장음표시 사용
381쪽
37s HISTORIA I9. Cumque eo tempore inter Galliae. R Angliae Reges de ineunda pace ageretur . quam paulo post firmatam suisse scimus ; ut in divinis quoque , & ecclesiasticis rebus eadem concordia vigeret Lodovicum Arnulphus excitu ; Henricus autem etsi Alexandro faverer . ecclesias tamen Regni sui cov. silere voluit ; Neque enim, ait . prudensiam regaliι exe eLIentiae decuit aliquid super tanto negotio inconsulcia destra sapientia definire . ne gloriam suam altari dedisse videretur . et reverentiam vepram minoris . quam debuit . climasse Atauae tamen super hoc ipsius ab initio vestiatas extiterit. mis. iis declaravis indiciti expressit; quoniam Patris Alexandri Nautios, ct litteras cum reverearia Iemper excepit . Ogratia . nuuamque se alium suscepturum , adhibita saepe eo.
ram omnibus oleveratione , praedixit. Porro liueras Octaviani oblata renuit manu regia , peius immundum aliquid sordi. duinque ccntingere . sed tu cfπIemptum ejus ligneae Iabeliae.
quam ipse de pulvere fusiuiit , manibus offerentis impositas . ipse flatim eoram Nuncio pos dorsum Dum . quam sublimius
potuit , risu multitudinis quae ade=σι probequente . projecit . Ex his igitur manifessum es , maluntatem ejus in s orem domini Alexandri sine omni ambiguitate firmatam ; 'Do arxesrum magis ob reverentiam quoiste consilium, quam prothsolvenda quatibra super . hoc negotio ga Itone c. Haec &alia ibidem Arnulphus.so. Inter . ceteros . qui Alexandri partes invicto animo tutati sunt . Petrus Tarantasiae Archiepisoopus recensetur qui ad Imperatorem hoc tempore cum aliis advenit . ut pacem pro Mediolanensibus impetraret , ut narrat Fridericusam p. in epistola ad Germaniae Episcopos . Dum nos , inquit,
quid super tanto schismate agendum esset , viros .resigiosos is Archiepisopor videIicet , Episcopos consultaremus . superveπe-νώπι , quasi mi a Deo Drantasinar Archiepiscopas . Abbas Claraevallensis , Abbar Maremundensis . G alii Abbates numero decem . postulanter paeem Mediolanensibus oee. Ibi . cum esset, etsi legationis Comites. Octaviano , seu Uictori Autl-
papae faverent . Petrus tamen Alexandri partes tueri non de. stitit, ut Goflaedus in ejus vita narrat. Inter cetera haec ad n
tans . In diebus ejusdem Praesulis vicinas provinciar , Ao. mani Imperii ex maxima parte ecclesias schismatica rabies o susapis . Solus ipse ex MetroposiIonii , pci prope solus regionem
382쪽
βitit in ecelesia sua . Sed G plurimos, ex circumpositis revoricavit ad Catholicam unitatem , vicinas undique Provincias ρ netrans. . libere praedicanr clericip. in populis , plenis austoriture sermonibus improbos ct obsinator baeretics arguens pra. vitatis . Nihilominus tamen devotis eum colebat Imperator ossutis . non minori ei reperentia obsequens , quam faviIta C
tholicos persequent caeteros circumquaque oec. ac addit , quod. etsi quam plurimi , & praecipue Herbertu& Chrysopolitanae ecclesiae perva r Eridericum excitasset , ut Petrum stat sede ejiceret , numqam tamen eum verbis.. vel gestis vexari Fri-oericus permisit. & sicuti in auxilium Innocent iii Papae contra: Anactetum Bernardum Clarae vallensem Ahhatem Deus ex. citaverati , ita adversus Octavianum seu Uictorem Antipa, Pam. , ex eadem Claraevallensi familia , Petrum Bonaevallis: Abbatem, postea Tarantasiae Arehiepiscopum . ericitavit.
21. Et si Papiae ab plurimis Liguriae Episcopis Octavianus
pro Pontifice declaratus suisset , alii tamen, non paucι, inter quos Obertus Mediolanensis Archiepiscopus. pro Alexandro: in vim stet erunt;. quin , ut narrat Sire Raul, cum undecima. die Febr. ab Imperatore in Apostolicum octavianus, receptus esset, . Postea tertio Kal. Martii Ioainnes de Axagηi Carrina
tis . . ApuIoiaeae sedis ct Legasus ab Alexandro Papa in ei-nitate Mediolani in majori Ecclesia excommunicavit una cum Oserto, Arabiepiscopo . Octavianum , O Eedericum Imperat rem . Et posea duodecimo die Martii excommunicavit Epi. scopum Mantuae , ω Laudae , Marchionem, de Monte ferrato ,. in Comitem de Blandrale , Rectores, oe Consules Cremons , ct Papiae. Novariae . Ver/ellae, Laudae. Seprii MarIVanae . Item postea quinto Lalendas Aprilis excommunicavit Ladocum , qui erat in Baradello . Et statuit . ut omnia data , quae facta erant , vel exinde flerent a Federiem mperatore donee non habereI pacem eum Ecclesia ,. vacua essent .. irrita obstinatum deinde hellum quod Mediolanenses Brixianis sociati cum Fridericos sociisque ejus No ,
variensibus ia Vercellensibus , aliisque . . variat sortuna: ho tem pore agebatur iidem auctor narrat .. additque etsi, Caraso
lum Mediolanensium, occisis. hobus. , qui. illud deserrebant Friderici milites Crucemque auratam quae supra' perticam1 Carasoli fuerat L atque vexillum, ibi positum; cepissent. ex alim Jasu CHR.
383쪽
374 His TORIA alia tamen parte a Mediolanensum equitatu. Friderici exercitus conciliis . & profugatus est . ut Otto Morena , & Raul narrant, at paulo post . in die festo S. Bartholomaei Mediolanen. sium urbs pro tertia parte combusta est , eaque calamitate ad extremas miserias cives dedueti sunt , eo quod suppelleis ilis pars maxima , & vectigalium igne consumpta suerit , ut pluribus iidem adnotant . 2 2. Graviorem praeceteris poenam sacrilegii . & promptiorem subiit, qui primus inter Germaniae Episcopos actis Papiensis conciliabuli Gubscripserat Arnoldus Mogunt imas Archiepiscopus , a suis ovibus, in lupos . vel ursos conversis, occisus, de quo haec Robertus in appendice ad Sigebertum . His gesis in eonciliabulo ; videlicet Papiensi. Arnorudus Praesul Mettintinus revertitur , ct in nativitate dipi Joannis Baptistae a Moguntinis occiditur in monasterio S. Iacobi .
haec quidem h reviter is auctor . fusiori stylo sunestam ira.goediam Corradus in chronico Moguntino persequitur , ac adotiolat a pluribus admonitum fuisse Arnoldum ut sibi caveret. seque cautius observaret . Erat Abbas , addit . in claustro
Eberbach ordinis Cisserciensis , qui ipsim Arnoldum pro fuisexcessbur saepe litteris arguit . O imminentia pericula intimavit . Erat quaedam iuncta virgo nomine Hildegardis . quae per spiritum vidit ipsum Arnoldum titius moriturum . seripsi se quaque dicitur ei in haec verba : Pater prospice tibi, cani-θur enim sunt funes abstracti , qui insequuntur te . Non sa. men aequievis monitis aliquorum . Aceldit ut in Vigilio Ioannii Baptisae pose prandium de quodam oppido Fingen eivitati Moguηtinensi appropiuquaret . ae in elausro monachorum iuxta muros civitatis ud L Jacobum in monte Specioso fleenim dicitur se loearet . Et ecce Moguntinenses usque incrasinum sese armant . in conssiluunt . ut eum in ipso die S. Ioannis audi a fuerit eampana , quilibet sit paratur , o factum est ita . Venit dies, maturius soluo prandent omneI . pulsatur eampans . a maximo usque in minimum universa civitas congregatur . Praesul Arnoldui se jam dederat quieti . audito eampanae sonitu , ultra quam credi possit, vehementer expavit . timor irruit super eum , amisisque rationii gubernaeulo . quid posset facere . ignorabat . Obsruxit autem repagulum , lapidibui ct ligniι , quibar
poscrsit, januar omnes monasterii memorati c. , turba aulem
384쪽
ECCL g IasTre A. 37stem ibidem adstans ignem undique circa monasterium accen. dit , quem frustra monachali indutus veste effugere conatus est Arnoldus ; dum etenim Cum monachis , apertis ecclesiae portis . sugam tentaverat, recognitus & detentus , non tantum occisus , sed etiam laniatus . & in frusta concisus est . ut is auctor narrat , ac vix post tertium diem Moguntinae ecclesiae Canonici furtive eumdem in ecclesia sepelierunt ;His porro . aliisque in tanii facinoris detestationem adnota.
tis. Acta sunt baec. Eubdit, aπσο millesimo eenIesimo sexagesimo . a 3. Hac fortasse de causa, Radevicus , qui appendicem ad Ottonem Frisingensem duobus libris de Friderici gestis
scripserat , quique Fridericum multa laude hactenus exornaverat . scribendi finem fecit; Cum enim Imperatorem ab Alexandro sententia anathematis percussum accepit . u Ite
rius progredi , & Friderici res gestas narrare destitit , ne vera dicendo Friderico displiceret , vel adulando mentire turiEademque de causa Gunt herus etiam Ligurinus dictus. qui libris decem, versibus Friderici hactenus gesta exposuerat . ubi ad Papiense concilium pervenit musas silere jussit , ac Alexandro se favisse his versibus manifeste indicat . Temporis ejusdem tractu , nondum ae reversatauor ad Romuleam Fridericas miserat Urbem. Confinis magnae, multumque domefitea Roma nera Romani Pastoris Anagnia vidit. Guem tamen inde suam translatum cierat in Urbem.
Sede farra Petri sepelivit honore fideli.
Ante tamen tumulo quam membra exanguia Praesaι Subderet , exorto geminar jam schismate . paries, Mansuramque diu litem de Sede reliquit. Nam eum de tanti rationem cieras haberet Suetestore viri , sudiis melioribus ultro Rotandus petitur . qui CameIIarius ante. Sanguine conspicuus . veteri mox nomine verso
Factus Alexander , per tempora multa superper Ecclesiae pacem sedato schismate tandem Vidii. viato tunc demum sine quievit. Altera Para sacra Octavi te Sede Iotatum τοπ. XXIV. B b h Aa-
385쪽
AN. II 6O. Nagareni concilii epistola ad Alexandrum P,
A piciis decepta fuit , ignara fuerat
Iudicii, falso Victorem nomine dixit. Haec Ligurinus ; Post Ligurinum , & Rade vicum . Friderici
gesta otio de S. Blasio , aliique quorum infra memoria Oc- . curret , scripserunt . 24. Legatos in Orientem , R in Palaestinam ab Alexan-d o tertio missos fuisse anno proximo diximus ; & qua ratione Hierosolymis recepti fuerint . ex Gulielmo Tyrio ibidem adnotavimus ; ex quo scimus Balduini jussu in NaΣareth Episcopos fuisse congregatos . ut de electione Alexandri , & Victoris agerent , cur vero synodi sententiam , &synodalem Naetarent concilii epistolam Tyrius praeterierit , qua se in Alexandri obedientiam transiisse narrant, prorsus ignoramus ; In ea autem Amatricut S. Resurectionis ecclesie
Binifer bumilis . sev Episcopus . eum omnibus fuJraganeir fuis . haec habet. Sanctae . oe careotis electae electionis pestrae epissolam, ρ ιenta debetimur veneratione fuscepimur . die praefixa convocatis etiam in unum omnibus venerabi libus fratribui . siliis nostris , qui omneI ex voluntario quidem IibenIi animo vel afuerunt . vel litteras exessa. toriar . assensum tamen suum praeferentes oe denuneiantes miserunt. Eam ut dixiwar epilolam in praesentia omnium , Tarensis, ct Nazareni. reliquorum fratrum G filioruis nostrorum legimus diligenter relegimus . Audita vero eontumaci et remeraria perversitate , perversa temeritaIe. Octasiani sitieet , et pseudo fratrum suorum Joannis . et Guidonis pertimuimur , et quia ab unitate sanctae matris ecis etesiae recesserant . doluimus . Attamen intellecta postmodum
venerabilium fratrum , et Dominorum nostrorum Episcoporum. et ceterorum ordinatium concordi et sana unanimi BOIuntate , cognito etiam absentientii curi. et acclamatiι populi afisensu et desiderio super eiectione et consecratione vepra tam sancta et canonica , respiravimur , ec gaudio magno gavis fumus . Ceterum ipsam eamdem sacrosanctam et Ordinariam electionem et consecrationem vestram , quotquot fumut , Iaudavimur , opprobavimur . eommaniter et concorditer approbamur : et excommunieatis sebi alicis . Octaviano . Joanne , et Gaidone cum fuit fautoribus, quantam in nobis es,
386쪽
sol in dominam temporalem, ex patrem spiritualem elegimus unanimiter . et Poluntarie recepimus. et s. Hoc etiam anno cum in Anglia Ualdenses haereti. et , seu Publiciani detecti suissent , Rex Henricus Oxoniae Episcopos congregavit, ubi eorum dogmata examinata , &confutata fuerunt I sectatoresque eorum in haeresi contumaces . virgis coesi inde ejecti sunt . Rem narrat Neu brigenis sis lib. a. cap. I 4. Iisdem diebus . ait . erronei quidam venerunt in Angliam ex eorum , ut creditur genere , quas vulgo Publicanos voeant. Hi nimirum OIim ex Gasconia incerto auctore habenter origiaem , regionibus plurimis virus suae perfidiae infuderunt ; Quos in Galliae . Hispaniae . Italiae . Geris maniaeque provincias diffusos fuisse adnotat Ualterus etiam Hemingsord Gishurnensis Coenobii in agro Eboracensi Cano. nicus Regularis Ord. August. qui floruit anno II 3 o. haec reis tractans in suo Chronico Tom. II. Collectionis Oxoniensis
Eodem quasi Iempore , ait . quidam Haeretici Angliam ingressi fans in universo quasi xxx. homines, et feminae lingua Deutoniec . quendam Gerardum nomine aliqualiter Ilueratum . ιanquam praeceptorem et principem impoliIi et idiotae sequen- res. Rex vero nempe Henricus II. deprebensos in eusoria posuit. et indiscussor punire, vel dimittere nolens . Episcoporum concilium apud Oxoniam celebrari praecepit: ubi de fidei articulis interrogati . ille litteratus pro omnibus una voce respon
dit . Christianor he esse . doctrinam Apostolicam se velle
venerari : sacramentum pero Baptisma , Eucharisiam conjugium detesantes , ausa nefario unanimiter respuerunt. Cumque divinis urgerentur restimoniis praedicta credere , se quidem ut infracti erant credere . de fide vero sua, disputa. re nolle responderunt. Moniti ut poenitenIiam agerent, oein corpore Gelasic unirentur , omnem consilii salubritatem spreveravi: mina1 quoque comminatas deri erunt. verbo illo Dominico abutenter . Beati qui persecutionem patiuntur propter justitiam &c. Tunc Episcopi . ne virus haereticum latius serperet prccaventer , eo fuem publice pronunciatos haereticos, corporali disciplinae Iubdendos Catholico Principi tradiderant . ut praecepit haereticae infamiae characterem frontibus eoruminari, spectante populo virgis coercitor ab urbe expelli; disricte prohibent , ne quis eor pel hospitio recipere , fel aliquo Iolono confovere pr umeret. Ad paenam ergo ducti, gau-B b b x de
Haeretici in Anglia dete. eti puniun
387쪽
pag. 27. Ludovicus UII. Franc. Rex Adelam uxorem duincit a
Beati eritis cum vos oderint homines &c. Unam tamen mulierculam Anglieam deceperans : in illa metu poenae discedens ab eis errorem confessa es, reconciliationem meruit. Sed de his hactenus .a6. S. Ubaldus ex priore canonicorum regularium Eu-gnhinus in Umbria Episcopus ordinatus, hoc anno in Coelis abiit . Anno domini millesino centesimo sexagesimo . Episcopatus fui trigesimo , ut marginales notae ad vitam ejus a Tebaldo ejusdem successore conscriptam inlicant, ac sequensi nocte . quam Sancti Penteeoser dies dominicus praecesserat migravit ad dominum , die Is. Maii . qua sestum eius celebra. tur . Is porro Clericali militiae ab ipsa pueritia adscriptus , temporis tractu Prior in cathedrali Eugu bina ecclesia renunciatus , depravatos Canonicorum mores ferre non sustinens. tribus clericis sibi sociatis ad ecclesiam S. Mariae in portu . in agro Ravennate sitam perrexit , ubi Petrus de Honestis Canonicos regulares instituerat , ibique tribus mensibus sub disciplina fratrum regulariter vixit , eorumque vivendi regulam Eugubium inde rediens transtulit . Episcopatus dignitatem postea invitus subire coactas. per annos triginta tenuit , ae sanctissime administravit ; virtutibus vero vivens, miracu Iisque post obitum clarus inter Sanctos a Caelestino teriatio anno M 9 I. ve I 92. adscriptus est ἱ Canonietationis hul. Iam Baronius . & Fontaninius exhibent. α . Ad hunc Christi annum racio. continuator chrontinet S. Petri vivi haec narrat . IEM anno mortua es Regina
Franciae , suo Imperatoris Hispaniae Alphonti scilicet VII.
Castellae Regis: ) Rex vero Ludovicur Francorum Rex oc. evit in conjugem filiam bonae memoriae tenerabilis Comitis Ibeobaudi Comitis nempe Ble sensis & Campaniae , cujus filia Adela Regina Francorum suit γ , quam postinodum prα dictus Hago Senonensis Arabiepiseopur Parisiis in Reginam inunxit. ipsamque cum domino suo Rege ipso die , pr entibus duobus Cardinalibus Nangius in Chron. dicit. tribus . sed longe major fides huic Continuatori hoc I tempore vi venti Ottone videlicet atque Henriso Pisano in Ecclesia B. Mariae eoronavit : ct in eadem Melesia , ipsis Cardina-
388쪽
ρο , ct eius Episcopis . Continuator Ajmonii cap. s . Adelam . seu Alam inter Theobaldi filias quintam fuisse , ait ;
Constantiam autem hoc anno post filiae partum , filia superstite , occubuisse . ac Ludovicum Regem Adelam , infra quis. tum decimum diem uxorem duxisse adnotat. a 8. Petri Lombardi Parisiensis Episcopi obitum ex Epi taphio in ecclesia S. Marcelli . ejus nomini dicato , ad annum II 64. passim auctores reserunt; At recentioris aevi Lom. hardi epitaphium , vel saltem temporis nota ibidem posita . apertis documentis , post Gerardum Duhois in historia ecclesiae Parisiensis anno I 'Io. vulgata , demonstrant Papius. &Mansius ; eumque hoc labente anno II 6o. e vivis obiisse tradunt Robertus a Monte , & Joannes Parisiensis in opusculo Memoriale historiarum inscripto , quod ad annum 13 Ιχ. perduxit ; atque ex instrumentis ecclesiae Parisiensis patet an .no iis I. Mauricium Parisiensem Episcopum . & Lombardi successorem suisse ; ac inter Alexandri teriti epistolas quaedam extat ad Ludovicum Francorum Regem data , anno II 62. antequam Turonense concilium celebraretur , qua Mauritii Parisiensis Episcopi mentio occurrit; ac plurima in eamdem rem , apud auctorem historiae ecclesiae Parisiensis videri pon
sunt ; Unde Petri Lombardi Parisiensis Episcopi obitus ab
anno II 6o. retrahendus non est , post Pagium ait Mansius . Tota etiam errarunt via nonnulli , qui scripserunt Petrum Lombardum . Gratianum , & Petrum Comestorem stat res fuisse , quos etiam consutat S. Antoninus pari. 3. tit. 1 f. Cap. 6. , primus quippe Novariensis suit, Gratianus Thuscus, Comestor autem Gallus provinciae Trecensis . JESU CHRISTI Nuus II 6 I. ALaxAΗDRI III. AN. 3.
FRIDERICI IMP. AN. T. MANuatas COMONI IMP. AN. 17.
I. Anni superioris partem maximam in Campania Alexander Papa tertius transegerat . ut narrat auctor chronici Fossae novae Ceccanus dictus ; Alexander tertius venit Anagniam . et acquisivit totam Campaniam . et misit in suo jure , eodemque anno ordinavit Haimundum monachum in monasterio Objmarii; In Verulana ecclesia Iexto πonas Octob. ordinavit Raldaipham 'GDIerum , es consecravit eum Epi-
ris. Episc. Ο-bitus a Bar. II 64.
p. 12 o. dupla seculi Ia. t . a. pag. 69 I. not. ad an.
II ο Alexander tertius in urinbem redit, eiusdem ge
389쪽
38o Hrs TORIA scopum in Ferentinensi ecclesia etc. . atque inde excedens ἐμ secundo anno Pontilicatus reperfur es Romam , ait auctor vitae ejus ; ubi Ecclesiam Sanctae Maria novae solemniter dedicavit ; uuia vero diutius ibidem remanere propter schi atteorum seditionem quiete non potuit . iserum in Campaniam hoc anno remeavit . inde vero excedens . in Gallias transiit, quo anni sequentis initio pervenit ; ut ibidem dicturi sumus . Cur vero Italia excesserit , hanc ratio nem auctores vitae ejus afferunt . tauoniam Imperialis pera secutio a perfur eeelesam circa Urbem in tantum excreverat, quod omne patrimonium P. Petri , praeter eivitatem Urbeveranam , Tarracinam , Anagniam . atque munitionem Osri . ab Aqua pendente usque Ceperanum per Teutonicos, et schismaticos violenter occupatum fuerat. et delenium e constium B
buit eum Ecclesiae sideribus . at ad partes Galliae eum fratribus fati permare transitum faceret . Ordinato itaque in Urbe mearis domino Iulio Praenesino Episcopo . et di stiraliis , quae videbantur Ecclesia necessaria, inuaturus mare cum fratribus suis , Terracinam perrexit. Ubi invenit quatuor galear Regis Siciliae optime praeparatar , quas illae ad ejur servitutem desinaverat . In quibus domestica familia Pontificii , ct fratrum suorum eum sarcinis necessariis vix intraverat, eam validus pentur subito irruit. mare quietum in validam tempestatem convertit. Usarique naves inter undarum procellas ct turbines eonquassatas ad saxa littoris impulit: ibique absque morte hominum, ct aliarum rerum damisno sunt dissolutae , omnino confracta . Reparatis tam ea paulo pos navibus , subdit auctor; praeparatis aliti, qua ad iter necessaria videbantur , intra octavar nativitatis Dominiec . juxta montem Circejuin in faucibus Leguia eum fratribus Dis mare intravit, ct in feso S. Agnetis apud Januam applicavit , ubi contra prohibitionem Friderici persecutorirecclesiae ab universo clero . oe populo eum gloria o honore susceptui es , atque tractatus de transitu in Gallias anno sequenti .
2. Dum adhuc Anagniae esset Alexander tertius , consilio cum suis ibidem habito, Hugonem Clunia censium Abbatem , eo quod nec Alexandrum . nec Uictorem Pontificem receperat ; sed futurum rei eventum expectandum censue
rat , condemnavit , & Abbatiali dignitate privavit , cujus Dissiligod by Corale
390쪽
decreti exequutio Henrico Beluacensi tunc Episcopo , postea Jasu CKR. Remensi , & Lodo vici septi in i Francorum Regis fratri, com- ΛΗ. His l. missa suit , in quam rem duae extant Alexandri Papae episto. Ιχ. prima ad Henricum Episcopum , ad Cluuiacenses mo ariditEae tο.nachos altera , quibus alia Anagniae statuta recolit ὁ & jura- 1. monum. menti sormulam a Cluniacensibus sibi praestanda inseruit; Mansi sup- Henricum itaque Belluacensem Episcopum impense laudat , ptem..id coΠ- eo quod constanti animo schismaticos consularet ; ac Ludo. citia rom. vicum Regem fratrem suum , aliosque Principes seculares. UR'& ecclesiasticos , fit persuasionibus in catholica: et eleps sis.
moverit unitate , legatosque suos perhonorifice exceptos , laute etiam tractaverit; Quare subdit . Nostram pero receptionem , quae in concilio in Francia celebrato solemniter D. Ia VI , nulli magis , quam tibi imputamur cte. De Hugonis autem Abbatis causa , paulo post haec addit. Porro quia Hugo Cuniacensis dictus Abbas in animae suae periculum ais ecclesiae unitate rece in haereticam et Iehismatteam pestilentis Octaviani eorruit pravitatem , habito fratrum no-srorum concilio , eum excommunicatum denunciamus , et negotium ipsum discretioni tuae duximus injungendum , fra ternitati tuae per apostolica scripta mandantes , quatenus memorati silii nostri regis eonsilio habito et favore , erius quidem regnuw oζcasione Via per eumdem abbatem insepari posset, et plurimum molestari, eontinuo acceptis his litteris Cluniacum accedas , et omni appellatione cessante, eum Apostolicae I dis
auctoritate deponas , et eum consilio catholicorum fratrum ipsius monasterii alium in loco ejus substituere non moreris etc. ac ut eos qui relicto schismate ad ecclesiae unitatem redierint . benigne excipiens , ab excommunicationis sententia absolveret , facultatem tribuit . g. Ili Imarum vero Cluniacensem primo monachum V . . R Abhatem . postea Cardinalem ab Innocentio secundo creatum , inter Uetaviani fautores praecΙpuum , qui ipsium etiam Imarum Caue ordinaverat ; qui etiam tunc apud Cluniacenses degebat, & dinai.,&Tu- Hugonem Abbatem in schismatis sui communionem traxerat ; scul. Epi c. haec addit Alexander . Ad hoc nihilominus experientiae tuc
mandamus , et quibuscumque modii poteris pudeas et emias, quod Tmarum schismatieum , et haereticum Tusculanum quondam Episcopum capias, pel a monasterio prorsus eiicias . Di, lectos pero filior nostros R. latorem praesentium , et socior ejur.