P. Ovidi Nasonis Heroides [microform]

71쪽

decipe sic alias succedat Instola Jponis; si alo hoc, magnas divitis aufer opes; fac iurent reges sua se tibi regna daturos,

15 sitque tuum, toto quicquid tu orbe Idacet. maior es hac ipsa multo, mihi crede, Diana, si tua tam 1m ei ens littera numen habet. cum tamen haec disi, curi me tibi Frina neq/t i. cum bene promissi causa peracta mei est. 155 conjiteor, timeo saevae ratoidos iram et corpus laedi suspicor inde meum. Nam quare, quotien8 Ocialia acra Parantur. νιupturae totis iis languida membra cadunt ter mihi iam Meniens posita Hymenaeus su aras

10 fugit ut e thalami limine terga dedit;

viaeque manu pigra totiens infusa resur9unt lumina, viae moto corripit gne faces.saepe coronatis tutarit unguenta cespillis, et trahitur milito 1 lendida 1 alta croco. 165 cum tetigit limen lacrimas mortisque timorem

cernit et a cultu multa remota SH λζproicit ipse sua deductas fronte coronas spissaque de nitidis terret amoma comisset pudet ri tristi laetum consuruere turba,ir quique erat tu palla, transit in ora rubor. ac mihi, ae misertie torrentur febribus a tus. et gravius iusto pallia pondus habent;

nostraque plora ucs video Nper Ora pace dueΝ,

et face pro thalami a mihi mortis dest. 175 parce laboranti, picta dea aeta ph retra, daque salutifer fui iam mihi fratris ostem. turpe tibi est, illi in caustis depellere leti,

te cutra titulum mortis habere meae. Nunquid, in umbroso vis Melles fonte lavari.

1s imprudens τυι : ad tua labra tuli

praeteritae rus de tot coelestibus aras. aque tua est nostra sp et parente Parens futi ego peccavi, nisi quod periuria legiisque parem fausto carmine docta fui.

185 tu quoque pro nobis, i non mentiris amorem. tura feras proηint, quae nocuere. Haut η.

cur, quae vccensui, quod adhuc tibi pacta puellia XXI, 188-228.

non tua sit, feri ne tua possit, agit' omnia de vina tibi sunt speranda quid ai/fert saeva mihi vitam, spem tibi diva mei 'nec tu credideris illum, cui destinor aeor, aegra uperposita membra fovere manυ.

assidet ille quidem, uantum pe= mittitur ipsi;

sed meminit nostrum virginis 88 torum. iam quoque nescio quid de me sensisse Midetur: nam lacrimae causa saepe latente cadunt, et minus audacter blanditur et oscula rara accipit et timido me vocat Ore Suam. nec miror ensisse, notis cum prodar apertis: in deaetrum versor, cum venit ille, latus, nec loquor, et tecto simulatur lumine omni 'captantem tactus eicioque manum. ingemit et tacito suspirat pectore meque Ostenβαm, quamvis non mereatur, habes.

ei mihi, quod saucies et te iuvat ista voluptas le mihi, quod sensus sum tibi fassa meos Is mihi lingua foret, tu nostra iustiti ira,

qui mihi tendebas retia, dignus eras. scribis, ut innalidum liceat tibi visere corpus: es procul a nobis; et tamen inde Noces. mirabar, quare tibi nomen contius esset quod faciat longe vulnus, acumen habes. certe ego convalui nondum de Mulnere trili, ut iaculo scriptis eminus icta tuis. quid tamen huc enias sane miserabile corpus,

ingenii ideas bina tropaea tui.

concidimus macies color est Sive anguiue, qualem in pomo refero mente fuisse tuo; candida nec misso sublucent ora rubore: Da a Novi talis marmoris esse solet argenti color est uter convivia talis,

quod tactum gelidae frigore pallet aquae.

si me tinc videas, Nisam prius esse nevabis arte nec est dices ista petenda meas promissique idem, ne sim tibi incla, remittes et cupies illud non meminisse deam. forsitan et facies, iurem, ut contraria rur8tis quaeque legam, mittes altera Merba mihi.

190 195200

210 2152202 25

72쪽

XXI, 229-250. sed tamen aspiceres rediem, prout Pse rogabo8,230 et discas sponsae lau9Nida ni embra tura .du tits et ferro cum sit tibi Pectus, conti, tu reuiam nostris vocibH insera etaΝ. ne tamen quores, ope qua revulescere Possim: quoeritur a Delphis fratre canente deo. 235 is quoque nescio Mam. Huc ut G Ira an Aur f, neglectam queritur testis rabere dom. hoc deus et rates hoc et mea carminia dicunt a desunt noto carmina Nili tuo.

unde tibi fanor hic ' nisi quod nova forte r Perta ηt,

24 quo capiti magnos littera lecta deos. teque tenente deos, numen sequor ipsa deorum loque libens victas tu tua vos mant A fassaque sum matri deceptae foederra linguiae. luminti ae tenens Plena Pudoris humo. 245 ceter curia tua est: du hoc quoque Mimilites iactum, non timuit tecum quod mea claria loqui. iani solis invalidos calamo lassavimus artus et ranus officium oustius aegra nessat. quid, nisi quod cupio me iam conitinuere tectim, 250 restat, ut adscribat littera nostra' - vale.

TYPIS EXPRESSI A. HAASK, PRAGAE.