, ut nemo fallatur , sed qui vel nullo modo, vel non quantum 1atis est poenitent, hinc excitati vere & ut oportet paenitere latagant, atque ita per poenitentiae ostium, quod

non nisi verae conversionis clave aperitur, intrent in vitam aeternam e qui vero ambigue paenitent, non ambiguo summam siuae credant salutis, sed dignis poenitentiae fructibus , conversionem suam faciant certam. Non hoc nugari est , sed sieut commissa nobis mysteriorum Dei dispensatio exigit , proximorum taluti considere. Quid jam de iis dicam,quibus te opponere videri vis;nec tamen vel tibi in asserintis a me terminis possunt esse vel ambi Rua Cap. 1 Manuductionis confessarios

7쪽

munere suo non rite sungi, dum laevissi- ma quaedam Opera pro gravissimis delictis injungunt: Tu vero, contra ais --277. ac per hoc & hic te insinuas mihi adversari ; tamen cum strictius non lo- quor , quΙm Trident. Concilium fuerat locutum, mihi te opponere non potes, nisi de illi velis contradicere. Exciderat cap. q. ubi nonnulla expono remedia tanquam peccatori, ut a peccati statu restimat congrua dc salubria, quibus perseveranter insistenti poenitentiae donum promitto a Deo concedendum, Scripturae innixus dicenti: omnis enim qui perit accipit, ct qui quaris inrenit, ct pulsanti aperietur. Haec male a me dici pronuntias num. 24 . quid ergo hic putas non recte a me assertum p Viae exposita remedia lapso peccatori non esse salubria i Vinrapsum ad ea suscipienda, hoc est, pietatis de humilitatis opera, non esse adhortandum , neque hujusHodi ei consilium stiggeri Unum superest, quod perseveranter his insistenti promiserim poenitentiae & conversionis donum caeli tus eoncedendum: sed de hoc quis dubitet, qui promissiqnibus eredit divinis

Haec sunt, eo . quem arguis, loco a me

. dumtaxat asseda, in quibus nil vides,

8쪽

ΑΡOLOGETICA.

cui non ipse, si sinum sepis, coperis consentire. Sufficiunt haec, ut necesse mon sit his minutioribus, quae allegari plura possunt, amplius immorari e venio nunc ad doctrinam tuam , quam meae in Manuductione propositae opposuisti; & principem locum tenet, ac caeterorum fere est

basis, illud fidei dogma quod profers num. . et 3. dum fidei esse dicis, Deum offerre

gratiam verae paenitentiae omnibus peccatoribus; quo id autem sensu intelligas, manifestas numero anteriori, dum inde concludis, hanc gratiam ultro oblatam multo tempore vel labore non esse requirendam , M illi dumtaxat constentiendum: Anumero subsequenti, hoc est et q. dum per illam me arguis, quod precibus ac pietatis humilitatisque operibus paenitentiae gratum voluerim a peccatoribus .

requiri. . .

. Igitur te Doctore , secundum fidem omnibus peccatoribus sic offertur paenitentiae gratia , hoc est, sic illa ad paenitentiam & debitam conversionem necessaria, ipsis ultro oblata adest, ut omniabus peccatoribus, ad agendam paenite tiam, seseque convertendum , aliud cessarium non sit, quam eam acceptarosseus

9쪽

EPISTOLA

seu, ut verbis tuis insviam, illi dumtaxat confiutire. Hinc num. ΣΑΙ .Scripturam docere dicis: Deumsium grati semper offerre peccatoribus, ct quod ipsis continuo pocre o invitet ad nitentiam , imo flet sine cessatione ad ostium cordis ipsorum , ct pulsens: Ego sto ad

ostium, opulse: TAN Tu M DEBENT APE,

RIRE PER CONfENSuM LIBERI ARBI TRII , UT GRATIAM CONVERSIONIS ACCIPIANT.

Huic tuae fidei innixus negas num. a s sconversionis gratiam instanter petendam. Et numero anteriori,ad eam constaquendam sufficere putas paucarum linea-Tum Oratiunculam, quae contritionis destriptionem continet , vel semel devote legere. Imo si tibi assentiendum sit, nec hoc necessarium est; illa enim paenitentiae gratia, etiam non petita nec quaesita sic ultro oblata omnibus adest , ut illi dumtaxat siit consentiendum. Deinde devota hujus oratiunculae etiam semel facta reclintatio fieri nequit sine gratia saltem inchoatae conversionis , ac per hoc jam contradicis tibi , si per illam putes conversionis gratiam impetrari. Ex sensu tuo

loquor e cum enim peccatori pus labori-.bus Jc orationibus perseveranter insistenti , paenitentior & conversionis donum dixistem

10쪽

dixissem concedendum , tu contra ess m. 244. Contradicit sibi: nam hac omnia qua praerequirit ante comesonem, sunt ipsamet

conperso saltem inchoata ; ct feri non possunt

absque Iratia vera conpersonis: ictfc vult ut peccatores quaerant, quod jam habent; pracip tatque ipsis in labyrinthum perpetua incertitudia . nis ct di dentia. Haec omnia tibi dic, si vel unam ejusmodi brevis oratiunculae precationem ad consequendum paenitentiae donum putas necessariam. Cave quoque ne in infinitum procedas. Ista enim precatiuncula qua paenitentiae gratia petitur , ne semel sine Dei gratia, sicut oportet, dici potest : ergo si tertim modo tuo argumentor, quo te putas adversum me num. 246. invicte concludere pro hac gratia i Deo obtinenda, alia precatiuncula erit adhibenda , εc sic fiet processiis in infinitum. Haec cum tibi solveris, quam vane ea mihi objecta sint, ipse confiteberis. Vides nunc FRANCIsCE CAROLE , quo tua te ducat ratiocinatio , &dum huic fidei inniteris, quo progrediaris. Si enim vera simi, quae asseris, nemo qua tum cumque peccatis immersiis, usu sere debet Propheticam illam vocem : Coi Ferre me. Pro nullo orandus est Deus, ut