장음표시 사용
61쪽
ion amplius diuorti causam, ut ante olebat, urgere denique, Omniu quae geret Deo reddendam esse in ultimolle rationem. Quae cogitationes ita ilum nodi e ac die fatigabant, ut incer us consilii,expers omni,dubius ami- Orum, Certus hostium,addo, lon- cientiae suae testimonio codemnatuS, nsuauem sibi vitam degere videretur. Jedcta Annae Bolenae amplexibus, prC- erquam si ea pro uxore haberet , frui senitus no posset, audiret aute a non iussis illegitimum esse quod Um a si j, ibis. harina inierat matrimonium, si Tetrici. Jero,se tam bene meritu de Papa Clenente, Ut certo speraret , illum omnia facturum, quae ab eo postulasset , S per authoritate eius tam vicinos prin-ipes , quam subditos suos placatum iri a concupiscentia sua victus, obsi malis smo animo decreuit, Catharma repudiare, Annam ducere, Caesarem, cui
62쪽
cui Galli, encti aduersabantur contenere. Et certe si non is esset papa Romanus, quem ob Petri sedem quaru ii tenet,ipsilus Chri st i potentissimae proces in fide confirmassent, liquido apparebat omnia facturum Clementem, vae Rex ipse optasset. pluctua Dum Rex ita esset affectus, etiam ρ qu Vol eus non dissimili vexatus morbo, huc illucque rapiebatur, modo gaudens, Imperatorem ab Henrico ne i-gi modo Annam Bolenam ad summa dignitatem evehi dolens modo timens, ne Rex, ipse contempto, alios curandi sui diuortis modos quaereret, modo sperans,regis animum ab Anna Bolena tandem auocari, ad nuptias cum Christianissimi regis sorore contrahendas adduci posse Victique id CVenturum erat, ipse a dominandi libidine superatus, omne sibi ipsi vim attulit, Vt Regis expectationi satisfa
63쪽
aceret. De Vtriusque igitur sententia tubant aluitur, Stephanum ardinerum iuris onsultissimum virum, qui prius in se ad Papa. nilia Volsi versatus, nuper coeperat aecretis Regi esse, ad Papam Vna cum notho Briano mit tedum. Hi Vt graiores Pontifici essent, in itinere cum Venetis, Henrici Regis nomine, egeant, Vt Rauennam redderet Sedi Apo folicae, quod tamen Veneti facere tiacecusarunt. Inde ad urbem Veterem, bi Papa erat , accedentes , postquam e libertate ei reddita gratulati essent,aec duo capita proposuerunt, pri S,
sua Sanctitas ad foedus illud recens, uod inter Anglum Gallum perclinia. icbatur, seipsam adiungere dignare
ur: posterius Vt matrimoniti Henricium Catharina, foemina quidem Optinari nobilissima, sed tamen quonda ermani fratris sui coniuge praeter le- em naturae ut aiebant contractum,
64쪽
authoritate sua irritu declararet Nan in ea re obreptum Iuliosecundo fuisse cui contra ius diuinu dispensandi nul Perterre tim fuisse Dotestatem. Qui scrupuluipi quanquam domi Episcoporum An. glia iudicio ab animo Regis exim potuisset, tanae,ut ne qua suspicio qsari oboriretur,tanquam in solius Re
gis gratiam Episcopi Anglicani holfecissent, maluisse Regem hanc causa ad summii totius Eccleuae tribunareferre.Posse vero suam Sanctitaten huic morbo facilinia adhibere medi Cinam, propterea quod ea sit domina Catharinae sanctitas, tale austerioris vitae studium,ut postquam mutuo consensi diuortium fuerit interpositum illa non dissiculter 1t in monasteriunaliquod sese abditura. Iudices ver huius negoci quos dari posse meliores,quam lectissimos Cardinales semperium de V lsaeum, quorum alter a Al
65쪽
Anglia degens, causam Optime pedispectam habeat,alter sub Leone decimo in Angliam cum potestate Legati missus , res Anglorum non penitus ignoretὶ Papa ubi gratias Regi, ipsis ' θ sim egisset, cur in Gallicum foedus inta P p trandum sibi non putaret atione reddidisset, quod ad causam diuorti attinebat eos cum certis Cardinalibus 'rima heologis de ea re agere voluit prose lus,si hoc quod Rex petebat, legitime
fieri posse costare e non modo idipsum libeter facturum, sed etiam serio sibi gratulaturum quod occas1o esset oblata tanto Principi gratias referen
di,qui,&libro doctissimo pro septem
Ecclesiae Sacramentis conscripto , de tota Ecclesia optime esset meritus, praeterea Sedem Apostolicam nuper propugnasset, maximeque omnium, suam ipsius personam ex manibus ho-
66쪽
stium ereptamin vindicatam perpetuo sibi devinxissetinbib. af. Cardinales theologi rationibus:
rvm Or atque argumentis Legatorum perspe-z h a jS,Vno consensu responderunt M trimonium Henrici cum Catharina ratum firmum esse, nec ullo diuino Muit. 13. iure prohiberi. Nam quicquid in Leuitico,de turpitudine uxoris fratris noreuelanda, legatu id necesiario ita interpretandum, ut, ne repugnet ei legi Deutris quod postea in Deuteronomio praecipit superstiti fratri , ut fratris absque liberis defuncti uxorem ducat. Aut enim has leges pulchre consentire, posteriorem nihil aliud quam prioris
exceptionem quanda es : aut si cosmirariae essent,non priorem posteriori, sed posteriore quς in Deuteronomi Cextat, derogas. priori quae in Leuiti co traditur. Quod vero verbum Ioanis
Baptistae laudastent, quo dixit ad Hem
67쪽
iem: Non licet tibi habere uxore fra Ma/c; 6. tris tui Joannem tunc egiste de tali Herodis fratre, quivi viveret, diurea ac Traconitidis Tetrarcham ageret,&stia ex se genuisset cum Arthuru Henrici frater nec iam viueret, nec prolem ex se reliquisset. In causa igitur tam perspicua iudices dandos non esse, maxime in Anglia, ubi omnia in potestate Regis futura sint, praesertim taleS, qui ob multa beneficia de Regis Hen.
Tici manibus accepta,maiorem in modum ei sint obstricti. Cum hoc responsum docton Ste V 'hano significatum ester,ad Papam re uersus dixit, primum alijs theologis in urbe aliud videri, deinde si matri monium Henrici iure diuino intercli istum no fuisset, tamen Regem Ostensurum, ipsius Iuli dispensationem minime fuisse canonicam, aut legitima. Illud se maxime omnisi mirari , quod
68쪽
iudices qui priuatis non negarentur, tanto iam bene merito Regi dan dos non es se dicatur Benignius res ponsum ea sua sanctitate expectare. Paps η Faciam inquit Pontifex Regis causa
quicquid iure mihi racere l1ceb1t Caeterum agitur iam non de causa hum
ni iuris,veru de matrimonio fideliu, quod, cum sit sacrametum a Christo institutum,nihil in eo nobis innovare licet: δ agitur de matrimonio disso, 31.ffha uendo, quod a Deo coniunctum ho mo non separat: igitur de tali mitrimonio dissoluendo, quod authoritate decesibris mei contractum, Viginti annorum cohabitatione muni tum etiam prolis Tructu ut corrobo ratum quid monne agitur etiam de honore tam albarinae principis, quz
Caroli Caestitis Θ Et quis praestabit Ia hoc diuortium magni alicuius beli causam pretbeat ZMei autem ossici est
69쪽
videre, ne quid turbarum, quibus obstare queam, in Ecclesia Dei oriatur. Clemens bi laec dixisset, iterum Regis causam alijs Cardinalibus theolo',heis, tagis cognoscendam comisit. Ibi quan ca se quam nosmulli dicerent aequius in an '. litem Romae, ubi omnibus ex aequoius dicebatur,quam in Anglia ubi regis arbitratu omnia fierent, deciden dam esse: tamen alij,negotia Ecclesia P,btio estica politicis rationibus interpolantes,multis verbis quaesti sunt de haere sibus nuper in Germania obortis, deq;cςterorum principum,in propugnan da fide, nimia tepiditate quare cum Henrico fidei Catholicae acerrimo de fensore clementius agendum, praesertina cum dicatur, ipsam Reginam in monasterium ingredi paratam esse. Et sane illud videri durissimum, ut, ne tindices quidem ij dentur, quos tantus Rex petit, tim potius, dum lis apud
70쪽
sagitatu sperandum sit, Regis anu mum, si qua in re nunc sit deprauatior, ad ossicium paulatim reuocatii iri. 5 aliena qui obstare, quominus p 6 riculum fiat Semper enim Papae int
grum re, ut causam ad se reuocet. b, shm Haec autem posterior sententias
luit apud Clemente, partim grati Henrici nimium dantem,partim nihil omnino sispicatum, quod falsa essent illa omnia quae de Catharinae vel assen-su, vel monastica vita obtenderentur. . Dati sunt ergo iudices, Lauretius Campegius, d Thomas Vol us, presbyteri dc episcopi cardinales Regina vero licet: de his qui ad Vrbem mittebanturi gatis, certior facta non esset,lamen simulac tale quid suspectu habere coepit, tima Pontifice per literas petiit, ne qua legatio in Angliam de hoc di
umtio cognitura mitteretur na hoc nihil esse aliud quam rege in sua cau'