Johan. Kirchmanni Lubecensis De funeribus Romanorum libri quator cum appendice ...-eAccessit et Funus parasiticum Nicolai Rigaltii

381쪽

Et nostri memores ac mes dantur eodem Sic ego componi versu in ossa velim . Dene iri cultissimi Poctae manibus , qui tam celebrem tum ab oblivionis injuria vindicare voluit. Quare nos etiam non possumus , quin ali litant attentius elus verba pensiculemus, quae has poti si lamini eremonias in ostilegio observari talitas clare loquiantur. Primo, Lecta fuisse ossa ab ami is ropinquis , quod Homerus testitur liad. n. in funere Hectoris:

Orix in reos imo inde Propertius lib. Eleg. l. Osaque legi si non illa aetate legenda

Patris

Et Seneca lib. r. de Ira D n- .it, moermitteret a convivio ad tisaratu legetia scedere. Quo petimet, quod Plutar- . elius tradit in Problematibu filios , una primum ossa parent combusti reperissent, i eratulatos fuisse O tanquam Deum ain actum consalut se Augustu tamen Im- eratoris reliquias legerunt primores eque- iris ordinis . elle Suetonio in ejus vita. uanquam Dio auector est, etiam Liviam huic ossi legio interfuisse, Deinde totis ante manibus ossa fuisse est asserit : cujus ritus vestigium mei bi legere non memini, hic autem clarissimis

382쪽

fir FuNERIB ROMA Non. rissimis verbis indicatur. Quod non vi dens magnus iraquellus immerito mulside accusavit Genialium dierum script rem, qui omissa autoritate, ut selet, cer monite hujus mentionem facit. Tertio , eos, qui reliquias legebant fuisse incinctos, id est, soluta fluxa sui veste muliebrem in molem quod riue itonius annotavit in Augusto cap. io iReliquias egerunt primores equest is oraenuiunicatio discincti, pedibu que nudis in Mau olem condiderunt. Quod auten pedibu nudis dicit, id reverentiae erum reo, mi 1 fuit indicium nam in plorisque religionisin superstitionis ritibu: obeundis calceos ponebant non igitui in reliquiis funebribus usurpatum Dent que, si collecta vino , lactes, aliisve do ribus, imo etiam lacrymis suis irrieata in linteo vestitari solita, ut ex Ugere tur iunior iites, ciuo sparsa erunt, Dequetritum Ovidius in Epist Hypermnest ad Lyncum:

Et in Epitaphio Rusticellae: Ne grave sit tumulum visere spe

meum.

Et quicunque tuis humor labetur oce

Protinis inde meas defluat in cine

383쪽

Lib E TERTIUS.nscriptio vetus: O utinam vivo potuissem praemia mo

Reddere, nune lacrymas accipe, pro. meritis. Nam semper fateor tacita te mente. probavi. Detexit sensus ultima flamma.

columen rerum semper tu cura mea

Nunc eris ductus tu quoque causime, ibus infundam quae nunquam vina.

bibist. l addo , Funera mulieres os illa cerius in inum collegisse testitur Tibul.

I. Eleg. 3-- ineas crs atra precores non hic mihi mater

Propertius lib. r.e si puer Acis mea fata reponere ocellis

in aque nul a tuo nostra fovere A

i e nee in Consolat ad Helviam cap. 2. do in eundem situm, ex quo tres nepte emiserat, ossa trium nepetum rece-

C Ar,

384쪽

gas FUNERlB ROMANOR. A P. VII.

Lex II tas de non legendis homini morto ibus inte pietata contra Lami dum Digiti nici tuo asscisus quare ossa militiae peraegreque mortuornm in patriam p-iata se oc religio oe ritus suasio,

silcm do ossa latuero mortui dignosci patuerint , discessi.

Ss legium igitur suit huiusmodi Ubi

tamcn notandum, Quiritium nonnullos ossa quaedam in condendis cineribus legisse, eaque domum reportasse a ostentationem majoris luctus. Quomodo

intelligendam esse legem, iri. CL. V. Casaubonus noster me monuit, reee senari per arbitratus sum taliter quam Raevareus existimat, qui verba Legis, Hominirnortuo o sane legito, ad membri abscissiorem , de qua Festus, astringit, huiusmodi diserimine inter duas has phrases, a rnini mortuo ossa legere, O hominis mortui constituto , quod cum c si hominis , quae dispersa sunt, de non amplius cohaerent, simul colliguntur, tunc hominis ossat xi dicantur 'thomini mortuo ossa legi, cum ejus cadaveri ossa aliqua adimuntur, vel trembrum abscinditur quo sensu vi vis ossa legere Medicos dixerit Seneca Et Legere pro adimere de auferre dixisse ,

teres, non esse obscurum, si modo con

sideremus, eum dici Sacrilegum, quia i

mitu

385쪽

Et quinocTurnus Divum fitcra legerit. cute quidem haec, sed pirum Uiud enim igitum ab cindere, aliud le- ere ossa , etsi rei sunt valde asti iris di ab ealem caula manant s. Utrumque factita-um augendo luctui, ut ait Cicero. Erant temperi qui ante petet mortuo digium praeciderent, ad quem servatum luta fierent postmodum , quoties luctum ellent instaurare. Festus Membrum abetin i mortuo dicebatur, cum digitu erarae: decidebatur , adlausi servatum justa fe-en , reliquo corpore combusto. in verosia in reliquiis condendi legebant, do-umque ferebant fini eadem. Qua de Varonis aecepto , vel Ciceronis Rejecto assentelligenda ex illimo Verum hunc mo-emlagendi ossa . tab sustularunt, eae a quam si quis foris metutiaeque mortuus et sum enim ossa legi permittebant, uod pium ni rellii Uias Morum sepul-ris inferri. De bellica tamen morte re-rio Senatusconsultum , quo qui militiae ibi issent, eo ubi essent loci sepeliri uentur. Factum id bello It dico, ut ethpud Appianum lib. I. eli civit. Consu-

autem cadavere S aliorum nobi tum nonucorun ad sepulturam in urbem reluo tri

is visa es populo ejus pompae facies, es

386쪽

si DE FuNERIB ROMANOR. hac defrenaeorum inuecoco, fra ibi humarentvir, ubicunque cecidissent, ne ob orum conssectum reheu segniores ad militiam serent id decretum mox ignitum ct hos

Sed nihilominus tamen obtinuit hic ritus in iis, qui peregre essent mortui. Un de Ovid. lib. s. Trist Eleg 3. a tamen facito parva refrantur iurn , Si ego non etiam mortuus exul ero.

Ain. Marcell. lib. s. of incensum corapus ossaque in argenteam urnam conjecta quae ad gentem humo mandania partari aruerat pater.

Quemadmodum autem sinu ossa leg bant ita etiam urnulam illam ferales, liquias continentem sinu e terra peregrina in patrium solum solebant exportaret Mabtialis lib. b Epigr. 3i,

Retuli: Usa sit chari meritia maris , Et questa est lingas non satis

387쪽

V a bi est rapto bc viduata viro. acitus de funere Germanici lib. 2. bippina ascendi classem cum cineribo er-nanici si liberis : miserantibus cunctis, uod femina nobisitate princeps , pulcherris

quo modo matrimonio inter venerantes gra-

antesque aspicis ita , lux erales reliquias

Muferret Ab hoc gentilium ritu non multum iit ille alter in orum nostrorum sevo surpatus, quo corpora peregre mortuOm, praesertim si fuissent aliquo dignita, titulo insigniti, crudeliter exenterata ustillatimque conscisi ignibus imponeantur coquenda . ut ossa e carnium te- umento seperata commode tandem in eum sepulturae . quem vivi elegerant, erserri possient. Vide imo inum de Gest. ranc. lib. s. capiaris. Quam consuetudiem ut barbaram Sc Christiano hominuidignam sub gravi plena abrogavit Boniicius 8. Pont Mic ut est in lib. s. Ravag. Com. it. de sepult. Non praetereundus hic etiam alius ve-:rum ritus, quo sueti peregre mortuo am animas, quando corpora vel cinereson licebat, fastis sacris magno clamore cum in patriam revocare : Graeci Sq υ-ι adicitur Scholiastes Pindari ad Pylioni et Od. 6. Epo L UDA Oetae et , ut p

388쪽

Ceterum inlaetis utre Dre usurpaban cerem Oniam, ut ter defuncium nomin appellarent. Unde Virgil. 6. Eneid. Tunc egomet tumulum Rhaete in timinanem Castrui magna manes ter voce vo

Recte igitur Heraldus censuit vocem, la ter seribendum in illo Virgilii G. Eel. His adiungit meam nautae quo monte relicium

omne sonaret.

Allusit fortean hune ritum Aristophane: in Ranis c. q. c. s. O. 8 imitos Metisse. celsae. Moe est ut Nic Eris chilinus reddidit rauia mortuis loquebatur, fatue, ut Si e dicamus, viae exauimur tamen. Fundus horum omnium Homerus,

389쪽

Ad quem locum ultithius se,c, H in mum . de aliud eum plura. Eadem etiam religione Cenotaphia institutari de quibus paulo os dicetur. Jam ordinem nostrum continuare pergamusa ubi pilus dissici limam hanc quaestionem explicaverimus, quae diu multos viros doctos habuit exercitatos nimirum, quomodo cineres cossa quibus honorem habitum volebant, dignosci potuerint acineribus ex ligno natis, ab ossibusque animanu ii, quae a pe simul cum cadavere cremabitatur. Sunt, qui tunicas factas existimanti lino quodam Indico , quod ex Uri minime potuerit, atque iis operta cremandorum corpora , ut ita illorum favilla ac ossa reliquis cineribus separarentur. Ad istam opinionem stibiliendam abutuntur auctoritate Plinii, qui lib. is , c. i.

390쪽

de hoc lino sic loquitur' Iuventum II

etiam quia ignibus non absumeretur. II- et u id vocant, ardent que inscis conviviorum ex eo vi simus mappas sordibus exu-

sis olendente meis, etiam possent aquis. Reeum inde funebres tunicae corpori favi ilam ab reliquo separant cinere. Sed hos raritas hujus lini pretium facile refutaverit ut mittam, quod Plinio non de Romanis sermo, sed iis gentibus , apud quis

illud linum nascebatur , quarum Reges tantum eo sint usi. Nugis etiam similiora, quae alii de Amianto lapide comminis euntur, cuius sententiae cum nullum veteris scriptoris testimonium afferant, assensum a illis accommodare minime possum scit potius cum clarisiam viro Is Casau bono ita sentio, cadaver remandum sie in pyra suisse collocatum bt cineres ossa sepa irata manerent, neque aut igni cineribus aut animantium , quae simul cremabantur, octibus commiscerentur atque ita exituta collocatione cadaveris facultatem fuisse dis cernendi cineres ac ossa. Cujus opinionis fundum habemus Q. Smyrnaeum in descriptione funeris cillei l. 3.