장음표시 사용
261쪽
uimus:& norunt vel pueri, qua forma eapiet di hi, quos dicunt,modi infinitivi. Ibid.m contis nauigia pellebant, hi dum remos aptari prohibebant,confiderant. Quae malum l) ratio postulauit, ut pellebant edereriir,non quomodo vulgo est, appellebanu Mens certe Curtij ista: in siccum aut vadum appulia nauigia, ut conscendere expositi pocsent,non in altum propulsa. Sed reliqua manifeste etiam ubique vitiosa: quae traductione v-nius verbi corrigimus in hunc modum: hi dum confiderent os aptariprohibebant. Ibid.sua nauium inconstulte ruentes no receperat. Expeditior erat sensus in simplici, ceperant: pro quo tamen & compositum saepe usurpari, nec significatui quidquam addere praepositionem additam & alij pridem, & nos pueri non ita pridem ostendimu . In consulte ruentium agmina capere naues haud poterant, ita multitudo has,ut alias paucita S, morabatur.
P. 3Is. Omnium rerumflofertilis regio est, in qu sativa habuit, ut rexatos milites quiete si
Magna vero emendatiosis, pro sti. Quinetiam fertili scribis.
Ibid.Dum exploraret,qua delata eravi, in eodem honore habuit &c. Totum hoc cum iis quae utrinque proxima
sunt,ita distingue:Vastis erat atrapes gentis, β- ἔσβα res rare nisi eidam in India rex est: qaem
262쪽
CvRT. Lin. IX. ANIMA D. Iasoccurrentem dissimutita ira comiter algo stus,dum explorare qua delata erant,in eodem honore habuit. Curadiapraefecti cur imperatum erat,equorum iumen
torums iugalium Scc. Sic enim addita copulaseribes simul. I 3s . Hoc modo per dies VII. latchabundum agmἴ' incestit.Parata praua , s quid victissaltem a uersius comessantes animi fuisset, mille hercule viri modo ct sobri, VII. dierum crapulagraues
insuo triumpho capere potuerunt. De verbis recte acutissimus Palmerius : dedistinctione insuper habuit, quam curasse Modius debebat. Ita enim certe sente pia requirit, cuius non parum interest; aut si huius parum, multum certo verborum ipsorum, quae fluui, nec consistunt,nisi commode legitimis interpunctis teneantur: Hoc modoper dies VII. bacchabundum agmen incessit,parata prata, quid rictissa rem aduerues cometantes animi fuisset. Milla bercuti viri,modo ct sobrij, VII dierum crapulagraues in suo Diumpho capere potuerant,
263쪽
DARI DEM AICHEV SERUM . iuuenem nobilisi docti simit omninosingularestum eius diei, quo cum Patauium ego o cretim noser primum veni
remus, orbem vix ipsem in f sis iustatim,nobilissime Acheu-sere uelut caelo missin, obuiam iuisit. Memi- neris enim,quomodo rudes ct mnari omnium rerum hostites,non locorum tantum sedcthominum infitentes, cumquesermonem misicere icum nemine possemin, quo nos verteremini incerti, in sapiatea, deambulanti commodum tibi,bono nonisosto occurreremin. ubi agnitus a Bucretio, o Vseum ultro agnoscens, me una, quamuis ignotum,coplexus es, ct virumque domum deduxisti tuam, cumi ad te plane recepisses,omniafecisi nobis, quae comis in hostes amicis hostitibin praestare posset.
Erat hoc memorabile, quod pQ nec unquam sine magna voluptate recordor, initium notitia nos , sed idem ct amicitiae, quam mensium mox aliquot contunius iucundissimus co- -a-
264쪽
PRAEpATIO. 11csmauit. Ibi tum familiarius inuicem nosicentes,arctesne coniunctisimus, cum tu nesio quid in me literarum sub iceres, ego contraiirtutem do Dinam tuam pariter amarem
se admirarer. Sed nihil tes verum dici vis, nihil te mihivalidim conciliabar,quam quodit amiliarem te GVLIELMIo no ro ct ' ante in Germania, o deinceps in Gasii' etiam domeficum fuisse intelligerem: G VLIEL-M O no ro, cuim ego nunquam visi memoriam laudatissimamsic amo ,sic mortem -- maturam doleo,nihil ut eius nomine dulcius simul es irimus habeam. O Mus, magnum in eo praesidium vos, tu Germania nostra ma
gnum ornamentum , ac nescio, an non uni
cum, amis it Veri/m hoc se quest inter nos e tum sumus, ct ego quotidie morsis animi vehementes ex eo adhuc stentio, quos ne Pque dum visam essetiam: ct tu non minus aeternum vulnus alis pro pietate ista tua vel in amicum talem, vel in ipsam patriam communem : cui me tamen Fortuna sue Natura
propius admouit, o popularem ei magis fecit. Vnde non negabo stimulos acres mihiΝb-jci istam aemulandi in his Eud,s, si vestigiarim recte legere, es assequiprogressin usos a- , liquandos im, quo viri dom me e etiam
265쪽
dentem me, nec sterantem satis, ad quod aspiro, tamen audent eius geminum veli umalterum augurari. Viderint illi, quom me faciant : era ut adhuc neficio, qui essep im, aut sim freturus: ita qui velim quidem essescio, nec ut sim deero ipse mihi, dum alia non δε- sint ne quibus eniti ct euadere uno nonpositum. Iis desit ut o minus mihi iuve ct i ducam, o al, ducent nonperuenisse,quo cθu- tenderim : qreum per me non steterit, ut steterim intra metam praestitutam. Sed de me non erat his propositum dicere: ad te o Gu- i
llelmium redeo. cuim tu mihi mores, vitam,
dia cupide ct sollicite quarenti cam spe ldescriberest, mortis etiam genus osuprema ipsi, quibuου interfuises , aliquoties non sine lacrumis ct moerore vellicante nec sine tisi tantas tamen aliquo etiam voluptatis sten, seu audienti denarrares ; aliaque de literis, ct Italia ipsa varie iucundeque inter nos agitaremm ; ef xit interea nimis subito tem-
dare decretieris, nobis dolentibus , qui perpetuo vestemus suauitate conuestionis sua
fui, nec dimissuri te videremur , si tenere possemus , quo carituri non essemm absque
266쪽
magna molestia, cum di cultate etiam nonnum, non sueti silicet adhuc satis Italica vitae, cuiuου ex re velut exemplo modum imitabamur. Sed ita tum rerum tuarum rationes te reuocabant, ut udiorum nostrorum nos retinebant. Aegre igitur suinere ae smin , quem his tamen ab interual Io non nimis magno feliciter assecuti recuperauimin, o amici conuiuimus iterum .es minin familiariter, quod neque nunc aliter potest, ubi aedibus disiuncti, tu in re domestica occupatior, nos in ud,s partim partim alis negoti,s dediti non tam quenter una esse quimus. Summ tamen haud raro ι Bucretim praecipue , cui ventitandi aὰ te crebrior occasio : neque mihi tamen non constat amicitiae tuaesturius, quem omni tu comitate colis , of ijs varist omin, cumulas etiam multis bene ijs: quorum ego non
ροEremum isiud habeo , prae ceteris hoc quia dem loco praeincandum duco, quod bibliothecam instructissimam tuam ita mihi patere vis , ut tibi i , communemque facuo pausio minus quam mihi propriam : quavior , ita te iubente, sane audacter, o magna profecto cum utilitate meorum nudiorum. Adiuuit ussa non nihil hunc etiam in Curtis
267쪽
i P R AE F A TI o. Curtio laborem meum: cuius eo ipse quoque nomine postremum istum librum libi do, dico, consecror quem volens accipies , o hab bis non amicitia tantum non qualecunque monumentum,sed ces gratitudinis meae quantumuis leue es vile, magnae tamen o eximia testamentum.
268쪽
En tum aliquando est ad extremum librum,ad quem peraspera multa & praerupta enisis in ipso
sunt etiam non plana & invia quaedam,quq cum bono Mercurio facile peruademus. Nec diu hic luctabimur,quando pauca sunt, quae nos quidem viderimus:nec multo sane plura crediderim inesse , quibus ab ingenio possit auxilium afferri.Nam lacunas explere,& deperdita membra
Fecimus tamen semel hic nos , imo nec se-eimus. quia non eri t locus mutilus, quem integrauimus , sed falso pro mutilo insignitus. Demsimus igitur inustam saltem notam,&ab imposito stigmate vindicauimus : quod recte atque ordine factum apparebit, cum erimused progressi ἐτολμεν ιη-ο ρκιον, ως εφη Tu που νομου. Nam aliud hic ponere non sustinui, ut ad reliquos libros:ubi forte videbor absurda collocasse. Non tamen ambitiose usquam feciamus aut in pompam, sed ut ex repraesentinascerentur, vel ut habitus animi mei esset, cumquemque ordiremur.Atq; hoc nunc ipsum in metum veniebat heic ex re ipsa anteloquii vi-R cem
269쪽
v A L. Acin ALII IN Reem breuiter praefari: dum res ro paullisper
& paro me ad reliquum cursum, quo uno&continuo extremum hoc spatium decurram. P. 3is. & 316.Insita fio amni ubiectam aura ab undare , inopem equorum esse. gulos eos conm, pererant ab iis qui ex continenti traiicere aud rent, singulis talentis emi.
Vnde compererant hic insertum 3 ex ingenio, in membranis Θ vellem , ut alia Modius, hoe quoque professus e siet. A tqui unde unde; si ab auctore etia fuit,equidem in principio ille statim,non in medio collocasset. Proinde aut eo reuoca, aut dele rursum , quod optimum sor--ta sle factum. Plenus etiam ita sensus. Nam omnia Laee intelligere vltro debemus ipsos in reptae senti comperisse: caetera, quae deinceps, ab aliis audisse. Ibid. Rursus eos terram legere iubet, donec ad Euphratis appellerent classem , inde aduerso amne Babylonasubituros. In membranis fuit : addendum fuit igitur etiam os: quae vocula videatur in illius extrema syllaba latere. pag.3i7. Namque gentis eiusdem leuissimosfas
criminibus astruxit,monitos tum demum ea d
ferre,cum ipse imsset- Non puto a inuere usquam reperiri pro sub ornare,vel submittere;& si reperiatur, hic ta- men scribi rectius existimo ininuxit. Crimina icomposuist& eos docuit, quae tempore ipse demum iussisset.
270쪽
cunt. I 1s. X. ANIMAn. ras . pag. 3iy.Sicscilicet rescunda tins commutare naturam, ct raro qui quam erga bona siuasatis
In re pariae simili similis omnino loquendi
modus lib. 8. Regis minus iam cupiditatibus sivis imperantis inter obsequiafortuna, contra quam nonsatis cauta mortalitaό es. I bid. Humiliores quoque reos contra stam polum talem , quia ecteris ridebantur insentes passis absolui, hostiDus rictis regna reduxerat. Curtianum hoc non est , Modianum est,qui.tamen auctorem Coloniensem MS.otum laudat. vulgus librorum habet segnare dixeris. ande ego,regnare desicerat. Acerba irrisio est, in
contrarium accipienda. summae antea moderationis rex,& vere rex,Victor tandem rex ecse didicerat: quasi id vero regium , non ex aequo & iure agere, sed pro sua aut aliorum libidine grassari. Probabis hoci an illud magis 3 his ecce,dum commentamur,incidit, regnari didicerat. Hostibus victis ipse victus regnabatur. quomodo i subiungit:vta ergus libidinem animi arbitris scorti aliis regna daret liu ritana.Vt fatear, ipse mihi non satisfacio in hac festinatione.
P. 3H. Tum demum fide facta professsunt. Modius ita:vulgo Iacta pr. φ is est: quorum
ille verborum nullum ait esse sensiim posse. fuerit imo idem qui alterius lectionis , D facta geminetur: Tum demum sidefacta asta professio est. Nam ipsa vox nisi geminetur, bis eam intellisi, quod Glareanus censuit,ineptum est.