Gerardi Ioannis Vossii De veterum poetarum temporibus libri duo, qui sunt de poetis Graecis et Latinis

4쪽

VETERUM POETARUM

TEMPORIBVS

6쪽

Eque Vos si VM, neque Opera ejus tibi laudabo , Lector benevole, nec huic vino ista opus est hedera: cui enim ex scriptis ejus non lucet, quod vir ille & iii geniosos diligentia vicerit, & inge nio diligentes. In tanta siquidem n

turre bonitate, quanta non multis

singulis aetatibus contingit, magis assigus haerebat libris , quam ii solent,qui quo minu S ingenio valent, subsidio sibi comparant industriam. Perspectum id omnibus qui eum familiarius noverunt, nec dubium

esse

7쪽

essepotest iis , qui in scriptis ejus

vel mediocriter sunt versati. Quare

CUm. nonnulli posthumi ejus filii

Omnibus non tantum probantibus,

sed etiam . plaudentibus in lucem jam publicam prodierint; non dubito, quin hic ejus de Pollaeis

G Raecis & LATINIS partus, eodem sydere nascetur, &obste tricante tui Lector benevolentia

iuscipietur, qua jam alii suscepti

8쪽

TEMPORIBUS

LIBER PRIOR.

DE POETIS GRAECI S.

C A P v T I. Oracula, quae sibyllarum dicuntur, esse supposititia,

ει quando eorum vixerint auctores.

tario de natura ae eon tutione artis Ponica. Seo

sum nunc agere an in est de progressu, ae distinctio

antiquorum Poetarum temporibus. Cum vero com

veniat a vetustissimis esse austrandum, primu= in dissuisti

nem venit, nam Ab is, an Orpheo ac Muso, an Homero se

Hesodo, is honos potissimum debeatur. Sane s ea est Sibyllin

rum oraculorum antiquitaν quam sibi eorum auctores vindicant,

nasium poema his vetustius habent Graci. Sed enim qua se hodie or a mustis retro seculis, inseribuntur, plane diversasunt ab iis , quorum Livius, ct alii, ante Christianaper orbem religi

nis notitiam meminerunt. χuodprimo evincitur ex argumento

planὶ dissari, om gentilium illa non Christianam , gentilem suaserini idololatriam.

Quale est aesculapium ab Epidaum,matrem Idaeam a Pessinunte,R niam esse arcesserulam: praeterea ad aedem Saturni esse immolandum, A m

9쪽

ac testisternium habendum: Iovi ludos magnos, & aedes Veneri Erycinae vovendas: humanas esse hostias immolandas, Galli, & Gallae, Graeci, & Graecae, ac similia. At Sibyllina, quae exstant, invehuntur in Deorum cultum, & contra unius veri Dei filiique esus Iesu Christi cultum suadent. Alia igitur sunt haec ab illis, quae Romae a Xviris consilli solebant usque ad Theodosii senioris Imperium , ac imperantenus filio Honorio a Stilichone combusta sunt, idque magno cum dolore gentilium: quod vel ostelidunt verius Rutilii Numatiani in Gall.

Nectaritum Getissumoatus prodisor armis, iAnte Sis Gnaesa eremisit Opis. Odimus Althaeam rens ti foedere torris, faeum crimen flere putamur ames.. At Stilicho aeterni faraba pignora libri,' Et plenaι voluit praecipitare colus.

Et antea scripserat idem: magis est farinus diri Stilichonis aerisum, Proritor in Atqui fuit imperii. Non ita indigne tulisset Stilichonis factum tantus religionis Christianae hostis , si ii libri continuissent mysteria omnia religionis Christianae. Imo neque id si esset, ea Christiani concremassent.

Aecedit , quod a Uurdum sit putare , caecin gentes , or in tens bris oberrantes, majori luce de Messia ct Christiana fidei m Mriis fuisse divinitus ilis alas, quam populum Israeliticum,quem in proprium pecubumsbi Deus elegisset. Siquidem tibissina hae oracula lovi aperitus omnia praedicant de Christo, quam a Pro

phetis factu uit.

Ut clim Iosaias contentus sit dicere virginem patituram, Sibylla vo

cat eam virginem Mariam: Sc cum pueri nomen praetereat Propheta,

Sibylla exprimit nomen Iesa , quod ipsa mater Domini non nisi jam desponsita ab Angelo didicit. Nec ullus Propheta praedixit Christum esse baptizandum in Iordane. At Sibylla non hoc tantum dicit; sed addit sere , ut ibi T φάνεια fiat totius Trinitatis. Suntque plura id genus : cujusmodi mysteria si Deus rentibus revelavit, lonue major iis lux assul sexit, quam populo Dei electo, qui promissionem habuit venturi Messiae.

Adhae Sibi ina gentium oracula intricata erant, se perplexa . his

10쪽

tque. 3

Videlicet haec ordine & tam perspicuδ omnia enarrant, ut historia, non vaticinia videantur. Quam vero gentilium illa fuerint intellectu dissicilia, ex eo est cognoscere, quod dicerent perplexa quaeque esse s his Sibyllae obscuriora.

Denique magna fuerit majestaου oraculorum Sibyllinorum , sHomerus Vse ei carminassasublegerit:

Ut a Diodoro Siculo lib. II refertur, ac a Boccho quoque proditum esse Solinus ait cap. v I I L.

i a Sibilisse hisce longν abest uti Homerica mast ν, si pe paucula quadam hemistichia excipiamus.

Imo multa ne quidem satis Graeca si1nt. Etiam ineptiae hic quaedam: quale est, quod Δία ait vocatum ἔ- , quia missus esset in Phrygiam, ut Saturnum lateret: item quod Aδαμ origo generis humani dicitur nomine sim signare quatuoi mundi plus, per A ανα πλ , per Δ δύπιν, per alterum A αρκIον, per Μ- quae sine dubio 'stini otiosi hominis commentum, non alicujus effatum.

Atque ex his quidem dilueet , Sib)llina qua dicuntur oraeuia neutiquam esse genuina. Porro videndum, an non ex opere ipso post cognosci, quando auctor vixerit, vel vixisse se dieat. A que hoe ad institutum tria imprimis loca see osserunt, quibus alarem suam testetur non ob re, sive unus is fiscriptor, sive μres; de quo eadem videbimus. Ac primi quidem libri auctoridem videtur ae illi secundi, propterea quod persequatur secumdus id, quod in calce primi promittitur. Fuerit autem iste temporibus diluvii universalis: imo nurus Noachi si de se ribenti

eredimus. Nam ait se cum marito, &Noe & assinibus ac eorum uxoribus, fuisse in Arca, tempore diluvii, cujus iustoriam, uti & eorum,quae con tigere ab origine mundi, eodem libro enarrat. - ,