Quaestiones Theognideae

11쪽

solus igitur B versiani mo unum sui lena mittit, in quos solus mitii A. iis omnino non OSsumus carere. no iteravit is uidem Olus B Versum ilium moliuae plus 'er in undem eum A solo niodum torationi obnoxius si tuque vati anum e pari sint, fluxisse mon posse liquido apparet accedunt quibus haec conclusio mire corrobi rotur alia, e quibus unum, quippe quo re omni consecta sit, attulisse satis habeo. recte igitur vati uani librarius pontumetrum 40SconcluSit lis verbis io araci ii ει χ aD sui iurisinum iXaravit iculos ad l0Xametri in

moria. - Sod de horum quidem librorum propagine tum domum Sententiam ferre auSim, cum potiorum octi0nes, nam partem Orum fore ut plane abietam vel B0kkeri apparatus abunde edocet ipse inotav0r0 interim suspicor in duas e0S Stirpos esses dirimendos, in quarum

a 0t0ris, h0 est Behkeri codicibus OPQR inter quos recentiora vid0ntur SS apographa unque infra i signo notabo , non item. sed ne in his quidem libris ullum scriptura sincerioris, quae possit X archetypo fluxisse, vestigium deprehendi, contra haud pauca qua hominis acuti graece tu docti acumini attribuoris veluti qua v. in omnibus Z seruntur logi εο ς

S0llemni Stupore Vaticani script0 detorsit 40Lι0ις υχ υργησεις, sane dubitaveri S an diorthota apograph0rum recentium X0mplari usus sit ad modum aticani Melai mat0 sed tanten facile intelleXeris eum proprio rectoques iudicio labum ius sustuliss0. sud ut dixi de his postm0d0 demum certiore anti0nes iudicari poterit. quare hoc loco id eorum grammati eorum placita pluribus Xcurrere omitto, quibus tertia haec quam v0eant librorum manu Scriptorum claSSiSn0n nihil bona frugis ex archetypo traxisse visa est quorum serrores optimo iure perStri DNit

12쪽

Zi0glenis ditionis alterius p. 77 s. hi nunc res sunt, Videor mihi univerSum librorum manu scriptorum onorationem stemmato infra Scripto, quod quidem e parte p0SSe corrigi non neg0, 0 parte poli 0re int0grum esse contend0, satis dilucid declarare archetypon

interpolavit autem archetypi scripturam audacter is qui librum T inter nonum duodeuimum quo saeculum Videtur scripsisse isque interpolationibus accessere in libr0 ooniectura h0minis ut dixi graue docti ne tu insulsi haud paucae. 0 qui scripturas reli0typi cum fide ropraesentaret unu inventus si scriptor codicis Α, a quo s0l in textu sylloga n0stra r0stituendo pendemus locis admodum paucis, ubi ius librari humani quid accidit, ad x0mplar redeundum est, ac ne in his quidem quicquam proderit apographorum Z uetorita pe dubia uituli supra xemplum ius modi vitiorum a parisini librario commissorum addo alterum , t stε Scriptum ab eodem nosci quo impetu vecordia v. 213, ubi recte Κίρνε non Solum Vaticanu verum ipse pari sinus in iteratione . t 07l. verbo monendus est lect0r ne nunc quidem aequiescere larvas illas, quibus imaginem eo licis optimi turbari olim ostenderam. nam tiam in postuma Burghii dition falsa haud pauca de eo testimonia proserps0re partim nova nescio unde partim vetera, qua recidere poterat cui c0didem denu inspidi0ndi sucultas fuit qua ne communi usui sensim insinuent quamma Xime vereor. Xempla adscribam dii ab ipso limine op0ris sublata versu igitur 29 ia Di Do Scripserat oditor contra odi eum auctoritatem, quos omnes Belikeri Silentium res cri Go Xhibere testabatur ut nunc' inquit 'compertum est in xl0gi εjrro lis littora erasa, qu0d emendationem plane comprobat'. nam G esse 0rasum clarissim agnoscimus quid autem compr0bationi antiqua haec nimirum tu qui latina interprotum0nta scripsit mendatio b0rghianae addat, ignoro. Versu 68 iteratur t0stimonium iusti0m 0hkeri item silenti, sallaei prouusum in libris σω ό-s er0ι Xtare, indo autem se ros ενοι officiendum esse ut v. 235 totas si ossi e Seriptura c0dicum G 0 01 fr0ισι at prior loco pari sinus habet veterem orthographiani se όs ενοι, quam Clare ignoscimus quamvis inminuto superii h lumento audio qui quisquiliarum Sectatorem On- querantur: ego quidem curabo ut oritatis illud si fas si die0r speculum non infusceturnae vi n0010rieorum 800ordia excitatis. II teratorum v0rsuum qua sit eritica rati, ii Bergilii quidem postuma εκδ0σις patefecit: Sensisse quid rei sit rueg0rum meum supra i 0stutus sum ne dubito quin OStrumc0nSilium 00mprobaturi sint si qui libur a tralaticiis nugis inim0 xaminaverint quak infra

13쪽

ita ruet prior loco AB, in it0ration post v. 178 id om hoXametrum sic immutui uni 10λειαν ρι ac λε ciai σιν ν ε H B aλγεσιν Loo , ricto B ἴχον haadio iam si utina quos simili ratione di orthoia turpavit V V. 367. 368 quorum priorem adseribam integrum

ita secte prior loco B, in iuration post v lii S idem una sie immurarunt

atque truleutionem quidum vocabulorum utrobiqu0 e insulto saeta in t ita notam sese apparet, ut a longo simplieior positura orborum rhetoricam altorius loci figuram iniqu0 0- flectoro noli su rit isti in facile cone0sserit praet0rea in priori disticho sequiro quid sit quod audere iubetur qui in perieulis tro haedi, cuius oeutionis non tinus eni0ntiam dosidero quam UX mPla. nam suod 0rghius amorgini illa Sim0uidis

his theognitidis inlustravit p. 45, ubi optimi libri ita nitia ait - ε x' εν Ωλγεσιν , foecii εαρ εχorra exhib0nt', vides quo artificio dilicet utrius tu e diei testimonia permise0ndo lectorem seseliserit. 0rrupit solito mor vaticani librarius sive potius qui eo die0m, unde is Sua habet, exaravit traditam lectionsem ει αλγεσιν , εορ at nini nihili si illud P in altero di-Stieli Spondiae una voeabulum in sed quarta displicere audio verum est praeter hunc noStrum in tota syll0ga unum iusce modi hexametrum inveniri unaque perdubium, . 911, ubi do εἰσι Dρ0Gγεν odo prρίν B, at 10 2rρὶν A, unde mendationem peti posse non nego. Verum quoniam vel in li0mericis arminibus talia non inaudita sunt Iliadis illud A 226 sia a sty 0ρ, χθι Pa aliaque deliniui ei tant nullus dubito quin tia in apud Tlieognidem νουν σι υν

15쪽

substituunt 2Ba talia:

nisi quod εοι Ar, calami vitio int0rp0lationi ind0lem facile agnoveris.s090sui ad hunc l0eum torationes alius, d quibus paulo copiosius dicam primum igitur inter versus 1080 t 083 in B t in plurimis ut vid0tur citerantur disticha quattuor

17쪽

fuit clui coiceret seribendum, frustra fuere. nam in ceteris quoque nisi fallor po0tastrio loramur floscul0s, veluti cum in disticho insiticio, quod ut sententia inane ita verbis est languidum meitque plane enthymemati antecedenti i iis ιενειν diei Virum bonum χυ κακοῖ, quod quid sibi selit go quidem edoceri velim nam quod significat verbo tenus, humbonum mali filiam velle ducere, quid facit ad consummandam illarum vicissitudinum imaginem ita tu qui disticha illa d sua sed sublata nablemat0 tu inflata transtulit in partem ultimam legorum, magistelli voltum parum dexter dissimulavit. 0 ungue leonem nam vide quid id0m magistellus s0ctatus sit eum theogni dea disti 'hu 213 2l4 2l5. 2l 217 21 disti elio it0m th00gnid00 877. Si adfixit, adficta itemque in artius contracta post v. 10 7 interpolavit. suo loco illa iii lume m0dum optime decurrunt

ad hunc usque fin0n capituli seposui locum una, qui Solus unanimi adhuc omnium editorum consensu ad iterationis normam ab archetypa discr0pantem restitui Solebat eum cum integra Scriptura discrepantia codicum ΑΒ adscripsi significavi ant0m litteris a B loetiones Vel Suum iteratorum sunt autem disti elia Th0ognidis v v. 44 1 442 443. 444 445. 446 qua AB et omn0s, si reet tustatur B0hkeruS, iterant post v. 162. ita igitur J0guntur in B A BI hau disticha tria cum eo quod is Praecedit:

18쪽

traiectionum o abut 0rum arbitrariam . 443 pri0r0 000 tiam in omnibus mytar testis est et horus pra0101 0a vid milii hiam allici auctor iterationis diiλ0 nominativum, susem quo pertinui et ignorabat, in aeuusativum mutavorit, Scilicet quo appositionis tu ant000denti oχGκὸν adstrueretur verum longe gravius est suod ditiones omn0s ut dixi iterationis discrepantia v. 444 occupavit hocine loeo oque Solo intur tot ulios, a quibus pu0riles di0rth0190 conatu arcuim his, narchetypa Scriptura huius coni eiuram antoponemuS ho in loco quem id0m 0rsu 12 insulso i in tam in corrupi at nim non minus insulsam esse ui hanc ipsam de qua tigimus coniecturam quid enim lio agi poeta pra0cipit, ut quaeuum qu divinobis imp0rtiant, quae Sint omnigena, a nosmet ipsi nostro consilio ol0r0mus iam int0r homin0s bonos pravos iu hoc ait int0r0ssu, ut boni vel malum infortunium ve sortiter sustin0unt,n laudis quid om illi Xunctati laboris oripidi, ut pravi si e curto int0rpolatori visus stpraecepiSSO - ne tuo boni neque malis, rebus puto animum ei su miscere didicerint suilleothulla pravorum hominum d0monstratio a quo miro vocabulorum deluetu commondata miscondi

noti quo portinent, lati ign0ro hoc Scio p00in bonis illis, qui vel alii in sortitor erant, pravos suisso obiuiendos, qui ne felicos quid om succussus serr possint, quipp0 omni serendi sustinuia divo auultat destituti ut hoc ipsum, suod requirimus dixerat 900ia i verbi S, quae libri manu seripti archetypo disiicho ins0ru0ro:

19쪽

leviusculis inquinatos odicem parisiuum seprehendimus recuperandae Scriptura tradita fontem unicum praeterea Constare docuimus iteratorum versuum diserepantiam ab arbitrio lusuque eius 10minis esse repetendam, qui iterandi os auctor fuit quodsi memineris aetum esse otiam de varietat lectionis a quam ei rea incorruptum illum sontem unicum lib0rtas vel titubati0 scriptorum multorum, qui lieognide hoc nostro inde a Platonis tempore usi sunt, ecumula-v01 gaude autem quod sobrii homines iudicii hane Sanam Sospitemque mess0m ru0geromo non inviderint irmo certoque gradu altius vadi poss0 00nfiteare oport0 ad Xaminandum fundamentum antiquum, in quo hae sylloge a grammaticis classici eonstituta est sed quoniam metam, ad quam properamus, neque in his temporis angustiis neque per iniquam hanc seribundi neeessitatem attingere eoncessum est, paulis Significabo quae aliquando iusto argumentorum

instrumento amplius perSO Uar.

supra vidimus haud pavea disticha iterari in ei dicibus omnibus, tria in solis B. quinque in Olo Α, at in solo unum is uidem praeterea d0euimus auctorsem harum iterationurn suopte consilio eo sue pessimo traditam archolyporum seripturam immutasse, partim S0lo duetum Variandi uni ritu partim is uoti proprietatem vocabulorum sentontiarumque hebeti ille praeditus SonSu Sermoni Squo antiquioris parum gnarus, iusto minus intelle xit eius hominis Operam Commune codicum omnium arehetypon, quod saeculo deeimo anti quius fuerit, integram Xhibuerit Oportet, ropra0ssentavit aut0m integram is quem solum vidimus uni de archetypi imaginem Xpressisse, seriptor libri parisini, paulo imminutam vati eant. Sed eiusdem hominis di orthotam una magist0ssui su supra identi doni voeavi manum COITuptricem etiam latius Vagasse vid0or ni illi animadv0rtiss0. extant in sylloga nostra elogi nonnulli S ilonis QStant aliorum poetarum carmina intermixta theogni deis iam a Solonis sextu, qualis Si 0baei Plutarchi quo ve0rpiis traditus est, hie noster aliquotiens discrepat quod si concoSSeris Serip-t0rum illorum textum longe praestar theognid00, vix dubitaveris, quin eiusdem hominis nasuti Conamini qui toratos Theognidis v0rsus in solici v0ntu variaverit, fiam att0niata Solonis verba attribuas mihi 0rt vid0tur p0rfungar nim xemplo diser0pantia Th00gnidis v. 226-232585-590 a textu Solonis stoba0ano Flori l. 9,25 ita optime xplicari nam praeter cetera illii Sia in Viderit p0ntam0irum Sol0nis qua statim s0 untur ita det seribi apud Stobaeuua

20쪽

co/εDiit, a variandi cupiditatem sapiunt tolluntque Simplicitatem dictionis Suavissimam. 0 multa rursus vestigia premimus holninis ius, qui hanc nostram Syllogam logorum se onuinis Theognidis aliorum suo p00turum carminibus consulum suique ingenii fetibus comptam logantiorum ut aiunt hominum luetioni usui tu dosii navit. sua tam0n diorthosi una summa imis mi Seui Sse t nil nisi surraginem theogni deoruni versuum reliquisse, unde sorte dueta pro libitoli P0at imaginem ori Th00guidis ad modum p00rhlampiana artis poeti ea redintegrare, hoc minime 00n00d0: immo integra mansiss0 00matia siv0 elogas diuere mulis complura et maxime quidem in parto sylloga prior0, suam hominus dolii dudum intellexero a posteriore parte diserim in insigni diserotam sesso spero in alibi certis Omprobaturum Ss rationibus nunc