De deorum apus Sophoclem epithetis

3쪽

yros

ramali

5쪽

διελωτες καὶ εἶδε σημήναντες ita tantum verum esse s certis quibusdam finibus circumscribatur, rectissime a rellero mythes graee p. 4 monitum mihi videtur. uamquam enim certissimum est, nobilissimorum illorum poetarum hanc fuisse vim, ut deorum imagines ac s0rinae, quae in eorum carminibus audientium vel legentium animis obversabantur, longe. lateque apud Graecos vulgarentur et certum quasi domicillum obtinerent, tamen inde non sequitur, epicos illos poetas pro auctoribus et inventoribus επονως graecae habendos esse. Primum enim vis illa, quam Herodotus Homero et Hesiodo tribuit omnino ultra humanumniodum est, deinde carmina eorum ne antiquissima quidem Graecorum carmina, sed antiquissima tantum literarum graecarum monumenta fuisse jam ab omnibus oneeditur duae quum ita sint, ne poetis illis honorem debitum detrahemus, nee veritat repugnabimus, si eos pro antiquissimis mythologiae graeeae fontibus et ut ita leam thesauris habebimus. Prelle l. l. duunt enim horum poethrum armina pr0pter eximias virtutes in omnium re essent, flerition potuit, quin erta nomina et systemata deorum, eris genealogiae, eerta epitheta, quaen iis occurrunt, praeter alta dominarentur. Horum poetarum quanta vis fuerit ad raeeorum ingenia excolenda et eonformanda, poste-ioruni et poetarum et tu tium operibus satis declaratur, quorum praestantissimus quisque stigiis eorum maxime insistebat Hesiodum autem hoc loco praetereamus, ad solum Homerumniinum advertamus. -- stuanto opere armina ejus in animis omnium inhaeserint, eum reliqu0 in scriptorum libri tum poetarum tragieorum fabulae demonstrant. Iam quum eiusmodiiquisitio, quae ad omnes poetas tragleos pertinet et virium nostrarum modulum et eminos obis concessos excessura sit, satis habebimus Recuratius inquii ere, quam vim Homeri armina ibuerint ad theologiam Sophoeis e0nformandam. duo quo mellus intelligatur, singulorum rorum dearumque imagines in laetorum animis repraesentabimus, ut eorum epitheta quaerii Sophoclem occurrunt erto quodam ordine disposita traetemus. Ante autem quam de singulorum deorum epithetis agimus, paucis verbis ea attingamusa in fabulis Sophocleis omnium deorum ommunia leguntur; quae pauca sunt. Primum ou ad loca attinet quae dii lueolunt, poeta distinguit inter deos superos του ανω λεως ii g. Io72-73. edit Sehaeldemn. et inferos τους - θεους, Antig. 75. Eleeu 292.

6쪽

Transeamus ad deorum naturam. Immortalitatem sive aeternitatem deorum, quam Hom rus saepissime epithetis . - έοντες, 9 α ιννεται, αλ αμβροτος celebrat, Sophocles non

ceri quidem epitheto significat, attamen mentionem hujus naturae facit pulchro illo Ioeo, ubi 0edipus ad Theseum verba laclens dicit: εἶ φίλτατ δέως παῖ, μονοις - γίγνεται, νε σιγῆρας ονδε κατθανεῖν ποτε, τὰ Sara σοχἀ - ὀ παγκρατῆς χρονος. 0ed Col. 607 9). Praeterea epitheto F. ἐποφιοι Phil. 040 signineatur, deos non solum omnia videre, sed etiam scelera malorum hominum ulcisci. - Benique notandum est, σωτηριος epitheton, quod in El. 28 commem0ratur, omnibus quidem deis tamquam epitheton ommune attribu videri, re autem vera tantum Jovis, Apollinis et Minervae proprium esse, ut et in aliis locis θεοὶ ἀποτροπα- nominantur. Primum videamus

De diis, qui in coelo regnant

L ii qui dicuntur majorum gentium.

Longe plurimis epithetis ut par est summus deorum a Sophocle Meltur. Primum eodem musto quo Homerus Iovem appellat Dis imis, Iupiter apud nostrunt poetam nominatur πατέρυλυμπιος Trach. 275 et νεος ὀ μώνα υλνμπιος Εl. 20s . Odem pertinent quae leguntur in Mac. 1389 Dλυμπον του ο πρεσβευων πατήρ et in El. 174 μπας ονρωή. - Praeterea sedes Iovis, quae ab Homero epitheto λυς ομε- deseribitur li. 10, 6 aceuratius a Sophocle definitur verbis: ο - αστρα εος Traeh. il06). Uno tantum loco sedes terrestris Iovi tribuitur Λεοδῶνι ναί- ηιεστ μυρμῶν Iragua. 401 D. cf. εος ωδωναι GL 16,233 Iovem potentissimum deorum esse eorumque parentem Sophocles pariter atque Homerus apud quem nominatur πατὴρ ἀνδρων τε θεῶν τε ἐρι τέ νῆς καρωτος plurimis epithetis exprimit. - Primum huc pertinet eognomen πατήρ quod in quatuor locis reperitur M. 38s - hil. 1440. ed. Rex 202. Trach. 275 . Praeterea Iupiter appellatur παγκρατῆς μονον παις Phil. 680. Phaedr. D. 60ri φαστος Phil. 289 ος πάντα κρατυνει El. 74 1τω, λάσσο- 0ed Rex 04 -- uel col. 1485 πάνταρχος θεων ed. 1085). - imperiunt ejus extenditur I universam naturam, unde nominatur πυρφορος ἀστεροπητής Phll. iis, βαρο εροτης Ant ill8 πυρφορω ἀππαπα κράτη νέφυ 0ed Rex 200-02 et epitheta Η0meriea: φιβρεμέτης, ἐριβρεμέτης, τερπικέραυνος, νεφεληγερέτα στεροπηγερε Me αργικερα-- - cum hae omnip0tentia conjuncta est facultas omnia et praesentia et futtara

perspiciendi id quod Sophocles vis epithetis deelarat: ὀ πάν, ἄρ- εί Aut i 84 ος - 'osi

7쪽

M. 4s s. κεῖα Αλ487 idem epith seeurrit apud Homerum d. 13, 13 et consanguinitatis a. μαιμος Anti 5 s. πατρέος Traeh. 288). Praeterea sueeurrit miseris et pericula avertit a. ἀλεξήτωρ ed. Col. 142 a. σα-ριος fragm. 375. s. a. παειτανπος bid. in bello letoribus adest et triumphum iis donat a. τροπο ς Ant. 143 Traeli. 303 . demeerinaedibus praeest a. ἀγωνιος rata. 26 . Denique Iupiter a Sophocle nominatur a. γριος ine sol. 705 quia Atheniensium les praeerat nimiumque eviorem defendebat Prester p. 8M et . κενα- Traeh. 238 quod in cenaeo promontorio Euboeae insulae olebatur. quum Sophocles in is quae supersunt fabulis Iunonis et Vulcani nusquam mentionem Reerit, Iam notis agendum erit de Minerva filia Iovis. 2. 'A-νη. Παλλάς ognomen quod toties ab Homero hule deae tribuitur apud nostrum quoque poetam duobus locis reperitur Antici 184 et oed fol. 10sM. Eodem modo quo Homerus saeptus eam appellat oris filiam M. 1, 402 450, 52. ed. col. 1090. ed. Rex 8M. Ad exteruam ejus formam deseribendam non solum utitur epitheto illo apud Homerum stequentissimo μα--πις oed fol. 706 sed etiam alio quod apud Homerum non legitur γοργωπις M 450)id est istoria tuens. Praeterea tribuit bule deae epitheton χρυσέα 0ed Rex l8s quod

apud Homerum Veneris proprium est uum Minerva summo apud Athenienses honore coleretur, magna eum reverentia mentionem ejus facit duae hue perlinent epitheta sunt: δῖα M.

Homerieum epist. ποτνια l. 6, 305. Restant tria epitheta quae Minervam tanquam urbis Athenarum et terrae Auleae patronam celebrant duum enim dea propter letoriam defigantabus reportatam in pulcherrimo templo ab Atheniensibus coleretur, s0llenni cognomines My appellatur Pin. 134 praeterea Πολῶς ibid. quia remothenarum incolebat et 'μπία 0ed. si1ο7o quod simul eum Neptuno ertaminibus equestribus praeerat et eum illo in eodem templo prope colonum ciebatur. Prelle p. 136, 142.)

Hunc deum pariter atque Minervam Iove oriundum esse poeta designat verbis ὀυιος γενέτας Oed Rex 470) Simul duobus locis noussiaeae illius insulae mentionem facit ubi in lucem

8쪽

editus ferebatur, epitheto ὀυάδεω AJ. 704. ed. Rex 154 . Eodem modo quo omenis saepius Apollinem honorisse appellat orare M. 703. l. 45, 376. ed. Rex 80 2033 Porro ad lucidam hujus de naturam designandam frequentissimo illo apud Homerum cognomise Φοῖβος ter utitur El. 35. M. 87. ed. Rex 10973. Jaeuland peritiam quam Homerus si epitlietis Apollini tribuit ἐκήβολος, κατηβελετης, κάεργος, κατηβολος, κανος, σφήνωρ, ῆως Υποτοξος, κλυτοτοξος n0ster poeta uno tantum epitheto attingit ἐκαβολος ed. Rex l623 - Deum hac laeviandi saeuitate usum fuisse ad lupos interficiendos iudicatur epithetis duobus: λοκοκτονος El. 6 et Avκειος El. 655, 37s. ed. Rex 203). Presse p. 183. Praeterea etiam nominatur Φρεντας 0ed Col. 1091 et ευναρέτρας Traeli. 2083. Apollo omnino est deus tutelaris qui homines a rebus adversis defendit προστατήριος l. 637 sive προστοπας Traeb. 20s et morbis medetur Παιών ed. Rex 154 et quo ibid. et 1097, Praesentiam numisissu hominibus facile aperit εογνωστος M. 7043. Denique aueinandi facultas huic deo tribuitur epithetis μολμος se. 875 quod idem est atque μαντικος s. Steph. Thes. S. V. et Aoξιας α 2 ed. Rex 410, 853 quo ambiguitatem effatorum rius designari notum est.

Tribus locis Sophocles de orione hujus deae loquitur. In ed. Reg. 60 ppellat eam ἀδελφεὰν Ἀθάνας, in ed. sol. 1092 κασιγνήταν Λαο χανος et in Trach. 212 μοσπορον Ἀπολλωνος - Hanc eam una cum fratre Apolline in Delo insula natam esse indicat epitheto' τοία Trach. 2l2 quod antiquum et nomen fuisse constat. Potentia ejus declaratur cogn0mine δέσποινα El. 626 cf. epitheton γαιάοχος 0ed Rex 160 . Sicut Homerus Dianam vocat πην ll. 5, 23 lta Sophocles virginitatem deae praeeleat epithetis: -- ἀδμῆτα El. 123s et κορα Traeh. 6373. P0rro Homerum qu eam πεαιραν et ἀποτερην appellat,

in eo noster poeta secutus est, quod eam venationi deditam deseribit A. ae αγος U. 563)πυκνοστίκτων παδος ωκν δων ἐλάνυν oed Col. 1093-94 ελανα λος Trach. 2143. Huc illud quoque hujus deae epitheton pertinere videtur quod in M. 172 reperitur M. 6v- ροπολα l. e. quae sero tauro invehitur et relle p. 194. Sehneldew. ad h. l. - Epitheto ἀμφιππος Traeli. 214 ambabus manibus faces gestans per montes vagari significatur. s. 0ed Rex 206-207 τάς τε πυρφορους Ἀρτεροδος αἴγλας, ξυν αις -κ. ορεα δικF-ει f. Schneide . ad h. l. - Eam non motum venando, sed etiam muliebribus pistella occupatam

esse, indieat poeta epitheto χρυσαλάχατος Trach. 637 quod jam apud Homerum reperitur B. 16, 183 d. 4, 223.

viis rarior hujus de fit menti apud Sophoclem quam apud Homerum, id quod ex diversis arminum argumentis Meessario sequitur. - Ad magnam Martis potentiam designandam poeta utitur duobus epithetis: μέγας Ant. 3s et δεξιοσειρος An 140 quod proprie de equo dextro funali dicitur. Cf. Ellendi ex Soph. - Sleut Homerus Martem appellat χάλκεον it. 5 704 ita Sophocles aeneum et thoraeem tribuit χαλκομόραξ M. 17s vel in eo ona erumseeutus quod eum μάλιον s. bellieosum nominat ibid. . Deus magna cum vi et ira in hostes

9쪽

adversos irruit θουριος M. 613, νςεραστον ἄμμου φυσωω l. 385 eos terribili voce fugat χο -- 0ed col. 1045 et περιμητος ed. Rex 19 i. s. epitheta Homerica χ ο ρωνος, βριήπνος eruentamque stragem facit φοίνιος El. 6. a. u. μιαιφόνος l. 21, 402). Deus in Ant. 70 dicitur πίπολις, accola Salmydessi urbis propter bellicam Thracum ferociam v. liene lex Soph. s. V. - Praeterea Sophoetes diram illam pestem quam in primo ed. Reg. eantie vividissimis oloribus deseribit a Mari deo dueit eumque propterea nominat 'υρεαμμαλερον, παλαον αππίδι- 0ed Rex is0 v. Presse p. 206. 6. Ἀφροδίτη. aet0rum cognominum, quibus Venus dea insigniebatur πολiam ονοματω ἐπ-ομος re. 678 duo tantum apud Sophoclem reperiuntur. Primum illud Jam ex Homero notissimum πρις Trach. 498, 5 i5 praeterea Κυθερεια D. 8793. omnino quatuor tantum locis haeedea a poeta tommemoratur. Ad venustatem ejus demonstrandam aureas habenas et tribuit, quibus currum equis e columbis vectum dirigit. Λ. χρυσάνιος ed. Col. 692. f. I. χρυσεαll. 3, 64. dyss. 8, 337. duum Venus hortorum, florum et veris dea sit, nominatur ευκαρπος fr. 87s et epist. Homer ωστέφανος - Denique potestatem quam in hominum animos exereet insuperabilem esse et deam rebus veneret favere declaratur duobus epithetis αμαχος θεος Ant. 800 et ευλεκτρος Trach. 5153. Conf. praeterea prima hujus cantici verba μέγα τι σθενος ἁ Κυπρις ἐκφερεται νίκας ἀεί Traeli. 498). Filium ejus Ἐρωσα eandem eum matre Venere potentiam in hominum mentes exercere,

in Cyllene, Areadiae monte, Maja natus dicebatur ibique summis honoribus colebatur. Inter varia munera quae allido huic deo a poetis et mythologis assignantur Sophocles tantummodontentionem facit muneris animos mortuorum ad inferos deducendi. M. πομπαος l. 832

πομπος ed. 0l. 1548 χθονιος El. 111, 32 . Callidos ejus mores deseribit epitheto oti Phil. 133 . Denique commemorat deum hac alliditate usum esse in bubus viis abigendis βοοκλεφ D. 573. f. Presse p. 243.

H. iii minorum gentium.

Musae a poeta nostro appellantur φιλαυλοι Antig. 65 et 'Eλικωνίδες νυμπαι 0ed Rex II OS . Praeterea aedilleandi quoque artem ad eas reser id quod d0eet τεκτοναρχος epitheton

10쪽

Victoria dea appellatur μνα--μος Ant. 148 propter egregiam famam euius auctor

Solem magnis laudibus poeta celebrat eique summam tribuli potentiam. Etenim non solum ut Homerus Notare appellat Ded Rex 426 et δεσποτην Ir. 480 sed etiam παντων ων νων προμπ 0ed Rex 660 et 'ντη, θεῶν fr. 772 eujus numen vel a bel-lleosis Thracibus religiose eoΗtur νιλίπποις θρῖξι πρέσβι-- σεβας D. 233. Sieut Homerus Solem dicit πάντ' εφορα καὶ παντ' ἐπακουειν, ita Sophocles saeuitatem e tribuit omnia oeulis perlustrandi ὁ πάντα λευ-- 0ed Col. 869 et ὀ κρατωτευ- - ομμα Trach. 1013. Eundem curru suo vehentem et ardua coeli spatia pervolantem describli verbis: ο τον ἐπ- ωρανον διυρηλατων M. 45 et προὐτης ibi 857 . f. eum his epithetis Homerie illa οππων et περι--7 αναξ.5 Μοῖραι et Κῆρες. Distiuguendum est inter formam singularem η Μοῖρα quae eadem esse videtur eum Fato et appellatur μνάλη Phil. 466 , quia nemo potentiam ejus effugere potest et Homericum κραται est. 5, 83 et pluralem αι - ψω l. e. deae satis administrandis praefectae quae a poeta nominantur μακραί- An 987 cf. Ulendi lex. Soph. s. v. Cognatae harum dearum sunt αἱ Κῆρες quae dieuntur δειναί, ἀναπλάκητοι 0re. Rex 471-72 quod selisi explicat: αι μηδεν ἀμαρτάνουσαι ἀλλἀ πά-- κρατήσαι λα-eτοι, ἀπλάνητοι es Homerieum βαρεῖαι. Il. 1, 7. 6. έμεσις. De ultrix cujus ni arminibus Homericis nondum menti sit Prelle p. 352 uno tantum loco apud poetam commemoratur: ἄκουε μιμσι του θανοντος αρτως V. 792 . 7. πη- Fortunae deae a qua hominibus salus impertitur seme poeta mentionem faciton Oed. Reg. 108 ubi legitur: - σέμουντο πωδα τῆς πης τέμ- τῆς εὐδιμωσης κ. . L

Dii marini.

Ab emno qui apud Homerum nominatur iam γένεσις ll. 14 302 fontes ortum ducere dicuntur 'Iναχε - παῖ κρηνῶν πατρος Ωκεανου D. 2563. 2. ηρη-ς. Filiae Nere qui a poeta in iis fabulis quae ad nos pervenerunt nusquam ommemorntur. nominantur ἐκαπομποδες 0ed Col. 18 quod epitheton non ad certum quendam earum numerum referendum esse, sed tantum permagnam harum dearum multitudinem signineare videtur.