Monographia cycadearum

51쪽

itilo, in lacie inferiοre, utrinque ad Iineam medianam antheras gerens, atque Partem elongatam triangularem sursum recurvatam Et in Cremon terminatam. ne Par in cono integro corpus subjacens aniliori serum quaSi obtegit Corpus horigontiae longum est ad j centi m. et superne I latum Aoumen fereri longi Ludinis habe L. Passices inferiores sunt minoies, cumine saepe brevissimo. Antherae in dirus areas coIIeetae sunt, quae areae mediana Iinen Separantur; nec valde consertae sunt saepe quaternatim conjunctae fissura qua Periuntur, totam Iongitudinem occupnt. - onus totus absque pessunculo' centim longuS St. Contis semineres est multo crasSior, Cylindricus, vel ova Ii-cylindricus, obtusus, Pedunculo crasso, brevi, costato innixus G centim longo, - Crasso. Axis coni etiam adeo erassus, angulosus, versus apicem parum angustatus. Longitudo contra centi m. diameter 2I. Petilioes pauciores ac in mare spiraliter affui, ita ut 6 in Sectione transversa apPareant. Padice Sunt crassi, peduncula hi, pessunculis sexangularibus, qui in CorPus peltatum, rhomboi deuin margine superius in longum no adscendens, mon Iongatum, incrassantur corPoris Peltati margines Inferale introrsum recurvati utrinque in fovea varium gerunt. Spadices Moentim longi, diameter eduno uti I, corporis peltatii Vcenti m. Superiores spadices majores Sunt et longius acuminati quam inferiores Ouectri angulis oppositis transversalibus ama sunt inversa, Tot dea, inaequalia, Pauli SPer angulosa, pessune uti Iongitudinis. Nucleus ovoi deus, oblongus, i et Ecentim Iongus. Emh, Λοnis structura similis videtur ac in genere Cycadis cons. Rοn BRubrum I. c. p. I. . Eos). ADNOTATIO. Omnes auctores OS SALISRURIGu, excepto R. BRοWiv liliola hujus speciei apice tri-vel quinquessentata vocant, quod autem ne Cl. noresv descriptio confirmat, ne eximine BiGEn icones. quam ob rem credere posseS, Speciem ab his auctoribus recensitam a vera amia spirali relisb. differre. Cum autem VI BRο- suae Iantae hoc Synonymon addat, uno equi consultius videbatur. - An plantarum juvenilium foliola dentata Enoe Pholargos ini nιαἰM LEuri cum hac planta, cui similis, confusus Plantae enim, quus nomine gremicte vinctiis vel ne Are nil irrelis intortis inveni, nunquam ad veram morο2αmirem Pirrasim pertinebant, Sed ad Eno h αἰ-lum ni utrali in vel E. AurighrisOm Saltem si comparatio instituatur cum iconibus Bauerianis.

52쪽

non Buore ad mini- mirrelam S,LISB. monet. In Nova nonandi duae forsan species Proveniunt, altera in coloniae Portus Iachson vicinitate, humilior 2- Pedalis altera in ora meridionati, saepe I pedes alta in utraque amentum quandoque geminatum occurrit. Nesseo Bolonio Hrisiensi partem frondis aecepi, ab itineratoribus GaIIicis ad oram occident Iem lectae, ad sinum geographoruna 6αie essem PhiC in vicinitate uvii Cygnorum, cui inscribitur ocis nomen, quo major altitudo equidem indicatur, sed quae evidentissime vel vera Macrogami spiralis est ves, quod verisimilius habendum, ad ,αο ταmiαm, sciri pertinet. Hrs inferior hujus frondis rheto in habet tetragonam, angulo postico valde prominente, antico inter foliola planiusculo. Foliola oblique niuxa, postice ad insertionis angulum gerentia cinum semicircularem brunneum mav- cliviaceum. Foliola ipsa linearia, aliquomodo IanoeoIata, extrorsum Moata, in acumen Pinosum terminata basis contracta pando tumida. Longitudo est fereri centi m. Iatitudo I centi metro paullo major, superficies superior Inevis, nitens inferior Pallidior, nervis circiter Iouercursa. Fragmentum superioris frondis partis etiam rhαο in offert tetra gonam, sed lacies antica non est Plana, verum in angvium rectum elevata pars Postica valde crassa. Foliota Sunt aIlerna, vald approximata, basi non cauosa, linearia, recta, brevior et angustiora quam infima I centim longa et sata. Differt itaque a fronde - ταmiαe miratis, quam ex icone BAUERI descripsi, praesentia cassi ad foliolorum basin desectu Iobuli superioris baseos anticae faciei rhacheos imposito, foliotis breviori

bus mei.

Frondes pinnatae, taliolorum approximatorum hases auriculatim expansae vel subeordatae, medio paullo incrassatae, supra rhachin imbricatae, apices acutae, nervi divergentes arcuati, interdum bifurcati.

OBSERVATIO. Puntuor hucusque species innotuerunt, effossae in terra olithica Oαδ α etrio Iias , glicte. A Zamiis viventibus magnopere recedunt et genus sistunt perquam distinctum, Propter foliolorum base Sοlummodo liquatenus cum Macrogamia Comparundum.

Z Foliolis elongalis fere nequi longis obtusis, Paullo curvati S.

53쪽

adioes cintheriferi dense in conum imbri stati, cunei formes, pie sterili recto angustato veIrhomboideo-pellato vel conice pyramidatο-elongato, corpore antheri fero subtus undique antheris confertis te elo. Antheriae uni loculares hctilice OBctri eri majores in crassiorem conum collectio basi angusta stipitata in peltam rhomboideam quadrangularem planiusculam terminati, subtus utrinque e fovea varii feram. Dctrium inversum oblongum, angulatum. Brevia colorataearnosa Nux ovata putamen e pluribus segmentis inter se coalitis. Embrbo clavatus.

Arbusculae humiles longaevae I saecviorum , αuilitatas craSSis Pro parte sub terra latentibus abbreviatis, ovatis, vel oblongο-cylindraceis, sindricisve extus frondium lapsarum vestigiis quamosis loricatis, glabris aut denso tomento vestitis, intus medullam amplam strat Iigneo inclusam continentibus Fron s quotannis evolutae in cultis saepe per biennium plus minus numerosae, rigidae, Liselle inermi rhαchiques angulosis, tetragonis, angulo postico Iu minus obtuso, antico Iani usoulo vel costa Iongitudinest percurso, utrinque canaliculi appositis quibus foliota continue ninguntur, alterna vel sub- opposita, spinose ungentia, rigida linearia, anceolat oblongave integerrima, vel spinos dentata Iohatave V mαlio rhachidibus rectis et foliolis imbricatim sibi superpositis ita ut pagina posticae volinferior tunc superior sit , rectis, ab utroque frondis latere sibi convergentibus, denso tomento, dein deciduo leotis obtinet. -iο -αs lini colorati glabri vel extus tomeniosi, in conos cylindraceos oblongosve fere sessisses dense conferti, obferunt Coraris cuneatum, in pagina inferiore omnino antheris tectum sursum attenuatum in Petriem'r Om ferilem aut rhomboideo-complanatam aut magis pyramidaliter Protractam. fherre uni loculares possine albescente repletae. αffices feminei colorati, crassiores breviores subinde fere globosos conos tarmant, iis merorum e similes, sed ipsi diversi sunt vices peltato extus plano, glabro vel dense tomentοso, rhomboideo- quadrangulari, et nucis PMfαmines ovato e Iuribus segmentis coalitis formato. DUMNα oblongae, angulatae succoSae, coloratae, mabrae Affremen fere corneum, Umb ONOm fovens unum Perfectum lisbum, clinatum, arte tenuiore foras adparente et membranae interiori putaminis ope fili adhaerento. In foveis singulis Ombryonum hortiBOUMm rudimenta.

ordini in soI natali Mnio et Iulio, sed strobiIIIam vi progerminandi initium fecerunt, adeo

ut duo tresve menses requirantur ad eorum evοIutionem. nuctrio et Febractes fructus maturescunt. OnsEuvario. Itosixtis Primum Zamiae genus condidit secundum speciem veram amici Americanam. IIui postea LINNAEus litis, TaiGABERσΠIs et reliqui auctores species AuStro- ric nas adnumeraverunt, disserentias graviores imprimis organomun generationis non perpendenteS. Cel non. BRοWN Proiam s. ov. Ηοἰἰ P. I S. Cesil gerni P. rei. monet: Species Americanae quae gramiαC ONMinctes, a C senis

54쪽

ribus ei Aouere nolion et forsan genere distinguendae, monente Cel DRYANDRO, Propter quamas mascula peltatas, mutions femineis conformes, et acervulo antherarum binos distinctos in his porro pinna cum rhacheos processu manifeste articulatae Sunt, cum Sint in reliquis vel obsoletissimo articulataeve omnino decurrentes.

SPRL cxhios in disses m. mget Zamia L. divisit in veras Seu Americanas et desciscentes seu Africae et Nova uinandiae incolas, illis antheras hi loculares, his uni loculares tribuens divisio sane laudanda, sed character jure merito a LEuMAMi frigilt YL P. I. ad errore rejectus. Q. L-M,53 genus Encephalarios, Species ovenses et australasica Complectens, Condidit I. C , et exlimiis characteribus no iconibus illustravit. Omnes auctore hodie ho genu reciPere non dubitaverunt. Ab eo autem species Novaeiodandiae genere differre, Probavi, quare sincePhalario nunc soIummodo

speciebus austro-aliis compoSitu est.

DisTRIALTI GrosphPuron. Errant motores qui has Iunia in regione carensi crescere perhibent: occurrunt enim solummodo in iis Amrioctes resti lis tractibus, ubi Flora Capensis finitur, scit Ariσαοραρ, Profectοecte met evanescunt et vegetatio incipit, cujus character potius tropicus est, Mido aeri ex Africae arenosis campis stante exposita est haec Flor ei nα. Prima Enc Aαtariorum vestigia ex cutio isti Exurni testimoniis apud Olfenhm inveniuntur, ubi ,rborum Quom immo relirim nomine, passim exiguis in locis montanarum partium terrae Canae inveniuntur, diremti saepe Iurium mi Iliariorum intervallis, ubi nulli exstant. Magnam messem et rarissimorum illi viri legerunt in intimo rius terrae sinu, quae ab Amαfνmbis seu OmbOοVS incοIitur CreScunt autem nequaquam in a inpia planitie locorum campestrium, sed montuosas regiones adamant, Di soIum Saxοsum, uti virgultis obsitum, alii terram humo stivitem praeferunt; non in m ris montibus nascuntur, sed locis densis rarisve fruticibus undique circumsitis. Altissima exemplaria, Pedes alta, ibi reperta sunt Montes quas incolunt

Eoo pedes altae et continentur jugo Io,oo pedum in IrimbοO iis Sito, quorum terra, inter orientem et septentrionem interiecta, a jugis montium nive ac proceli rigentium excurrat ad sinum Delo ore niterrae tractus So mimiaria anglica ab urbe vensi distant. Numquam magna speciminum frequentia est aliquando tres vel plures ProprioreS, e Seminibus unius matris delapsis sorsan orti cons do his LinMINI I. o. lj Statuendum itaque videtur inde sere a Promontorio . Spei ad 2o' lat. merid has plantas extendi,

adeoque vegetationi tropicae fere annumerandas esse. Flora, quum uPenSem dicere consuevimus, per hanc terram paullatim immutatur adeo tantamque demum Similitudinem eum insulae Madagas, riae, Mascare arum aliarumque terrarum magis remotarum oris adiSPiscitur, ut in singulis sive dio ferentiis, sive convenientiis eligendis haeream h E. METER Commeris. O ἰαul. 'iCα -S,αἰ. Vol. I.

laso. I. p. XXVIIIJ. Idem auctor I. c. p. XXIX. monet in terra reniboostorremiuinina frequentissime nec longe orta inter colles graminosos, alios vix ura o ped. alios sere Aoo altos defluere. Cons. Dorcte 'iοα -sfrcilioris frustrat monogr hieαο εσr Si C. G. NEES AB ESENBECE IS I p. IX XX Vix dubium videtur, plures adhuc hujus generis species in interioribu calidisque Africae australis

regionibus ad orientem et septentrionem Sitis occurrere. Magni momenti esset, si quod e nomine unius specie magna prosecto cum dubitatione concludendum putavi, revera in instita mi Pilia hujus generis civi Cresceret. Ustis. Materiam, medullae caudicum insidentem torrent incolae, tostaque vesci OIent, et quomodo Panis exinde Paretur, uti3BERGIsis exposuit cons infra E. O er . Fructu Eleuthes,lis pluribus pabulum praebent, teste l. LEΗMAIN. Magna copia amyli e caudicibus extrahi potest. METENUS conformationem granuIorum am3Iaceorum

OBSERVATIO I. Pluritim hujus generis specierum organa generationis adliuo incοgnita sunt, quare omne dubium de iis huc reserendis nondum sublatum est. Fec omnia, quae inspexi, Omnin Enni CODMU

(ILNonendum Plures species ab itineratoribus, longa itinera in interiores regiones facientibus, Etsi las ESSE.

55쪽

mationem exhibuerunt, quam Cl. EnM N in hujus generis haraotere indicavit, quamobrem hunc albquomodo mutare coactus fui Olim fortasse hoc genus in Iura genera solvenduin vel in subcronem dividendum. Tanquam horum typos nunc indicare Placet A. Fri Dio Guillelmi, M. Lehmrenni. E. Crassoni, M. Oret in E. infensi init. OnsEnviri II. Planire fossiles quas auctores ah miαs referre solent, ad hoc genus majore tui ereferendae videbantur, cum ut Ium vestigium insertionis foliolorum articulatae reperiatur. OnsEuvari III. Species hujus generis omnes olim ad Zamiae genus relatae sunt, ante quam es. LEuM,NN genus EncephMarti condidisset Prima notitia cujusdam hujus generis speciei inveniri videtur in Inesiue ytanfrerum friecti rem, ad calcem TheSαtiri gulauio Are-αnniαni impresso, p. io nomine: Filii refricana, Pennarum Inoiniis in acumen desinentibus' onet. - . v, RοIR plures species e Promontori Bona Spei accepit, quasiοLDE co legisse potuerit, qui gubernatoris jussu interiores Iius terrae regiones peragravit confisuDNRER Flar Pens .ecit .m D. Prαes f. p. i. nοIEAusauiom ni de his plantis in publicum emisit et ita factum est, ut in ejus IIerbari ad nostra usque tempora plantae rariore latuerint, quas nunc ab itineratoribus denuo detectas, a diligentissimis nostri novi Bolanicis descriptas cognovimus. οTENUs eas omne nil mesis genus retulit. Cons. Obsenναι. nos,res οα i mrh. Liegia Bα,υ. in Aul f. . o. hys est nαfur est Aeseret. ISIS aetii res etiam species viventes Sed non descriptae per Iongum jam temporis patium inruortis bolanicis latuerunt. Tun BERGIUS ad caput . p. speciem detexit Primusque descripsit, σαε σαί indiciam sisel. Uysαἰ.Vol. 2 , quam LINNARU si mox ad Zamiae genus retulit. - TILLIUS alteram speciem in 'ors Piscino descripsit Zamri res Tab. 5 IACOGIA IVM Uatuor species Primus edidit R. νοσῶ οἰίαm e lon

nomen imposuit. Ipse inter Plantasmorti Roteroclamensis novum Eneephalarium reperita deseripsi(E. long αἰνs in Auli. c. o. hyS. Vntatur. ISIS ditissima sua collectione Et Madidios plures cum I. TRIFs communicavit, qui eorum desinitiones publici juris fecit, addita, hi raehre vlli LEn M. fusiore descriptione Tibines r. . I αι. οεοh. en Physiol. Tom. IV . - Postea E. 'remi tanquam novam speciem descripsi t. - Auctor autem Ievioribus notis et aetatis disserentiis characteres specificos nobis superstruxisse videtur. - Totius generis Synopsi ipse dedi in OIT et DIETR. Augem. σανίenet. IS38 3'. I. et observatione in nuαἰ. . c. mirer 2 Seni Tom. X. P. 366.

CLLVIS SPECIERUM (viventium .

A. Foliola anguste Iine ria. I. integerrim .

56쪽

B. Foliola aliora, anceolata vel lineari-lanceolata. i. integerrim . α. Iongissime lanceolata. - . lanm,S. h. Ianceolata, glaucoiruinosa. - . Leshmαnni. II. plura dentata. - . nicturitiαnMS.C. Foliola brevissime lanceolata, inversa. - . - h-hylius. D. lanceolata vel elliptica, dentata. et margine inferiore dentata, glauca. - inrelamS. b. utrinque, raro uno margine dentata. - . infensteinii. E. Foliola lato anceolata, ovalia, integerrima.α. inaequilatera, acuta. - . Os r. h. inaequesiter subfalcatim lanceolata, Iοngiora. - . longi litis. F. Foliola lanceolata serrata, Iobesu. ci margine inferiore uni-ves bi-dentari. - nuginosus. h. uni-tri-divaricate et grande dentata. - . horri s. G. interea vel margine inferiore bi-tridentata, vel apice bicuspidata dentibus non divaricatis. E. αnt s.

E. Caudice rhachi stipiteque trigonis vel semitereti-tetragonis, MIiolis alternis Ionge linearibus stri sies fere longioribus quamnatis in acumen spinosum terminatis, basi postice et sursum calIosis, integerrimis, planis, infra striatis, supra nitentibus rigidis .

HABITAT in Promontori Bona Spei. OBSERvATIO. ae species plerumque cum no h αἰανιο νο- oli et mονοτα-i vinctii ab auotoribus etfortorum praefectis confunditur, qui ambo satis superque disserunt, sed in quos bene quadrat brevis illare asis specifica qua haec species in systematibus circumscribitur. DESCRIPTIO. ILLDENοWIUS specimini Suo, quod frondis partem superiorem refert, inscripsit harenaici mngens, frondibus pinnatis otiolis linearibus muItinerviis. ineo frons circiteret centim Ionga tio in offert semitereti-tetragonam, trigonamve, glaberrimam, foliola alterna, conferta, erecta, linearia, sursum lanceolatim attenuata, in vicem spinosum pungentem Phacelarem terminata basi constricta, antice adrangulum superiorem et ne ita fortiter postice callosa, Verrucosa, Oreuo suscescente decem vel octo circiter,stro Iongitudinales, crassiusculi, in facie inferiore passidiore quam perspicue observandi, dum superior facies est laevissima, glaberrima non nervosa myrginUS integerrimi, plani comprees dura, rigida. N im I6-Is centim Ionga, s et missim lata suprema MIiola pauIIo breviora, sed bis terve angustiora. IIue etiam pertinet Planta, quam nomine gremiα σνοαἐ OVαρ αορ. ex mael Gαn oensi benevolemisit VI NICEx. IIumus frons equidem a praecedente levius differt, habitu graciliori soliolis aliquid remotioribus et magis patentibus, sed alioquin certe est identica Si es Io centi . longus, basi vix b

(s Tixias Asiae ae Africae varias regiones peragravit, et ex ingenti collectarum plantarum numero plures ipse deseripsit.

57쪽

iatus, sursum attentinius, semiteres et antice profunde canaliculatus. Ahrectis feres metrum Ionga inferne si in crassa, Semiteres, Iano amico costa elevatiore percurso, foliola utrinqueris et infima fere opposita, reliqua Iterna, Sed bina opposita semper plus minus approximata. Omnia Ionge inearia, recta vel aliquid fescata, maxima I3-I centim Ionga, millim Iata basi angustat non adeo cal- Iosa ac in praecedente specimine neret 6-2- in pagina inferiore pallida cernendi, in pagina superiore aevissima nitente obscurioris coloris nequaquam conspiciendi mrgine non omnes pIani, sed quidam, imprimis versus folioli basin, paulisper revoluti. Ab eodem amicissimo bolanico accepi partem supremam frondis nondum omnino explicatae foliolis adhuc imbricatis, nomine mmdcie Pircilis G sb.-mri mn υ. Sed et hanc ab E. Premente non disferre Puto nam Praeter quam quod foliola paussulum breviora sint, nulla gravior disserentia est. Nervi solummodo obsoletiores Monendum autem, in frοnde hac nascente nullum prorsus Pilum observari, eamque ideo hac ratione a PIurimi Miis speciebus differre, quibus nascentes frοnde pilosne sunt. Inses soliolorum imbricatorum juxta rhachin Cossoeatorum, hane convexe amplectuntur

ιαυiαm culta, quam ad hanc speeiem referre nullus dubito Tot Emet longa, quorum si se is coiitim metitur; hi semireres St, nutice canaliculatus rhachis emiteres nullo magis plana. Foliol alterna, exceptis supremis, utrinque 28, quorum infima mediis vix reViora Superiora sensim minora, unde frondis circumscriptio fere triangularis. Omnia linearia, recta, Subla calave, ad hasin paullivor torta sed obsolet tantum callosa, apices molliter Pungentes Pagina Superior utroviridi subnitens non striata,

inferior pauidior sex nervis striata Margines omnino plani Maxima I I centim longa, mill . ata, compaeges mollis flexiIis, sed crassior ac in specimine IIerbari Wil denovinni.

A. Caudice glabro, rhachi semiteret canaliculata Pubescente, demum glabra p), foliolis inferioribus fere oppositis, reliquis a Iternis, Iinearibus plus quam trigesies longioribus quam Intis mucronatis glabriusculis, conis glabris.

Isiniae, in Promo'sorio Onα ei. ADNOTATIο. nec species quam proxime ad gno A. Fri rio hillelmi accedit, et vix inter frondem myb mill nou. profecto anthenticam et frondes illius Hiam disserentiam video, ac E. σνοααifolii staturam minorem graciliorem. Frons o centim Ionga, si esca rhασhσο ναrs in Horet millim crassa, semiteres, antice canaliculata sun exsiccationei, Superior hacheos Pars tereti- tetragona. Pili tomentosi sparsi. - Foliola utrinque fere S inferiοra remotiora, Superiora cοnfertiora. Caeterum situs et habitus ne in A. Fri Piei Millelmi maximara Io centim Ionga, s in illim Nata, sed nervis paucioribus, neo, siatem in pagina inferiore fere sulcata.

An hae species orni, renior, Frisorio Guillelmi F

Rhach eos forma antice canaliculata ad differentiam specificam stabiliendam vix sufficere videtur, cum potius exsiccatione factum crediderim. - Conos non vidi. ideo in ne rh. LEuM,NNI Juvenilem frondem a I. Orro ex Orso AO linoris a. 833 sine nomine

58쪽

missam ei a l. LEI MAAN ad A. vectes otium relatam quae statura minorem specimine mim milia,s-hioni multum dissert, adeo autem essentialibus characteribus congruit, ut de identitate dubium non sit. Ad quod profecto attendendum, cum ita, quod de arcto connubi inter hanc et sequentem speciem monui, confirmetur Frons erect metr longa Si PS rhαOhisyMe trigona, antice plana, glabra. Folio omnia fore subopposita, utrinque 3T, Iinearia, ungentia, marginibus revolutis, in pagina superiore nitentia, inferiore Pallida nervosa maxima centim longa, 2 millim Iala. Atio rex Promontorio B. Spei acceptam infra descriptam videns P. I . Vnis. E caudice hujus etiam speciei simili ratione ac infra de A. Cressio monui, materiam farinaceam extrahi ab incolis Off,folis refert Duc,LD LRMICuAAL, Tribunus militum si .

E. Caudice lanuginoso, rhachi tetragona Ianuginosa, foliolis oppositis alternisve linearibus vigesies Iono ioribus quam talis subfMcatis strictis rigidis acuminatis sulcatis, Conis Solitariis, masculo cylindraceo, femineo oblongo-Ovoideo, extus tomento tritice deus obtectis. Sus Eneephalartos rideriei Guillelmi Ruptam rigili VI p. 8-si et B. 183. (vidi specim in ejus her

hario . Noh in OIT et DIETR. AU rimetest l. c. p. 322. Icom ravo l. c. Tah. I, II et III, plantam integram florentem magn. min. et Pondes ae organa genera

II1pir,r in Promontorii A. ei regionibus Irimhoois, in collibus o milliaria ab urbe caponsi distantibus, supra regionem MimOSearum luter frutices Carnosos Rhamnem, LeguminoSas: arius. ECELON et ZETHER . DRscRIPTIο. Splendida haec species, ab EoELodio no xynER delecta, et a I. LEnM,N descripta atque nomine insignita negis optimi ac generosissimi, scientiarum promotoris a patroni, qui in ditissimo Palmophylacio insulae Pavonum PIUres etiam Cycadeas coIuit. Mese rectus est cylindricus tribus vel quinque pedibus altior I crassus, totus deus tomento tectus, sub qu rhomboidMe frondium delapsarum cicatrices latent. - Mori S circa JD Verticem rotundatum dispoSitae, quovis anno viginti vel viginti quinque efformantur, sed quia Per plures annOS persistant, tota Coran Sexaginta fert et plures. Longae sunt 2b, 3 pedes. Ahαοhis reo licem crassa ad basin, Si obtuse tetragοna et tomento persistente brunne tecta. Foliota utrinque Io ad 2 ad rhacheos angulum obtusum posita, valde PProximata, sere horigon talia, MIIo arrecta, inferiora alterna, Superiora opposita, hasi tota ama, linearia, cum aliis speciebus Comparata breVia, acuminata, subfalcata, striata nervis Iongitudinalibus et postice pilis appressis griseis oblecta, qDi Provectiore aetate evanescunt, quando epidermis saturate viridis in conspectum venit. Si es ipse , vel badaequat longitudinis totius frondis. Foliola versus apicem frondis magnitudine decrescunt, sed infima mediis in tertia parte minora Sunt, quaeri a s centim metiuntur, summari tantum Diameter transversus maximus S mi Ilim 'mentum brunneum rhacheos singularem habitum exprimit. ni tam mare quam feminei, non nisi solitarii adparent. Contis mα ad II Pollices longus, 2b-3 crassus directione Perpendiculari ex apice caudicis exsurgit se recreta 2-3 poli Iongus, b- craSS IS. αmoes spiraliter circa axem cyIindricum I centim crassum ita dispositi sunt ut in sectione transversa fere ex adpareant, Viade approximati Sunt crassi, cunei tarmes, apice contracti in rhombum PeItatum, tectum tomento Tunne 2 lineas crasso. Longi sunt 3 basi I, sub apice 2 centim crassi diameter

(l dooRra Dotmiieti Miscelion Via. II. p. 265 Formam caudicis comparat cum magno Pinuum strobilo.

59쪽

npicis pellati nequat ilium baseos IHUJUS Penior Scrobiculata, inferior, excepi apice conico, clun-bus areis inter Se oonfluentibus antherarum rustilita, ni Orct valde confortae, seSSdes, Tuli formes, uni loculares, langitudinaliter dehisgentes, gratio miliario PauluIum minores. Contis omineus ovoideo-elongatus est, I ad Ili pollice longus, ita crassus, Boiareneuli breviori quam masculinus innixus loes dispositi Virca axem 2 centim crassia in majores Sunt et in quavis

spira numerosiores sex gr. novem in transversa Coni SeCtione , COPPUS Peltatum et Pedunculatum reseruiit, cum tomento si centim longum, quorum pessuneulus B habet, qui angulosus est, costis acutis, modio contractus, et ibi si mi lim crassus, sursum incrassatu et Corpus formans . centim crassum in iliam. transverso, Peltatum, quadrnn Inre, margine SuPeriore rectore, Thombiforme, utrinque compressum ac leolum denso tomento triticei coloris A Ombres infra Subrotunde obtusus est, et latera eius compressa prolongantur in uncinoS, qui in summi SPudicibuS, quοrum baSi latior est, ProrSus evanescunt. Si PDior squamaram facies est inaequaliter suIcata inscriOU utrinque in subrotundo conssi hctooras

Frondem hujus speciei e Praim hyἰαοi inSMM PODOrerim prope Potsdamum coepi, carptam e speciminora pedes et pollices a Ito, caudicis Peripheria 3 Pedes et et Pollices metiente, et quinquaginta

frondes gerente. Ilaeo rores fere metrum metitur, Si Paullo curvata; fines centi metro crassior, rhcto is inferius hunc adaequans, tetragona et exsiccatione antice aSi uni- sursum bisulanta. Foliotre utrinque fere Io omnia rigidissima, tota basi cum rhachi articulata et facilius solubi Ita, inoaria naviora s-Io centim Ionga, in Pinam duram ungentem terminata, fere S min. Inta, exsiccatio norevoluta, erueis fere decem, et inter hos in utraque imita Profunde Sulcata Sed profundius et grossius in pagina inferiore, quae gIabra est Superior nil margine Ianam majorem neque ac rhachis et stipes gerens, dum reliqua superficie grisea et non splendens Prodit, tenui PuIvere furfurnceo lecta. In mPθαν. LERMAN, I si reces exstant NυCnilo nascentes, foliolis nondum perfecte explicitis. Si os rhachisque densissimo tomento fusco tecti. Foliol vernatione imbricata ita ut facies in adultis postiore nunc superior sit Sed omnia Secundum longitudinem haσhi accumbeulia, uoSa, Plorumque paulli sper

E. Caudice cylindrace moro, rhachi stipiteque semiteret antice subcanisticulata, foliolis alternis, superioribus suboppositis, linearibus vigesies quinquies longioribus quam latis rectis subsalonii suo,

apice inaequaliter inciso-tridentatis integerrimisve, serratura unica Subinde nil marginem inferiorem supra medium accedente, glabris, SubsuIcati S.

Ηbira verisimiliter ad Promontorium AONα est WILLDE3οW l. - COIebatur ILL DENOWII lempore in orgo Ast linesnsi. DESCRIPTIο. Frons quae in mi h millesens yiαn exstat, est si centim Ionga, quorum si ses iure dimidiam partem constituit hic est gracdis, gracilior quam in congeneribus, diametro baseos milliin ., glaber, laevis. Acte is multo tenuior, Tm Iim crassa, antice PlaniuScula, in acumen exiguum supra suprema foliola Producta Foliola inferiora, exceptis infimis, sunt maxima Sequentia Sensim diminu-

60쪽

untur sunt niterea, sed per Paria approximai , SVPeriora inagis OPPosit n. Coinpnges siccatorum etini nnoxilis satis tenuis, ad instar mira vecterum; Sunt omnia glabra, Profunde colorata in Oei --tio, io, o nantis splendentia quam in inferiore linearia, imprimis inferiora curvata ad marginem inferiorem lino salaala, superiora olim recta. Ad basin et apicem contrahuntur, in medio, ubi latissima sunt a nili mala video Longilries maximorum I II Centim apex dividitur in tres serraturas, hiat potius in duas, picis acumini stertiam serraturam essicienti Proximas Serraturae sunt spinosae, inaequaesos, divnricatae, serratura SuPerior Plerumque Pici magis Proxima est quam inferioris maro tuis. In plurimis soliolis praeter picis serraturas ad marginem inferiorem una exstat non valde ab apice remota, Semper Supra mediunt folioli Amrgines Ievissime revoluti sunt, nstrue feres vel Iongitudinales, in utraque lacte discernendi, sed in inferiore compages inter eos quasi depressa id essicit, quod IIIDENοWIU Suiora frem vocabat Utrinque 2I-22 foliola numerantur. In Hesrh. RusoοMI, quod nunc in Museo hol uico Lugduno-Bainu Servatur, nomine mini tes Piralis S,Lrsu frondem reperi, cui Nova uotiandia, forte ab PerverSam definitionem, tanquan patria inscripta est quam nunc comparatione facta cum nuthentio specimine it Idenoviano, ad hanc speciem referre nullus dubito Uus folio' sunt linearia, Subfalcata, omnia fere integerriana, quaedam superiorum bi-tridentata. Foliola I centi m. Ionga, mill lata. Areli. . O. MIS O ναι. 1 Aesent.

mici viro lis introductus, quem nomine . Pii Oli in OTT et DIETR. Ohrenet. l. o. commemoravi, sed quem nunc etiam . Utiamfciliem habeo, cultura Calidiore paullo graciliorem factum talio a plura integra sunt ve apice bident ita, raro tridentata. Dispositio nutem otiolorum, forma, dentes nutiatenus specimine M indevoviano disserunt. Vide utrinque o foliο , 2-II centim Ion mill Iata, quinquenervia color paginae inferioris pallescens. Pili Sparsi tu fronde nascente. In mi hctrio EuM13M vidi frondem ab Ora. M,CΚο missas , quam liuo referre nullus dubito, etsi quaedam disserentiae inveniantur. Estri metro Iongior, habitus robusti. Si es brevis rhαοhisqtio

sentitereti-trihona dimidio centi metro crassior. OZiO terna suboppositave, utrinque circiter di, valde approximata, superiora fere imbricata, myrgines inferiore Ubdecurrent in rigida, in viri sν- seriore nitentia, inferiore fere octo-nervia, rargins res Pauli revoIuta, omnia linearia, non omnino recta, subfalcata, VerSus Pieem Valde ut tenuata, ungentia inferiora omnia integerrima, Superiorum quaedam apice tri-vinoso-Serratu e margine inferiore supra medium remote et valde obtus bi-unissentata. Inferiora I Is centim Ionga, millim lata. Accedit intura sere ad met etαm ni Pirct in videtur specimen magis adultum et frigidius cultum intim Vitissenovinnum et illud quod inruori noterod colitur.

C. Caudice glabro, rhachi Ursum recurva obtus trigona, facie antica hicnnMiculata, folio is numerosis antrorsum convergentibus, inferioribus a ternis remotioribus, superioribus magis approximatis suboppositis, mediis longi SSimi S Ionge lanceolatis decie quater Iongioribus quam Intis , basi contra lis apice spinosο-acuminatis, integerrimis, glaberrimis.

Ηλpiae, in Promontorii B-α ei regionibus interioribus, unde cum . horries in Mors Ao-ιε ἐαmensem introductus est Colitur etiam in Morio PARMEATIERI.