Philippic II;

21쪽

INTRODUCTION. 1

rhetorio, Antonius, a consul mov0d Ono o tW resolution Sol a conciliator tonse ono a that tho stylo i istator

23쪽

INTRODUCTION. 13

24쪽

i4 INTRODUCTION.

ε.τ. ANTONIUS.

25쪽

B. C.

26쪽

l INTRODUCTION.

27쪽

M. TULLI CICERONIS

Ι. 1. Quonam meo fato, patres conscripti, fiori dicam 1 ut nomo his annis viginti sei publica suserit hostis qui non boli immodona temporo mihi quoquo indisserit Noo

ipsi iocordamini. Milii 400narum cilli plus quam soptarom Hudserunt to miror, antoni, quorum iactu imitore eorum Xitu non perhorr0Seoro. Atquo hoc in aliis minus mirabar nomo nim illorum inimicus mihi fuit voluntarius, Omnes a m rei publieno enus lucossiti. Ium vorbo quidom violatus, ut nudacior quum utilina, i furiosior quam Clodius vidororo, ultro mo maledictis laesessisti, tuamquo u in ulienationem commendationem

tibi ad impios civos foro putavisti. U. Quid putum Contemptumno mo non video, ne in vita noe in gratiano in robus g0stis noe in hae mon modiocritato ingoniicis quid d0spicor possit Antonius in senatu facillimodo mo dotrahi poss0 crodidit Qui ordo larissimis civibus bono osta rei publica tostimonium multis, mihi uni consorvata dodit An decortur m0oum voluit contontions dicondi Hoc quidomistisen0ficium : quid et oonim plenius, quid uberius quam mihi os pro mo otcontra Antonium dicors Illud profecto D non Xistimavit sui similibus probari posse se esse hoStem utrino,

28쪽

1 nisi mihi osso inimicus. I. Cui priusquam do coloris

a Drobus respondeo, de amicitia, quam a me Violaiam 8Socriminatus St, quod ego gravit, Simum crimo iudico,paue distum. II. Contra rom Suam O 0Sei quando venisso quoStus St. ΑΠ ego O Venirem contra alienum pro familiari se necessario Nou venirem contra gratiam non viri liis spo sed aetatis floro collootam Non senis rem contra iniurium cluam isto interesessoris iniquissimi

commemoratum a te puto, ut o infimo Ordini common- dareS, eum Omne to reoOrduruntur libortini gonorum

Italia C. Curio non ossot 3 ut tum, Cum o saetus, unum tribum sino Curionysorro potuiss0. Cuius otiam

3 studiosi fuiss0tit. III. 5. At boneficio sum tu usus. Quoi quamquam illud ipsum, quod Comm morus, SemPor prue in tulici abii, tibi oboro consitori quam cuiquam minus prudenti non sutis gratus idori.

Sod quo bonosei, Quod in Brundisii non odi loris 3 ali 0ui ipso vict0r, qui tibi, ut tuto gloriari solebas,

29쪽

PHILIPPI II. 19dotulorat o latronibus suis principatum, salvum osso 3 voluissos, in Italiam iro iussisset, olim tu occidoros 3 fac potuisso. Quod os aliud patres conscripti, bono-ficium latronum, misi ut Ommomoraro possint iis A Io dedisso vitam, quibus non domorint Quod si ossotb0n0ficium, nunquam, qui illum interie coriant in quo serunt conservati quOS tu Clarissimos viros solos appellare, 'antam essendi gloriam tonsocuti uualo aut in ion0ficium isti quod abstinueris notario is scoloro Qua in vo non tam iucundum mihi vidoridobuit non intortoetum mora te, quam miserum to id impuno auor potuisse. i. Sod sit bononeium, quandoquid0m maius acciri a latrono nullum potuit in quo potos in dicor ingratum An do ut ritu se publica et oquor non debui, o in to ingratus idoror At in illa querella, misera quido et luctuosa sud mihi pro hoc gradu, in quoe hin Senatus populusquo Nomanus collocavit, necessaria, quid is dictum m, cum contum0lia, quid iom modorato, quid non amico 325 Quod quido cuius semporantia fuit, do M. Antonio querentem rubStinorm maledictis, iraesortim tum nuroliquias asi iublica, dissipavissus, tum Homi iusto

armatis, cum Omnes impuritatos pudica in domo cottidio susciperos, in lustrisque coniectus a. t go, tamquam mihi cum M. Crasso contenti 088et, quocum 35 multa et Sano magnae fuerunt, non cum uno gladiatoron sequissimo, de re publica graviter querens do homino

nihil dixi: ita tu hodio pol sciam, ut intollogat quantum n mo bonofilium tum accoporit IV. At otiam 4 litteras, quas m sibi misisse diceret, recitavit homo et

30쪽

20 CICERO. humanitatis Xpor si vita conianunis ignarus quis enim unquam qui paulum modo bonum consuetudin0m 5 Ossot litteras ad so ab umio missas Ossonsion aliqua

intorpositu in medium protulit palam tu rocitavit ΘQuid os aliud tolloro X vita vita societatem, Olloroumicorum colloquin absontium 3 uuam multa ioca soloni osso in opistulis, qua prolata si sint, inoptato idountur Quam multa ortu sequo amo ullo modo

divolganda 8. Si ho inhumanitatis tuae stultitiam inerudibilom vidulo. Quid labos quod mihi opponas, homo dis0rto, ut Mustola tam nisi ut Tironi Numisio vidoris qui oum lio ipso tompor ston cum gladiis in

eto qui possis sunt nim librarii manu. Iam invid0o magistro tuo, qui te tunt mereodo, quantum iam Protorum, nihil Sapor docoat. 9. Quid nim ostminus non die oratoris, sed hominis, quam id obicoro advorsario, luod illo si Verbo n0garit, longius roga odia 5 non possit qui biocorio ut 0go non ogo, equo in isto ipso convino non inhumanitatis solum sod fiam umontivo. Quod nim orbum in istis littoris ostnon lonum humanitatis ossicii, bonovolontiues omno

autem Crimen tuum est, quod do to in iis littoris non 3 mulo Xistimem, quod suribam tamquam ui civem, tam iuuin ad bonum virum, non tamquam ad scoloratumo latronom. t go tuus littorus, ossi iuro potorum ut laeOSSitus, tamen non proforum quibus potis ut tibi por modicunt quondam do xsilio reducoro, adiurasquΘ33 id to invito in non osso iacturum id quo a me impe-