Georgii Fabricii De re poetica libri 4. Quid singulis contineatur, proxime sequens pagina indicabit. Latinorum poetarum inter se comparationes ex Iulij Caesaris Scaligeri critico desumptae

발행: 1565년

분량: 347페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

LIBER III.

1 rTune tibi non desit faciem componere pugnae, seu sit opus quadratum acies consistat in agmen, Rectus in aequatis decurrat frontibus ordo, Seu libeat duplicem, seu iunctu cemere Martem. Dextraque ut laeuam teneat, dextrumque sinistra Miles sitque duplex gemini victoria casus.

A clementia.

sed piger ad poenas princeps,ad praemia Velox; x. d. st,t. Quique dolet, quoties cogitur esse serox. Qui vincit semper,victis ut parcere possit, Clausit & aeterna ciuica bella sera. Multa metu poenae, poena qui pauca coercet, Et iacit inuita fulmina rara manu. sed placidus facilisque parens,Veniaeque paratus, Et qui fulmineo saepe sine igne tonat. Qui cum triste aliquid statuit, fit tristis & ipse, Cuique fere poenam sumere poena sua est. Scilicet eiusdem est, quamuis pugnare videtur, Supplicibus facilem sontibus esse trucem. Nec solet irasci: nec enim moderatior alter, Cum quis in aduersis,si quod amauit, amat. Lenem te miseris genuit natura nec ulli Mitius ingenium quam tibi Brute dedit. A dde quod est animus semper tibi mitis, & altae Indicium mores nobilitatis habent.

vitae integritate.

Ingenuam de plebe virum . nec census in illo Nobilitate sua maior, sed vita fidesque

Inculpata fuit.--Tyndareus vita grauis auctor,& annis. Sive aliquod morum, seu vitae labe carentis Est precium: nemo pluris emendus erat. xemplum iuuenis venerabile morum. Mamurius morum, fabrae ne exactior artis

Difficile est ulli dicere.- Iu

a. de Pori.

. de Pom

172쪽

Tibull. 3.

. de Pon. Meta.

8. Meta. 3. Meta. Od Liri. io DE RE POETIcA Iusticia dubium validis ne polemi Or armis. Et longe ante alios omnes mitillima materi Isque pater, tuo non alter amabilior. Ib animi candore. -Sed sunt tua pecto in lacte, Et non calcata candidiora nive. Tam felix utina, quam pectore Quique est in caris anam i tibi candor IcIs. Cuius inest animo patri j candoris imago, Non careat neruis candor Vtine ici ' Candor in hoc aeuo res intermortua pene Exigit,ut faciam talia VOIa, tuus.

Perennem .

Candoris titulum non sinit e ste mei Adde quod Illyrica si iam pice nigrior ellem. fide. O mihi non dubios inter memorande sodales O mihi post nullos unquam memorande sodales, O cui praecipue sors mea visa sua eli. O mihi chare quidem semper, sed tempore duro Cognite,res postquam procubuere meae. O mihi dilectos inter sors prima lodales; Vnica fortunis ara reperta meis. Tu quoque nostrarum quondam fiducia rerum, Qui mihi confugium,qui mihi portus eras. O mihi non dubia cognite Brute IIcle. Aut ultor vestrae fidissima corpora morus,

Aut comes,inquit,ero. ' .

At nunc Vx peream quoniam caret illa periclo, Dimidia certe parte supustes ero. . Ab animorum con:nvctione. Et cum Perithoo felix concordia Theseus. Nunc duo concordes anima moriemur in V na. Adjice Ledaeos concordia sidera tiatres. Quos

173쪽

I . Trist. 3. Trist.

Quosque ego dilexi fraterno more sodales, O mihi Thesea pectora iuncta fide.

Nec tibi me tora iunctior urbe fuit. Qui tibi materno quamuis a sanguine iunctus, Mente tamen Phaethon propior fuit. Par amor est illis,errant an montibus una. Antra simul subeunt,& tum Lapitheia tecta latraram pariter, pari ter fera bella gerebant. Quamuis coitinctior illo Nemo milii est. --Animis iuncti,secernimur undis: Vnaque mens,tellus non habet una duos. Iunctissima quondam Pectora. Par bene come ositum iuuenum fortissimus alter, Od Lia Altera iam forti mutua cura viro. uiam.

Heu par illud ubi est, totidem virtutibus squam, uidem.

Et concors pietas, nec dubitatus amorὶ b amicitia cum prima aetate incoepta.

Pend mihi puero cognite peper puer: 4. de Pon.

Perci: tot annoru seriem quot habemus uterque, Non mihi quam fratri frater amate minus. Tu bonus hortator,tu duxque comesque fuisti, Cum regerem tenera frena nouella manu. Tu comes antiquus, tu primis iunctus ab annis, 2. de Pon Ingenio mores aequiparante,places. Pene puer puero iunctus amicitia. Hic tenor, haec viridi concordia coepta iuuenta, Venit ad albentes illabefacta comas. Ille domus vestrae primis venerator ab annis. -Vestra domus teneris mihi semper ab annis

Nam tuus, est primis cultus mihi semper ad annis 4. Trist. Hoc certe noli dissimulare pater. -Pater ille tuus primo mihi cultus ab aeuo. ι .dcrimo Κ -Pria

- .de Pon. Ibidem. 1 .de Pom

174쪽

a de Pon. -Primo dilectam semper ab aevo, Est inter comites Martia censa suas. a.de Pon. Culte mihi quid enim status hic a funere differt 3 Supremum vitae tempus ad usque meae.

Ab amicitia. fise amora.

ari Pon. Movit amicitiae tum te constantia longae, Ante tuos ortus quae mihi coeyra fuit. Et quod eras aliis factus, mihi natus amicus, Quodque tibi in cunis oscula prima dedi. DTrist. Foedus amicitiae non vis,charissime, nostrae, Nec si forter velis, dissimulare potes. Donec enim licuit,nec te mihi charior alter.s in ei. Et comes de veri non dissimulator amoris. I Trist. Teque Moenetiaden te qui comitatus Orestem, i de Pon. Te vocat Aegiden, Euryalumque suum Nec patriam magis ille suam desiderat, & quae Plurima cum patria sentit abesse sibi, Quam vultus oculosque tuos. o dulcior illo Melie,quod in ceris Attica ponit apist Tanto est mihi iunctus amore, ruantus in Atridis Tyndaridisque fuit. λ δε Pon. Denique tantus amor nobis charissime semper, Quantus in Aeaciden A choridenque fuit. 3 de mini. Par fuit his aetas,& amor.

3 de Pon. Magnaque pars animi mecum vi xuias amici. I de Pon. -Pars animae magna Seuere meae.

Pars animae consiste meae. o Hero. O penitus toto corde recepte mihi. ci charit gῖς

S.Tri t. Te tamen sὁ si quid credis mihi)charius ille Omnibus in toto pectore semper habet

175쪽

-Absunt mea cura, sodales, 4. Trist. Et qua nulla mihi charior,vxor abest. O mihi me coniunx charior.- s . - Quo non tibi charior alter. A de Pon. Teque suis iurat charam magis esse medullis. Tibull. 3. Tantum chara tibi, quantum nec filia matri, Ibidem: Quantum nec cupido bella puella viro. bvsu is consuetudine

-O no Pusu iunctissime longo, 3.7 , Pars desidetij maxima perier mei. .Turpe erit ambobus,longo mihi proximus vi, 3 de Pon. si nulla libri parte legere mei.

Exciderit tantum ne tibi cura mei: Pon. Quam tu vel longi debes conuictibus aeui. ille ego conuictor longoque domesticus usu, Pςv. Ille ego iudiciis unica Musa tuis. Dulcia conuictus membra fuere mei. 4.Trist. Iure sodalitio qui mihi iunctus erat. . Ibidem. --Nec tu potes ipse negare 2. deton. Et nos in turbae parte fuisse tuae.

Vsus amicitiae tecum mihi paruus,ut illam 3.Tri'. Non aegre posses dissimulare, fuit. Nam fuerim quamuis modico tibi luctus ab usia, 2 de Pon Diceris exiliis indoluisse meis. Idque recens praestas,nec longo cognitus usu. 3 arast.

iocorum striorum que communi ate.

seria multa mihi tecum collata recordor, et .de pol. Nec data iucundis tempora pauca iocis: Saepe citae longis visae sermonibus horae, Saepe fuit breuior, quam mea verba, dies, Quid nisi tot lusus,& tot mea seria nosses, Z.Trist. Tot nossem lusiss scriaque iZse tuars pe refert animus lusus grauitate carentes, Ida Pou.

seria cum liquida saepe peracta fide. Κ 1 Ille

176쪽

Ille ego qui primus tua seria nosse solebam, Qui ti bi iucundis primus adesse iocis. Et modo res egisse simul modo rursus ab illis

Quorum non pudeat posse referre, iocos. Nil ita celabas ut non ego conscius essem, Pectoribusque dabas multa tegenda meis. Cuique ego narrabam secreta quicquid habebam. Excepto, quod me perdidit,unus eras. simiorumsocietate. Vos quoque consortes stud ij pia turba poetae. Te iuuenum princeps,cui dat Germania nomen, Participem studij Caesar habere solet. . In sapp. Nec plus Alcaeus consors patriaeque lyraeque Laudis habet Artis & ingenuae cultor uterque sumus. Par aetas, par forma fuit,primasque magistris

Accepere artes, elementa aetatis ab iisdeui. Nos fora viderunt pariter,nos portibus omnis, Nos via,nos iunctis curua theatra locis. -O iuuenis studidrum plene meorum. Ab eloquentra.

Pagina iudicium docti subitura mouetur Principis, ut Clario missa legenda deo. Quae sit enim culti facundia sensimus oris, Ciuica pro trepidis cum tulit arma reis. Scimus & ad nostras cum se tulit impetus artes, Ingenij currant flumina quanta tui. Nunc tibi & eloquij nitor ille domesticus assit. Quo poteras trepidis utilis esse reis. Vivit enim in vobis facundi lingua parentis, Et res haeredem repperit illa suunt.

Cuius in ingenio est patriae facundia linguae, Qua prior in Latio non fuit ulla foro. su

177쪽

i de Pon.

3. Fast. Dbusi. Sive per ingenuas aliquis caput extulit artes, Quani bet eloquio ni bCna causa tuo. Atque haec est dicas facundia prii .cipe digna, Eloquio tantum nobilitatis inest. Mirarisque alios,cum sis mirabilis ipse,

Nec lateant artes eloquiumque tuum.

Legimus o iuuenis patrij non degener oris, Dicta tibi pleno verba diserta foro. Assuetaque tibi doctae dulcedine linguae, Aequandi superis pectora flecte viri.

Pater Latiae facundia linguae. --Romanae facundia Maximo linguae.

O facunde senex,aeui prudentia nostri. Pieridum lumen ,praesidiumque sori. Graecia facundum,sed mater forte genus. Nam seu diuersi fremat inconstantia vulgi, Non alius sedare queat: seu iudicis ira Sit placanda, tuis poteri r mitescere verbis. Ab ingenio. Nec regu quisquam magis est instructus ab illis, 1 e rin. Mitibus aut studiis tempora plura dedit

Carmina testantur: quae, si tua nomina demas, Threicium iuuenem composuisse negem. Ne ue sub hoc tractu vates roret unicus Orpheus, Bistonis ingenio terra superba tuo est. Si me non veterum commendant magna parentv I Omor. Nomina ,si nostri sanguinis auctor eques: Nec meus innumeris relio uatur campus aratris, Temperat & sumptus parcus Vterque parens: At Phoebus,comitesque nouem, Vitisq; repertor, Hoc faciunt. Sit quoque nostra domus vel cessi parua,vel ortu, 2.Trist. Ingenio certe non latet illa meo.

Daedalus ingenio fabrae celeberrimus ariis: Κ i innius

178쪽

d Tri t. Ennius ingenio maximus,arte rudis. 6.Met. -Non illa loco,nec origine gentis Clara sed arte fuit. Tibull. 3. Valgius aeterno propior non alter Homero. Prop. 1 Atque ita sim felix,primo contendis Homero. Sint modo fata tuis mollia carminibus. Ibidem: Cum tibi praesertim Phoebus sua carmina donet, Aoniamque libens Calliopea lyram. Vnica nec desit iucundis gratia verbis, Oirinia quaeq; Venus,quaeq; Minerua probat.

I I. Met. -Furtum irigeniosus ad omne,

Qui facere assuerat,patriae non degener artis, Candida de nigris,& de candentibus alia. - Qua nulla Latinas Inter Hamadryadas coluit sollemus hortos, Nec fuit arborei studiosior altera foetus. uet. -Nee me studiosius altera saltus Legit,nec posuit studiosius altera casses. Mel. Picus in avusoniis proles Saturnia terris, Rex fuit, utili una bello studiosus equorum. 2. Amor Ecce tuum sollers caput exornare Cypassis, Obiicitur dominae contemerasse thorum.

Adde qudd ornandis operosa est illa capillis,

Et tibi per doctas grata ministra manus. I. Amor Colligere incertos in ordine ponere crines Docta,nec ancillas inter habenda Nape. Inque ministeriis furtiuae cognita noctis, Utilis, S dandis ingeniosa notis. 2. Amor Ponendis in mille modis persecta capillis,

Comere sed solas digna Cypassi deas. Et mihi iucundo non rustica cognita furto, Apta quidem dominae,sed magis apta mihi. Vna ministrarum media de plebe Galanthis,

179쪽

plava comas aderat faciendis strenua iussis, ossiciis dilecta suis. Pauper,sed multae sedulitatis anus. 3: T. Quamuis illa foret solis genus apta vel herbis, a i iii K.

Aptaque vel cantu veteres mutare figuras. nobilitate virtuti corium cita. Conueniens animo genus est tibi: nobile namque i ct ρη. Pectus,& Herculeae simplicitatis habes. Mens tua sublimis supra genus eminet ipsum, Grandius ingenio nec tibi nomen inelt. Maxime qui claris nomen Virtutibus aequas, Nec sinis ingenium nobilitare premi. O qui nominibus cum sis generosus auilas, Exuperas morum nobilitate genus. Et geminas animi nobilitate genus. Nec vigor est Drusi nobilitate minor. Qui non inferior nobilitate fuit. ille memor magni generis, virtute quod auget. pudicitia Ade coniugali. Nam tibi cum facie mores natura pudicos, Et raras dotes ingeniumque dedit. Quae praestat virtute sua,ne prisca vetustas Laude pudicitiae secula nostra premat. Quae Veneris formam , mores Iunonis habendo, Sola est caelesti digna reperta thoro. Esse pudicarum te Vestam Liuia matrum, Ambiguum nato dignior,an ne Viro. -Lacrimae decuere pudicam,

Et facies animo dignaque parque fuit. Nec facies impar nobilitate fuit Casta quidem,sed non est credita. Martia sacrifico deductum nomen ab Anco, In qua par facies nobilitate fuit. Par animo quoque forma suo respondit in illa,

q. Trist.

180쪽

viam:

Et genus & facies ingeniumque simul. Nec quod laudamus irmam, tu turpe putaris, Laudamus magnas hac quoque parte deas. Nupta fuit quondam matertera Caesaris illi, O decus o sacra foemina digna domo. Foemina digna illis quas aurea condidit aetas, Principibus natis, principe digna viro.

O & de Latio ὁ & de gente Sabina

Praecipuum matrona decus; dignissima tanti Ante fuisse viri coniunx. Mutua cura duos & amor socialis habebat, Nec Iouis illa meo thalamos praeseri et amori, Nec me quae caperet, non si Venus ipsa veniret, Vlla erat. aequales urebant pectora flammae. . Nec probitate tua prior est aut Hectoris Uxor, Aut comes extincto Laodamia viro. Tu si Maeonium vatem sortita fuisses, Penelopes esset fama secunda tuae. Hei mihi no magnas quod habet mea carmi.Vires Nostraque sunt meritis ora minora tuis. Prima locum sanctas Heroidas inter haberes, Prima bonis animi conspicerere tui. Vide eam tota elegiam, quae incipit, Nec tantu Clario. Coniugis ante oculos,scut praesentis, imago est: illa meos casus ingrauat,illa leuat. amorem, ingrauat haec quod abest:leuat haec,quod praestat Impositumque sibi firma tuetur onus. Nec mea mutata est aetas, sine crimine tota est: Viximus insignes inter utramque fidem. Mi natura dedit leges a sanguine ductas, . Ne possim melior iudicis esse metu.

SEARCH

MENU NAVIGATION