Summa exhibens papæ et concilij quoad superioritatis prærogativam inter se comparationem ex occasione quatuor cleri Gallicani propositionum anno 1682. in Parisiensi ecclesiastico conventu editarum adversus Ludovicum Ellies Du Pin ... Ab Authore Jnext

451쪽

eretii sconciliariter factis adjunger ad futurum Concilium appellatio nihil aliud importabat, quam instantiam ad em agitandam mutuam MPapae &. Concilii, seu praesentis, seu futuri, 'super Conciliaribus Decretis consensionem, i ut omnimodae hinc infallibilitatis certitudo. loc firmitas consummata accederetSynodalibus isanctionibus. Ex cujusmodi adeo appellatio- lmis modo &eonditione per se liquidum & ma- lnifestum est , nullam inde probari Concilii lpraesertim scephalli super Papam , sed Papae ilpotios super Synodo scephalice spectata su- Iperioritatem. l Hine facile evanescunt illae con- lsequentiae, quas Elliesius in sua tum prima , tumsecunda praesenti exceptione faciebat. Cum enim Pisana Synodus super ipsos etiam schi Larnati eos, ac dubios Papas, non aliter praesumpserit assumere judiciariam de eis deponendis authoritatem , nisi quatenus fovendo schis. ni3,prquinptire judicari poterant esse haeretici, titique dicendum est, Concilium quoque Constanti ense in suis Decretis non erga Papam te titimum , sed erga Ichismaticos de Papatu contendentes sibi arroga sie a uilioritatem. Et hinc omnino cessat Ellies ana exceptio,ac si isti dubi j Papar in hoe enim censu extitisse quomque Ioannem XXIII. constat exi dictis saperius) potuissent Concilio sacere inhibitionem, ne huic liceret, contra se facere processum.

Nec est alicuius firmitatis subsequens Euiesti

452쪽

' Ad istacem si ersoritas. replicatio ex eo petita , qudd , duni Martinus v. edidit suam constitutionem de noniror cando ad Concilium, schisma Vro tunc non fuci rit finitum: quantumvis enim Petrus de Luna se jactitarit, eo adhuc tempore esse legitiamum Pontificent: attamen jam erat Concilii aut horitate super Papas dubios juste protem sa depositus, ut nullum ex ipis jam vigorem habere posset schisma de jure prorsus extinctu in. Quomodo autem illa Martini de non appellando , constitutio praetendi potest, non fuisse per orbem promulgata , atque hucusque esse ignota , cum tamen Bullae Domini promulgatio eam ubique faciat cog

nitam.

di ultimum Scheles rati.

INducitur hic Vaticana Bibliothecae Prase. -- etu argumentari ex hoc: quod pratacta Decreta quarta. Sc quinta Senonum Concilii Constantiensis, ad tempus tantum schismatis pertineant , nec adeo extendenda sint ad iidiud. tempus, quo unus est Pontifexlegitimu .

Exceptiones Εlliesianae.

G Xcipitur primo. Coneilium Constantien- - a te generatim loqui de omni tempore , de , d e omni reformatione Ecclesia in Capite , M

453쪽

in membris , tam in fide, quam in moribus , non autem tantum de extirpatione schismatis ' Secundὲ. Non tantum loqui de hoe vel illo Concilio sed generatim de cuiuscunqueGeneralis Concilij Decretis, quibus omnes, atque ipsi etiam Pontifices, quovis tempore parὀre oportere, ibi definiri, sententiamque excominmunieationis, seu poenitentiae ferri in eos, qui Deeretis Conciliorum non parerent. Tertio. Supremam hanc Concilij authori. tatem a Patribus Constantiensibus deduei ex eo,quodSynodus Generalis universam reprae-ιentet EecIesiam, & errare non possit, quod cuivis Concilio Generali, quovis tempore ce-ιebrato , aeque convenire. Concilium quoque Constantiense tulisse judicium non soldmin illegitimos Pontifices, sed etiam in legiti. - mum Ioannem XXIII. νtὸ. Illud ipsum Coneilium Sessione XVII. ἐν XXXIX. condidisse leges, quibus futuros Pontifices teneri voluerit. Non ergo censuisse tantum, se tempore schismatis legem Pontificibus imponere posse, sed etiam leges condero, quibus Pontifices legitimi tenerentur. Refutatio istarum Exceptionum. m3. Praescindendo etiam a Manuscriptis 1 codicibus ex Schelestrato ha*enus adduis& insiliendo Basileensium de Synodi

454쪽

Constantiensis actis compilationi , nec non Clei i Gallicani verbis siecundo suo articulo eκ- pressi , adhuc evincitur, quod Decreta quartati quinis ejusdem Concilij Sessionum sint reis stricta ad tempus ichismatis,&ad statum Pa. par dubii : prout videre licet superius a n. at. QEae si consulas , facile animadvertes imbecillitatem exceptionumElliesij hic dedu

ctarum a

Hinc pro secunda ad tertiam Elliesi excep- ιοεtionem progrediendo, prorsus concedo, supremam Concilii aut horitatem deduci ex eo, quod universam repraesentet EccIesiam. Nequit autem universa subsistere Ecclesia ex praeciso Praelatorum Ecclesiallicorum Corpore hiera chico, sed qua informato per Oecumenicam Capitis, Christum in Ierra visibiliter reptaesentantis prat sidentiam ue si quidem Christus Concilii Oecumenici characterem sanxerit ex nomine Christi vieario, solius Papae proprio . infallibilitatemque in decidendis fidei dogmatibus statuerit ex consensu Duorum, de Corporis hierarchici, & Capitis Ecclesiae mystici. Quare indefinita ligandi & solvendi potestas in i promissa Ecclesiae, nequit huic convenire in Concilio acephalo, sed Concilio plenὲ Oecumenico repraesentatae. Sed neque isthaec Concilii Oecumenici indest. nita ligandi potestas praevalere potest adve sus alteram aeque indefinitam, Petri successoribus Manit. ιι. promissam auctorita em. Et hinc a

455쪽

so Papa, ac Concilj . . hinc, si Coneniuin etiam Oecumenicum leges

condat, quae videantur ipsum quoque Papam

eoneernere: nequeunt tamen in hunc ob

nil ngere quoad vim coactiram , sed quoad vim duntaxat directivam, non ex praecisa Concilij maxime acephaIi auctoritate, sed ex altiqribus fidei ac Religionis virtutum principi j S, constientiae in ipso etiam Papa obligatoriam. Quibus ita constitutis, facile jam evan eicunt tertia quosve ct quarta in ρraesenti adductae Euhesianae Exceptiones: maκime cum Synodus Constantiensis pro statu quartae is quintae SeGslanum fue a Mephala, minime proin prae RO tens, ad Papam futurum, suis decretis obstriniagendum, nisi quatenus ijsdem erat accςssurus auctoriZativusPontificis postmodet in elisendi consensus. quem tamen haud fuisse praeibitum decretis IU- ct V. Sessionis, qua auctoritatem

C iaci iij super Papam, sed qua fidei duntaxat

Dateriam concernentibus, liquet multimode ex antςcedenter deductis.

Quibus pro tertio, ct ultimo per modum coronidis subjunstere lubeat disquisitirinem: Quo in censu habenda sit Cleri Gallicam secun a, bactenus ventilata de Concilio Oecumenico propysitio 'Faretur equidem Clerus Gallicanus; Apostolicae Sedi, ac Petri successoribus Christissicari,s rerum stia rimalium plenam inesse potestatem. Quomodo au-tςm haec Christi vicariae potet aris plenitudo subiisteret; nisi protenderetur super quociari quo morali ad regnum calorum ordinabili In

456쪽

In eiusmodi autem moralitatis indefinitI spha ra numquid sum etiam decreta Concitiariast Ηae equidem si mrealia sint, etiam post sui ex confirmatione Pontificia authoritationei secundiim rerum exigentias , sunt mutabilia zfi vero snt dogmatica , eatenus post sui entharactere Pontificiae authorirationis confirmationem , obtinent eonsummatae in fide

infallibilitatis, Primam veritatem, ceu fidei

motivum authoritative applicantis certitudinem, ut ipsemet etiam Papa ob Prima nerit ris eis taliter applicatae summam reverentiam, teneatur ad illorum assensum. Nihilominus antecedenter ad eorum, ex Pontificiae auth riZationis accessu confirmationem, noscuntur in eo adhuc versari statu, ut super huiuscemodi ConciIiaribus sanctionibus comproban- .dis, adhuc protendatur Pontificia authoritas. Eri qua proinde protensione, Quodcumque ad regnum caelorum in terris ordinabile morais

complectente , mensuranda est illa vicariae Christi in Summo Pontifice potestatis pleni udo, quam ipsemet etiam Clerus Gallica mis est professa. haud profecto substitura, ,

nisi protenderetur super omni Conciliari de-Cret . Ex vi cujus adeo protensonis non

Concili j sit pra Papam , sed hujus supra Cor cilium , qua acephallia jpectatum duperiorivis asscienda est.