Johan. Kirchmanni Lubecensis De funeribus Romanorum libri quator cum appendice ...-eAccessit et Funus parasiticum Nicolai Rigaltii

661쪽

laminita, 'scs spe i En s tradunt , te et istotele Sed illud de cura sepulturae ioc de honore funeris, quod equitur :Em bis vias set es e. o hoc est, ' si vero sequitur aena Delphi-iorum D ulti tua tanquam funeri operamitti: tum, atrae in mortuos honorem conse-rmium , aut certe eos ab impetu aliarum

662쪽

st AD Libitos DE FUNERin. bessuarum, ne devorentur, defendentium. Mira haec sunt, quae diximus at multo majori admiratione dignum est , quod e iam ipsis hominibus defunestis sepulturae honorem a brutis animalibus praestitum

ACCIPITRIBU tale ingenium

inhumatum Accipiter con 'exerit, in ecta gleba humare dicitur, etsi cum hoc Solon, cui e thenienses fuere non jugserit.

DE Lirata Nos tiam homini amicum animal ut Plinius vocat lib. S. cap. 2 hujusmodi natura praeditos cx Plutarcho discimus, qui in lib. Vtra animalia prudentiora , c. memoriae prodidit, maximam Delphinorum vim ad Caerarii funus celebrandum convenisie, ei ad littus, ubi cadaver pia propinquorum defuncti curata ossicio cremabatur, expectasse, doneexstineri finis fieret Verba ejus haec sunt:

663쪽

ROMANOR APPENDIX. 8yolimremitae, narrat D. Hieronymus in

bro De eius vita. Et aes uidem trimes stelligit directa cursu a cadaver bea- hic subiiterunt , adulantibus ueaudis circa Cus pedes accubuere mira enti rurientes, prori stat intel ieeret eos langere , quomodo poterant deinde haudinoctii coeperunt humum pedibus scalires arenamque certatim egerentes , univcninis capacem locum soderunt mas saltim ua mercedem pro opere postulantes , cuin

notu aurium, cervice de ecia, ad Anto terreaeerunt , manus erus pedesqueentes at ille animadvertit bene redio-m eos a se precari, e cuin re re sitis sntu sancti corporis oneri, seniles curvavit humeros, ct depost eo in fossam,

super humum congregans, tumulum ex nore composuit Fabulosa autem bre-itu ei Scilia fortean haec , quae narramus, ahq sibus videbuntur' Sed quia nova dic turri sed tradita repetun-ur , fidem autores vindicent. Virmn sit clitis terarum monumentis coli ecrsta, 'erinde ac vana non refugis , ut Valer. aximi verbis caput hoc concludam. ib. i. de iraculis.

664쪽

A P. II.

Va i ritius lebes Ba bararum gen sumi quari magia mortuos et morti vicinos det rabant m

quidem 'et totos, ut Scythae, Pontici, Padaei Hiberni, Massiagetat, Derbices excepto capite, ut Sidones, Essedones, Panebuisti latibus es canibus dilaniandos obiici, bant ut Hircani, Caspii, Bactrii, Barchaei Indi, Persae, Parthi. Alia in aquam diva ludes projiciebant, ut Poeonesta rethiope, Hyperborei. Alia ex rho ibus vel paribulo sustendebant, ut Colchi, Tibareni, Scytha: Alia lapidibus ob uebant, ut Troglodytae.

CED nulla GENS tam barbara, nullus populus tam immanis, qui nori mortuos suos patrio ritu funerandos putarit, Patrio, inquam , ritu. Nam etsi quidem barbarorum sepultura a nostra adeo diversa est inaliena , ut nihil minus inobis quam sepultura videatur apud ipsos tamen honestissima semper atque Tigsancta habita fuit, inqui aliter funeraba-2 tur, infelix existimatusti quemadmodum ex aliquam multis auctorum locis, quae mox adserabam, clare patebit. Non enim possum committere, quin fastidientis L cstoris nauseam varieti te aliqua discussurus , plerosque istos barbararum gentium

funerales ritus, ut mihi in mentem v nerint, capite hoc breviter recensearr:

quod dum facio, nullam me reprehensionem incursurum consulo. Atque ut hinc

665쪽

ROMANOR APPENDIT S rnainc ordiar, Quibusdam populis propria, peculiaris fuit ea consuetudo, ut mi orum ac familiarium, si quando diem suum: licent, corpora non terrae mandarent aut

amburerent, sed rubiissatim diissecta aeva,

arent, honestum esse arbitrati, suis in proprio ventre conditorium struere. Pe-

, ronius Arbiter in Satyr. Apud quasdam; entes scimus adhuc legem servari, ut a ropinquis suis consumantur defuncti, adeo quidem ut objurgentur aegri requenter, quod scarnem faciant pe orem. Atque hunc mo- Trem etiam ipse Chrysippus Philosophus probasse scribitur a Laertio in ejus vita: et, si Aema bs

entes vero , quae hoc ritu usae, perquam ultas reperimus Inter quas praecipui, SCYTHAE , de quibus Lucianus ni eas , ubi cum varios plurimarum gentium circa sepulturam litus En Ume-Passct sic subiungit: OA Σκύθη - - Et in Toxari, ex hoc Scytharum more colligit, ipsos non esse amicitiae stu-

lii Diu τρι- - nectini, M. Tertul-sianus in Apologet cap. s. edunt apud quosdam gentiles Scytharum defunctumi Tvemque a suis comedi. De PONTICIS populis id ipsum ine morat idem auctor lib. i. adversu Maro tonem cap. i. Parentum cadavera cum

666쪽

ss1 AD Liustos DE T iNRui'. pecudibius caesa convivio convorant. Ilii nita decesserint, ut escatiles fuerint, male iacta mors est. De HIBERNIE Insulae habitatoribus idem tradit Strab. lib. . Hiber,

est, De hac nihil certi habeo, quod dicani, nisi quod inccb ejus Britannis sunt magus restis, qui ct humanis vescuntur carin bus plurimum cibi vorant, pro hones ducuntparentum mor noram corporalem edere.

Alii vero non solum mortuos, sed saltem cum morbis raviuscule condictantes caesos comedebant. Nam de PADEis gente Indica, refert Herodotus lib. illos hunc morem habuisse, ut quoties aliquis civium aliquave aegrotarit, virum quidem sui maxime familiares interemerint' quod dicant illum morbo tabeseentem carnes ipsis corrupturum. Et licet ille neget se aegrotare, nihilominus isti non ignoscentcs necant eum , epulanturque Mulieri vero suae maxime necessariae idem, quod viri viro, faciunt. Qui autem alieni uni pervenerit, eo itidem mactato pascuntur. id deoque cum hac de causa, tum quia omnes, qui in morbum incidunt, necantur, non multi sane corum ad senectutem per 'V ri

667쪽

ROMANOR APPENDIT.emunt Uerba Herodoti sunt et

um carnibus victis in Fussa concri intur, Mnaque devorentur. Nui decedunt.

sitione moriantur , parentes, cognato , opinquos , cum si senectam venera ut, u- culatos devorant, rectius est ducentes, Q

vermibus comedantur.

668쪽

num addit, quem egredi senes suos Derbices non permiserint muro ch

ta x et , remo preMVs etris cra, Diis . , Nut o annum excesserunt eos juglutinet carnes enere proximi abluemunt vetulas strangulant, inde sepeliunt squi intra Jo annum moritur, non editur, ira humatur. Eadem lianus lib. . Variar cap. r. ubi vitiose legitur spetie vae, probas Aueres. De Massagetis vide Herodotae lib. r. postremo Theodoret serna Dei Legibus. Chrysostom homi io in Matth MEuseb de praeparat Euangel, lib. I. cap. 3. Tertuli contra Marcion. Notandum etiam , fuisse quosdam, qui mortuos quidem comederint, sed excepti capit , quod inaurabant quem moremi SIDONIBUS tribuit Zenobius Centur. v v Proverb. Nata edi a ,Σ. cs: in-nquit, et is et rei: Hia n, No et staspa A WAmta ,spa Ata antio Aet Sidones parentem devorant, excepto, quod inaurare solent, capite.

Et ESSEDONIBUS Herodotus lib. .

669쪽

b: us mactaverunt conciderulitque, uidunt mortuum patrem ierim , a convidium accipiuntur , cominimi que inibis carni bis convivium exhibent Cait autem cuncti pelis nudatum pur a lim- ue inaurant, eoque pro sarisso utuntur, genies il quctantis majores hostias eremonia sque Videntor de Pomp. Mela lib. r. Oolinus cap. 1 f. Idem fere de PANEBIS Ibyae populis commemorat Stobeus, tuos ait Regum corpus sepeliisse , caput ter abscissum inauratum in templo is pendisse ac consecrasse. Atque hi fuerunt Populi, quorum quilem ego jam memini, qui mortuorum Torpora ipsi me devorabant: Sequuntur qui defunctos, imo adhucsemivivos , canis lis , vulturibis , aliisque feris aut avibus dilaniandos propiciebant. In eorum numero

HYRCANIAE CASPII. De Caspiis

670쪽

ptuaeinta amplius anus vixerunt in solitudin m eiciuntes eminet'Pectantes, serraro detrahi eos ab avita videant, praedicant beatos suaseri aut canibus, non uem infelices , si omnni: non detrahantur. Porphyrius, si vii ψυ , lib. . lib. . Des o P, H, i, a o Is vis arum . Quod D. Hieronymus it interpretatur Hyrcani volucribus dicambus semivivos projiciunt Caristi etiam bea fit in rivos. Sext Philosophus lib. 3 Pyhirhon Hypothes cap. et . Imr an defun pro cani es deriorandos exponunt. Hinc jDiogenem dixisse ferunt, si canes cadavera suum lacerarent, Hyrcanam sepulturamutares; si vultures, Iberam, teste Stobae ferna. 22. Notatu vero dignum , quo id Cicero ait in i Tuscul canes ab illis ii hunc usum fuisse educatos In Hyrcania inquit Nebs publicos ali canes, optimate ae mesicos nιbile autem genus canum

scimis esse sed pro sua qui que facultat

haran a quibus lanietur, eamque optimat tradii uiri esse censent sepucturam. Idem Theodoretus servi De Legib in iii