Richardi Bentleii et doctorum virorum Epistolae, partim mutuae

41쪽

vallisne a me publicari. ae longe Persectiores et cultiores prodiissent in lucem, ut adversari rum telis minus fuissent obnoxiae quamvis non sine iniuria in plerisque locis a disertissimo impugnentur viro, qui aegris oculis adspiciebat, alium in ejusdem doctrinae et argumenti, quod se putabat exhausisse, tractatione plus vidisse , si per vitai longiorem ei licuisset illas componere ac limare. Nam mihi ex infinitis et indis gestis scidis tanquam sparsa Silanae solia suerunt

colligenda, et consarcinanda. Quo minus autem ipse ultimam suas cogitationibus manum imponeret, acerba et nec opina mors in ipso aetatis maxime florentis robore intercessii, quam unici

filioli a rabiosa canicula domestica leviter morsi νδροφοβία, et ingens ex illius obitu aegritudo eontracta non longe post utrique parenti acceleravit. Hanc Dissertationem de Massio, de qua nihil unquam, nec ex ipso, ne ex aspare Gerartio, a quo tamen non tantum familiariter, sed et hospitaliter etiam post sata Rubenit non semessii exceptus, audieram, in evariti gratiain

concinnatam me redo, ut illum a sententia, quam mordicus tuebatur, demanilii Astronomici auctoris, aetate, quem iste Theodorum Μassium sisse contendebat, aliisque summa vi et sexcentis, ut praedicare solebat argumentis a 3

42쪽

persuadere nitebatur, deduceret Rubenius. Nam ho memini ex illo, cum Bruxellis eum saluta sem, audire, sibi certum esse, a vero illam Ge- varii opinionem longe recedere, idque multis rationibus cum ex Manilio, tum ex Panegyrteo Claudiani, quem Malliori cripsit, se posse adstruere Plurimum igitur tibi debebunt man in benii, si quis manium sensu est, qui tam egregiam ejus diatriue ex tenebris, in quibus absque te fuisset, Perpetuo quasi sepulta acuisset, in dias Ivininis auras protraxisti. Iu illa non solum Mallii, ac Ausonii, vita, sed etiam illorum temporum historia satis obscura illustratur, ac nounullae Scaligeri, Baronii, aliorumque doctissimorum hominum hallucinationes deteguntur, uocnon quaedam scriptorum cum Graecorum, tum divor m in ramis uariusque Codicis The dosii et Iustiniani loca mendosa se iter ω tur. Nec manes tantum Rubenit, ed omnes humanitatis cultores, uia pro hoc in se merito devinxisti. Hi nunc tuas curas in Manilium, Hesychium, aliosque scriptores desiderant et e spectant cupide Nam eruditissima illa epistola, quam subnexuisti Malalae Chronicis, tam multa recondita nos docuit, ut incredibilem exspectationem tui ingeni corurnoverit. Nihil nobis longius est nihil desideratius, quam ut illa videam 3,

43쪽

quorum spem fecisti, cum publice anniuras, muris mihi de tuis in Callimacho nimadversionibus, quari pulcherrimum specimen mihi misisti.

Hanc ut propessiem exHeas, vir eximie, Deum precor, ut salvus, incolumis, selix, aetatem agas, meque tui studiosissimum amare pergas. Traiecti Batavorum. Id. Novemb. MI MULEp. V.

-Α GEORG. GRAEVIUS i. i. i. IcH. BENT IO,so VIRO DOCTRINA, INGENIO, VIRTUTE PRAECELLENTI.

Valde vereor, ne partam apud te gratiam effuderim, qui litteris tuis et amoris planis et multo eruditionis sale perspersis tam diu debeo responsum. Caussa quidem tantae unctationis fuit et typographi incredibilis tarditas in edenda, quam mihi miseras, Dissertatione Rubenit, et inania Hamburgensium amicorum promissa, quubus me lactarunt de die in diem, spe iacta Manethonis. Sine his enim religio mihi erat liti ras inanes ad te dare Rubenium ex tibi, qui triduo ex lentissimis operarum manibus est elucta . tus. Non aegre feres, qua es singulari humanistate, me tibi hunc libellum dicasse, cui acceptum illum refero. Brevi habebis exemplaria plura eum Hueti carminibus, non multis phis dem, dignis tamen, quae lucem adspicerent.

44쪽

ma cum invenissem apud piis um Gallum jussi typis mandari. Accedet dissertatio Oi-

nardi de C in1modi Imperatoris aetate. aneinitionis res non est tam expedita. Nostri amiciliis in terris non negant, sed nec satis benigne promittunt. amburgenses orbius et Μώeruspxolixe pollicentur, sed inexpiabilibus odiis incensi gladiatorio concurrunt animo, ut ne Sua, nec aliena negotia curare possint, tantasque turbas excitarunt, ut tota civitas illa intestinis discor . . diis miserrimum in modum vexetur. Nihil tamen mihi curae studiique reliquum εaciam, ut votorum compotes reddamur tandem. Haec quanaevis sic se habeant, irascor tamen meae pro orastinationi in persoIvendo gratiarum anunere, et pro Ciceronis Philosophicis, cum antiquo codice uinae optimae commissis, quae mequm commmulcavit Reverendus Episcopus Norvicensis, et pro Rubenit diatribe Cicerone nondum quidem

sum usus, quia et ego et Proeta nunc Occupantur in Orationibus edendis, ad quas expoliendas novis subinde instruo subsidiis Philosophica interea custodiuntur a me nigris diligentius uvis, et bona fide sarta tecta remittentur uiui xi Viro. Cui quantum pro hoc munere de eam, non vos solum, sed omnis posteritas, si supero, cognoscet Si Fabri quoque mihi

45쪽

Poteris praestare emendationes, me ita vestra ii me et Tullium clunulabunturi Nec desiderabitis in me grati vestrorum beneficiorum praeconis suossicium. Hoc tam n non possum quin addam,

Ciceronem et Rubenium mihi redditum fuisse demum, superiore mense Iunio, sine ulla episatola, quae binis mensibus post demum mihi est tradita. Nihil tamen haec faciunt ad tam longae intermissionis scribendi culpam eluendam, cuius nisi vos mihi, pro vestra facilitate gratiam sec ritis, nunquam mecum ipse redibo sinJ gratiam. In Callimacho non minus tarde procedunt, quam in Rubenio. Si quae in illo poeta obse

vasti, ad nos curare dignaberis, inagnopere laetabimur, et ne te poeniteat operae nobis et illi vati navatae dabimus operam. Quantum enim ornamentum huic editioni accessurum sit, si tot clavis purpureis late splendentibus a te e Coletur, ex pulcherrimo hoc specimine, quod

edidisti in his litteris ad me scriptis, licet

nobis existimare Fragmenta quidem non pauca collegit filius ἀνεκωτα, plura vanhemius, sed nulli dubitamus, qui tua sollertia sit omnium superatura diligentiam. Nam hac tua emenda

tione, in illo epigrammate V --γς -- τας, nihil certius, nihil pulchrius. V vidit quidem etiam Salmasius ad ovum mimmiae,

46쪽

p. 166. Sed alia non potuit videre inde sine ullo sensu laudat κεραστοι. Non infelicior fuit tua sagaeitas in mendosissimo et obscurissimo eis s5 ter titulo apud Gruterum emendando et illi strando. Nihil potest fingi vero similius. Iaudentibus vero usis et Gratiis in epistola La

damiae Nasonis locum tanquam χειρώνειον ελκος sic sanasti, ut nec Pyrrho de hac verissima restitutione dubitare possit. Haec omnia incredibile desiderium excitant tuas in omne scripto rum genus observationes legendi Nam a nullius ngenio, ut nunc est, Plura et magis reconditai hoc πολυμαθείας stadio nobis spondemus.

Apud Ovidium in IIi Amorum Eleg. 9, in omnibus sere ante Heinsianam legitur: Et Linon in vivis idem pater edidit altis

Dicitin invita concinuisse lyra. Amicus noster in interpolaudo Priore versu a dacius, quam ejus pudor serebat, Versatus est. Aliorum conjecturae in illius Animadversionibus possunt videri Ex vestigiis tam editorum quam manu acar torum librorum censeo Nasonem dein dissec

Et Linon in sylvis idem Patareidis altis Dicitor invita concinuisse Hra.

47쪽

Pataram urbem Lyciae in promontorio eiusdem nominis sitam sacram fuisse Apollini, ut qui inde dictus est Patareus Apollo, quis nescit Pomponius Μῶ I. 16, et Servius aliique dudum id docuerunt. Idem Apollo, de quo in prae-s4 cedente versu agit, deflevit quoque in Patareidis visis Linum. Avienus vocat μι-εi m arcem:

Priscianus de eodem loco iam Mam ummam,

vignum illud promontorium fuit sylvosum. Sed ignotius hujus loci nomen sive librariis ivo sciolis, ut si fraudi fuit Theocritus in Idys.lio III. θερεστρίαν voeat παραβάτιν. Nosti

esse, qui emendent καταιβατιν nosti qui inepte interpretentur mercede conductam Mihi videtur παραιβάτις dici ab ordine et serie quam observabant messores. Id dicebant σ3Mυών, et ρομος ipse ordo messorum appellatur. Vide Hesychium in Oγμος Itaque παραιβάτης est, qui ordinem auum in metendo non tenet, qui ab aliis relinquitur. καὶ ταυτα μῖν δὴ ταυτα. Novi in re litteraria, quod narrem, vix habeo. x Su et his diebus mihi delata est Laudatio Gregorii Nagianaen a Theodulo Monacho adornata, qui creditur esse Minas Magister, ut et eiu desii gratulatoria ad magiium exercituam ducem An-

48쪽

gelum, ut et alia ad Logothetam Μetovitem, et tertia ad Niphonem Patriarcham Latine vertits5 et edidit Laurentius Normannus, ille ipse qui anno superiore publicavit eum Latina versione Aristidis de Civili ratione libros duos, et ejusdem Declamationem in ineptos Sophistas, et nuperius Alexandriun de Figuris Sententiae, Phoebammonis de Schematibus Oratoriis Sch lia, et Μinuciumam de Sedibus Ar mentorum. Haec ex ultimo Septetitrione. Amplissimus C perus illustrat antiquas inscriptiones non ita prisdem ex Asia huc perlatas. Tui illi Novum

Testamentum quando nostram sitim sedabit 3 Vale, Vir praestantissime, me ama, et in sterum crebras a me exspecto. Reverendissimo Episcopo Ninevicensi rogo ut mea deseras Dficia. Iterum iterumque vale. Trajecti Non.

s6 HRO VIRTUTE DOCTRINAQUE PRAECELLENTI

Has litteras tibi seret nobilissimi uri consulti, Geinardi elimanni, qui iuris Romani disciplinam olim in Groeningana Academia non solum docuit magno cum applausu, sed et mul-

49쪽

iis einditis commentariis illustravit, is nunc verni Supremo Tribunali Frisiae est Adsessor, non degener filius, qui Iaudi sibi ducet et honori in Praecipuum Patriae tuae decus vidisse. Nec dis bito, quin pro tua. singulari humanitate comiteri eum sis accepturus. Ante hos quatuor mense binas ad te dedi litteras, quas Mommisi We stenta cum asciculo Poematum Mueui. Antistitis Abrincensis, et Diatribes Rubenianae tibi inscriptae, in vos curandas Nuper mihi scio Psit sarcinam illam clibrorum . in quam mei erant conjecti, diu acuisse tu portu Rotteroda

mensi, cum nec serentes Venti essent, nec com

moda occasio recte et sine periculo illam ad vos 7 deportandi nullupi tamen se dubitare, quin tibi reecte dudum hic fascis sit redditus, cui adjunxeram et epistolas et istorum libellorum exempla non nussis amicis destinata. Quaeso te ut tribus verbis mihi significare digneris, tum bene mrata haec sint. Gratias tibi egi et clam nunc ago pro elegantissimis rivis emendationibus in

Callimacho, Nasone, ieterique illo pigrammate Graeco obscurissimo. Si quae ad illimachum promisisti praestiteris, cognosce ce tissimum tuorum meritorum praeci uem Tarde procedit cultissimi illium poeta editio, ut sat cito ad. nos Perventurae sint obsolatione tuae,

50쪽

M occupatio tua tulerit, ut d misendas possis vacare. Do Tullii rivionibus, qua nunc me eent praesa, laribus egi tum in iis, quas dixi, riteris. Nunc non liere mihi esse prolixiori, eum eximius juvenis accinctus sit itineri Quas spes tui muchii, Plutostrati, et alio , quae moliris, operiuri Vale, vir praestantissime, et ama, qui te superis aequat Graevium. Trajecti Batavorum Q τώκαστα postridie L.

Iunstrissimo Episeopo Norvicensi quaeso, ut mea deseras ossicia.

. VII.

S. P. D.

Litteras tuas savoris erga me et benevolentiae plenas una cum Bub Dissertatione, quam me in scio nomini meo dedicatam voluisti, aliisque aliquot libellas, heri demum post moram semeAtrem accepi. Tu vero homo urbanus es, qui cum tanto me beneficio ornaveris, ut parem gratiam referre posse non sit ut sperare audeam, culpae tamen nescio cujus te ipse insimulas veroque vultu, si is est credere, deprecaris, ut tibi

ignoscam Id quidem nimium facete Sed