Rosacearum monographia

발행: 연대 미상

분량: 369페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

262쪽

GE Imri sale uxurians. T. Distinguitur floribus erectis, patulis, semiplenis; calyce corollam saepe multum excedente, ejusdem laciniis, petatisque numero indefinitis T.

Planta iam Conr. Gessnero et Clusio eognita , et ara. Wolfenio in Iaequinii iscellaneis T. II. p. 55. et sqq. deseripta et in ili. h. acquinii Icon. l. rar T. I. ab. 94 depicta, vi pluribus olim nomine G. bybridi pro specie divulgata, reverane quidem varietas, sed mera monstrositas dici meretur. Ipse olim spontaneam in nem'rosis humidis suhalpinis montis Sobneebem inaustria inveneram, quae deinde tu hortulum translata simul flores G. rivalis normales tulerat aliosque luxuriantea magnitudine partiumque numero, imo unum e centro prolificantem, cuius uos secundarius penitus G. rivalis normalia erat. Planta haec elegans e paradoxa semper curiositatem observatorum exstimulat, et in hortis coli meretur. Interim minime est planta hybrida, sed mera monstrosita semiplena, in solo pingui et humido sub umbra montium arborumque e seminibus G. rivalis nata, quod experimento narrato demonstratur. Imo et alia specimina G. rivalia vulgaria in hortulum proprium translata et pari cautela culta produxerunt ores G. luxuriantis seu

sie dicti . hybridi T. 12M S. III. 16.

264쪽

i ΕΓΜ intermedium. Vii ld. . floribus nutantibus, petatis longitudine calycis, aristis uncinatis nudis, seminibus pilosis, foliis radicalibus lyrato, pinnatis, caulinis Hematis.

Geum intermedium Wilid. Emun. h. her. I. 557. Ei. hori.

herol. o. 69. o. io Lin En h. ber. II 66. Dieir Lex Nachiri III 48o. Caviis pedalis vel sesquipedalis, teres, fuscus, erectus simplex, pilis pari is, sparsis obsitus. Folia radicalia semipeda- Ita et maiora, interrupto pinnata, plerumque e soliolis 5 majori-hus et duobus minorihus composita ' Foliola infima ovata dentata, superiora subincisarumtata, terminale subtritobum dentatum, minima ovata subdentata caulina temata breve potiolata; lateralia inciso, dentata, terminale subtrifidum dentatum Stipu-Iae sessiles subrotundo in ovatae , magnae, subluciso dentatae. Flores in apice caulis divisi nutantes Calyx monophyllus purpureus Io-partitus, laciniis 5 ovato lanceolatis, acuminatis majoribus 5 quadruplo minoribus angustissimis lanceolatis Coron Ia pentapetata sava post florescentiam aurantia , petatis subrotundo, obovatis durante anthesi longitudine calycis, postea Iongioribus Stamina numerosa subulata antherae ellipticae Germina numerosa oblonga styli subulati glabri stigmata uncinata Semina oblonga, compressa, pilosa, stylo persistente uncinato glabro aristata. Willd Aristae nudae Link. 2 .

Patria ignota. An Arto progenies . hederaefoditionhybrida dem urbano atque rivali Ab hoc dis et loribus avis et aristis glabris uncinatis. onente Willdenomio distinguendum a G. intermedio lirharti, quod quidem plurimi pro Varietatem urbani declarant Smith vero et Gra ut varietatem G. rivalis consideraut et a planta praesenti non discernere videntur et Suhulte luat austr. pro specie praesenti exhibet. . .

122. S. III 16.

266쪽

G. floribus nutantibus, petatis marginatis calyco majoribus, aristis versus apicem nudis De La

Caryophyllata nutans. De la . Eno L 399. Caryophyliata montana, flore lute nutante. Tovenes. 295. Admodum assessi rivali et forte mera eiusdem varietas. Interea planta maior, elegantior et characteribus expressiseonstana. Hi eonsistunt et ab illo disserunt etalis obeordatis Calyce semper majoribus, et in aristis versus apicem nudis, uu- quam plumosis A longissimo iam tempore colitur in horto regio parisiensi. In usum mamentarium hortulanis commendari

meretur ob elegantiam somii luteorum, et densitatem cespitum. Do Iamaa. An sorte eadem est species a Windeno viii intermedium progenies G. rivalis aemel in hortis enata, nec amplius regenerans Saltem verosimile est, itidenomium accepisse plantam suam e Gallia Ani intermedium ischeri v. i. Re . u gen Geum O. . , raod ita disinit: Foliis lyrato- pinnatis, inesso-serratis, breviter acuminatis, soliolis euneisormibus, oblongo-subrotundis, caulinis subternatis, stipulis ob-Iongo-s rotundis, laciniato-inuisis, noribus subereotis hujus

Ioel est T. I 25. S. III. 16.

268쪽

GEU pyrondi eum mill d. G. floribus nutantibus, petali calyce longioribus, aristis pilosis has tortis WiIId.

Caulis erectus, sesquipedalis villosus. Folia radicalia Pinnata, utrinque pilis tecta pinna terminalis 3 4 uncialis, Subrotunda, ordata, amplissima, subtritoba. Folia cautina cuneisormia, inciso-dentata, acuminata. Stipulae oblongae, Profunde dentatae Petala subrotunda, calye maiora Semina Vi loao- Ianata Arista supra hasin torta, ilia raris tecta, apice nuda Assinem rivali, sed magnitudine foliorum radi lium, et aeristae fabrica divorsum. An varietas Wilid. Similem montano, at multissorum Linh. Flores lutei magni Pico Lapur. Planta G. montano similis ab ho disser aristis recurvatis: o- Te 2- pedunculati, nutantes. Oiret. Hab in oentro Pyrenaeorum, praesertim apud Baγουν

Cougous, Piora'lare, Peu durarada ete. Admodum astae puto G nutanti se T.

270쪽

GEUΜ hedera af δἰ tum G mel. o. foliis simplicibus subtritobis, piloso- tomentosis, Caute erecto coronis luteis, seminibus Ibide Papposis ' mel.

Caryophyliata soliis hederae terrestris. Bauh. in.

Saa. pp. si alsat p. 58. Caryophyllata quarta Tabernaena. p. 527. sine io. Radix similis G urbano, minus fibrosa, odore multo remissiore Caulis ubitalis, erectus, terea, gracilia, Piloso-tomentosus. Folia petiolata, edora terrestri Gleoomati hedera- Qeo similia, parva, piloso-tomentosa Petioli hirsuti morestres in uno caule, raro plures, pulchri, lutei Pappus seminum soccosus, albus. Sic ex Tabemaemontano Plantam a solo va- hernaemontano l. e. descriptam non vidi Forsan . hybridum Jaeq. 8 ab in Alsatia in sylvarati Petri inter Sti Rem et Lauterburg copiose, teste Tabernaemontano. melin. i. e. Videtur esse species suo Ioeo delata, ne nostrum G rivale . hybridum, quod quidem etiam Breynius iument. I. p. 13a. t. 6o sub nomine Caryophyllatae montana a flore pleno prolis ero, foliis ederae terrestria deseripsit ac dasneavit. Sed hoo a G. rivali luxuriante non dissorhnisi magnitudine paullo diminuta, et floribus eooeineis T.

125. S. III. 6.

SEARCH

MENU NAVIGATION