Michaelis Josephi Morei Carmina

41쪽

Dejicit, ae e livesque salarIa divIdit agros . Hie mihi sunt vitae fluvium dum miror, & ipsi in . 'Impositum fluvio curvato tramite pontem, Ex imo turbati undae: Deus ecce repente

Fluminis Ipse Anio propriis impellitur undis; Illum di se Inctis plures hine inde eapillis Citeumeunt Nymphae proles sua. Protinus illum Ut vidi agnovi: talem sub menia nostri

Tybutis ex alto memini vidiste cadentem , , Fatidiear tum cum prope diruta Templa Sybillae Nos quoque fatidica caneremus carmina voee . . Obstupui : numenque oculis, pedibusque secutus . Gressus eontinui, latas ubi Tubris in undas Irrumpunt Anienis aquae: hie nova monstra . novnmque Prodigium i medio sese attollebat ab alveo Ipse pater glauea Tyberinus arundine ea nasPraecinctus, lauroque eomas ; Lupa 'ta Gemellos Illi ut ante pedes pueros lambebat ; at ille Centum Inter Nymphas dabat alte jura , suamque Augii sta vultus referebat imagine Romam 3 . . . iAtque ita paulisper cursu ni laxaverat undis . . Sumeret ut solitum veniente Aniene tributum . . AmnIbus hane legem natura minoribus olim . Indidit, ut sol elime aliquod de more tributum . Praeter aquas, praeter fluvialia dona , quotannis

Regi quique suo pendant ; hine saepius illi

Cum stabulis armenta trahunt, sylvasque , fetasque , Pastorumque casas ; Vastant late arva, seraees Et Ceretis segetes, & amabile munus Jaechi Secum asportantes ; fluvii quod Zc ante minores Dant vectigal , idem dein flumina magna , sed auctum communi semper cogunt ut reddere Reei .

Si e Tyberis pelago seri debita dona . suoque Debila se Aulo isti vectigalia Tybri .

42쪽

Ut stetit ante Illum, sorsan mirabere , dlxIt;

porsan & irata paenas meditabere mente, Suppliciumque Pater quod munera sueta negemus .

Pendere, quae non ipse vides; sed pone querelas Pene iras , o Rex , quovis majora tributo Munera portamus ; simul hae e , tollitque sinistra Partem operis, Grimal de tui , dein protinus addit.

Cum Tyburtinis dueentem Collibus horas Aspicimus , nostrae jamdudum ineognita Ripae Carmina qui cantat , proh qualia carmina i vatem . Nomen Grimal diis , saeris venerabile Musis Nomen ; aquas Pelagi , sormidatumque Tridentem

Oceani testor Patris , mea litora numquam Majorem excepisse animam , aut majora canentem a

Ille meis postquam Uates degebat In oris , Eri dant vates de eus ingens, versibus oli in Qui eeel nit telo frustra impenetrabilis ullo Otiandi sutias, petiti Ixtaque amotIbus arma . Saepe meis, auras quando hic permulcet , ab undis Emergunt Nymphae, viridique in margine laetos Exercent saltus , imitantes blanda ehoreis Carmina; quin etiam eantus dulcedine captἰNos quoque museosis erebro prodimus ab antiis , . Nostraque praee Ipiti subsistunt flumiua cursu . Quos Patet ipse vides deseriptos cortice nuper

Arboreo.Uates deseripsit cortice versus is Hos ego detraxi truneis; nec vile tributum Credidimus , nostro hae e laturi munera. regi ;Tu vero hune manibus tendebat earmina γ quamvis

Exiguum ne sperne librum ; docet iste venustum Qui deceant luminem mores , praeceptaque VitqSuffieit Urbanae ; quamquam, b Mavortia pubes, Moribus assuerit praestantibus; attamen ipsi

43쪽

Vetsbu isse57 eivssi aeeommoda VItae Duleius hine sument posthae doeumenta Qulta teg. Vosque o praecipue , placidissima Turba, puellae, Tyblidis o euitae proles pulcherrima Nymphae , Ventum opus in populos has leges spargere vestros assit pulehras vobis partiri ex ordIne euras, Ut sensim gentes per vos vulgentur In omnes . Hae e verbis praesit, vestes paret illa deeentes, Instruat haee mensas, instructis altera mensis Praesideat , genti proprios notet altera litus 3 Quaeque sibi impositum exereebIt sedula munus . Dixerat haee Anio: breviter cui talia TyblIs. Vane quid assectas simulas quae munera nostrum est Quod jactas nune ipse tuum ; vivebat in Urbe Nuper, quem celebras et meus est eum earmine Vater. Sed Tu rumpe moras , dando & pr munere , raptum Redde mihi Uatem ; quin imo haee nomine nostro GrImaldo mandata reset e Tyberina rAilat

Litora ; nec longum nostros destaudet amores.

Ilaee Tybris; nil eontra Anio ; sed lumina torse Turbida , submisitque eaput . si e protinus ambo Diversum per Iter 3 diversis sed mage eurIsDIstessere ; sitas ventos ad Tyburis arees ste redit; dominae petit Ille palatia Romae .

Alte clamabat venditor esse gelu a Hie modo Castanee a seurra venduntur eodem , Qu; ealidas illas altius esse monet. Sei licet Astatem Autumnus jam trudit, & Inter

Se minimo distant tempore , bruma scalor. Eveest hoe nobis; eratem submovet aetas 3

44쪽

ECLOGA.

Acta in Arcadum nemore Parrhasio μιρον Aventinum

Uo via te AreadIeas fortasse revisere Sylvas 'Nos etiam Areadiam , solitos quoniam Alphesiboeus Indixit eaetus, & ad arma eanenda voeavit sPergimus , si amon a si non piget, ibimus una . Haud renuo , Myraee , viam sermone levabIs . sed qui Pastores hodie , qui eatmina dieant λCredo equidem plures , magni nam Caesaris arma , Victorisque Dueis Virtus , Fideique Triumphus Acceptum praebent ean tantibus ar umentum . Tu quoque , ni fallor , quoniam tibi lumina turgent, Parturies Te dignum aliquid, dignumque Theatro. Num erubitas eantabo iterum; eantare necesse est. Qu7ppe iubet eustos r eustodi eolla iubenti Subdimus; Ille etenim qui temperat omnἰa nutu . Rursiis nos ergo nostri sub Apollinis umbra Aspieier hodIe , o AEmon , rursusque videbis Pertaesos longo Soeios sermone morari , . Et vestras LatiIs obtundere versibus aures, Tu semper λ Tu solus eris quId verba IatIaa. Ignorant fortasse alii tua earmina nobis Certe equidem sapiunt: istilo sed saepe palato Res eadem , magno quamvIs eondita lepore , Dispileet; Erastum toties haee Sylva canentem

45쪽

3 Non est philaeIdae . non est IneognIta nobIs Coisil di , aut magni doctissina Musa Lycoias . Nytilus ti Musis posset cantare seeundis. 3Posset & Uranius. Cratinus , Agesilus , Alcon . μν. Immo allos memini, Latiis lusisse ea moenis: Verum. Omnes sua eausa tenet : hi jura , forumque, 'Hi senium allegant , hi publiea munia culpant.

Nil nobis valuere tamen eausaeque , precesque . Vox mea me perdidi. Naturae munera Lepe

Sunt homini damnosa r mihi vocem , & latera ampla Provida coneessit nimium Natura 3 canendo Hine invitamur; Nostro quin sorte Theatro Alterius nosti reeitanda poemata si sint , Protinus ad nostram desertur pagina dextram . Et meminI : Vox ista tamen , seu bella eruento Concinat afflatu , Deili seu mollis avena Duleibus an SylvIs Pastorum dieat amores ἔVox eadem , vox grande sonat; dum flere neeesse est , Tympana pulsasti r Capreas, peeudesque memento . Rivus aquae calamique leves , juncique palustres , '

Et teretem viridi fistellam texere Ibueo , '

Pastori data eura 3 eanat PastotIa Pastor . ''Verum hodie Sylvas per te majora eanentes Audierint ei ves ἰ&plusquam Consale dignat.

Bella canenda tibi e eerte lituosque , tu hasque Pretiaque, armorumque senos imitabere eantu 'AP . Materiem praebe , eanti s quae poseat agrestest Plotinus agrestes resonabit fistula eantus. 'Nuper erat nostrIs dieendus versibus Armon . Nater erat nostris eelebranda: Amyrisea ea incentst rium qu rd oves, ea preasque mihi, dum talia tracto , se e par fuerat, tenuesque referre myrieas λει inc ego Caesareos jubeor eantare Triumphos ,

46쪽

Forsitan expectes , ut ficto nomine nostris Hine ariet , illine ponatur versibus hireus , Qui uexo inter se committant praelia cornu. Possem equidem , si ignota forent vel Caesaris arma , Vel Thraeum ferItas feritas heu barbara Thrae viri Nota utinam seret illa ininus i nec nostra se earent . Arva truees Arabes , Patriis nee finibus actos Diversa exilia , & diversas quaerere terras Areadiae semper Fortuna adversa uberet . Quod si Parrbasiae mores perpendere Sylvae s Et genus Areadi eum , nostramque. ab origine sortem , . Lance velis justa , eerte tam rustica turba Non sumus , Ingenioque rudi , et assaque Muterva. , Ut Pastorales impune exteriere fines s ... Civi ea nee. liceat quandoque aevolvere secta . . Nequidquam. stellis genitos , lunaqire juvaret Esse prius , Puerumque Jovem, Dominumque Lycaei a Numina totque olim nostris reptasse sub antris Si tantum ea lamos, armentaque dicere nostrum . Sed quid commemoro vetera hae e 3 modo cerne quot inter . Jura Senatores dieant , causasque perorent Areades , 8c forti tractent quoque praelia dextra , Imperioque regant populos, tertasqde, Polumque

Cone ilient nobis, superumque arcana Iecludant. Em. Magna canas,du magna pIaeent: Haud te moror;atTu

Quod tibi dieendum longa est via perlege carmen

Myr. Et juvat: incipiam , Pastor, majoraque nostrae Utrum argumento , sis Judex ipse , canamus o Sentio . Jam rapior in praeeordia Plimbus' d. Inspirat, dubiique pedes nutare videntur,

Implerique nova veterem caligine mentem a Ut soli pateam Phaebo ; nune vera monenti . .

Credite Pastores , veluti Cyrraeus ab antro Haec caneret , venturaque fatii doceret Apollo . oee,

47쪽

. Oeeiduo iam grande aliquid medItatur ab Olbo Caesar in otthomanum: video eonsurgere contra Massagetasque , Getasque, sagittiferosque Gelonos, Et septem gemini populos decreseere Nili. Nequidquam miseri . Non dum tot eaesa virorum . millia tot vestro spumantes sanguine Campi λNee non Pannon let duo propugnaeula belli Capta monent λ faustis en jam sortissimus Helo Auspiei Is super Hungarieos movet agmina Campos aeugenius Victor 3 sociae comitantur euntem Reil Iglo , Virtus, Fortunaque Caesaris . Ibis, Ibis Io Dux elare . O . Satis, elamose Poeta sJam satis. Haee hodie reeitabis p CarmIna nobIs lauta quIdem; verbis eonstant nimis Illa sonoris.

ων. Nempe tibi quod serpit humi quod simplIee eultu

Enitet , hoe plaeeat carmen . Non improbo a verum Non omnes ita conveniunt . Ego Iudiee tota Areadia , damnanda, rear , laudandave nostra Carm Ina , eum pleno eantabimus illa Theatro .

IN LABIENU Μ.

Illum angit se dae erimen a varitiae; . Plures ambItio , plures tenet improba ventrIs ' . Ingluvies 3 Atrox pluribus ira noeet; Invidiae stImulIs est qui eruetetur amaris 3 Est qui desidiam nutriat usque suam. Tu ne quo tantum vitio , Labiene noteris 3 Tradu eis. vitam per feeius omne tuam .

48쪽

DE FRANCISCO vALEsro, ET CALLISTR.ΤΟ EPIGRAMMA . .

Quid non Valesiusλ quid scis Callistrate semper

Tu tamen heu loquetis, semper & ΙlIe taeet . bive tua hoe pariat levitas , prudentia sive Illius, in nostrum cedit utrumque malum.

HENDECHAS rLLABI. Dum Tu ea iminibus canens LatinIs, Vires, & Ueneres, originesque I S

Hetruseae memoras , Lyrene, Linguae Hetruseam celebres lieet Poesim :Nil eum earminibus tuIs venustissNil ipsi , mihi erede , Amice , prodes . Quin ne Illi noeeas eave Poesi et Nam dum earminibus saeis venustis , . . Ut Linguae pateat decus LatInae ἔMusis posthabitis nitentIs Arni, 'Omnes ut Latiam tuo sequantur Exemplo tacitus mones Poesm .

Ni DALMUM T I S,U M. EPIGRAMMA.'

THyrsidis ab istum , queIs carmina flevimus olim , Fortiguerra, eadem nune Tibi missa vIdes. Illa nee audebam manibus committere Vatum , illa nee audebam eredere digna tuis . , ' . - 22

49쪽

tagna patroeinio credimus, esse tuo. Aeeipe: Venturos iam nostra Hegla, Poetas Provoeat , & nulla a tempore damna timet ἀJudieio hoe audet tanti secura Poetae; Hoe tItulis tanti nobilitata Viti .

IN FUNERE IO: BAPTISTAE ZAPPI

Inter Areadar

THYRSIDIS LEUCASII ELEGI A

Habita ad Areadum Coetum patieos ab ejus obitu disr .

JAM satis est lusum di non hoe vult ludaeera Tempusta Tristia sunt tristi verba eanenda die . Pastores vestro fas est Ignoseere vati , Si nec festive, si nee ut ante canit . 'Tristia non semper nos odimus; ipsaque damna Nestio quid blandum dum memorantWr haberi αInterdum lacrymae lacrymis explent ut ab ipsis ; Interdum euras mulcet & Ipse dolor. Jam notum quae eausa meis sit questibus, & jam Quod flentam vestra noluea In aure sonat . Ille hujus , qui nuper erat pars inelyta eaetus a Hujus delIeiae qui modo Collis erat , Thyrsis, amor PhoebI , Sylvarum gloria Thyrsis , Thyrss Pastorum , ΡIeridumque decus , oeeidit i heu quali tristamur funere t Tuque ob Areadia infelix quo viduata viro es l Infelix

50쪽

In selix dntre tot , tam talia pignora desses pNota nimis propriis Ine ipἰs est e malis . Nee tantum ut Mater ploras maestissima ; nunc Te Amisso gnatam ceu Patre flete decet Hune inter primos dudum ostentare solebas , Qui Te Iterum nobis instituere Patres , i Debetur Patribus per Nos reverentia priinis δ Exemplis Illi Nos doeuere sitis . Quod sumus t Interdum quod earmina nostra leguntar, Areades , illorum eura , laborque suῖt . Nunc quantum exemplar , quae gaudia rapta dolemus lQuot bona in hoc uno non reditura vito lyas oratorem , fas est lugere Poetam

Nomine, set tis enim , dignus utroque su7t. i gestus, quae vox , quae gratia frontis , & oris rQuis lepor In verbis dum loqueretur, erat lNune quoque dum reeito mihi Thyrsis adesse videtur a Fallor an herboso sedit & ipse thoro λFallor adest; plausus praeeunt , plaususque sequuntut LDuleia nunt ne audis earmIna i Thyrsis adest . Heu misero pietas eur sie illudis altiori

An ne illum visum est interiisse parum . . AEger erat; flebant Ilio aegrotante Camoenae ς Flebat inornatis Delius ipse comis . Pastores , Nymphasque dolor torquebat amarus Palaebat ni aestas Pan quoque moestus oves. Sed tot vota hominum , ipsorum tot vota Deorum Flectere erudeles nil valuere Deas Heu dolor , heu pietas l. Tu nos melioribus nnis Desetis λ ah fletus dicere plura urat. Quisquis ades nostris inodo fletibus adjice fietus';

Ferreus es certe qui modo flere negas.

At quid Inutilibus nemus hoe agitare querilis P iinin Cineti justas reddimus Inferias λ . -