Iacobi Micylli Argentoratensis Syluarum libri quinque. Quibus accessit Apelles Aegyptius, seu calumnia, antehac, ut & caetera pleraque, nondum edita. ..

601쪽

Iacobi Micylli.

Non ille alicietfrtunae tempora lata, Nec rebus cernet ata benigna suis. Sed ueluti puluis quom magno turbine uenti corripiunt,Jarsus tota per arua cadit.

Sic ruet,et uano faetus molimine rerum ' concidet, terrae uile iacebit onus. Et nec honore ullo dignus, neqs nomine certo

Sanctorum populos inter habendus erit. Nec veniet,sedes ubi consociata piorum Dulcia perpetuargaudia pacis babet. NamDominuό gressum nouits regiis bonorum, At sceleratorum Jonte peribit opus. PSALMVs a. Quare sterili runt gentes, etc.

Vr uideo gentes concurrere motuq Vana sconsil8s condere pacta nouis cur properant reges ex niugnae culmina terraeς ' Indis unte, diem,conciliumque uocant Scilicet aethereum libet expugnare tonantem,

Et cbrictum regni pellere iure sui. At non escient, stes cadit irrita carpti, , compo Piq; ruent uincula rupta iugi. Nam Pater excelsi qui regna gubernat Obmpi,

Aeterna cuius cuncta mouentur ope.

602쪽

Syluarum Liber V.

Et firmata malis irrita pacta dolis. Quin etiam iusta si ors exarberit ira, concitaq; ad stultos uerterit ora uiroticuncta fuis regum turbabit foedera dictis, Destruet ex uultus illa urore fui.

Tunc etiam ueterum repetens praesagia uatum Nulla meum reuocant foedera,dice opus.

υμ ego consului qui regna futura gubernet, Qui statuat sancta signa Sione mea.

Hic genus a nostra deducet origine natus, Regnantis coelo functa propago Dei. spiritus in cuius noster uersabitur Ore, E doceat rectos ut mea iussa uiros.

Regnas farsici repetant coelestia gressu, Quos bominis quondam depulit inde nescHunc er ab extremo populus siectabitur orbe, Quam late radios stargit Apollo suos Nunc etiam metu et regum firmata potestas, Quam longe cursium Rhenus er Indus haben et Ipse sitne bestiis premet crudelibus bostes, Lethalis dabit corpora tabe neci. . Ac uelut olla leui figulus quam sicerat arte, contactu lapidis quolibet icta ruit.

Sic etiam modica prostratus corruet hora, Quisquis uenturo mouerit arma Duci. Quo uos qui late geritis moderamina terrae.

QVi populos uestro cogitis imperio- Aeterni

603쪽

terni memores Domini seruate timorem, Diuinoque leues spes cohibete metu. Ac date uenturo laudum si a pronia christo, Et pia nascenti munera ferte Deo.

Ne lasciua suo disperdat corda urore,

Etspes uestrarum concidat omnis opum. Nam solet bic subito vultum mutare calore, Fulmina cunis times nulla, reponte iacit.

Foelices animae quibus est spes omnis tu illo, Quis aliunde salus nulla petita iuuat. P S A L II V s 3. Domine quid multiplicati silint, Erc. Ur tuassumme Pater, tange dextera cessan cur bostes ullo me sine fine premunt' pice quot pasim consiurgunt millia, uita

Qui tendunt laqueos, insidiasque me spicula qui torquent, uincula saeua minantur. Et requiem nulla ducere parte sinunt. Nec defit duro qui se temerarius Ore

ponens,animae spes, ait , ecce tuae. Ecce salus magni, quam iactus vane, tonantis, Quam cito, cui credis te, tibi misit opems Et tamen haud alius nostras depellere curas,

Aut mala, te dempto, nostra leuare pote ζdecus humanis, tu stetitu gloria,robus.

604쪽

los Syluarum Liber V.

Solamen capitis praesidiums mei. Tu placide exaudis sancto de monte precantem, Auxiliuius suo tempore mite refers. Tu recipis lapsios, corda dolore sepulta Erigis, atq; hominum pectora ba leuas.

Non igitur metuam populorum mille cateruus, Quae uemant animae noxia ferre meae.

Du modo tu saluu facis, Pater optime struas. Nam te qui positi umere,inullus erit. Sed quicunq; tuum cupierunt perdere servum, Aut huic occultastaude parare necem. Illorum per te cecidere oppressa ruinis

corpora, incorpio fuccubuere uo.

Namssalus Domino proficiscitur omnis ab uno, Solus hic incolumem, quem volet 4be icit. Hunc metuatisi quis pacatum ducere uitam, Et rebus cupiat fata benigna suis.

PsALMus . cum inuocarem. SI mea non uanis anguntur pectora curis, Nec metus ex nihilo quo premor iste uenit. Alice ex ad nostras oculos aduerte querelas, Exaudis meas conditor alme preces.

Nec sine quo nostras dum ges reidet impia clades, Quae patimur, iuste nos putet illa pati. dolus enim tacitae lectas abscondita mentis,

605쪽

' Atq; bonos inter dispicis atq; malos. Qui cujus hominums regis,uitams guberna Nostras uidicio corrigis acta tuo. Nam quoties seuos tempeλου impulit Austros, Et laceram quassant uentus,cν unda ratem Ante quos auxilium Acilis praebere solebas, Atq; aliquam mistris addere rebuε opem.

Quo nunc alme yelis Pater exaudire precatem, Atq; referre oculos ad mea vota tuos.

Diuitias igitur qui late quaeritis orbis, Quo spes magnarum ducit inanis opum. Ne mea iudicio damnetis pectora uestro, Si qua oppressa, raui tristia forte ferunt.

Hinc etenim noctris accedit gloria rebus, Atq; bac a Domino corda probantur ope.

Qui quo plus hominum Auet, attendisque saluti,

Pluribus boc uexat pectora nostra malis. Qui quonia,mundi retinet quos uana uoluptas, Rident,pro meritis damna uenire putant. Ac sibi dum quaerunt tranquilla commoda ustae, Aesinurum,servo arua, domosque parant. Atq; bis consticui,procurant gaudia uentris,.

Hic deus, haec istis estque manetque salus. cum Pater interea qui coeli praesidet arci, Miris exercet pectora sancta modis. Et modo peste grauat,modo sevo territat hoste, Aut dira cruciat corpora nostra fine.

606쪽

Alchalijs onerat, ciliorum pars plarima, Quaeve premant anitios, corpora quaeue prσscilicet ut moneat,st solum poθ' iuuare, mant. Omnia bes sua uertere lata manu. Auxiliumq; buae doceat nos quaerere dextrae,Am siue tantum sidere semper ope. Icernit enim, vitams hominu inibor atvr egente, Et nostras lachomas inlicit,atq; preces. QMo uos quos urget grauibus Νrtuna procein, Aequo, quae striis,pectore strie mala. . Nec Domino quisquam succenstat,aut mea dιcat Ecce salus nulla est, nec mouet ista Deus. Sed tacito sterate animo,'ems laborum credite, qui no tris spes Acit, ille dabit. Nam Pater ex alto qui cuncta tuetur Obmpo, Idem hominum curus subleuat, atq; βcit. Quam probat mentes aliquo discrimine tentat. Et sinit aduersa conditione premi. Non tame ut perdat, sed ut ocia nulla relinquat. Altior, Iu os framet,agat psides.

Quo decet hanc nem Domino permittere Iaude. Et flua coelesti cedere iura Deo. Nostraq; diuino committere vota parenti, Omnis ut illius res eat arbitrio. sed tame unde animo ueniatstes ta bona, dices, Pectora quae solito liberet aegra metu

607쪽

Tritit ille animos fas corda leuat. mulcet cr assectas longo discrimine mentes, Et tutos quamuis per mala multa scit Dumq; alij ectant flaventis munera Φicae,

Et cereris cumulant horrea plana nouvinus Jumanti laudant manantia praelo. Et curant omni gaudia uentris ope. ne dubias inter tutabitur ille procellas, Et teget in medijs pectora nostra malis. aermo Dei praesens rerum tutela mea in est,

isse mihi coeli stem Acit de fidem. PSALMUS '. confitebor tibi

Domine in toto corde meo.

UDODomini celebrabo pectore lauden Artificis dextrae miras Ma canam ho mi uperum genitor,*e gaudia ducam. Atq; tuum caesi nomen ad astrastram. Qui sera conturbas inimici praelia nostri, Et celari terres arma,virosq; fga. Vt pereant animae qui tendunt uincula nostr corruat er uultus impius ante tuos. Nam placidus nostras audistifronte querela Tutas praesidio stat mea causa tuo. uni residessolio iudex sublimis in alto,

Discernens .equa Asb nemque manu.

608쪽

rro Sylvarum Liber V.

Arguis π gentes, impia destimis ausios,

Aeternas horum nomina nocte premis. Hostilest enses, tela minantia mortem corripis miseris arma parata uiris.

cumque suis ualidas strauisti moenibus urbes,lnes ta cum rebus Daqxepres iacet. Ac tua sancte manet genitor sine ore potestas,

Sedes iudicio statque parata tuo. Unde reges magnum terrarum legibim orbem. Et populis certo foedera iure dabis. Et micteras placito mentes folabere uultu, Atin inopum rebus mite leuamen eris. Proptereas erant in te Pater optime,nomen Est quibus, o dextrae gratia nota tuae.

Semper enim curas illorum fluscipis aegras, Qui tua sincero pectora iussa colunt. Dicite laudantes uperum praeconia regi, Qui locat in summo castra Sione sua. Atq; omnes inter populos extollite Acta

opum quae miti persicit ille manu. . ,- vltor enim ueni ijstat sanguinis ille, nec unquam Quae ueniunt periat pauperis ore preces. Parce Pater mistro, sortemque tuere iacentis,

ice quom multo qualis ab hoste premor. Cui portas Erebi claudis, maness profundos, Nec stolium Strato me sinis ire duci. Vt tua frondosa ueterissub rupe Sionis

609쪽

Iacobi Micynti et i

ciuibus in niedijs clara trophaea canam. Et mea, ancte, tua latentur corda salute, Et referam Leto talia verba sono. fodere cauus hominum irreticula FUMGentes, Cr proprijs interiore dolis. Quis alijs tectos ronsiuerunt ponere casses, Ecce fluos ipsi praepediere pedes Quo Domini melior clarescit semita recti,

Et perit a fictis impius ipse suis.

Imaque trudentur striij ub tartara regni, Quae spernimi placidum pectora caeca Deum. Nam neq; praesidio Dominus fraudabit egentes, Nec bona non veniet spes, quia tarda venit. Alme creatarum qui uersus tempora rerum, Di jce pollenti corda siuperba manu. Imperioque graui populos cohibeto rebelles, Iudicio agnoscant ut sua ficta tuo.

Et Iociva pio frenati colla capistro, spes hominum distant quam sit inanis opum: tua tu Ionge Pater a me cura recesis' Quo mihi praesidiu subtrabis usis tuus At hoc cum tantis tumuerunt aequora nimbis, Et meu sub medijs Omba Atilicit aquis. PsALMVs io. Vt quid Dom

610쪽

3ra Sylvarum Liber V.

Man: quoties ualidus gens consulit impia uires. Proterit heu saeuo pauperis ora pede. Insiuitat miserris, rerum uexat egenos, Et quodcunq; monet dira cupido Acit. Iactat enim duro quidquid ficit impius ore, Foedaque non usto Acta pudore tegit. λAis suis animo coeptis benedicit auarus, Et turpi fluminum prouocat Ore Deum. Dumque uis rebus cedat bene, caetera spernit. Ais agit averso numine, quidquid agit. Insistitque uiae quam carpit, nec tua curat Iudicia, aut dextrae fulmina certa tuae. Atq; strox hostem contemni Cr omnia credis Perpetuo eiusdem fortis itura gradu Et quis, ait, nostros poterit subuertere cur βουἰStultum est ut metuas fingere multa tibi. Quin potius securus agam, neq; tristia uitae,

Quae uemant linquam damna timebo meae.

Sic fretus, lim, urta, dolos, periuria raudes, Et quodcunq; leui perficit ore nos. Et sedet in speculis pro notae moenibin urbis, Retiaque incautis insidiosa premit. Et serit occultis innoxia corda sagittis,

Et tacito obstruat pauperis ore gradum. Ac velut occulta Leo praedaturus ab arce

Egressas stabulis lumine signat oves πιο mox siue Ames,seu di libido coegit,

Occisi