장음표시 사용
351쪽
pi ame 7. Eo pNit. boreala. t. nemo amLpit IO. C. Ao acqui . v I amiI. pollers. non taman inde sequebatur , usucapionem interrumpi: eo quod supra latius demonstratum, malam fidem suo . venientem non impedire, quo minus usucapio ii.ipleatur, quae bono initio empta sierat. Sed iure novis,imo per usuca pionis transformationein a Iustaniano inductam , e lectum est, ut ad exemplum praescriptionum etiam usu eapiones per litis contestationem, vel per id quod contestationis vires habet, interrumpantur; cum non praeseriptiones ad similitudinem usucapionam, sed usuca
pianes ad similitudinem praescriptionum longi temporis redactae sint, dum Iustinianus id agere voluit, ne nimis facile domini in posterum per usucapionem
suarum rerum exciderent dominio, quod antea duplici eveniebat modo, pata ratione temporIs brevi ris anni aut biennii, di ratione continuationis ac Implementi post litem contestatam, quod utrumque a-ι iter di melius sese habebat in longi temporis praeseriptione. Ut hoe est, quod in I. tintc. C. δε usura piano tranis mansa traditur; ita on m id est pertilem usucapionis transformationem campΓρίων ρυid m tingi rom is male is, quae ei puta, longi tem-p3ris praescriptioni) rubdita est, minuitur anxem υ-r- onu- compenaiora id est nimis brevi tempore
adurenda ) domini ja tu a , o ejus jura nocentia, quae iura nocentia vix alia videri possunt, quam quod
litis eontestatione usueapiones haud interrumpebantur, sed non obstante dornini vigilantia, per litis contestationem adhibita , currebant tamen , dominumque , iam non amplius ne3ligetitem, mulctabant nihilominiis dominii ademtιone. Atque hinc est, quod secundum hoe ius novum etiam a Justiniano constitutum fuit, ut quemadmodum litis contestatione, ita quoque querimonia, seu protestatione legitime Acta,
usucapiones interrumperentur, quoties propter adversarii absentiam non potuit litis contestatio Interponi, I. tit perfectiar a. in fise C. de annati extra ione.
Licet enim hee lex eareat die & Consule, ideoque
non possit ex subscriptione constare, ut i condita sit ante, an magis post d. legem uric. C. de tisiae. rranis m. tamen posteriorem esse ae legem a. evincitur satis ex eo, quod usucapionis iam transformatae vestigia habet, dum definitur, talem querimoniam
adversus absentes s Nero indomnem temporalem in-r ruptionem sivo trisnnii, rior ongi te reis. si tνλgineta Mi quariaginta annorum sit. Triennii namque usucapione demum introductam fuisse per E. I. unis. Coae is tirue. tranfo m. nec antea fuisse cognitam, in consesso esse puto.
ao. Etsi vero civiliter interruptio praescripti Inis olim haud Gntigerit per solam in ius voeationem, a T. I. I. v. e. si ex noxali causa agatu , L eae exim/ndi Uno quis eum, qui in fur vocab. vi exi mal ι tamen iure novissi ino eam susscere, dictum int. de judistir num. Hr. Adde Responsa Iurise. Holl. par. 5. eontii. 57. et ea fi . stet. Plane perso lam extras udietatem interpellationem nulla usucapionis interruptio fit, L IDiat in rem S. C. δε ρ- etc lat.
nec per domini denunciationem, ne hoe aut illud in suo sundo per alium possesso fiat, I. pen. f Do istore, cum aliud sit, prohibere, ne quid novi fiat, adeoque opus novum nuntiare, alἰμ de possessione litem movere. Sed & ipsa illa civilis interruptio, quae
per litis contestationem aut querimoniam aut conventionem inducitur, non omnium intuitu operatur uti quidem naturalis illa per surtum contingens, secundum ante dicta ex L natu βιο/ 5. f. b. id sed tantum in eorum redit utilitatem, mi litem movendo vigilarunt sibi ; eum res inter alios acta aliis nec prosit nec noceat, arg. I. ais praeroν 3. tinis 5. f. de jurejtirando, I. saepe conrtitutum 63. p . do reiuricata, I. a. ston. uult. C. quibus ν.'r judicata non uocet. Quemadmodum etiam ei soli n .lat, eui lis mota fuit, heredi ve ejus, non item altei i, qui bona fiderem nactus est ab eo, cui quaestio mota suerat, si is auctoris aecessione uti non velit, & continuatis possideat annis viginti, t. t. C. de praescris. Iongi rem dec. MI te. anno . Quin imo, si res, quam debitor praescribebat, subhastetur, & verus dominus interce dat subhastationis, ae vineat, praeseriptio debitorishoe ipso interrupta censeri non debet; cum lis orpositionis non sit inter dominum & debitorem, O magis inter opponentem dc creditorem subhastati nem satientes, ste ut non raro ipse debitor Iliam oppositionis exerceat adversus creditotes I di res inter alios acta aliis non noceat. Licet enim, creditoribus subhastationem facientibus seu impetrantibus, ipse debitor distrahere videatur, tanquam per eos reprae sentatus, non tamen. ita per eosdem in lite oppositionis repraesentari dicendus est ι nisi e reditores debitori de nunc Iaverint, ut is liti absistat Ec rei ven dendae suscipiat defensionem adversus eum , qui se dominum esse contendit ; dum ipsi emtorum exemplo plerumque minus comperta habent iura debitoris circa res eius, adeoque saepe magis ex probationis inopia, di ignorantia meritorum causae, quam ex iuni is desectu , succumbere possent, Ant. Matthaeus Mauction. Iib. I. cap. II. n. 9a.
ai. Ultimum usucapionis requisitum est tempus
lege definitum , quod olim quidem in mobilibus anno, in immobilibus biennio circumscriptum erati sed jure novo annus in mobilibus a Justiniano in triennium mutatus suit, nul Ia inter praesentes & absentes habita distinctione, quia mobilia situm aut I cum non servant, sed arbitrio domini mutant; ide que domino praesentia esse videntur ι hiennium vero in decennium inter praesentes, vicennium inter ab sentes, sive Italicum sive provinciale praedium sit,
μο. C. de servitui ibur o aqua. Licet enim alibi scriptum .suerit, rescriptis quibusdam Antonini Magni cautum fuisse, ut in rebus mobilibus locus sit praeseriptioni diutinae possessiotiis, t. reseriptis 9. V.
G -υers. remm . praetcripi. ac longe possessionis
raescriptionem tam inta praediis , quam in mancipiis
ocum habere, L. Peto 5. d. eea. I. non tamen ideo per illas leges temporis brevioris, seu anni,.uSuca pio exclusa fuit, si quidem omnia concurrerent usu capionis requi,ita, quae non ita ad . praescriptioliem necessaria erat; quo fiebat ut in subsidium ad praeseriptionem eon geretue, unde S in L in servorum a. c. in quibus caur. cersat ongi temp. praetcr. definitum fuit, in seρι um promimarit negoIio cum M sucapio Detim labeat, ais quaestionem Ioni Ie No it praeser. super o pervenisi. Praetemum quod etiam
352쪽
De usurpationibus V usueapionibus. 353
manelpita adserIptItiIs, quae masi partes, aut eerte eam debiti sibi solutam bona fide areepit, tanquam Meessiones sundorum erant. Ι'raesentes autem in hac t murentis propriam, veluti si a Titio fundum Corne- usucapionis materia intelligui itur, qui in eadem pro 'l lianum , aut Stichum servum, vel quid simile stipu- vineia domiellium habentir absentes, qui in diversis, i latus fuerit, de traditionis tempore ere fiderit . id,
tore Asens fuerit, tempori amentia decennium ad-liei Justinianus constituit, noveli. I9. eam de pnae uianti is 8. Plane, si is, qui rem bona fide & iusto titulo nactus est, possessionem ejus adeptus sit ab eo, qui mala fide possidebat, ae ignarus sit rei d
minus, rem suam ab alio possessam esse, non nisi rei lata annis ex iure novissimo usucapio Seu pra
scriptio impletur , --α Ilis cap. ω ttit tam mur
. in sine. Sed dc e converso, sa quis rem a fisco merit, etsi iure veteri potuerit integro quinquennio conveniri ab eo, qui se dominum crederet, iure tamen novo statim ex Zenonis constitutione securus est, sit. Inuit. b. t. Ac hoc ipsum a Iustiniano
productum quoque ad eos, qui a Caesaris vel Augustae domo quid comparassent, A. β. sit. Quamvis nim iamdudum ante tempora Iustiniani in obtinuerit, ut quodcunque privilegii Meus habet, id etiam Caesaris nitio & Augusta Naberet, L Acst, ctim 6. f. is D, fer, tamen id non impedit, mi truncis iure sibi Justinianus illam vindicet mutati nem, quae est in aera ult. quippe in quo per tan nem dc Justinianum non fuit inductum aliquod fisei vel Prineipis aut Augustae privilegium: sie enim postnnonis legem opus non suisset alia Iustiniani lege, eum suffecisset dispositio generalis d. lu71 I. f. ἀν jure fui, sed potius in gratiam ementium a fisco vel Principe constitutum, ut statim securi sint, nee m litis, ut ante rerum emtarum nomine vel linstas vel iniquas lites patiantur. Atque adeo abrogaeum intelligi debet, quod convenienter iuri veteri ab Ulpiano traditum, in eum, qui hereditatem a Mam quasi vacantem emit, utilem hoeditatis petitionem 4ari, L nec Dium ib. item ii quiri f. a
potis. Misael. Laeet illud remanserit, eum, qui nere dualem vaeantem a Deo emit, debere actionem, suae eontra defunctum competebat, excipere; eo quod hereditatem fiseus aeque ae privati, vendit talem, qua-lla est, eum suis commodis Ac oneribus, adeoque universitatem quandam. non si uias res, L cum ροι ἰ
M. Denique nec praetermittendum, res illas, quas supra monui, usucapionem haud recipere triennii, derennii, vicennii, τ traginta tamen annis praescribi posse, dum gen litra constitutum suit, nunum
atam ori ser tilentio, moveri, L omnor nocendi ό. post A . C. A marinis. M. MI D. anno H. Et quia naeribas nostris tum carea alius, tum praecipue eirealam inimi temporis Naucriptiones obtineat, latius tractatum vveri potest in t. δε Menit remorat p--
a. Caeterum plurii sunt istaei, ex quibus pro dat usurapio, quorum primus est pro roluto cujus tractatis ineipit a lege quadragesima sexta huius ti tuli, & in nonnullis indiei a nova inscriptione, seu
rubri nt mim loquuntur. ab Me titulo distingui
quod traditur, tradentis esse, eum non Titii solventis, sed Sempronii esset, Iicet stipulationis tempore non ignoraverit alienum esse, L pνo soluto 46. Lyen. f. b. t. utl S, qui, cum bona fide putaret , rem sibi deberi, eandem acceperit ab eo, qui itidem se debitorem credebat, quemque accipiens pu tabat rei solutae domininum esse, cum illa vere aliena esset, L 1ἱ exiuimans 4'. p . F. b. t. l. hominem 5. F. pro suo. Si enim is, qui se debere putabat, eum non deberet, rem propriam solverit in
debitam , usucapione opus non est, cum statim meam dominium ex voluntate domini transeat in ae-eipientem, sed adversus eum solventi naseatur acti
personalis ex quasi contractu, eondictio nempe indebiti
non nisi annorum tristinia lapsu perimendaέ secundum σοι. rit. Ea condici. inisb. Nec est, quod dicas , iustum deficere titulum ei, qui, cum putaret se Cre ditorem, & vere non esset, indebite accepit rem alienam, nec ex errore salsae causae procedere usuca pionem, β. σου amem II. Ast. b. t. I. Cehur Bbr.
an. . b. t. Nam etsi vulgo sic.tradita fuerit regula, tamen hactenus tantum vera est, si nullam iustam erroris eius causam accipiens habuerit; alioquin ubi iustissima subest errandi causa, magis est, ut & ex titulo, qui credebatur subesse, licet vere non subsit, usucapio sequatur ι L quod vulgo I. . pro emore. Conser supra n. 4. Plane, qui tanquam ereditor ab alio. tanquam debitore, accepit rem alienam , eum
nutii esset debitum, impleta jam per triennium, decennium aut vicennium usucapione rei solutae, non eo minus per integros triginta annos, a tempore indebiti soluti numerandos, indebiti condictione eon veniri potest; sic ut usucapio non tam accipienti proficiat, quam potius Ipsi indebitum solventi; quippe qui per suam solutionem aecipienti dederit usu- eapiendi occasionem, L inae ut rolisi i 5. β. r. V. Grandi I. indob. idque exemplo eius, qui, cum mortis
ea a rem alienam donasset, eandem deinceps a d nataris avocare potest, utcunque per eum iam usu eaptam. L si alienam t5. 1. - monte causa Anm. Aue iis. δε condiri. indis. n. Ia. circa meae.
eonditionalis δ Quid, si pretium non numerastam s. Si res alia sit tradita, quam qum eroee pendita Fara Pro emtore claueariatis λr. DRO emtine usurarit, qui vel vere rem a non ς domino emit, vel emtoris Ioco habetur, dum negotium emtioni Noximum gessit, veluti si rem aesthnatam ae perit in solutum, vel litis intimat nem alteri. quasi domino, praestiterit, L I. L a. 9.uit. L 5. ff. h. t. Non tamen aliter pro em
tore usucapio, quam si de venditionis & traditiovis AE tempore fides adsuerit, seeundum tradita in tit. tur, in apit autem pro soluto, qvi rem alienam ex se cod. -m. 7. . atque insuper emti. re tacta sit,
353쪽
sleut enim eondit Ionalis vendItio, traditione consum- I. ρεο επι , t. st o emto P a. st o emto, mala, non trans seri dominium in accipientem, silSin denIque eam, que defunctδ suerat commodata , venditor dominus fuerit, ita nee usueapiendi saeul- vel pignori data, vel apud eum de sita, quamquatatem, si is dominus non sit, L reo emtoro a. d. iiihi succedentes eredebant desincti propriam esse, uis ιν, eon Aiono a. U. b. t. I. ubi as em 4. m. is inisueapient ex titulo pro boreae . si jure civili, uel pradum addi L Ρretii sane numerati Inem interveniret Getio, , si iure praetorio hesedeς sint. Et hoc est,
necesse non fuit: tieet enim da ninia a non trans-squod a domp iri I traditum, p e. osse putarie, si bo eat ex titulo erationis, niat pretium solutum sit,iret ri/ra,e ρυIem, rem a Fquam er sereritate et te, quae aut de eo fides habita, possessionem tamen, quae sa- non sit, ρυse me usucape e, i. p. eri u seb r. utim est, transire non dubium I & ideo in actione .Pu-l& a Paulo, eum praemittensi servum ' o seMaeo pos biiciana, quae praesupponit usucapiendi saeuitatem, nu- sidere non posse; max subiungit fructus, ct partus meratio pretii exacta non fuit, L do pinnis, ta n de ancillarum, & scelus pecorum, si defuncti non sue
Pub. Dianu in rem . a I. runt, usura pi po se, L sequi u 4. fudist 5. f. d a. Quod si, cum rem certam emissem , alia mih iimus. ου υἰueap. Nec in contrarium recte adduci- per errorem tradita sit, pro emtore non usucapiam,stur, quod, si heres rem desancto comm datam , aut quia id, quod emtum non est , pro emtore usucapillocatam, aut pet eum depilitam, existinians heredi non note, t. Sed si sandus emtus sit, de ampliores tariam esse, potuisset usucapere ex titulo p o beredo, sint fines possessi, totum longa tempore eapi potest: perperam tunc Iin erator in V. red tamen s. In ιtit. quoniam universitas ejus possidetur, non singulatis Miue i)n. demum ei, cui bona fide accipienti hin Artes, L pro em:ore a. cum Sichum 6 ff. b. ι. res rem talem vendidisset, aut donasset, aut dotis nomine dedisset, attribuisset usucaniendi saeuitatem.
TITULUS V. t Utenim intentio Imperatoris in ae. q. 4. suit, man-Pro herede vel pro possessore . strare, res mobiles aliqaando usucapionem admittore; ut tamen id ageret, assumendum Lit exemplum
a RIA. tale, quod extra omitem erat positum controverbiam. r. Pace requirantur, ut pro herede proeedat troe lquale est illud, eum heres rem apud defunctum pio ' Quis hiemisideat pro herede sol pro pos- positam, existimans hereditariam esse, alteri vendi sessore An uxvcnyio pro herede eone nererseidit. De usucassione enim rei huiusmodi, per ipsum possit cum alio apDiali titulo, ee quo defun-lheredem facienda, exemplum assumere ad ma proba ctus jam coeperat inueayeee δ An heres rem de-ldiam, rem mobilem usucapi posse, neque tutum ne functo commodatam, aut pignori datum timea-aque con Sultum erat, quia id extra Omnem non erat rere passit Pro herede, si patet evin defunctildubitationein, dum Nepique quidem, sed non omnes, fuissest pupabant, usucapere me posse, si heres sim, & putem, s. An in pro herede res hereditaria a usuevere νον-irem aliquam ex hereditate esse, quae non sit, teste . sit, qui cum sera heres non esset, justissimo i ii mponio in AE. I. 5. F. s. t. Non etiam adversatur ,
nien errore facti se putat heredem esse quod defunctus in vitio & mala nae suerit, conseientiam alienae rei habens circa rem apud se ex causa . TIT Wo MisAo procedat usucapio, requἰritur, utipositi, commodati locati dcc. existentein, adeoque non usucapiens passivam saltem habeat testamen-lhabuerit usucapiendi saeuitatem; heres autem usu-ti factionem, L iast. U. b. t. di is, cujus hereditas ti- eapere non possit , quod de sanctus non potuit, diuntulum aequisitionis saetat, mortuus sit, dum nulla heredi adeo obest vitium defuncti, in evius ias omne viventis hereditas est, i. I. U. s. t. I. n. C. b. t. do succedit , ut ne ex proprio quidem capite usucapto usucap. mo herede, iunct. I. l. f. do boreae vel act.inem inchoare Pos,it, aut ignoratione sua desunyi vi vendisa. Possidere autem .hie dicitur pμo heredo, quillia excludere, 9. diutina ra. Art. λ ωsucapioni OLjure civili, pro porret ore, opes iure praetorio heres est. eum bere l . r. aes dior fir te o . pr-νis. Non ales si rem defuncti propriam an hereditate inve- enim verum est, omnem illam, qui alienae rei scien niant, statim peL aditionem dominium nanciscuntur,stiam habet, etiam malae fidei possessiorem esse ; eum I. curas bererit an. m. d. do aequis. νει amisi. miserr. eontra certi iuris sit, illum, qui rem sibi commod
si talem , quae defuncti non erat, sed quam ipse a- tam, aut locatam. aut pignori datam, aut apud se . deptus bona fide iustoque titulo, inceperat usucap lde itam, non alio quam commodati, Iocati, pigno re, continuant usucapionem ex sapita defuncti. &tris, aut depositi jure tenere ac habere eupit, adeo implent ex tali titulo . ex quo defunctus rem illam que non tanquam suam, sed tanquam alienam, non temporis ponessione capere e perat, vel etiam ex et iras malae fidei possessorem; potiusque diei justo, tuto p o bootari in quantum illi, qui ei, qui pro em-iqum d . bona fide possidere, I. yi ierint aa. . . it tore possidebat, heredes sunt, eandem rem dc p o em-lqui l. V. δε noxal. action. , L quaecunquo 3. I rore S pro heredo possidere possunt, quia non, sicut J. δε Public. in rem aes. l. si pa νο aa. i. dominium non potest nisi ex una causa contingere, j. a. pignorat. act. ae tum demum malae fidei posita di possidere ex una dumtaxat causa possumus, sessoribus accensendum esse, cum res tales vult POMquatenus scilicet causae generales possessionis, quales sidere, tanQuam suas, di constituit non reddere, ain. sunt pro te eis, p- ruo, cum aliis causis specialibus, L possideri s. ri rem I 8. I. si rem 7.
item speetalis eum alia speciali ν quia ei, qui incipit fundum is q. A vi νι ia semata. Cum ergo pri
ex alia causa speetali possidere, quam ex qua anteire casu, quando nempe desun .rem non aliter possederat, mutatur causa possenionis, cporrido I 5. β. tenere vosuit, Quam ut commocinam aut pignoti di
ex plurimis 4. f. do acquis. tri amisi. Multi junct. tam, nullum subsuerit deruum vitium, videri etiam
354쪽
Pro herede peI pro possessore. 355
nequIt ullum ab eo vitium in heredem translatum,irrimo quidem inde patet, quod iam tum Iulian I
per quod in i pediretur usuea pio per hei Moera nunc ijurisconsulti tempore placuit, etiam illum, qui iu-
primitus inchoanda. Sed nec aliperiori,M repugnat,istam habuit caubam exi,timandi, se heicdum vel quod rescriFuua est, Hurauam si irisD-m, ta/ md bonorum posse,icrem domino ex Litisse, standum pro gure ruccessionis sino juvo ti. M o obtentam, prearioliarede possidere, i. non rosum 35. ιρωod tu χο r. ad prioιcW0 Dnem huc sola ratione non posι , L ἀ- Dem hec ampliur Is is usurpat. et D ucap. Nec re-rina 4. C. de pes . longi ιν . aec. HI. Di. anuop.lcte exceperis, illic quidem asseri, talem pro herede Id enim verissimum, cum praeter diutinam posse immi ere, at non ideo sequi, quod posset pro heredesionem, solo iure suec sionis sine alio titulo obten- u, apere. Etenim, Si titulus p/o bereri in vero hetam, insuper bona fides di res non vitiosa, aliaqueirc de jubtus sit ad adquirendunt statini dominium re- vulgata requisita concurrere debeant, ut usucapio rum defuncti, etiam in eo, qui vere heres non est , vel praescriptio legitime in apleatur; adreque, si de- sed justam habuit causam existimandi, se heredem suntaus rem mala fide pos Sederit, sciens alienam es-ie,se, ad urucapiendas de sancti res satis .iu, tus ac se, dc tamen ut Suam tenens, elocans, pignori daosthii bilis erit, prout id evincitur ex Iis, quae occurete . ad heredem autem eius deinde trandata huius runt iii I. pota eri 5 si gen/νn ai. tun ct f. tiis. U.
rei pos essio, diuturno teinpore penes eum jure suc-ide ut tuis. I amisi. MDeo. Cum enim aurior illius ressionis fuerit, non potest hic diutina possessio,llegis Paulus in aeg. 2 l. di Aisset g non to e sienum
rure successionis Obtenta, eam in Licapere, obstante tot esse, cyπσι νυπι causae acquireniti jue quod nostrum
ei nune vitio seu mala ride de ne i. Idemque sere non eu, ec exempli causa retuli,set omnes illos sere applicandum legi ut. C. s. t. in qua rescriptum: titulos, ex quibus uSucapionem procedere ex poste rasticapio non pr.ecedent Pera I Bulo μαε ero non po. rioribus pluribus huius libri titulis eeituin est, in rest, nee prode se neque tenenti seque M/edi our po- terque eos etiam numerassct hunc p o sereis titis terr ἰ nec obient ιν, Deuιι ex heredi. ate retri, qued a-ilum, dicens, veis i pro emtore, pro donato, pro iσιν Ii num fuit, domini intentio Milo tempoνit lora pa-ito , pro δειν , pro brietae, pro niain aedito , ' o suo, rio ob mmi: υν ι agitur enim ibi de easu, quo desun- mox in V. Dis. examinet Quinti Mucii sententiamnus in mala inde constitutus, rem alienam i, Midere exi timuntis, etiam ad stenera pos,essior ut i puttine voluit tanquam suam, dc ita usucapere ; ae asseritur,ire, si quis rei Fervandae causa vel damni insccti no- talem usucapionem, non praecedenoe vero titulo, pνoc imine in possesbionem missus sit; ae docet id ine de re non potae, nec predet se, neque tenenti, quia is tu ti simum esse ex ea ratione, quia tales non pinae stum non habebat titulum. dc in mala nile erat,isionem, sed eustodiam rerum nanciscunturi & tunc seiens rem ad se non pertinere, de taman usucape-ldemum praetor per icngum tempus capere permittit re desiderans, neque' beredi eiυς, ut pcte eui mala fi-iin posses,ionem misco, quando is damni insecti no des defuncti impedimento e,t, quo minus usucapio-imine, propter contumaciam domini non caventis,nem ip&e Ordiatur ἱ adeoque nec Psmisi inson: ionemi secundo decreto ma sidere jussus est. Ex q.ιibus issio tempo ii longi spatis abitiani stras obtentia, quia sane manifestum evadit, per gene a porsertionum ε
luti ex sereritrare orier, id est, quasi iam a defunctolinter quae dc titulus p o lo, edo numerabatur, nihil inueaptum, di per eius obitum heredi cum reliquiis aliud fuisse denotatum, quam iustas causas aequiren desuncti risus nuxsitum tanquam hereditarium quodidi dominii, vel statim ex voluntate prioris domini, alientim fuit, id est, nunquam defuncto per usuca - vel ipost tempus per usucapionem sine voluntate pionem fuit quae Situm, sed propter malam defuncti ejus. Si dicas, talem,. qui se tantum heredem credit, fidem, titulique iusti defcctum, alienum manSitia Nonised non est, vero titulo munitum non esse, solari obstat denique l. a i. q. s. r. cum ibi non de vero tituli opinionem salsaeque causae errorem l non meeessore eo Ioni vel commod4tarii.vel depositariilparere usucapionem, L Cel in t a7- f. δε υ Drp. similita, que apaturi sed de ipso colono, deposit rio stues. erro II. Lmtit. δε rutieap. responderidie. ae asseratur, illum, ea, quae jure condictionisipotest cum Iurisconsultis, id, quod ita vulgo tradi aut depositi, accepit, non posse pro Lerede uviea-itum fuit, errorem suism causae usueapionem haut pere ; idque ex eo tundamento, quia ea inam miseMiparere; hanc a iure recepis se limitationem, si nem-sionis nemo sibi mutare potest, ut est in ipsa lege.ipe nullam iustam ejus erroris cauiam possessor ha- a. Praeter hanc hactenus ex bitam pHo beredo usu ibuerit, L VNoa PDYσ 6. pro emroνe, L Mh. q. r. capiendi ra ionem alio insuper modo procedere po-4 . Rro suo, talem vero iustam erroris causam suppo teri pro 'herede ua apio, puta, o si quis. eum vere ui in α 5 . I. Lem. hoc ampliυτ δε uiuWp. Θheres non es e, res neteditarias tanquam ad se he-intueast. Sed di secundo hara spretes usucapionis pro reditario iure pertinentes possidet, non vana qua-lHνeri, per heredem putati Vum implendae, ex eo firedam simplicitate, vel iuris ignorantia, sed iustissimo matur, quod etiam ille, qui iustam habuit eausam
errore lacti credens, se proximum esse, eum tamen exist mandi, rem sibi legatam esse. eum tamen le- alius proximiot de in successione potior esset, vel selgatum rursus ademptum esset, adeoque vere non
solum de ex asse heredem esse, eum di alios 'cohe- esset lcga rias, rem testatoris ex titulo putativo pro redes haberet vel desu iactum intestatum esse mor iterato recte usucapiat, L pro luato 4. I. uis. F. p σtuum, cum testatus decessisset, aliumque sibi mallegoro, quod di ad illum titulum latius excutitur, voluntate designasset sume sorem ι via se testamen' neque ratio diversiiptis videatur reddi posse, eurto instinuum, eum serte alter eiusdem nominis v I minus ex titulo pra Misaeo is, qui heres non est, catus esset; vel pon testamentum, quo ipse vinised i tam habet eausam exi,timandi se heredem catus est, nullum posterius elnium esse conditum, esse, usucaperet res defuncti proprias, quam eas quoi reditas alteri delata suli, eum tamen vereisucapit, qui iusto errore ductus legatarium se erecti
in pomerita μe conditum, priua ruptum ea M. u dirum τοτο non es et. Praecipue vero PM usucapionia
355쪽
hulus adimissione militant exeeptiones nonnullae sp leiatim propositae, in quibus negatur, usucapioni pro Moodo posse locum esse. Sic enim l 'omponius m nuit pis ues edo ex D dii bonic niuil sistic pi posse, eι-
I. st . b. t. Imperatores, opiniono fisa mortir pro
herede porreisionem rerum ab emit proceisere non
porse, L mn. C. b. t. de usucap. st a be ede, unde aequitur, suis non existentibus, usucapionem pro herede posse omnino locum habere: de caetero hoc ius singulare seu privilegium sui talis esse, quod in praejudicium suorum heredum usucapio pro herede non admittatur, quia vivo patre iam quodammodo domini erant, atque addo Potentiore g, quam extra mei gaudebant iure, eorumque intuitu propter con tinuationem domini nulla videbatur hereditas esse , dum viventis nulla hereditas est, sui autem sibi ipsis adhuc viventibus succedere videntur, di pro herede ex vivis bonis nihil usucapitur, at g. l. in stiti
t. f. H Iibeνir oe psitflum. junct. I. l. f. b. t. Eie denique a Servio di Iuliano definituita, si,ium
pom tibi a par o domatam pro bore e viticiapere non porso pN parto coheredum: scilicet causam posses
sionis sibi mutare non poterat, L 2. 6. a. iunil. r. A. b. t. Uuod rursus inutiliter observaretur, si non potuisset alias res hereditatis parentis sibi pro partibus coheredum usu apere, in quibus sibi non mutat posses, ionis causam, Sed demum post patris obitum nanciscitur possessionem. Neque dicta hacte- 1 ira evertuntur ex eo, quod Alexander imperator in I. c. b. r. rescripsit. Am pro heredo viticapia i
ctim non babea , intelligit, υρυθ m.1ἰrem Iuum, cuibo et exlisisti, neque te usu mancipia ex ea eati a
castora γεια vel enim responderi potest, p. imam
tegis voeem eum ibi non pro quia, sed pro quando accipi oportere. Nam etsi illud cum, acceptum pro quando, plerumque soIet additum habere verbum
indieativa modi, di iunmim verbo modi subjunctivi
frequentissime idem valet, quod quia, de quasi raconem dimirum dicendorumve continet tamen etiam iunctum verbo modi subjunctivr subinde idem
denotare, quod quando demo travi in tit. do acquiνω. Gmin. num. 6. in fine, atque tune lcgis obleae sensus erit, quariis p o ber de usticiapio locum o babet, seu. quibus in casibus usucapio pro herede Iocum non haiat: intelligis nec te nee matrem tuam usucapere ex ea causa potuisae. Uel, si sorte duriorem paulo putes hanc explicationem, diei secundo potest 3Imperatorem in E. I. I. C. h. t. regulam proponere,
quod nempe pro herede usucapio regulariter lotam non habeat, quia is, qui heres non est, sed tantum putat se heredem esse, justo titulo vero destituitur,one iusto autem titulo uero nulla usucapio procede re solet ι quemadmodum etiam idem a R inponio jam ante fuerat traditum ut L eum solus t9.f- ωιυγμ' o uiueam . sed , uti retula, secundum quam eroer falsae causis non seriebat usucapionem, hanc admisit limitationem, nisi iusti,sima sub erit errandi cau--: ita quoque regulam, quod pro herede non pr cedit usucapio, nitentem fundamento prioris regulae, Mein qui e secundum Iulianum recepisse restri. tanem, nisi is, qui se putabat heredem, iustris Lmam erroris illius causam habuerit, nec vana sim-
icitate lapsus sit, a. I. 53. si. I. v tu, boca dis f. - ωινσπι. ο ι sucap. iunct. d. i. II. f. n. eor. V. ιor , l. ωθ. pro suo. Non enim turbat, quod ilheres putativus uSumperet ex litulo Wo.beriae res heia
reditarias, quae defuncti propriae fuerant., tunc tolleretur di inutilia fieret hereditatis Mittio, nee annis triginta posset durare , contra L be eritatis T. C. G
iis . seredii. Etenim admissa nostra sententia, duratura nihilominus erit hereditatis petitio triginta annis tum contra debitores hereditarios, lairuluam iuris, seu ius non est triueapio 3 POSM,Sores, arg. I. neeti iam i 5. tio. ιν Aebruo a. d. G tit. sejeae iunct. I. ikm in νem 5. C. de praescript . M. v I D. Mu- ον, tum contra malae fidei Possessores , non modo , qui p a potiosiore POS ident, id est nullum possessionis suae titulum allegare Valent , sed di qui scientes alienam emerunt hereditatem i quippe qui, licet egentur possidere pro porae Fore, quia piet vim numerant ἡ tamen malae fidei Possessores sunt, dc ob id neque triennio neque decennio aut vieennio res hereditarias usucapere possunt. Praeterquam quod novum non est, ut neres VeruS breviore temporis spatio, quam annis triginta, adeos e triennio, decennio vel virennio amittat dominium rerum hereditariarunt, licet ipsa hereditatis petitio triginta annis duret, dum alius eas ex titulo singulari bona fide possedit , ut suas , ut Pote Contra quem titulo sineulari possidentem non hereditatis Potitio, sed speetalis rei
vindieatio heredi vem accommodata ext secundum tradita int. do potis. Me d. n. 1Ο. in prine'. Quem admodum nec novum rat, admitti temporis ordinarii us apionem circa rem, cujus tamen intuita actio alia triginta annis diarans, comparata est. Sie enim actionem finium regundoruin non Hirgo tempore tolli, sed annis triginta durare , nec ante finiunx praeseri-ionem impleri constat ex L ult. Coae sinium M. A. idque ex Dem sundamento, ex quo tot anni, hereditatu mitio extensa suit, quia se ilicet mixta personalis amonis ratio hoc respondere compellit, i. b. editarit 7. GA. G pNit. heredit. junct. quae
villis, s illum quinque pedum, seu fines ipsos, inter duo praedia confinia intermedios, una eum parta iandi eonfinis per alternas confinis fundi dominum longa posse posseMisne acquiri, sive ampliores ei fines ab initio monstrati fuerint, sive partem vieini iandi suo sendo ex nova causa adiecerit, L pro emtore a. q. eum Stichum 6. in fine. l. qui Itindum T. V. s. svind- I. f. pro em ore. ita expeditius quodammodo redditum spero difficile hoc usueapionis pro herede argumentum, in quo secundum Uiden
dorpium commentatores non aliter, quam γε in pice, volvuntur.
m donato usum pit, cul res aliena a non domino , qudin dominum esse putabat, donati
356쪽
n Is eausa est tradita, IIeet alius serte titulus fingatur, dum venditio donationis causa iacta est , I. i. I. uli. f. b. t. Licet enim res aliena donari nequeat, quatenus non statina fiat aecipientis, uti quidem donantis di aeceptantis erat propositum, non tamen inutilis eit altera rei donatio ad illum essectum, u
per usucapionem ex titulo pro dona . o acquiratur, m. . r. f. b. t. I. c. b. I. cu ucv. pro don. p ine. D-rtu. de donation. Non tamen procedit pro donato usucapio, si quis opinetur tantum, sibi donatum esse, cum vere donatio non intervenisset, I. l. m. f. h. t. . eννον it. Ee ut ucastion. nisi & hie errantem iustissima defendat errandi causa, I. ult. C. b. r. Uti nee, si vel res donata in re vitium habeat, pro pter quod usucapi non potest, furtiva sorte aut vi possessa , I. donantem 1. C. s. t. vel donationis titulus ipso iure nullus sit, dum ea intercessit inter per sonas , inter se donare prohibitas, veluti si eoniux rem suam propriam conjugi donaverit, vel pater suo filiosamilias, I. I. l. a. f. b. t. Contra, quam obtineret, si vel conjux con jugi non suam, sed alienam rem donasset sine domini volontate, i. si uiμ5. f. b. t. I. udo si Q. f. de donat . in εν Diμ. et uxor. vel e eonverso non conjux ipse, sed extraneus rem viri, ignorans eius esse, ignoranti uxori, ac ne viro quidem sciente eam suam esse, per liberalitatem contulisset, lieet ante impletam usucapionem rescivissent coniuges, rem non donantis, sed mariti esse. I. si extνanetis 4s y. donat. inte nis. ω uxor. ubiladenda vox autem, di legendum cum lialoandro;
propiat autem est, ut nureum ac tit,h;Ini Zominii ejuta orat impraeme tum i atque ita verba hae post riora continebunt sententiae contrariae, ante propos setae, emendationem. a. Quod si res aliena mortis ea uo donata sIt, d natarius eam quidem contra dominum usucapere potest, sed ipse donans usucaptam adhuc revocare ex poenitentia potest, quamdiu vivit , I. si alienam i 5. . G morιir eauta donat.
Pro derelicto. SI re, a vero domino derelicta sit, statim primo
eedit occupanti tanquina nullius, β. pen. Instit. δε νον. δυ r. I. I. si tu I. V. i. st. b. t. Sed si quis oecupaverit rem derelictam a non domino, cum pintaret , a vero domino derelictam esse, ex titulo proderelicto per usucapionem acquirere potest, licet igno-
xet, a quo derelicta sit, I. id. quod 4. M uuod
si a non domino det elictam sciat, uSucapere non pol est, cum in mala fide sit: nec, si salso existimaverit , rem pro derelicto habitam es e, dum serie tantum deperdita est, L nemo 6. l. 7. e. b. t. Adde t.
Olarius non est, νed j to errore facti id putat
' dum legatum relictum imperfecto e tamento, oel ru to, pia codicilli rursus ademtum, oel unio e duobus Titiis solutum, cum clubium esset,
l. ia I res propria testatoris per eum legata sit, dominium ejus statim a morte testatoris ipso i re, rectaque via in legatarium transit seeundum exposita in t . de legatir num. 59. Pro legato autem usu capiunt illi, euin quibus testamenti factio est, L nemo poteta 7. f. b. t. quoties res aliena ipsis legata ae tradita, di bona fide, tanquam ad defunctum pertinens, accepta per eos est, aut alias non traditam possessionem ipsi sine vitio ingressi sunt, L Mo I salo 4. p inc. l. pro. f. b. t. etiamsi dominus eius adhuc vivat, si modo tradita Sit, tanquam ad desunctum pertinens, dc is, cui tradita est, mortui raso existi verit, L ea rer 5. I. 6. f. b. t. a. Sed &, si res quidem testatoris propria testamento relicta sit, & tradita tamquam legata, verum ex imperse testamento; vel pei secto quidem, sed per posterius infirmato, aut per codicillos posteriores facta legati testamento dati ademtione, etiam tunc pro legato usucapionem procedere placuit, E. I. roletato 4. I. tili. f. b. t. si modo legatarius per iustissimum facti, non iuris, errorem ignoraverit vitium testamenti vel legati ademtionem, arg. l. nunquam 5 i. A. do usu p. o usuc. Quamvis enim regulariter pro legato possessio di usuea pio nulli alii, quam eul Iegatum est, com erat, nee quisquam ex hae causa usucapiat, qui putat legatum esse, cum non essetῆ non magis, quam si quis emtum exist mei, quod non emerit, I. l. a. S. θ. b. t. tamen sieut in emtione id, quod vulgo traditum, eum, qui
Oxi ιimat se quid emi se, nec emeris, non potio p oemeto e M ucapere, hactenus verum esse Asricanus
ait, si nestam iustam causam eius erroris en tor habeat, L quod Pugo ll. ρ. ρ o em ore,. hiat nus verum esse Africanus ait, si nullam iustam eausam eius erroris emtor habeat, L quota vulgo I i. d. ρ semiore, ita quoque, si quis secundum iam di a iustam habuerit causam existimandi, firmum validumque legatum esse, vi um fuit, in ejus mrsona tunc iustam satis subesse causam, quae sumetat ad minea pionem, d. l. 4. e. h. ι. Idemque dicendum, si testator L tio Iegaverit, di duo sint Titii, ae plane dubium, quis eorum a te latore designatus sit, ideoque neutri quidem, propter incertitudinem, debea, iatur, I. ri fu rit io. f. aes resur Abiir, sed tamen uni ex his, palanti de se cogitatum esse, per heredem solvatur: nam dc hunc pos e pro legato usucaperit, I aulus ausi xt est A. I. st a legato finest. b. t. Quibus tamen haud leviter aversari vide. tur, quoa in omnibus hisce casibus legati non valia di heres indebitum legatum persolverit; indebiti vero soluti condictio, utpote personalis actio. totis tria sinta annis solventi competat, non erim et itura, si verum sit, quod huiusmodi legatorum indebite s latorum in apio pro Ioato per triennii, decennii vel vicennii deeursum impleri queat. Nec suppetit, ques ad haae respondeatur, nisi quod hoe in ea su condi- aio indebiti breviori tempore, quam vulgo, nnia tur ; neque dubium mihi, quin ad hane condicenda saeuitatem respieiens Hermogeii nas scripserit, si
357쪽
non iure Iegatum relinquatur, vel tigatrum adem m
o inuit o I. ti t. A. b. t. promente scilicet procul dubio hae dimeultate. & in diversa trahente. Quomodo etiam idem auctor de alio iure satis ambiguo eadem loquendi sermula usu est in I. cum ex uno
x. NX titulo pro dote usu eapit maritus, cul resta aliena, vel etiam eum alio Communiti, tan-uam propria in dotem data est, I. I. p . I. ult. Ig. r. si modo matrimonium sit, quippe sine quo neque dos, neque pro dote usucapio est, etiam i quis putaverit, sibi matrimonium esse, cum non sit, L I. psu. 9 ult. f. s. t. Nee hula adversatur, quod dos, ab ancilla data, per maritum usucapta Py p xitur, cum tamen nullae eum ancilla nuptiae sint, LAOeu.ue nusti 67. st de Iuνo dat. Non enim asseritur, eam ex titulo pro HIe usucaptam esse, ae proinde diei potest , usucapionem elus -- fis pino suo, quam pro dote impletam fuisse. Nam, de si ante matrimonium dos data fuerit, nunquam quidem illa pWo doto ante nuptias, sed tamen quando que pro ι-. usucapi potest. Sod ut intelligatur , scietidum, dotem sponso ante nuptias, spe saturi matrimonii, vel aestimatam vel inaestimatam ldari posse. Si aestimata data sit, sponsus eam ante nuptias
nee pMo do. e nee pro emIo e aut p o tuo usucapere potest: non pro dote, quia necdum dos est, cum nondum nuptiae sint: non pro emtore aut p o suo, quia
aestimatio venditionem faeit, eamque conditiona Iem, si nuptiae equantur, qua conditione pendente uti non transit dominium, tradente vero domino, ita nec saeuitas habendi, tenendi aut usucaplendi proetio, ubi tradens dominus non est, L ri intrimata a. b. t. I: pro emto e a. si sis a. f. ' o Dmto e. in inaessmata, incipit eam ante matrimonium usucapere pro suo, nisi ea mente data sit, ut non ante fiat accipientis, quam cum nuptiae secutae sue rine , L . . V. 'rimum a. θ'. b. r. a. uuit' autem casibus res dotales soluto ma- matrimonio ad uxorem vel eius successores redire debeant, impleta usucapio non marito, sed uxori proficit, arg. I. ii alienam i 5. pr. da mortis eausa - donas. Abrah. a Gel. de connis. societ. tra I. a. ωρ. a. num. 77.
a. Do titulis pro transacto, pro j irato, pro judicato, pro . Gitidieato, pro noxae dedito, Pro cesso,
L. Itulus pro suo teneralis. esse potest, cum aliis 1 titulis specialibi is usucapiendi concurrens, puta pro emtore, pro donato, pro Iegato, dam suum eMe credit, qui quid a non di mino ex titulis hisco bona fide adeptu, est, i. i. ν. l. t. uuandoque tamen de specialis est, dum alios titulos speciales non habet conjuncti,s: quod evenit in sponso respecta: dotis ante nuptias, l. l. ρνimum a. f. pro a tae, uti ec in iis, quae quis venatione vel aucupio a bove modo simili oecupavit, credens ea nullitas esse, eum essent alicuius, prout id accidere nate, i in pavonibas, columbis, anibus, quae quis sera putabat cum mansuesail:i es,ent, L eu i cier a. f. 5 ι- Nam si omnino sera suerint, statim occupanti cedunt, nec usu aptime Cpus est ; sin ea maiisuefacta esse Occupans Sei verit, usucapio adi Sa non est, eum in furti vitium incidant hoe ipso, quo Iucri eausa apprehenduntur ab eo, qui eorum non ignorat conditionem, V. se ae θλυμ ia. Θ seqq. Is t. do rerum di ic one, iunct. l. Amponius 7. β. Amγ-mur i. g. famJ iae e et e. 2. Ceterum praeter titulos usura piendi hae enus enumeratos plures alii sunt, Imrstin occurrentes , puta, pro transadio, Si ex ea a transactionis, ut a lite discedatur, res aliena data sit ei, qui illam putabat dantis esse , I. ρω. C. is utur. pra emi. v I t ans Elione, L etim rotur 29. θ. G inu pax. o usuca'.
'o iurato , si quis deierente adversario iuraverit , s dum suum esse, qui ad tertium pertinet, L ii duoi 5. MIMnωr i. st . G D80ὐνanaeo. Pro juricato, si ex causa iudicati res tertii, cui in Ille non substitit, tradita fuerit, L stim is 5. in sino ' de Publie. in rem a)i. no adjudicato, dum familiae erciseundae iudicio res aliena, quasi defuncti propria, uni ex heredibus adjudicatur, L n per e νorem V . f. de MIM p. S usucap. l. ted o δἰ 7. m. F. do Rust iis rem aιλ. Pro noxis derito, si servus ob delictum a non domino sit noxae datus, L. Ool ex eatira 5. t. s. e. do Ab in rem. aD. I. μειώ μis. β ναννώ 2I. f. de acquiri vel amisi. 'ore M. I , o torto, si quis mihi cesserit fundi vel rei alienae possessionem , L n'n solum II.,i mihi S. f. de υνυμ ist. c, u/ur . P o maurem s-ro, ad usucapiendam libertatem, si quis a non domino quem dominum putabat, manumisms sit, L S. C. Nodor..de Iiberali eauris. Do se Pommitto , si res aliena ex causa fidei mini si tradita sit, eo modo, quo di ex causa imati, L Pomponito ib. sedeta I is De A. de aquis. vii a II. pos II.
358쪽
TIT. I. De testamento militis. Pag. 33I. De acquirenda vel omittenda hereditate. 6 u. Τestamenta quemadmodum aperiamur, inspiriantlir, & deseribantur. ,4
stato vel alio modo possideat hereditatem. a6v . De Senatusconsulto Silaniano de Claudiano. inorum te tamenta ne aperiantur. 2 7UI. Si quis aliquem testari prohibuerit, vel coegerit. asVII. De iure eodicillorum MLIBER XXX. XXXI. & XXXII. Tit. De legatis, di fideicommissis. 33 LIBER XL IlI.
TI P. I. De annuis legatis & fideleommissis. Dil. De usu dc uvifructu & reditu di habitatione operis per legatum vel fideleo missum datis. Miu. De servitute legata. 64ὲV. De dote praelegata. V. De optione vel electione Ierata. 66VI. De tritico, vino, vel oleo legato. 69VII. De instructo vel instrumento legato. 7 LVIII. De peculio legato. 7 IX. De renu legata. ibis X. De supellem te legata. , 7
TIT. I. De alimentis vel eibariis legatis. 75
Il. De auro, argento mundo, ornamentis, unguentis , veste vel vestimentis, di statutis
legatis. 73III. De liberatione legata. . θιIU. De adimendis vel transferendis legatis vel fideleommissis. 85U. De rebus dubiis. 89 VI. De his , quae poenae causa relinquuntur. 9i VlI. De repula Catoniana. Da VIII. De iis quae pro non scriptis habentur. 93l . De his quae ut indignis auferuntur. M
et r. I. De eonditionibus :& demonstrationibus& causis di modis eorum, quae in trat mento scribuntur. Mi II. Ad legem Falei diain. Ios III. Si eui plus, quam per legem Faleulam lieuerit, legatum esse dicetur. ais
TIT. I. Ad Senatuseonsultum Τrebelliatrum. tis II. Quando dies legatorum vel Oeimmis
sortim cedat. i53 III. Ut legatorum vel side eommissorum se W vand lim causa caveatur. AEt IV. Ut in possessione legatorum vel Meteommissorum servandorum causa esse liceat. is3
TIP. I. De bonorum possessionibus. I6sII. Si tabulae testamenti extabunt. am IlI. De bonorum possessione surioso, lasanti, muto, surdo, caeco competente. t66 IV. De bonorum possessione contra tabulas. ibid. V. De legatis praestandis, contra tabulas honorum possessione mita. IMA: VI. De Collatione. uiae. VII. De dotis collatione. l8r
XII. Si quis a parente manumissus sit 3 ibiae XIlI. De bonorum possessione ex testamento militis. 18sXlv. De iure patronatus. uiae. XU. De obsequiis parentibus di patrono prinstandis. 133
TIP. I. De operis IIbertorum. i II. De bonis libertomm. IMIII. De libertis Universitatis. Mia. IU. De assignandis libertis. niae. V. Si quid in fraudem patroni factum uti istVI. Si tabulae testamenti nullae extabunt, unde liberi. MA. VII. Unde legitimi. 3M VIII. Unde eognati. Hiae in De successorio edicto. DIM
359쪽
XI. Unde vir dc uxor. XII. Do ineranorum de militum mereas; ne XIII. Dbus non competit bonorum possent . XIV. Ut ex legibus laenatusve consultis b norum possessio detur. XV. uuis ordo in bonorum possessionein Ser
XVI. De suis de legitimis heredibus. XVlI. Ad Senatusconsultum Tertullianum &Orphitianum. XVIII. De sumessisne ab Intestato ex iure novissimo di moribus.
TI r. I. De Operis novi nuntiatione. II. De damno infecto, de de suggrundiis de Oectionibus. III. De aqua de aqvie pluviae arcendae. Iv. De publicanis ec. vectigalibus di minmissis. V. De donationibus. vI. De mortis ravia donationibus &nibus.
II P. I. De manu missiunt s. II. De manumissis vindicta. si avid. III. De nranumissionibu , quae servis ad universitates pertinentibus imponuntur. 3ia IV. De manumissis testamento. uid.
U. De fideleommissariis libertatibus. μαUI. De ademtione libertatis. Viae Vll. De statu liberis. uia. VIlI. Qui sine manumissisne ad libertatem perveniat. ' Si SIX. mi de a quibus manumissi liberi non fiant, & ad linem AEliam Sentiam. Viae X. De lure aureorum annulorum. UM XI. De natalibus restituendis. . dXII. De liberali eausa. XIII. Uuibus ad libertatem proclamare non
licet. XIV. Si ingenuus esse dicetur. XV. Ne de statu propinquorum post quinquennium qiueratur. I. De eollusione detegenda.
TIT. I. De aequirendo rerum dominis. II. De aequirenda, vel amittenda Possessione. III. De usurpationibus de usucapionibus. IV. Pro emtore. v. rio herede vel pm possessore. VI. Pro donato