Oratio in exequiis ... Petri Card. Dezae episcopi albanen. et Hispaniae protectoris

11쪽

se inulto magis explicuit,quippe Mauris in adina surgentibuq& ciuitate metu pallente, suadenti sega Senatui, ae iustitium postulanti tanquam alter Attilius Regulus mortis conreptor vehemeter obstitit,& quam pulchru esset pro Deo, pro Rege, oron patria λrtiter mori, graui edisserens oratione labantes Patres ficinauit,& a iuga deterruit. Quae Vna Praesidis alacritatae,& timoris experS sententia Granatam,ne a Mauris operetur ut ipsi: hostes bello iam Confecto fatebantur,seruauit Qua obrem,postquam Ioannes ab Austria Granatensibello praesestrat. Qui constantiam, & sortitudinem PrassidIS In prim1s memorabilem praedicabat, quod in tanto peraculo vir togatus,& ser Enullis septus auxilijs,urbem Granatam, ve tribunalis ossiciano deseruisset, supremus eiusde belli Dux ab eodem Rege co se tuitu, D ἡ χ Α, & quod nemini superiorum Ducum fuerat molim liciae notestatis Vicarius declaratur.Quod autem tam aureum flumen ingeni j, quae dicendi vi S, aut Copia tanta reperiti poterit qnae solertissimi Praesidis v13ilatia,es genti Dsimi Dacis industriam,prudentissimi V1 carri moderat1onem,atu iustitiam valeat exaequare narrando λ Te Prouinc1a Granatensiis pollo, quae uno DFZΑ autore, ab hostIum 1mm nibus insidius erepta , a seditione, & tumultu pacata, a metu ad securitatem tradducta, & feliciter instaurata iist1 Glori ris,depulsis Mahometanae gentis erroribus,verum Christianae Religionis cultum, & sianctas t1bi cerimonias res 1 tutas Rem tuit D p Σ Α.Gratularis,inter Aola, & apertam vim,dis Tictoli Maurorum gladios,fortunaS,Vitam & l1bertatem tib1 retentata Retinuit D s Z A. Laetaris domesticos hostes, non solum finibus tuis, verum uniueris Hispaniae,seruitutem,& necem 1netentantes fuisse depressios , & totae Provincia exturoatos λ depressit , & exturbabit D E et A. Hoz igitur DE-c 1 / s genti debebit Hispania, quod P ΕΙΤ R v s D s χ A Samracenos, Didacus autem DeZa Archiepiseopus Hispalensis Iudaeos omnes in Hispania oppresserit, assiixerat,profligauerit.

Fine rebus bellicis imposito,post annos undecim,quibusGranatensis Regiat clauum tenuerat, Vallisioletani Consili j Praeses Iegitur, & paulo post, tot clarorum facinorum, & tantam virtutum ergo, a Gregorio xiij. Pont. Max. ataue optimo, supplicate Philippo Rege Catholico ,inter Presbyteros Cardinales ourpura decoratur,quam iam illi antea Pius Maintus,rogante

Ioanne

12쪽

Ioanne ab Austria, destinauerat . Presbyter igitur Cardinalis

creatus in Urbemio Sexagenarius peruenit, in quasi: pra a nos viginti, continuo temporis spatio commoratuῖ, quanto in honore, atque gratia apa ipsit m Gregorium, caeterosque dein CepS Rom.Pontifices,& hunc vestrum ordinem semper habitus

fiderit, s Cardinales amplissimi, tes ori qui vidistis venerabile illu sene laboribus infractu, officio semper intentum,Reipiab. addictam,& Catholicae Ecclesiae utilitatibus excubantem. Vidi

stis octogenarium hominem frequentare Senatum, Sacris omnibus adesse Pontificijs , nulli unquam publico abesse Consilio, Varisis Congregationibus,sive Concilij I ridentini, siue Iurisdiactionum sub Gregori siue Sanctae Inquisitionis sub Sixto Qui

to,alijsque Romanis Pontificibus tanta interesse assiduitate,ut robustioribus, eius perseuerantia,& solicitudo esset exemplo; &nemini non, admirationi eius VirtuS, doctrina, religio, & integritas haberetur. Quod si omnis vitae honestas in officio excolendo sita est,&in negligendo turpitudo,quantus D E Y AE sipienctor,quanta ve gloria erit,que nulla unquam ab honestis muneribus, & Reipub. negoCijs voluptas abduxit, nullus labor abste ruit, nulla gratia deflexit,nullum discrime auertio Cuius actionibus, dictis,atque Consilijs mira inerat grauitas, incorrupta, sequitast, illibata fides, tantus vero modus, decore,& Cum d1gnitate omnia administrantis, ut nihil ex libidine, nihil ex casu aut intemperanter sitis in opinionibus, vel factis Cogitaret.Nec mirum ; nam quum praeclaris artibus a lescentiam suam muruxisset, mediam aetatem laboribus roborasset, & eiiciem pem. secisset senilem, senectus eius aetate fiebat doctior, usu certior , temporis processu sapientior ,& Omnium admirat1one gloriosior Ita mysticam illam Dauid is Sunamitidem amplexuS, minime patiebatur usterem sibi frigere sapient1a,1mmo, siqua do per negocia publica vacabat, tanquam alter Solon,invicei semper aliqui senescebat. Quod ut commodius ageret, prisco Roman omni more, ut Scipio APicanus Ennium Poetam,& Polybium Historicum, Luculli,& Hortensis Archiam Poetam CIN. Pompeius Lenaeum libertum, gustus Coesiar Apollonium, Cicerones Cratippum philosephum; ita ille doctum al1quem v

rum, diuersarum rerum eruditione florentem domi habere consueuit,& neminem non, doctrinae opinione comςnditabis HS alloquio comiter excapere , ut eorum sermonibus, se

quibusdam sapientiae,& studij pabuli uberem a tali I

13쪽

memoriam augeretiani naque reficeret . AA hoc ego munus, quamuis tanto impar oneri, ex Academia Salmanticensi,ubi publico fungebar magisterio, a cersitus, Per annos octo, eius ac

me ilimnij, doctriny ubertate,& sanctitate morum ita mirabat, ut si de V.I. Qientia loqueretur, qua mirabiliter,pollebati Iuris. consultissimus, si de eloquentia disertissimuS, si de Repub re venda maxime prudens, si de secrarii reria mysterises mire reli

mosus videretur. Haec illiuS erant curricula mentisaiae sole, tis animi exercitationes, qu1buS Intentum tanquam arcum anitimum habens,vsque ad extremum Vitae spiritum nunquam sen

eluti succubuit, & corpore quidem siendi ,animo Nunquam fuit. Hinc omne curriculum aerat S, atq; industriae sis, In gymnaI13s, in Magistratibus, in Foro; in Cur1a Regum, siue pontificum versenti, & inter dignas optimo Principe curaS v1uenti non m-telligebatur, quando senectus obreperet, atque 1ta sensim sine sensi,eius aetas senescebat,quae solito vetetas in potu, & cibo teperantiae, & in omnibus voluptatibus continentiae praefissio m Nita,non tam morborum impetu stangenda, quam felici quadam diuti irilitateextinguenta videbatur . At, Proh dolor columen nostrum inuasit mors, Reipub. Iumen extinxit, bonorumas. num deiecit , & nostrum Amus, patriaeq; gloria obsiCurauit. Lugeat in acerba die genitrix tanti Herois Hispalis , Iugeat alutrix civitas Taurus, lugeat magistna Salmantica, lugeat tar nata Priesitam, Ducem,Liberatorem, lugeat Pincia sui Auasetorem,& Principem Senatus , Iugeat Roma Patrem, Alba Episcopum, & si1um uniuersis Hispania Protectorem lugeat. Quas autem & nos huic rinestissimo saneri lacrymas, quos gem1mS, quae lamenta debemus λ qui intra eius augustissimos Lares tamdiu viximus,qui eius praesidk desensi,& automate honestati fuimus; quos ille vivens quum Vere dilexistet, Chi istum 1mitatus in fine ita dilexit,ut quosda nostriὰ annuis redditibus, omnes vero familiae sumta Italos, qua Hispanos,ad numeria. H. perpetuis vitae alimentis ex testameto legatis recreaverit. O vera, & ina ditam Principis liberalitatem l O beneuoletissimi parentis munificentiam omnium Rhetorum linguis,& praedicatione digni simam C ur inuida mors nati viro manus iniecisti λ cur praestidium nostrum expugnasti Nunquid tibi mouebat inuidiam vigor ille animi excelsus,quo non Dium antea valens, Verum e tiam tibi iam proximus vires tuas despiciebatλNo enim Audiatores optimi ut morti resisteret morbo uun correptus ultimo,

lactur

14쪽

Iectuliam petere,medicos arcessere, vel sibi parcere, sed vi dysenteriae dominate,quamuis per quatuor dies,publici S quidem in veribus, tuatis tamen nunquam abstinuit ossicijs: quin pridie arae mortem,clie as. Augusti rem facram memorabili pietatefaciens, liuinum illud vitae Hrurae Viaticum acceperat. Adllelmetante eiusdem diei vespere nequaquam cessat, minoreS PreceS recita paulo post Matutinas annectit:quibus u incumbit,& in acie, more suo stat inuictus; indignata, ut reor, contra tantum robur acerba mors vehementius irruit, & Cygneam illam voce Angelicis Choris accinentem silere,Ecclesiasticas preces dim1ttere,& tandem languidum corpus cubitum abire compulit, Quis nunc cum magno I ccieina: DoctoroHieronymo non exesa mei λ O felix,& omni dgnus beatitudine, quem senectuS OCC

vis Christo seruiente F quem extrema Mev SALVATORI Inu nerit militatem l Adsimi confestimi medici,quibus admonentibus, i domui suae Hisponeret, Ilo metu, nullaue tristitia Ceneuntis eum alloques in haec Verba prorumpit,Fiat Domine uoluntas tuast in cris, s in terra, in quorum obseruatione 6 botities omnean vitae Christianae perfectionem sitam est sol tus Herat dicere. Ecce importauram rS,1a tecum P E T ACon editur,vincere quidem illum,sed terrere,non poteris . Elteius Decijs gentile hoc vitam si Ititer aspernara,& nullo Mat 'tis . hel imortis per cui, costeria at sin ipsum vitae antem

tum puere voluntarios. Sic est mirata Deciu Vetustas cumαatinis decertatem,sic eius filium cui truscis,sic etiam cum Pyr- rho nepotesti Decium,qui, pro CXercitus,& patr1ae salute vltro morte expetita,sese hostium telis ob egerunt . Sectanto maior & illustrior no i Decij. virtuS- emIout , quanto Prae

carius, & excellentius esse censetur,non serim pro patriae libe latein imperi j pro agatione mori, sed ecia pro Ira Catholicae Fidei amplificatione. aeterna animoru mccium1 te, si nulli

non periculo deuouere, sortiter agetre, conten tere, up .FIaec qui emi robustioris , & ardent1 1s tatis ala binas alicui Hrtasse vitabitur; at postquam senectuS IDUAE m, dentius animuria officio intendere ,& tantum a m ΠΡ se sermidine , ut aduenientii benter occurrat , S i

sus,quo propius illa minatur, ac dat, ii qui liab

Nam sit Dauidem Re i qu51 nec beneflictior no Gione moueretur,sicut Dei Angelum videri De i

15쪽

lo esse sacra muniamenta testantur, quibus caeli munitum pra sidiis, quo Dei armatum auXilio animum eius credere fas est, quem toto vitae spatio,nec aduersa conditio depressit,nec prospera fecit insolescere; que ipse tandem omnibus horribilis huius viis: d scessuS in auidia occupauitZ Hanc autem in in rietibus fiduciam parit bene anteactae Vitae coscietia,tustis e mulata operibus fides, erecta in Deum spes, ardens charitas, diuturna mortis meditatio,sine qua, tranquillo esse animo nomo potest. Na ut TragicuS Poeta Seneca cecinit; O quam mitisera est nescire moris blaec propter,si ut ait Plato)omnis sapietatium vita,meditatio mortiS est, necesse profecto erit, utiquo qui'. magis sapies si aequiore animo,quo aut magis milius, iniquiore moriatur. Constanti ergo, & pacato animo testa menti tabulas,Petro a Deaa& Aquila ex fratre nep te & AJ doma pronepti, Antonii Degae filia,eiusleq. Petri Sponsa haeredibus institutis , conficit; maritandis puellis decem mit 1ia aureorum, &ὲ alia multa pia operat legat, stipendi' quae vocant salaria, tui, rem meratiqn dari tabe Euchar stiam , & mox extremum Ecclesiae Sacramentum ipsemet postulat, quibuS,integris adhuc sensibus,incredibili charitatis ardore susteptis, vix horis triginta, postqua decubuerat eX ctis,ad litum faelix anima remigrauit autorem. O diem tibi DE ZAgloriosium,Reipub.infaustu,nobis calamitositimi vix, sti, fateor, integra sere semper valetudine, iuxta Dauidicam

sententiam in Potentatibus octoginta annos, menseS etiam

sex, & dies duos:satis diu naturae,satis fortasse & tibi, satis honori &gloriae; at nobiS,patriae,& Reipub.paru certe vixisti.Multa quae mirentur homiri , multa quae imitentur integerrimi

animi tui exempla reliquisti, in capiendo consilio pru etiam, in dando fidem,in iudicijs aequitatem, in sacris Dequentiam in laboribus constantiam, in potentia moderationem,in sentelia iustitiam,in moribus sane itatem: quibus ,& alijs multis tuis virtutibus,quae sint boni Seo toris,atq.optimi Cardinalis partes, taquam vilius,& spirans de sepulclaro interpretaberis. Tantus enim,si modo absit inuidia, viguit in eo virtutum omnium conccntus Illustrissimi Cardinales ut sine faustu emin rei autoritas, sine ostentatione micaret doctrina, sine fuco luceret probitas,sine temeritate auderet Qrtitudo, sine malitia caueret prii dentia, spς acerbitate staret grauitaS, sine con

16쪽

Is iustitiae s lassium non cessaret. go vero nihil magis admirari mi ebam,quilio amantisimi Patroni mei incredibilem maletudinem,beneuolentiam, aequabilitatem, quae nullis Vnquam a Iabefactaretur offensionibus, nihil omnino ambiret, delat res odio haberet, nobiscum tande sic ageret, Vt non seuero Domino,sed indulgentissimo Parenti famulatu, praestitisse gloriemur. Qua bres vivet nostro,& omnium praeconio dignissi mus, vivet CARD 1NAL 1s D sE A famae,& glorior c lebritate immortalis in terris,qui iam & in cfelo, ut religiose opinamur, illam vita te felicissimo,vivit, quae sola vita nominanda est.