장음표시 사용
11쪽
veriti, ne in Se ip80S poena redundaret, AeSchinem qII0qu0m0d0 defendere Sunt c0nati. Quare nihil aliud Dem0Atheni restitit, quam ut ex Αe8chini8 agendi rati0ne SuSpici0nem iudicum m0veret. Idque variis locis fecit. Nam iam ab initi0 '), priu8quam ad narrati0nem transierit, inc0nstantiam Aeschinis vituperat, qui quum antea acerrimu8 ad VerSarius Philippi fui88et t0tamque Graeciam in illiun excitare conatu8 e88et, m0X 908t primam legati0nem, 0mni Suspici0ne abiecta, maxima cum confidentia illi se tradidisset. Neque qu0 l000 de rebus gestis in Maced0nia dicit, desunt Signia Aeschinem pecunia c0rruptum fuisse; Sed haec omnia leVia Sunt, neque ex ulla re melius id dem0nstrari potuit, quam ex rati0ne, qua ΑeSchine8 90St Ph0cenSes peSSumdat08 Se geSSisset. Quare ne tota narratio iusto magis distraheret , p08tquam res Ph0cen8ium narroit, Demosthenem de Aeschinis c0rruptione agere nece88e erat. Ita ordine partium mutat0, Secund0 l000 AeSchinem pecunia c0rruptum esse, tertio de itinere in Maced0nia facto dicit. Jam apparet, qua in re a Spengelio, Vui d0cti88im0, dissentiamus; nam cum ille duas partes c0nstituerit, alteram, qua re8 Phocen8ium tractantur, alteram, qua dem0nstretur AeSchinem pecunia c0remptum sui88e, totum Ver0 illum l0cum, quo iter legat0rum in Macedoniam quaeque ibi egerint narratur, ad prae0ccupati0nem alterius partis inepte additum habuerit; n0s tres partes discernendas esse genSemus. Qu0d ut melius probetur nam adhuc in universum tantum de disp0sitione l0cuti sumus) nimc ad Singula8 partes Sententia8que in iis expressas accuratius c0ntemplandas tranSeamuS. Ρr00 emium, qu0d treS prima8 paragraph08 c0mplectitur maXimaque arte comp0Situm est, tribus constat partibu8; prima hortatur judices orator, ut nulla alia se duci rati0ne patiantur nisi iustitia; secunda AeSchinem minis poenam effugere conari, tertia propter l0ngum temp0ris intervallum, ne iudices 0blivione rerum capti minus severe iudicent, Se timere orator explicat. Qu0d ne sat quinque res animadvertenda8 esse. Sic transitus ad prop08itionem facile apteque munitur 3. 4). Tum exp08it0, cur hae poti8Simum res spectandae Sint s5-8), orantur iudices, ut si Aeschines In 0mnibus his rebus peccariSSe c0nvictus sit, dignum de e0 Supplicium sumant 8). Sequitur n0Va
V0cat. 9-29). Nec Baultum refert, qu0d nomen demus; nam his nominibus idem fere significatur D. C0nStat vero tribus partibus; prima 9-IT) quid Aeschines ante secundam legati0nem secerit, quam acer adver8arius Philippi antea fuerit, quam celeriter post primam legationem mutatu8 Sit, id qu0dseri n0n Ρ0tui88et, ni pecunia c0rruptus es88et, narratur; altera 17 - 25) presse qu0m0d0 Ae8chine8 AthenienSes 908t alteram legationem deceperit explicatur, ita ut desit sola narratio de interitu Ph0eensium ); tertia cur hae ipsae res h. l. narratae Sint d0cetUr.
12쪽
Jam venimuS ad ipSam argumentati0nem 29-237). Primum tractantur res Ph0- censes 29-98), et ita quidem, ut narrati0ne accurata, cui addita sunt et plebiscita et testim0nia et epist0lae, explicetur Ae8chinem id qu0d ipse Plissippus pr0mittere Π0luis3et, Atheniensibus nuntiavisse, ut illi decepti Ph0censes Philippo traderent 29 - 72). - Ηuic t0ti c0nfirmati0ni additur c0nfutatio earum rerum, quaS AeSchine8 ad Se defendendum pr0ferre p0tuit 72-98); ita ut prima
Hinc transit ad Secundam partem, qua dem0n3tratur Ae8Chiuem pecunia e8Se e0rru
Ρr00 emium ad hanc partem c0mplectitur . 98-102. Sequitur c0nfirmati 0 102-134) haec capita pertractan8 1. AeSchines Si c0rruptus n0n esset, odiSSe quam mavme Philippum eiu8que perfidiam, qua USe deceptu8 eS8et, Vituperare debuit; sed nemo umquam tale quidquam ex Aeschine audivit. 2. Quum legati Amphicty0num Athenas venissent p0stulantes, ut Athenienses Philippum in Amplucty0num laedu8 reciperent, nemo praeter Ae8chinem, quem decuit quam marime ii8 adver- Sari, e08 adiuvit 111 1 14). 3. Pliil0crates quamquam sine ulla dubitati0ne pr0diti0nis Scelere erat 0bStrictu8, tamen ab AeSchine Semper defenSu8 est; qu0d numquam ieci88et, nisi eadem culpa teneretur 111 - 1i6.3M, Sic iam 5. 29 monentur judices, ne Aeschinem leviorem habeant, quam qui tam multa perficere p0Ssit. ε Ilegitur epistola Philippi iam ante pacem factam conscripta. q. 52 iam prius plebiscito Philocratis commemoratores tractantur, quae ante illud plebiscitum iactae erant. S. 61 συυ/tαχια Φωκε6uii καὶ 'A9ηναίωι ad nexum narrati0nis neceSsaria n0n videtur. Neque, quae a S. 67 usque ad F. 72 sequuntur iustae narrationi apta videntur. φὶ IIIp. ad 3. 31-πε λιν δε τευθεν ἐπὶ τό κε φαλαιον, ουπερ ην ἐζ προορ ειον, λέγω του απ ρχῆς ηχρι Cir. IIIp. ad F. 34 et 3. 72 ἰστεον δὲ ὁτι πλ ρωσας τὰ ἄπ τε λου c, ἐχὶ τας
13쪽
1. Quum in iudicio Phil0cratis Demosthenes reliqu08 legat08 hortatus esSet, ut nulla S0cietate se cum Pthilocrate c0niunct0S e8Se faterentur; ni id feciSSent, Se e08 eadem culpa teneri putaturum; Aeschines nihil dixit 116 120).5. Neque 0pus e8t te8tibus in Aeschinem, cum res geStae in eum testentur 120). Imprimis id apparet ex tertia eiu8 legati0ne ad Amphicty0nas. Nam eum priuS aegritudinem praetendens Athenis remansisset, ut impediret, quominus Athenienses c0n Silium Philipp0 infestum caperent; m0xaudito Ph0cenSes Subiect08 e88e, Thebas pr0fectus est 121 - 128).6. Tum quum ad Philippum VeniSSet, ade0 erat immem0r h0neSti, ut particeps eSSet c0enae illius, quam Philippus ad vict0riam celebrandam instituit, paeanaque caneret una cum h08tibus Atheniensium 128-131). Conclusi 0 131 - 134). Qua re necesse est, Athenien808 quam Severissime Supplicium de
Jam venimus ad confutationem Secundae partis. Sed priusquam de ea dicamus, neceSSeest de V 00 melli sententia paragraph08 332-340 130St paragraphum 101 inculcantis verba sacere, quam quaesti0nem, ne nemS Sententiarum interrumperetur, illo l000 omiSimus. Persuasum enim mihi habeo m0Xque aliis me persuaSurum esse put0, hanc mutationem fieri nullo m0do p08se. Ρaragraphis 332 - 340 refutat argumentum Aeschinis, Charetem effeciSSe, ut mala pax fieret; tum m0nentur Athenienses, ne magnifica Aeschinis Voce decipi Se Sinant. Jam g. 91-94 idem, praeterquam qu0d Chare8 110n n0minatur, de ducibus c0ntenditur. Cur igitur Dem0Sthenes easdem fere sententias tam parvo intervall0 lact0 repetat 3 Et qu0 l0co repetat 3 Nempe e0, quo iam transitum ad Secundam partem Sibi paravit; nam h0c quidem luce clarius videtur esse paragraphis 98 - 102 iam pr00emium parti S Secundae c0ntineri. Quae transp0Siti0 quum hac de causa iam inepta videatur, accedunt alia quaedam, quae idem probant. g. 333 haec leguntur: μετα τα α ἐπὶ τῆς υστερας
C0mmem0rantur igitire h. l. quae Aeschines in Maced0nia fecerat, quamquam, Si quidem has para- graph0S e0, quo V0emeliuS loco ponimu8, de his ipSis rebus Demosthenes nondum egit. Item 110minantur g. 334 Λοοίσκος, Κερσοβ επτηὶς, ιρον ορος; Sed ne horum quidem Dem0Sthenes adhuc menti0nem fecit P0rr0, quae g. 335 leguntur Ουν, ει τι Λημοσθενης λὶδαει, νον λεγεις; pertinere VidentUr ad ea, quae Dem0sthenes 201 - 229 et 234-237 tractat. Denique g. 338 leguntur : δεουτος δ' ἐκεινου κεν προυκαλινδειτο και τους παιπιας αδεν , quae pertinent ad g . 128-13l. N0nne autem ineptum Videtur t0t et tam graves res prius in prae0ccupati0ne ut notas leviter tangi, quum p0Stea multiS verbis narretitum Et haec quidem ad praeoccupati0nem pertinent; sed additae sunt para graphi 337-341 ita, ut di8trahi a pri0ribus null0 m0d0 908sint. His de voce Aeschinis 0rator multa dicit; quae qu0m0d0 bene addi p08Sint ad pr00emium eius partis, qua demonstraturuS est, AeSchinem pecunia c0rruptum eSSe, equidem intelligere 11011 p0SSum. Multo melius haec p0nun ' in extrema orati0ne; m0x enim iudices magnificam illam et claram v0cem erant audituri, faciliu8que tenebant, quae 0rat0r de V0ce illa m0nuisset, si extrema orati0ne, quam si media ea audiverant. Et isSa Verba: ,,ουτίος ουνακουετε haec 0mnia in extrema 0rati0ne p08ita fui88e indicare ridentur.
14쪽
Restat, ut rhetores Veteres eXaminemu8, qui Si hunc l0elim citantes in eo n0n haeserunt,ne 110s quidem mutabimus. Habemus Vero de h0c ip80 loc0 iudicium rhet0ris satis amplum. Marce ll. ad στα s. Herm0gen. IV, p. 426 quo l0c0 de recapitulati0ne tractat, Vario modo recapitulati0nem fieri posse memorans, haec de Dem0Sthene addit: καὶ α ro συγχωρήνσεως kπὶ τῶ κατα διορισμον
Marcellinus exemplum recapitulationis, quae ita instructa Sit, ut 0rat0r adver8ario aliquid c0ncedens accuratius distinguat, quid sit, qu0d in iudicium v0cet; id qu0d facit Dem0sthenes g. 333337. Recapitulati0 Ver0 quum Semper Sub finem sive partis Sive argumenti sive totius orati0nis p0natur scir. Marcell. IV, p. 426, 2w, iam inde intelligimus, Marcellinum, quum ha8 paragraph0s
extrema in 0ratione inveniSset, in iis 110n offendisse; contra Si recte Sunt 110tata, quae Marcellinus n0tavit, fieri n0n p0te8t, ut hae para graphi e0 inculcentur l000, qu0 quum pr00emium Secundae partis persectum Sit, recapitulati0ni l0cus 0mnino esse n0n p0teSt. - Hi8 0mnibUS argumentis 1110Vemur, ut V0emelli auct0ritatem h. l. 110n Sequamur. Jam redeamus ad dispositi0nem orati0nis. Usque ad paragraphum 134, nem0 eSt, qui 0mnia bene procedere rect0que 0rdine p0Sita esse neget. Sed inde ab h00 l000 ex iritur c0ntroversia; nam
tam Spengelius quam V0emelius h0c l0c0 g . 315 331 inserunt, ad quas ς . 150-233 addunt. Qu0d cur Spengelius fecerit, iam prius exp0suimus; nunc quid de hac tranSp08itione cenSeamUS,
Et primum quidem c0ncedimus, offensionis aliquid i nes se in rati0ne, qua c0nfutatio annectitur ad c0nfirmati0nem. Cum enim τοιουτος dicat, ad alias prae0ccupati0nes reSpicere110bis Videtur. Sed Sententiarum ipsarum nexus videtur quam aptissimus. DemonstraVerat m0d00rat0r AeSchinem pecunia corruptum maximis Suppliciis afficiendum esse 131 - 132). Quid igitur aptiuS Videtur, quam 0ccurri praeoccupationi, Aeschinis Supplicium Philippi iram m0turum esse; ita ut una ipSa enuntiati0ne hae sententiae c0niungi p0ssint: hΡunite Ae8chinem neve timete, ne p0ena Philippi iram m0veatis, e c0ntrario etc. Quae quum ita sint, illo 80l0 V. καὶ m0Veri non debemuS, Ut ordinem mutemus; praesertim qilium h0c prae0ccupati0nis initi0 ad eas res respicere p08Sit, qua S in prima parte refutaverat. Similiter Demosthenes intr0ducit pra00ccupati0nem in Arist0cratea p. 657 R. Quum enim alteram orati0nis illius partem, Arist0cratis legem reipublicae inutilem e88e, inceperit;
qu0 l0c0 V. καὶ ad ea, quae in prima parte orati0nis refutata Sunt, pertinere videtur. - Si autem apto Sententiarum nem, qu0 prae0ccupatio additur, m0ti, g. 134 et sqq. h0c loc0 retinemus, fieri non pot-eSt, ut quidquam Secernamus usque ad g. 150; ciun haec omnia optime inter Se c0haereant. Nam prae0ccupati0ne, iudices damnati0ne Aeschinis Ρhilippi iram esse m0turos, ad Theban0s ill0s legat0S 0rat0r ducitur, qui quum ipsi pecunia se c0rrumpi n0n essent pa8Si, Philippum c0egerunt,
15쪽
ut amicitiam Thebanorum omnium n0n d0nis, quae Singulis daret, Sed em0lumentis toti reipublicae praebitis sibi e0nciliaret. Cui refutati0ni mox apti88ime secunda huiu8 partis prae0ccupati0 . 147) additur, pacem b0nam facere Aeschinem nequivi8Se, bell0 a ducibus male gest0; nam ill0rum ipsorum Theban0rum exemplo docetur, etiamsi male reS geStae eSSent, legat0rum integritate et constantia mala eorrigi potuisse. Quae omnia tam luculenter a Dem0Sthene Sunt adumbrata, ut his verbis alteram partem iam finiri facile appareat. Quare MarcellinuS haec ἀνακεφαλαιωσιν n0minat IV, p. 425: η ἀπο
Sic naturali quadam rati0ne Dem0Sthenes ad tertiam partem orati0nis perducitur, neque vide0 qu0m0d0 Spengelius dicere p0tuerit p. 564) narrati0ni insequenti cum prae0ccupati0nibus autecedentibus nihil c0mmune e8Se. Nam p0Stquam praeoccupati0nibus Demosthenes demonStraxit, n0n pr0pter duceS, qui male rem geSSiSSent, turpem inutilemque pacem iactam esse, sed quia legati pluris sua comm0da quam reinpublicam fecissent; iam in e0 est, ut accuratius legat 0rum facta in ipsa legati0ue explicet. Restat, ut de lacuna, quam SpengeliuS Ρ0St Verba: νη Λία τους σημμάχους ἀπειρηκεναι φύσει τω πολ- Ο in Venit, loquamur. Et primum qilidem, praemittendum videtur, si Spengelius recte viderit, h. l. n0n pauca dee8Se p. 56M; iam inde ea, quae de transp0Siti0ne paragraph0rum c0ntendit, labefactari. Nam si multa h. l. deSunt, deesse poteSt etiam transitus ad tertiam, quam n08 statunnus, partem et mirum illud monStrum, qu0d V0cat Spengelius, narrati0nem ad prae0ccupati0nem additam esse satis levem, hac una lacuna e medio tollitur. At diu multumque mihi de hac re c0gitanti denique elicienda verba cum edit0ribus 110vissimis praeter V0emelium) visa simi. Nam quum prius de vict0riis Phocensium Dem0Sthenes l0cutus e8Set, fieri nullo modo p0tuit, ut, ne Sub Aeschinis quidem pers0na, talem obiectionem adderet, quae iam Verbis antecedentibus refutataeSSet, quamque niSi iisdem argumenti8, quae modo in medium pr0tulerat, refutare 11011 90SSet. Quare recta vidisse Arn. Selia serus videtur Dem. III, 2 p. 66 110t.) qui lect0ris cuiuSdam manu Verb0rum, quae Sunt Olynth. III, 8 p. 30. ἀπειρηκοτων δε χρημασι ιυωκεων reminiScentiS, haec addita eSSe cenSet. Neque qu0d Spengelius m0net, verbis pq Λία indicari obiecti0uem hic intelligendam esse, cima lectorn0tas ad textum Scribens Sic certe n0n ScripsisSet, me m0Vere 908Sunt; nam ille, quicumque ScripSit, miran8, qu0d Dem08thenes h0c loco pr0rgus alia, atque Ol. III, 8 dicit, verbis ipsis illam admirationem exprimere Videtur.
Sic nostra sententia de iusto ordine paragraph0rum defenSa iam accuratiuS BIVeStigemuS, quid de Spengeliique V0emellique transpositione iudicandum sit. Erit Vero Secundum e0rum sententiam hic 0rdo rerum a Dem0sthene tractatarum. I rimum res Ρh0cenSeS narrantur eaque, quibuS Aeschines excu8are Se 908Sit, refutantur; tum ostenditur Aeschinem pecunia c0rruptum fui8Se, terti0 iterum, quomodo res Ph0censes fraude Philippi deletae Sint, narratur, quart0 tandem l000, qu0m0d0 legati in Maced0nia se gesserint, explicatur. Jam ex hac c0mpositione apparet orati0nem Si hunc 0rdinem Statuimus tertio loc0 retardatam videri; et e0 quidem l000, qu0 iudices cupidi Stuit audiendi, quomod0 temp0ra trita mandataque ab Aeschine 110n sint persecta, iterum ad Ph0cen8e8, de quibuS
16쪽
recapitulatio intr0ducitur, quae ill0 quidem l0c0 apta non Videtur quum ea S0la, quae prima 0rati0nis parte tractata erant, repetat, eX itS Ver0, quae Secunda, nihil addat. Jamque Singulae qu0que res Spengeli0 V0emeli0que adversari Videntur. g. 323 legitur: oτους χρονοvς υ ν ἀφελεσθαι neque
tamen quidquam adhuc de temp0ribus ab Aeschine tritis dictum e8t; id explicatur . 150 - 177.
ficant, qu0d g. 323 legitur, Dem0Sthenem Atheniensibus, quae in Maced0nia vidi8Set, nuntiare n0up0tuisse. Alio l000 Demosthenes hanc rem non mem0rat. Denique g. 328 haec Sunt: -ουτοι δε χρη
c0rrupt08 e8Se, Pliilippima enim multa d0na iis dedisse. Quid ver0 ineptius videtur, quam l0c0, qui Sequitur partem, qua d0ctum eSt AeSchinem pecunia eSSe c0rruptum, iterum hanc rem hoc m0d0 tangin0Vumque argumentum quam graViSSimum, legat0S multa d0na a Pi lipp0 accepisse, tam leviter et quaSi praetereuntem orat0rem pr0ferre. Et haec ipsa res multo c0pi08ius tractata est . 145-147; g. 167 - 169; quare' qu0d h0c l000 legimus recapitulatio harum para graph0rum Videtur eSSe. Ρ0strem0 c0nclusi0 para graphi 331, qua annectitur ad g. 150, inepta Videtur: ταμ ουν μαρτυρων,
argumentis; haec enim Sic facta eSSe, etiam eX iis quae restant percipieti8 . Quibu8 0mnibus causis m0ti ordinem, quem nunc apud Dem08thenem invenimu8, retinendi inie8Se cenSemuS. Continet igitur c0nfutatio Secundae partis duas prae0ccupati0n08 1) damnati0nem Aeschinis tantum abesse, ut iram Philippi m0tura Sit, ut ea ei dem et cautiorem et benevolenti0rem Atheniensibus Sit factura. 2) Neque qu0d duces male res geSSi8Sent, malam pacem factam e8Se
Sed qu0d legati pecunia c0rrupti essent. Idque iam melius ex reliquis intelligi p0880. Tertia argumentati0uis parte de iis, quae a legatis in Maced0nia facta Sint, agitur. Et primum quidem, quantum in itinere c0mm0rati sint, qua cunctatione S0cii Atheniensit uuin Thracia perditi sint . 156), narratur g. 150 158); tum ne ill0 quidem temp0re Sati8 l0ngo US0S eSSe ad id, qu0d iis mandatum esset, perficiendum, Sed pacem fecisse ut Philippus v0lui8Set 158-163). Pri0re tamen in legati0ne, quum n0ndum c0rrupti essent, maxima cum festinati0ne idem iter feci8se 163 - 166). Tum quid in Maced0nia ipsa fecerint, qu0t d0na Philippu8 iis 0btulerit, quae Dem0Sthenes respuerit narratur 166-169). Jam ad ea, quae ipse in Maced0nia periecerit accuratius adumbranda orat0r transit 169-174); quibus cum ceter0riuri legat0rum facta, thuu DPrimi8 ea, quae Aeschines Secret0 cum Philipp0 perfide egerit, 0990nuntur.
17쪽
Sequitur recapitulatio 0mnium earum rerum, quae adhuc pr0latae Sunt 177-182), qua respiciens ad pr0p08 iti0nem προκατασκευ=ip) quinque illa capita a Se pr0p08ita iam probata esse, orat0r dem0nStrat. Et eam ipsam recapitulati0nem Herm0gen. W. IV, 411 et Marcellinus ad eund. loc. IV, 426 c0mmemorant. Jam finita confirmatione restat 80la c0nfutatio ad partem tertiam annexap0Stque eam τα μιλογικα. C0nfutatio a g. 182 u8que ad 237 pertinet. C0nstat ex his praeoccupationibus 1. Aegre feret Ae8chines, qu0d 80lus orationum a Se habitarum rati0nem reddere debeat At recte rati0nem reddet; nam legatorum Sunt 0rati0nes, quibus Si fallunt temporaque reipublicae
opp0rtuna perdunt, iam maxim0 Supplici0 digni videntur 182-187).2. Dicet Dem0sthenem rempublicam turbare et Philippum impedire, qu0minus ea, quibus rempublicam Atheniensium afficere velit b0nis, perficiat. Huic prae0ccupati0ni Dem0sthenes nihil
aliud nisi epist0lam Philippi 0biicit 187).3. Oppr0brio dabit Dem0stheni, qu0d c0ntra ius fa8que legatus legatum in iudicium v0cet. Huic 0pp0nit Demosthenes, s0cietate illa, quae inter legat0S Sit, neminem impediri, quominus mal0Set perfid08 c0llegas iudicio persequatur 188-192). Jamque liberi0re quodam indignati0nis flumine orat0r fertur ad facinus qu0ddam Aeschinis in Olynthiam feminam captivam perpetratum narrandum, cui 0pp0nitur Satyri c0mici genuina liberalitas, qua filium amici cuiusdam ex captivitate
4. Aeschines Demosthenem incusabit, ipsum Secum ab ii8dem partibus StetiSSe; mox vero immutatum, Se accuSare. Haec ita c0nfutantur: a. Hanc n0n iu8tam e88e defendendi rati0nem, nam etiamsi Dem08thenes particeps fuissetc0nSili0rum Aeschinis, hac de causa n0n fieri meli0ra 201 - 205). b. Sed Aeschinem haec omnia mentitum esse Seque Semper Aeschini adversarium fuisse, et nuper in Pirae0 Aeschinem sibi minatum, et cum ipse rati0nem legati0nis dedisset, Aeschinem id impedire c0natum eSSe. Neque accusaturum fuisse Aeschinem, ni de perfidia illius persuasum sibi haberet. Quare Athenienses se ipsum adiuvent, neve patiantur, ut Ρhilippi amici illum magis vereantur, quam lege8 reipublicae 205-23M. Η0c l0c0 inserit V0e melius para graph0s 134 150, quas et ip8e Spengeliu8 priuS exclu-Serat, neque tamen certum quoddam aliud d0micilium iis praebens. H0c unum Statuerat, eas ante g. 234 inSerendaS e88e, nam rectissime vir sagacissimus vidit para graph08 234-236 ultimo l0co harum prae0ccupati0num e880 90nendaS. Quum enim Dem08thenes h. l. 1110neat AthenienseS, ne Se ab Aeschine temp0ra utriusque legati0nis turbante decipi patiantur, sane mirum videri, Aeschinem e0 ip80m040 in orati0ne Sua fallere Athenienses c0nari. Aesch. περὶ παραπρ. g. 121.) Inde Spengelius niecit, hanc prae0ccupati0nem in orati0ne, quam habuit, n0u protulisse, quum Ae8chinem tanta cumc0nfidentia temp0ra turbaturum esse, n0n putasset; p0Stea vero quum Scriptam 0rati0nem ederet, qu0d res ab Aeschine c0mmem0rata esset, prae0ccupati0nem Dem0sthenem addidisse Spengel. l. l.
p. boo-556). - Jam videamus de V0emelli transp0siti0ne quid sit iudicandum, et breviter quidem
18쪽
nam quum iam Supra ea8 ipSaS paragraph08 SU0 l000 retinendas eSSe docuerimus, nunc ea 80la proferenda videntur, quibus eas h0c l000 male inseri docetur. Videtur igitur ineptum p0st alacrem illam ηθοποιίαν S0pat. ad Herm. IV, 416 W.), quae e0ncludit prae0ccupati0nem quartam, quaque Dem0- Sthenes, Phil0crates, Ae8chines, Phryn0n inter Se 0pp0nuntur, p0pUluSque Atheniensis de h0rum m0ribus factisque iudicans fingitur, iterum ad res in Maced0nia ge8ta8 0rat0rem redire. Mihi quidem languere, h0c Si fieret, mirum in 1110dum 0rati0 videretur. C0ntra aptissime hac brevi et alacerrimam0rum fact0rumque adumbrati0ne tranSitus iam ad ἐπctorικά muniri Videti '), quare etiam Sopater
rum ridetur eSSe, ut a rebus c0mmunibus et magis ad univerSum Statum reipublicae spectantibus ad res privatas et Aeschinis Demosthenisque m0res amplectentes 0ratio perveniat. Quare fieri non p0test, ut h0c l000 iterum redeat ad res in Maced0nia geStas. - Neque aptum videtur in extrema parte argumentati0nis ante epil0gum p0ni argumentum, qu0d idem in extrem0 epil0g0 repetitur
Cum para grapho 237 iam orationem ad finem pr0perare recte Spengeliu8 vidit. Neque putoqiuemquam in para graphis 237-315 0ssensurum esse. Quare brevissime de hac parte tractare possumu8. Haec Vero capita Sunt 1. Fratres Aeschinem defensur0s audiendos 110n esse 237-241).2. Afferuntur Versus p0etarum, quibus Ae8chineS priu8 in I Briarchum USUS erat, qu0Sque multo melius nunc ad Aeschinem quadrare Dem0sthenes demonstrat 241-246). His adduntur alii VerSu8, quibu8 pr0dit0res patriae castigantur 246-256). Sequuntur exempla ex Olynthi0rum, Ele0rum, Argiv0rum hist0riis desumpta 256-268), tandem Atheniensium ipsorum de prodit0ribus plebiscita et ad ali0s 268 - 276) et ad su0s cives pertinentia 276-288)''), quibus omnibus iudices
m0nentur, ut AeSchinem c0ndemnent. Neque dubitari p0teSt, quin haec 0mnia, quae praeclariSSime Scripta Sunt, eam partem epil0gi, quam rhet0reS κοινον τοπον Vocant, c0ntineant. 3. Eubulus, qui Aeschinem auct0ritate sua adiuvat, m0netur, ne id faciat. Itemque AulenienSeS, ni pareat, de0rum ip80rum oraculis excitantur, ne principibus prava iubentibus obtemperent
4. Sequitur pars, quae mir0 artificio Scripta est, quaque amplificati0, commi Serati0 recapitulatio c0ntinentur. Nam quum ab Aristotele Rhet. III, 19) quatu0r partes c0nctu Si 0 ni attributae Sint; primam, qua audit0rum benev0lentiam orator sibi conciliet, adversari0 0dium pariat, HSque ad g. 300 abs0lvisse Dem0sthenes videtur, quamquam n0n dixerim, eum iis, quae Sequuntur, id n0n c0ΠSequi; amplificatio vero et c0mmiseratio et enumeratio paragraphis insequentibus abS0lvuntur. Quae omnia tam artifici08e inter se coniuncta sunt, ut dicere non p0SSimu8, quo l0e0 Singlilae parteSSixe finiantur sive incipiant. Per t0tum l0cum quasi filum orationis perductum invenieS Seriem rerum') Habes igitur transitum ad ἐπιλογικα , qui erat ante S . 234-237 additus; nam iis additis restigia tamen prioris structurae orationis exstinguere omnino Demosthenes non potuit.' ) Laudanda imprimis est plebisciti, quo Epicrates damnatur, et togationis Aeschinis oppositio 277-280), qua Vi luculentius quidquam scribi potest.
19쪽
gestarum, quae tamen iam n0n ita narrantur, Ut quid factum Sit tradatur, Sed ut augeantur odium- qiue in Aeschinem convertanti Incipit igitur 302, 0rat0r ab iis, quae iam initio 0rationis dixerat 11 - 13 , Aeschinem ex acerrim0 adver8ario Philippi subit0 ita mutatum esse, ut omnibus in rebus a partibus eius Staret. Qiui longas illas orationes in Arcadia habuisset, qui Philippum barbarum vocasset, qui ut legati in omne8 partes Graeciae ad bellum c0mmune c0ntra Philippum excitandum mitterentur, qui ut Atrestidas, quod captaS Olynthia8 mulieres Secum duriSSet, apud Arcades accusaretur, suasisset; eundem mox ex Macedonia reducem Philippum Summis laudibus sustulisse, neque captarum illarum mulierum, qua S Philocrates ad Stuprum Secum duxisset, esse misertum 303 310); iam Vero de se ipso quibus Verbis c0mmiserati 0 c0ntinetur) et liberis miseric0rdiam iudicum impl0raturum esse 31m. Hinc transit ad est, quae Aeschines in c0mitiis Atheniensium p0st legati0nem primam dixit, et ad pacem, quam una cum Phil0crate c0nstituit '). Illis etiam maiorum gl0riam nam dixerat Athenienses Marath0niae Salaminiaeque vict0riae meminisse n0n debere) dempsisse, hac p08terorum Spem Sustuli88e. Attamen ematum Superbia, eX patriae clade magnum clariunque factum, in urbe Spatiari, et si quis pri0ris conditioni8, in qua Vixisset, moneat, aegre ferre 310-315). Quid igitur restat 3 Nam venimus iam ad l0cuin, quem et Spengelius et V0emeliu8 exterminandum
cenSueriant). N0nne cum t0ta Ae8chinis agendi rati0 adumbretur, qui8que eXSpectabit, 0rat0rem iam ad res Ph0censes alterumque iter in Maced0niam factum transiturum esse γ Dees8et pr0fecto Summa omnium criminum Aeschini a Demosthene obiect0rum, nisi illa adderentur. Tantum igitur abest, ut paragraphi 315 332 cum anteeedentibus non cohaereant, ut deesse null0 m0d0 908Sint, n0Sque, Si non mVenirenti Ir, lacunam h0e l000 eSSe SuSpicaremur. Sed iam, quum, qu0d m0d0 dixi, his para- graphis Summa t0tius criminati0nis c0ntineatur, Variat orator orationis e0l0rem. Et quamquam omnia, quae iam protulit, recapitulatio haberi p08Sunt, tamen h0c l0c0 recapitulationem ') maxim0rum criminum incipere orationis ip8ius forma indicat. Quare pergit: -Boυλομαι τοιν τμιν ἐπελθε ῖν ἐπὶ
lippi, cuius pulcrit adinem Spengelius ipse agn08cit; neque quidquam deeSt in ea earum rerum, quaSDemo8thenes Aeschini crimini tota orati0ne dederat: Ρh0censium interitus, temp0ra trita, pr0ditio in is 8a legati0ne, c0rruptio. Venimus ad pars graphos 332 - 341 a Spengeli0 et V0emelio h0c l0co exclusas. Jam prius 08tendimuS ea 8 e0, quo Voemelius Vult loc0, inserendas non eSSe; nunc reStat, ut quaeramuS Utrum huic loc0 recte adscribantur, necne. Qu0d maxime offendit Spengelium rhet0remque illum, cuiuSSententiam Photius reddit l000 supra a nobis exScripto, est qu0d post epil0gum, quHm iam prius
multae prae0ccupati0nes tractatae sint, iterum orator ad prae0ccupati0nes redeat. Sed unam Solam prae0ccupationem legimus, quod recte monet Spengelius, eamque non tam praeoccupationem Vocn-Ferim, quam ανακε φαλαιωσιν Sub larma prae0ccupationis l0ngius pr0ductam 'φ'). Idem censet Marcelli-
Ulpianus ad loc: ανακεφαλαίωσις Των Τῆς δω γοδοκίας κακων, ων επολιτευσατο Φίλιππος. ''ὶ Transitus igitur ad novam partem recapitulationis a nobis in verbis: se ειπε Τοίνυν μοί τις αρτι προςελθων Προ Tου ὁικασε ρίου κ. z. λ. invenitur; non praeoccupatio ipsa. Recapitulationis natura vero 'maxime elucet
S . 333-337; ita ut soli paragraph6 332 et parti priori paragraphi 333 praeoccupatio maneat. Qu0d quidem n0n
20쪽
intelligenda est, qua inducitur 0rat0r, ut quaedam c0ncedens ad VerSari0, accin aliu8 definiat, quid sit, qu0d in iudicium V0cet; et eam ipsam definitionem Speciem recapitulati0nis esse cen8et. Omnin0 caveamVS, ne putemuS in c0nfutatione orati0nis 80la προκαταλ, ψεις adhiberi. Est iis l0cus etiam in confirmati0ne, id qu0d sexcentis locis ex orati0nibus Demosthenis deSumptis pr0bari p0test. Quid igitur est, cur in c0nclusi0ne haec serma 0rati0nis adhibenda 110n sit 3Nec 0bliviscendum est, 110n Dem0Sthenem orati0nes suas Secundum regulas rhet0rum ill0rum instituisse, Sed ex 0rati0nibus eiu8 divino ingeni0 c0nscriptis maximam partem regula8 ipsas derivatas esse; et maximum qu0dque ingenium minime finibus illis, quibus pusilli quidam animi anxie se tenent,c0ercetur. Sic Cicer0 in ex0rdi0 0rati0ni8 pr0 Ligario qu0d vetitum erat fecit, ut ad ip8um accusat0rem Se c0nverteret; multaque alia huiu8 rei exempla asserri 9088unt. Sed unum Semper Spectandum est, num Sententiarium nexus apte c0niunctuS Videatur. Quare Si 0Stenderimus Sententias in his para aphis tam graviter damnatiS tractata8 11011 m0d0 apta8, Sed etiam ad t0taui recapitulati0nem c0ncludendam necessarias videri; Π0n erit, qu0d 0ssendamus in e0, qu0d prae0ccupati0nis larina tractatae Sint. Redeamus igitur ad ea, quae de para graphis 315-332 diximus. C0ntinetur illis pars graphis recapitulatio maxim0rum criminum Ae8chini a Demosthene obiectorum. Neque deesse quidquam primo ocul0rum 0btutu Videtur; iam enim omnia, quae crimini AeSchini dari p0ssunt pr0lata sunt. Unum restat, ut certissimis finibu8, qua in re Aeschinis culpa ha tanta Atheniensium clade c0nsistat, c0n8tituatur; nam ea 0mnia n0n per legat08, Sed per duces et hiter e0s imprimis per Charetem effecta esse Aeschines c0ntendere p0tuit et pr0secto c0ntendit. Quare et legat0rum et ducum culpa discerni quam clari88hne ab orat0re debuit. Neque ign0ro, hanc ipsam rem iam prius du0bus locis tractatam esse G. 92 sqq. 147 8qq.); Sed habemuS h0c loc0 ἀνακεφαλαιωσιν, qua omnia, quae graVin Videntur, ab 0rat0re breViter repetuntur; neque eSt, cur S0la ea, quae in c0nfirmati 0 ne pr0lata Sunt, repetat, quae in c0nfutati0ne, Siquidem per se digna repetiti0ne videntur) omittat. Quem ver0 fugiet t0tam accuSati0nem Dem0Sthenis c0ncidere, Si Aeschimi c0ntigerit, ut culpam omnem tu duce8 tran8- feren8, ipSe c0actu8 dira rerum nece8Sitate egiSSe, quae egisset, videatur. Qu0dSi qui8 dicat, 0rati0nem
his para graphis languidam Sibi videri, habeat sibi; de gustibus enim, ut dicere S0lemus, n0n eSt disputandum, et mihi quidem nihil pressius nihil gravius videtur dici p0880. - Sequitur l0cus dev0ce 337-341), de quo Si iam pr0bavimus paragraph08 332-337 retinendaS eS8e, pauca quae addamus restant. Cohaeret enim tam arte cum us, quae antecedunt, ut Secerni mull0 m0d0 9088it: ,,ουχ ἐξει τι λέry, ἀλλὰ τὸν ἄλλως ἐνταυθ' ἐπαρει et ην φωνην καὶ πεφο)ν ασκηκὼς ἔστ αι. - - τοι καὶ περι τῆς φωνῆς ἴσως ειπεῖν ἀνάr, 17. Neque pr01 Sus delendus videtur, qu0d recte d0cuit Spengelius, quum ita AeSchines ad ea, quae Dem0Sthenes de voce pr0tulerat, in orati0ne Sua reSpi
perspicitur ex schemate a Spengelio proposito. Quare fit, ut aspicieutes schema illud miremur, qui iactum sit, ut disturbatio tanta iam diu a viris doctis animadversa uou sit.