Hierony. Angeriani Neapolitani Erōtopaignion. Eclogae. De obitu Lydae. De verbo poeta. De Parthenope

발행: 1535년

분량: 109페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Et redit, g quo uult Frtur,ut dura uolati in Crine suo pulcbrum caput,o pulcherrima cerum, Una nec in toto corpore menda manet.

Per color est igni suus, o sua lumina lucenti

Vt flammae it nudirus,nil que pudoris habeti Arcum leua tenet, super arcum dextra sagitiam . Circum humeros calamis plena pharetra nitet. Non partis matri,nunc hunc,nunc fructa itam. Et domat aethereo tartareos que deos. Quin etiam rapidos armis immiscuri ignes, Sic simul excindunt arma, bimulque cremant. QAlloquitur quoves blando sermone,uel ore . Purpureo arridet,damm,dolos que fruit. QDissonat a lingua ο uerbis mens atra,nec ullus Tampru em,quem non retibus ille tegati . . iBasia lascicus praebet, sed labra uenenum Intus habent, sunt haec dulciabat usque nocenti Dona libens offert,quaecunque haec dona, emana Tincta face,υ Inio tincta liquore necanti Tunc ego bubui ridens clamoribus inquam, Non procul hinc grati s QEria disia tu . i

42쪽

Pectore sub nostro deus bis affigitur,alcis Perdidit,o cuuio stam pede,abire

AD CAELI ΑΜ. Tro charites,stibi s uina charis connecteris,il T res charites teneant ut dea te charitem.

Caelia dum laretem niueo sub podice fusum hTorqueret ateri Ilareto a ba colus. It linum inflammo,unde hic accesserit igni 1, i , Ignoratur,ait serua,cremauit simo Nam dum corda nequit quae sunt adamantina, miris Insidiam uoluit lina cremare rogis. Inquit unus,lychni fuit haec scintillapropinqui. - . . ta Blanda sed augurium credidit e separem iAut haec,dixi erit fulgem regina egens in I I Nρη fa ρηterras,er mare, fgna patent, .i Aut haec aeternum in et tellure trophaeum

ob formam,uiuas filia, fulpit et x. 'Talia dum referunt,tibi armatus, O crcu lVenit amor, blandos sc dedit ore sonos. Siliue aspiciem hac urit lamine avos, Atque Dmine irve cur urere ἰna nequit

43쪽

Sub faciti hac pressit me modo uasse sopori in quis ades mollem dum dormio parce quietem Rumpere, sum sacrae Caelia numen aquae. '

Argus eram prudens, o habebam lamina centum Centum sed rapuit lumina Iuno mihu

Existis,oculos fenuo,cerno magis.

Inuidet his oculis tellus,o pontus, 1 aether. libet o lucem uellet habere meam. Siquando faciem tepi, ut siquando papillas. - Phoebe tuum toto petris ab orbe facem. pulpo quoties diffunditur dere ventus. Sedulus accensum lampada motat amor. Hoc ego uiuo, ο Omo,tamen hac formidine turbor Ne, sibi dum frigus coptat,adurar inops.

DE CAELIAE BALNEO. Inci ta laudasct peteret quum Caelia Bais, Atque salutiferis membra lauaret equis. Ulmus eiectis undantia balnea flammis Miramur,quid i sanius, Nunde sietor.

44쪽

Quidum inquit, Dulicuisu est hie Callia nuda,

Hac cum rupe latens proti s arst amor. IDE CAELIAE FLORIBUS.

Iam crescent albi flores o fulgida crescent Lilla,nurriss Iurpureα que ros QMμμου am gaude,creuit flos unicus, si iam Matum suaui munus odoris habet, Laetentur uasses, campi laetentur, o horti, Q anquam saeuit hyems veris habentur opo. Arridens albos flores, fulia fundit Craa,narci Johpurpore que ros s.

AD CICADAM,

Tu fhx cantas mola sub fronde cicada, Ipse queror durae uirginis ante fores. Ros tibi dat u:tum,mihi uitam fletus,aduri Ars latis non te feruor,aduror amans. Tu quocunque ubet Mulas,ego carcere claudor. Garrula tu fundis carmina, funus ego. Tu uernis Wbris N igni flumine g de , At mea succendit feruidus ossa calor.

Tu nimis exulto,ego caeco vulneror arcu,

Tu diuos ' est seri mea pauper amo. Hoc tantum frontes, similes sumus ambo,qsserenis Voce Icro pereo voce querente miser.

45쪽

Fussitur esse deum qui magnum ocit amorem, Qui deus est bonus eji,hic 'malas usque necati

DE SE IPSO DIALOGUS.

Cur se exardes nascenti Aoluit amores Torva Venus, neris flammea regna sequor. Quae tibi ac materi fetus,pater si in ardor. Quae nutrix gemitus, quae domubruma silenti Qilo iacte expastus te casta υ cortice,ο euro, dociat linguam promere verbarfurori Qis ueste obtegeris corpus patientia corpus obtegit, hic quaero quid modo quaero necem. QMdgarristietricaepassentia funera mortis, Qvi uiuium eri si uiuere in orbe solentipc semper erisssemper,quae carasa dolim Dic tante solus causa malignus amor.

DE CAELIA E Τ CUPIDINE.Flebat amor,matrem que suam gusrebat,cti a Ut visa est uultu Caeaa pulchra suo Ipsam appessat amor matrem, sed Crita toruo

Lumine est,nonsum mater,amor rubrit. L DE s V A PICΤ YR R. Piueret ut tenui in tabula mea corpora pictor. . . Coeperat a membris pingere membra meis

46쪽

Epopulaψω ait, it tibi passor opus. 'probat,υ tem passensi cremate formam Pingebat, non,rico ego,pingis aquc I l lCur non g flammos cur non sustiria cur non IHos gemitus haec sunt gus mihi damna nocent. Ille autem infaucto cernens me mere futo, si DPivit in ardenti corpu3 Hane rogo. I

Pectine formosts eoncimum Cisseia crines co Consuluit speculum pue9bi formaforet. OR Pondit speculum, quid tecumfulgorrhono, icia Si fugis italium tam pudibunda torum; DAccedent anni,quibuslsc fugerit aetas, Et quibus urenti non eris via loco. V, i e hodie,cras nimbus erit,cro nubila surgent, laImpellatquesuam dira procella ratem. M, GConteris aetatem viridem,non uiuitreopla.. Hic ubinon laetus dona ministrat amor.

47쪽

o queam saue sibi, cur peris praemii formae , Forma quid est, fructum ni sua Onagerunte

Nunc propera dum uernat humus dum liba forens. Haec non maturo tempore lecta cadunt. Nunc propera infelix,uertuntur tempora circum δEt redeunti, sed tu non reditura peris. Cui ηοη hoc notumcinta haec ni pulueris umbra. Vita nihil,coelos fustice,amore calent.

Quid sit amor nescis res est dulcissima,disce, Disce tua sapiens utilitate 'uti Cur natura dedit quae dona relinquisis ira

Qvqm peccos homines mille rettita necanti Lenta.mano,nec credis inops,inscitia tanu .

Causia mali gaudes saeua moraris ama. Hoc hoc confluum tibi do,do Caelia dumque Melectos, leculi haec uerba loquentis habe,

AD AMOREM DORMIENTE

Dormis: saeue puer, sed non tuus arculus, wnem Suscitabo usu iampade corda cremati

AD IMAGINEM CAELI RE.

Tristia solaris praecordia,&Has, quietem, Quum cerno uultus picta tabella tuos. Contra ista infestat me totum, sternit,o odit,

Et Fam formosa es tam ferus urit amori

48쪽

Si tibi Bigua foret proferres uerbas sed in

Oratotem mitti voce mouere. fleti

Et quamuis hilao,tu dicere uerba uideris, Vmuli ei prius, stu in illa tumet. Amuis ingredior quoties reddis , salutem, . Illa negans solum acere novit,abti ILucta manes, mecum s sedes immobilis,ira is

Mobilior sicca fronde supersa fugit

Te crebro ostendis,crebro laret illa,querelas Tu uanas avidis, surdior ira Dio. Q Esto inaequales cunctis in rebus,o ambo D lariles, sed uos res facit una pares. DIda ab amore procul quia uitae munera nescit, iEmoritur tenebras tu quos mortis habe IDE CAELIA ET CUPIDINE.

Armatur telis puer alter,accipit arcum. Et ruit in dominam cum face laetor ego. At domina ut torsi sua lumina,diffugit iste, Non te parce precor bcorpeto amanti ELDE SEIPsO, MORTE, ET CUPIDINE. Dum mea lingua uocat morse, mori aduenit, e sndriscuit,hoc cupio dico ego,caede caput. Falcem aptat collo,cadit,nec caditur ura ηυσα elapso membra cruore cad ηι

49쪽

cima palastro 'bi , Quum quatitur rauco stpius acta noto. t ὶ vidit ut id, summo delabitur axe Cupido, sidEt dicit, n hiemst perire potest. Misi quissem hunc ferro eu irifli abrumperesamma, Hoc arcu quoties occubasset amam ossibusD tantum dolor est o pallor oces Pulchria sed eius habet Caelia pulchra ammam

DE CAELIA ET PAPILIONE.

papilio Iubens domina dum lumen oberrati Carpito a teneris os dagratagenis. Occidit ante tamen nigrum quam uiseret orcum, Diritur hae surdis uena dedisse notis. A MIEcce hominum quae misse domat,quae mire deorum Pector me manibus quae modos a necac

ai moro elegos,o vana epigrammata texo. Non mirum,moris tu quoque u a facis. . DE s Est sO ET CAELI A.

50쪽

Ipse classio, sed qui me nouit amantem, Apposivit cineri subdita verba meo. Calia frigus amam dum percutit aera pexmis Fit glacie miser hic stigore adustus Olati

fit libertas,noui,mihi grata uoluptas, Dum uigilat flu*s parua lucerna meis. 3Hoc iuuat,an uisem reges regum , triumphos Et stabo ante tuum diues inepte torumcQuu te ferre potest nise demere ferre tumentes Qui norunt factus,limina magna terant. Hic mihi grata qrio, g quamuis saeuiat auster, Enitet eriguo iam meus igne focus. Pulso chelym digitis,o dulcia carmina canto, Carmina quae possunt saepe mouere deos. An mea tinguentum conturbant gaudia morbe Iurave clamosi duposa fore Hoc melius quam ferre tunsplaebecula sorde Irarum g pleno corde redire domum. Ite alb in bellorum acies,in pratis,in hostes. Tuta magis sunt haec castra,cruore uacantqHinc procul ambitio,procul hinc vesana Cupido. . Rugasque turbatas Ontis V irgIrocu

SEARCH

MENU NAVIGATION