Rosacearum monographia

342쪽

Distinguitur fructibus uno latere subcompressis , abortivis, altero striato-tumidulis calyce adpresso, Rub uncidaeum redolentibus.

Gallis vocatur Fraister de argemon Caesalpinus spontaneam invenit in Gallia austrasti, in Galloprovincia Provenee in alpibus hargemonensibus Spontanea non nisi vere et autum no culta vero per totam aestatem ruetifieat. Etiam Fraister ae tolle Magaria stellata) appellatur, quia calyeis laciniis adpres- ais pars inferior fructus, ceterum saturate purpurei, in figuramatellae pallida remanet Fructns sat magni, sapidi, admodum aueculenti. Admodum rara, as cultoribus insigniter commendanda. Illa, quam Duchesnemalaus de Champagne Fragariam dubiam apellat, nil nisi subvarietas praesentis varietatis e=t, aterilitate, statura minore et fructibus magis compressis distine ea. T.

344쪽

FRAGARIA osse a muricata. Distinguitur floribus plerumque petatis, receptacu- Iis duris, ingratis, aheniis in modum Gei in cornua excrescentibus, sterilibus Planta magna, frutio vel susIrutici similis. T.

Circa annum 16a Tradescantius hanc abnorinem Fr gariam irea Plimustum invenit in Anglia, quae deinde per omnes fere hortos holanteos propagata fuerat; sed tandem penitua iterum evanuit, ne uilibi invenitur Zanoni, Morison, aius et alii veteres describunt ut autoptae plantam vivam veluti fruticem, florem dicunt herbaceum, et fruetum hispidum. Intereaeel. Duchesne in Delam Enc. II. 555. rem melius explicat, onspecto speeimine sicco, quod a l. Μontio obtinuit. Tanto magis oportet memoriam formae naturalis conservare, eum nostro tempore non amplius habeatur vindenovius hane varietatem resert ad Fr elatiorem T.

162. S. III. 1.

346쪽

FRAGARI ea lycina Delongch. F. soliis ternatis pilosiusoulis, soliolis sessilibus cuneatin subrotundis grosse dentatis, floribus c Tymbosis cymosis t), pedunculis scapo longiori-hus, calycibus coroliam subaequantibus. De Iongcb.

Fragaria calycina Loiseleve de Longohamps. l. all. I. Fragaria grandissora. Thvili. l. par. II. I. P. 254. Fragaria esca grandiflora Lam et Dec. l. hanc. IV. 468.

Planta parva, humilis, soliolis subrotundis, potius erenatis quam serratis supra sere glabris, subtus villoso, pubescentibus, ciliatis, breviter petiolatis petiolis villosis, scapo, e dunculis alycibusque sericeis sioribus numerosis sat magnis albis, emosis. Ηab in sylvis eire Lutetiam si Majo.

165. S. III. a.

348쪽

FRAGARI A eo ιιὶns. Ehrh. F. Calyce fructus erecto, pubescentia pedunculorum erecta, petiolorem patentissima, soliis utrinque Pubescentibus. WilId.

Fragaria collina. Eheh. Boite VII. p. 6. Wilid. Sp. pl. II. E S. Pers Synops II. M. Ait h. v. d. a. III. ara Sohiat. oatare. l. d. s. II. sa. Wahiarib st. psall474. Fragaria pratenisis in Amoen. aead. VIII. 274. Planta Fer elatiori persimilis, sed minori erraturae so- uolamm argutae extima proximis revior Calycis aegmenta valde attenuata amotu magis elangati, minus er escentes. His in ollibus aloeia, praesertim in pratia viva incus, et fructificat a Maio usqua ad Oolabrim

350쪽

F. calyce ructus erecto pedunculis, soliis radicalibus adnatis, uni- polyssoris pubescontia pedunculorum Pettollarumque patentissima soliolis superne pilosis, subtus sericeo- hirsutissimis.

Fragaria praecox. Selinit Oestere. l. d. a. II. 8a in fid. Eatrihelii. Hab in Syrmia, et goret primo vere. Prol. Aultes in terrogat, num sorte sit r. sterilia Valli par P. Viallantii.)8 quam merito a F. sterilii diversam iudicat. Mihi nulla eo aio oontigit plantam conspiciendi. Remanet autoptis propositio.