장음표시 사용
2쪽
isnea sis ditio. de qua tradere antiquitatis causa volo,a pietatis debeo, nomen ac digru-tatem Marchia accepit sub Henrico Aucupe, a Francorum Orientalium atque Saxon una Rege, haereditatium ius ac honorum beneficiaria successione innixum serius adepta est. nec prius habuit, quam ab excessu imper
torum Ottonum. a. Deιmarm Me ebur, antistes , firmosabimque omnium coἀfensu scriptor grapi natione Saxo, lib. I. una operturbis Misenensis. sprisfectura limitum Et constituta originem explicat his verbis mic
Henricus Auceps montem unum juxta Albim positum, arborum densitate tunc occupatum excoluit, ibi urbem faciens. Cui de rivo quodam, qui in septentrionali parte eiusdem fuit, nomen Milatimposuit, quam, ut hodie in usu habetur, praesidiis& impositionibus casteris munivit. Huc vid. Eos Comes Mansseb ira orat de He/,rico Aucve Fabriciu ad s. o. 2 orig. Κι x. lib. a. p. DF. Petrus Albihi commentar rex. Misen iit o Laurenti I avs. ript German. actorum urbis Mona David Otto iure in chron. Dre . M . chronico Saxonicum, a veteri quodam monacho compositam atqt abbah ne pomario cultiori lingua Teutonica, licet aliquando non ex mente auctoris, expolitum auectumque,c deinceps a Mattha Dres ro continuatum, annorum spatio dividit hoc te in caeno exhibet instiι ut Marci iae Misenensis origine signandum pag. OS. Euod licet alii conce an . 'eorigine urbis Mona, tamen e Marchia negant, crahropos anno, s, mi conditam primum affirmant Albinus d. l. Sed Laurent. Petcei fi in annum arcis Misenens aedificatae numerat os theatr. Saxιν.
3쪽
XVI. DISPATATIO es negari non debeat, eum Due infra Albinum cs Fabricium fuisse.
Reinervi Reineccius in libro Germanico de Misenensium ore cra ventusne terras p. d. seqq. Misenis cum in ditionem regni Germanici redactae, o Marcivia accessione ornata primordia ducit ab Henrico iacu-
ρο Ganquam apud alios de hoc ambigitur Georgius Sabinus de appetat March. Brandenburg p. r. initia Marchia Misenensis repetiit ab Ottone II errore eofacilius intelligendo quo est man Urior, siquidem mittate de Otione II proditum est, ni quod ad Marchiam a junxisse raditur haereditariam dignitatem, apud Reinrce. d. Dc. p. II. I. Reusne . de origine Misenorum p. g. Haud enim di tale probatu est, vocabula praesidii Marobiam a Delmaro descriptam fuisse, praesertim ex iis, qua
annotavit Alb Crantziis , qui Vandal. lib. I. cap. o. Marchionem interpretatur Praesidem in provincia, cui marchiae nomen erat in dicensem Marchiam, am vocat, quae armorum titula alteri acquisita ui
Domino fuisset. Quod fecisse Auc pem, o Daleminciis, atque iis, qui Miseniam insiderant, lavis exipuisse, e contra Llaetarorum Bohemorumque incursiones firmatam regno Teutonico adjecis nun negoιio conficiamine .lleminciam autem, e Dalmantiam antiquwris Misenia partem fuisse constat ex VI te hindo I. t. annal Sax Detmaro La.chr. Meseb. Ad hae nil aliud indicant verba ut hodie in usu habetur, cum dubitari non post , aetate Delmari, qui Henrico II imp. aequalis eras,
Marchiam Misen Uem in usu fuisse, quanquam adfectibne provincia Misenensis eam non expressit inquam, quo perinde de Marthia Branden- burgens liquet si diversa separo ab se invicem e&ὸ c in id temptu congruens styli argumentum quaero , non quidem ad liqtiidum omnia
perducam, ita tamen, nec temere, a mabo, ante Henrici I .Lotharii p. tempora Marchiam non legi,ditionis Misenens adjectione denotatam si maxime multo ante insiluta re beneficio Henrici II. o ut fuerat Dedoni, disia hodiequespersunt seri, n. praecedentium ab hujussecul elicitate in Saxonis Eze toribus Ducibusque continuan-ιur Nec ver siverint scriae leges, ut verba, quibu ad emon'srandam risiam itam Misenorum Marthiam si maia, forte de Burg- graviatu issic condito inteli gantur im is multo tempore fuit Marchi posterior, c auspicia sua aecepi fer Ortoni Magno. Nam νι' cunque es Burggrariati dignitas, tamen aliena es ab avo regi Henri ε cuis, cxu rue a Carolino Nerio ignota suis, ac rima initiai 3 ut
4쪽
Otionis L Augusti tempori Tantumque abes, ut perba ita communiter ac de praesiissio militarisolum o defensionem'ium comparato accipiantur, ut quoque iis singulariter per quandam loquendi eminentiam designetur Praefectura limitum , quae Teutonico ac in v teri RomanάRσαblica inusitato nomine Marchia nuncupatur. Extant tamen quadam in Psiniani codice de militibu timitaneis l. MD. C. de f fect.praeror Lili. C. de misel.Dd. 5 C. l. s. de fund limit oph. imbaliquot ante Jusinianumseculis de tu legitur apud Elium Spartianum in Pescennio gro p. alo. recens Boxhorn. Eratque tunc tertinnun1eruilimitum, quos guli Comites ac Duces custodiebant,unde exemptam transirit ad rςmpublicam Francorum, 1 primo omnium Marchia nominauditum es apud Carolingos, atque ab his ad Saxones omine pariter atque indiιio reviresentis regum Teutonicorumpotentia transmissum es, quod Henricus Auceps multa re varias Marιbia insilueret, oumque hareditariae pseaferent, c Iuribin, quae vocantur, regalibu ornarentur, Peleo argumento iterum mutari imperilsatus fidem capiami . Sed quando id acciderit, variant sententiis nam qui ad ιtonem II. referunt, paulo ante nominatisunt Ddocoum Pichio fori coia ligas, Marchias imperante Ottone In is haereditaritim sortitas fuisse:
burg in Diterico II. At non ita explicatae sunt hujus sententiae rationes, ut certum atque confirmatum animum reddant. Mihi perope es fim te, Morchiam Misenensem, quae abseculo X primordia cepit, nam c quadam se iii ac tuo tu post Ieculis insitutae sunt, apud Mart. rutam sveri annal. part a. lib. io cap.M. L U. extin Iu Ottonibus Augustis Mben fictariasuccessioni acquisivisse. Delmarus enim lib. . Rigdagum Marchionem non aliter, quam ciritatis Monae custodem describit Majorne o G bardi Marchion a I riti fuit c tanta quidem, ut mortu Ottone In auderet regnum Germanicam assectare, pudeundem . lib. quo tempore hac Marchia carpta est ps de paulatim firmiore-re, ac mox beneficiaria lege: nam id ultro sequitur ex hisoriae Delmari contextu, cxcompositione Perborum ex parte regis tenere, ides, ex parte regis, sive imperator in beneficium tenere, qua comparatione mutu intec untur ex lib. LI. 1 a crith ai p. pr. Et vere doceri hoc aut saltem declarari potest, quod cum ita ipsa Marcbia traHνetti Comiti Hermamno, super D concessione in juditio Principum consultare-
5쪽
Iur, teste Delmaro lib. 1. p. s. Tum ex Asib naburgens Presbytero, veraciscriptoremnat iter Teutonicarum rerumperito tacet cognos ere, Henriet Ii so Marthiam non solo beneficii tituli, neefensu tantum, se expres Agnificatione juris haereditari explicari, vis eo, ut tota curatio Iarthiae infines juris terrisorii escripta, e quasi in Patrimant m addicta censeretur, oest Imperator se immiscens, privinia hacten- parta dignitates turbaret, belli occasionem daret, ad s. rosr. o Urspergensis, qui memorat, Saxones non permi, se ut imperator Henricus IH in Hiionibus suis at adeo Marahia Saxonica, de qua loquitur Asbaonaburgensis,c ego ratiocinatione quadam accommodo acis seensem, casella aedificaret ac munitas urbes, ad A. tori codat aut . -- qui Henricus II Mifna Marchiam muniebat identidem, defensionemo tanquam ad se quoque pertinentem curabat, ut fatis ex Delmaro constat, inprimis tib L 2 7. Euod mustos adeamstententiamperduxit, ire firmarent, Marchiasprimum sub tempora mnrici IV. h/reditariaresse factas. Vid dissert auctoris Origin Pomeran. I. I. subit. r. snegari non possit, jam ante infamitiam addictassuisse, ta beneficii ι cabulum non alio , quam laudi notione sumsisse Dei marum. Ac his re buι rursum admoneripossumi de vicissitudine ac varietate Marchiarum, praesertim Miseneno, on tantum Mod ei juris haereditarii bono imperitiebaιών, sed quia id etiam, quod a principio originis suae non habuit, poster tempore obtinebat, ut Ducatu , quaeseumma in republica TDuronica digmias antea fuerat, ex quaretur. Hud porro etiam, neque inconsuis aut temere hic dicam, Comites multo prius dignitate haereditaria auitos, quam Comites limitum, qui Marchiones, re aries astinuis appellantur. Horum alioq i, speciatim Misenensis, mentio fit in speculo Saxonico, art. D. Ut quoi hu indicio essepossit ad I perat νum Saxonicorum peculum sex non congruere, ne dum Carolino, qui Em eris argumenti constat, referri oportere ad XIII. culum,n ι ulla fune dubitandi ca a in hac parte apparet. Tantum addo egurggrat iis, in quantum. hi non ampliusmeris Comiti, annumeran tur,postremo omnium in haereditarium accepisse, quod reli Norieo eas deburgit nolum es omnibus re pervulgat m. Nam si iii, uni
o sum intelligatur, se scio falsum dici, c Burgwardum Zurbici Dis ἡante, jam tum aetate Di mari Episcopi in hi reditarium aequis is eibb. p. sa Nud aure fors qui mirari queat, quid induxerit D.
6쪽
hannem Micraelium, ut scriberet, Burggraviatum Soraborum nam is
designaturpe Burg rardum urbiι typostea diritiam esse Marchionattim Misenia, Syntum his civ. lib. y. Non equidem sum nescius, Sorabor
olim, cum imperarent Carolingi, Miseniam a Dperioris Saxoniae partem tenuisse, ultis retro temporibus celebrem fuisse Sorabitum limitem, quem Marchiam AEnemrepo . tum quo sensu conveniat nomen , tum quod alioqui in republica inrolingica non sit ignotum annal. Pith. g
Burg aviati Soraborum longo tempore pes institutam Miseniae Marchiam adhuc duravit, vindeproprium ac nativum nomen, haud ambiguo antiquitati Burggrapiat Sorabici indicio, amis , criochia citra Albim c in Delmarus meminit, portio accessio, esse coepit non mia sitia, quam ipsa Seraborum Marthia, qua mult)ante deserat, IIa chiae Orientalis, quae cae citra Alb:m dicebatur, ambitu comprehensa fuerat. Viaeps Delmarum, apud quem fonte capita antiquitatum Misenensium sunt, et in Albin commentar rer Mynens in explicat.
iii. s. cris o de Dan genti t. dom. o. in Quas Lan speet in gni . a. Sed termini, qui olim Marchia: istiensi statuti erant non iidem, nec immoti semper manseriint, postquam Bohemorum attaque Ungarorum impetum sustinuerat saepius ac represserat feliciter, atque Milienos subegerat penitus, . majoribus incrementis fines protulit, illa iuncto Mari bione F Ilii hardo, vires accessione auxit, postquam Dedo Marchiam Orientalem c. cum Misnia copulavit. Is a Bud setiis ae genus duxit,&fausta haec ad magnitudinem initia habuit, matrimonii dignitate atque necessitudine inclutus, de iussa successione etini Comes, nisi quod rudi serocique seculo, ubi vix a bello quies erat, armis in Henricum IV versis, Imperatoris gratia excidit, qostquam hic perduellionem iudicaverat, exilio muliatus sitit. Cuius acerbitate sententra res Henrici valde inclinata sunt, concitatis ira omnibus, ad quos pertinebat exemplum quique i ejusdem civitatis fortunariamque omnium societate erant, donec ex iniuria postmodum gratia oriretur,4 Milai rei in Conrado Thimonis filio, in antiquum statum rediret, quanquam ne siesquidem pacarentur offensi Saxones,&magis attollerent caput, atque hoc adeo
Imperatori triste, posteris utile ad recordationem exemplar esset,
7쪽
a publicis monumentis mandaris Delma, lib. r. p. NI. Et sis it his recordatio riderici I. EleeIoro, quigloriabest atquefactis egregii praeiaram fui pareomnes posteros memoriam recliquit, ac sepulchrum Haignotum in arce Misenens babuit, quod consultosactum es, ac metti H Aorum, a quibuι tuncspissime signa Usa Misenia illatasunt, Fidio Herois quia principio motuum forti ei, resit in cinerem ae offa si arcem occupassent, saevituri credebantur. Itas non ramulin, sed tumuti oecies, cenotaphium ejus saltem Aldenburgi fuit a Lia
frateriteras ac diplomata quadam, A. ι p. nota cadaνeris indicarunt, Cum Laur Faustinact. Misen. p. F. c. Maxime refert, ut hic observetur, Marchiam Orientalem dias. qua Delmaro I. s. Marchia cirra Albim, hodie Lusistia dicitia , Chrom Mont Seren ad A. IV . . MI.p. ao . , Mos autem hic desierimus meri.
io, qui archiam Orientalem pro terra Orientali, in e Miseniam MThuringia interjecta, qua alias perlandia vocatur, hasent. Nes MDiui P. Albinum, qui cc se hujus erroris indici protulit cir Mou. p. II. cujus multa ibi egregia sunt, es Phidippus Cluperis alibi taetιὸ
eisuecenseat, ac cum Is reprebenda omnes, quotquot Misenos dedi is, a Mysis, s ab externagentegloriam originis quaerunt, quam δε-b , sciteque reperire potera i de German antiq. l. . VJ. p. M. A qici inter hos fuerunt inprimi R. Remecciu/, cs Petru Albinus, νiri in uisZm amici mali istari eruditionis laude conciliati, Eecbron. Misis.
iis. s. π seq. hic singulari ubro Teutonica lingv. vulgato de oret Mise nuγ. Equidem Delmaru Pro eo studio, quod in eru ndu Misenia an iis quitatibus posuit procul dubi commemoratum erat,si, quod Albino,id far, nomen Mimi M orMm causa fuisset impositum urbi atque μν-ibia apud Dalemincio insiturae: nam c alias ad extera Egressus es Mimarus cs Merseburgum, cui prim- murum circumdedit Henricus Autos, dixit opu esse Romanoram, tametsi hoc dubia e dixit, te, δ/ὰνia dicturus de M s, si ea tunc Henrici Auc is, cum Onia Maria obiam conderet, sententiafuisset, cra Mysis, alien ena an populo, ον
b, Misenenses credidisseri mitium enim es de industria comminisi, quod meliusfias, imbecissitas axtem, quodnesilas,sequi. d. Delmarus, quostis certo auctore flamin sirpem Budse iam an si vi tribum Buzici, significatione familia eminentis, restag --xu dignitate disti eris, Princ Et ψὴν ά dudum nec tudine innixam,
8쪽
donem, non quia non pertineat ulta modo ad grem k itte indi, sed quod a quodam ditionissuae oppido, πpropter Rudet agnationem arente Bud. fetia nusis autem originum V itte indarum praejudicio, deducatur, R in. Reinet ius de prire is Moiae M irchionibus ad Chronicon Det mari. uanquam si maxim ep e tur familiam Bud etiam, non si tu imaginibuι, emeritissuis celebratam, non esse ad cribendam pridiei illi stirpi tamen juri, quod ad eam res ectu Marchiae, Aensis innexarumque provinciarumpertinet, quod1 multis ac validi uitium, concessione penesciaria augustorum, agnation proximάpriorum I faria onum, σplurimi siculis innixum ac neris epabilitum es, nilderogetur, nes vero ideo temere si molestia exhibenda scriptoriis Originum etinensium Caterum de Dedonis re Comitum Metin amicia post Delmarum rideantur CE -nicon Decense, b on Goaecense, e quod spe a letarimus, Chron. Montis sereni cum appendice. Etiam res Dedonis tractant Lambertus Asbasnaburgensis ad A. io . Conraiumrspergensis ad A. oro quorum alte crus Dedi, alter Teii, qui cum quererettirsibi non tribui,
quod eferseruum, bc 7 Saxonici, quod in compendio scripsit Abbas Ma-
densis, quod Germaniam tππcra seperturbaris, hortator , ac Efendendi Pontificis Romani contra Imperatorem Romanorum Dux at iam ctor fuit.
3. Uerium quia Henrici V ira leniri non poterat, seroces Principum an mi magis commoti sunt, severioris imperii odio multis audacia crescebat prae caeteris Dedo acin tebatur,ut suis viribus imperatoris vim sustineret, quanquam incet to non effet par evenitas, tamen ne sic quidem apparebat, calamitate raditim sui te, cum in exilium iret tantum necessitati paruisse, constabat, tunc deinceps infiigando effecisse, ut Henricus filius indignatione stimulatus er piam ista Marchiam a Bohemiae Duce ratis lao, cui eam Henricus IV Imp. concesserat, rueteret e nec prius conquiesceret, quin Bo- hemum ex iis terris exegisset. Cum paltera vice illum summovisset,&nihil ominus in sententia perstaret Imperator, ac postea cuperet Henricus V. filius, ut Uratis lao extincto, Vipertus Marchio Croicensis inauguraretur in Uratis lai locum Saxonesvchementius, quam antri se moverunt ad solicitandum reipublicae statum, &si scepta ex
peditione Wipertum adorti, instructa acie pro Marchia Dedonis stirpi
9쪽
servanda dimicarunt, usque dum vicit reipublicae caritas, Misnae principatus Conrado, Thimonis filio, ad quem tanquam fratris filium, si reprimi acquiremis, pertinebat, vero atque incorrupto iudicio redditus fuit. e. Vir Dedoni plerasi possessiones ae ampli mos redit adempto uisse, omni assereratione confirmat sh naburgensis. Cum enim reconcilian aegratiae causa Henrico I V. se permisi et mox in Uodiam datin, ali ex ea aegre liberatu es Dedi Marchi, inquit Ascha a- burgensis aliquamdiu habitus incustodia tandem adempta possessionum redituum non modica parte, din istus est Beribolium Monauchus, qui Chronicon Hermanni Contracti continuavit, cum Aschae a- burgens consimit, ac π.trrat, Dedone e Henrico m. dedidisse, sedde; nurumgrapi a Ua mulctatione, quam commemorat Ascha aburg κ- sis, in tanta brevitatis snsectatione nil addit, A. ιου. Das Am in D donem anima remum est, non oportet eas ari, Mari bino Misene, simunsa judicaram isse, quandoquidem hac filio ef primum ereTta, ac IDatialis Robemiae Duci attributafuit. Iu quam sententiam ναν χ/efWibi Ash na Metensis. Cumq; sub idem fere tempus Dedi Marachio longa aegritudine absumptus decenset, Marchiam ejus Bohemiae Duci in praemium exacta militia dedit,tametsi uxor Marchionis Ad la aliis Adri, ilium suum, cui haereditaria successsione marchia de bebatur, ei paulo ante pro se obsidem misisset, ipse Marchio post te
cuperatam pacem in Ger lingum intemeratam semper erga re ei reique publicam fidem serva let pag. V. 77.coliat erit Pisori.
an repet.1 7.c Isie it Arge it ratens. Addantur. G. Fabricius o rig. Saxon. La. p. 12. P. At in Misen Chron. p. - o . erit A. 1 D. qui perperam corrigit Lamberium c mutare sudet vocabulum aedalae per
iisde aegeosilium Dedonis denotasset Lamberivi, cum tamen ex ipsi Lam berto certumsit, nomine Adaia, nonfium, sed conjugem Dedonia fota, rixotasse, Laurent Fausus deflemmat Marib M se. p. tor Laurexrius Perconstein infamilia illi .p.1 hanc vicissitudinem non attigit, fort/quia compendii rationem habuit. χοά rero quidam referunt, Deae xem in exitio mortuum esse, Asiriaeerint, quaratione probent. Nam id
10쪽
si oniam multum detraxprat, uteretur, quod1 non obscuro indicio an reret, I ratisiaum Eobιmta Ducem, qui Henrico Imp. fidam bello operamnaraverat, sudio atque benignitate Henrici annisurum pro utilitate sua, ac Marchia insidiaturum. In quo utique non erravisse rhacparse ι agrisurinufuit quandoquidem, esse sicho burgense contra Saxones adjutorfuit, crmortuo Dedone seniore Iianior enim Dedos Patris ingenio desciverin Misenae a uiam tiret nasia honesta rati ne ac legitimo titulo, o propterea non diu retinendam, impetravit. Aludauiemprocul dubiosalsum es, quod Monachus Pogariensis, quem Latine R. Remeccius Teutonice Ernesm Brot in edidit, firmat, cem Vratulaum ab Henrico IV creatum se regem de Pita Viperti Groicensis ad A.ion quemfiequitur cironicon Bigaugiense p. a s. Enim verbdignitatem regiam primm intulit Bohrmia Ariae ricin Enobarbin, 3 e Rad ico deis. Vin lib.t. cap. i. que eq.tur Chron. Lauterbe gense ad A.MII. nec unquam aliter 'attilaum Vpent Ucha a uetensis, quam Ducem Bote micum, siaueBOEinorum, rea quidem Chronica par- re, qua ιradit, Ducem Polonia nomenisti dignitatim regiam Orctasse, tradituri idem de Bohemo, de qui I ibidem agit squoquo modo etiam Ruis bonorem adeptin fuisset, ad A. io77. Conpars ex immo Pegariensi monacho non accurata loquendi ratione fum esse, quod Perbistam npos sequentibis filios rati Di Duces, non reges, extulit Nessi hic tanta est nobis ci a Pragens ad A. ιoIssi auctoritas, ut propter eum mutemissententiam, ut non semperquam debuis, in commemorando Lligentiam adbiboit, qui orsan, cssecuitu Monachin Pegaviensis es, ac alias seni potes C fmam'Peta' cnsis, quem cant, epitomatorem, etiam inhusu, inqua versamur, hsoria partessaria referre quantacque solitos fuisse. Tum pero id repugnabat rudentiae Hen ii IV cui vel auctor gaviso monacho potentia ratulat specta erat praese