Balduini de Monte Simoncelli. ... Mercurius satyra siue Somnium prolusio vigiliarum

31쪽

Somnium prolusio vigil 'succum proprium, qua e libris hauriunt, Vanseant, efficere nequeunt Iomachi, solutione, ac frigiditates quem in qrbum,

ob infinitam iliam teritionem,qua unicegloriantur ncidere iis, in optime in idos conueniat, eruditi quadam viri sententia. Inmemoriam, non in ingenium ire, adeo operose lectionis fructum Deniq; cum Itali id neruis omnibus contendant, ut apum more, hinc inde in hortis titterarum libatis soribus mel considiant, nec Cassiam, nec Thymum, vel Rosam, aut Achan tum redolens, sed merum mel sepiens illi contra canum instar pro ut orant flores

illos Verbas vomunt indigestas hinc nusquam in suis Lbris eos idere cum sit, non

m materia, non in verbis, non in senten

ti', alios passim toto si uidere potes, quos

excribunt, vertunt, corrigunt, vulgatores excerptorum, concinnatores tabularum, intemperanter octo abutentes, Vitteris, idq; unum sedulo agentes, pullatis it nugis, immo pollutis it scrutis, Pagina turgescat, dare pondus idonea fumo.

Macrob. de somn. Scip. Italorum moribus aduersi. Persius

32쪽

mill eus in curia Par nassi in ii. Brortim sarcinis explican

adflicuus. Iaurea ab Apolline. donatur.

1 Mercurius Satyra, siUetemq, meam ius litterata legio overterat: quam furente Percennio ab Imperatoris acramento deficere disssem, sit in rigenti

Pannonia , non in ridenti Parnasso, BIesum, non repollinem, armatos, non to

ros idio em . Erant prope Numinis 5 hum Sarcina illa librorum disposita, cum repente Phoebus digitis gubernantibus vo cem, quo Vaustum nobis Reiq; pia litteraria sit, aperite, inquit, sacculos, horum

annorum exagogam, Europa diuitias exa- manate Classicum cecmsse diceres nam

dum alius Sarcinis amert curiosa manus, s suturas gladiolosecat, alius volumina explicat, ' arris, qNam quis profertur

montimenta conquirit, A sonis is filum omnia oobuta resonabant, sed multi concidebat Ualentiorum impulsu, foedar; v lutatione implebant Senatum. Hic Ron-zartes Poeta Gallus haud melegans, sed corporis viribus Potide ferox , ita Α noeum Lucanum terra adflixit, visummo soluto capite, sanguine pauimentum commacularetur, quem postea Phoebus iverecundiam simul doloremque leniret, Laurea donavit,. quod numquam anteas

33쪽

Somnium prolusio vigil itea in pocterum gestare e P passus .muue

tum Lucretio Caro indignante, cui pulcherrimum authoramentum parui ctetisse Lucano videbatur. ι Phoebus increbescentem tumultum pero sis, baiulos inde libros auferre iubet; qui Sarcinis in alium compositis adorato Numine exeunt curia, ac Petro Uictorio

Duce Bibliothecam intrant, Lypsioque Magno Apollinis Bibliothecario tradum librorum aceruos, quibus ille inter accepta referri iusis, ViEtorium adsequitur, atq; in curiam se se corripit, ubi iam Dyonisius Lambinus, qui omnium Socatissimus habebatur, Apollinis iusse,authorum, qui libros concinnaverant, legebat elenchum Phoebus autem,si qui digni extitissent Paulo Manutio supremo Cancellario innuebat, qui delectosito excipiens, in quodam albo notabat Permultos igitur viros non solum claros, sed caros mihi, atq; iocundos referri audiui,qui tum ex vetere latio, tum ex recenti, O vincta soluta oratione d cendi doctores, atq; artifices, ius Apollineae Ciuitatis adipiscebantur qui cum in

duas elui classes centuriati essent, non di

riuSω Dyonis Lambi nus maxime Voc lis. Nomen clatorem agit. Manutius Phoebi Cancellarius. Refert inhalbum librorum authores.

Qui tum latini, tu Itali. Binas faciebant classes.

34쪽

a Mercurius Satyra, siue vitatis, sed vetustatis gradum seruaban ita ut, qui Principem obtinerent locum, quique gradatim post illos censerentur, non Hyli acumini, vel orationis facundia, aut j j. ,. ''o rer m cognitioni, ac scientia,

invium sed Crmo, atque aetati, rarogatiuam accobita istam deberent referre

Antoniti, Ceterum eorum, qui sub signis Populi

esiuis uiritum meruerant , agmen ducebat

ij. Antonius Quaerenglius Laurea donandus Apollinari Seu per audaces noua dythirambos Uerba deuoluit, numerisque fertur Lege soluta. Erant ver Iacobus Pontanus, Iulius Caesar Stella, Curtius Pichena Petrus Stroaza Alexander Rinu inius Ber- nardinus Stephonius, Martinus Detrius, Ioannes Cerdo, Tarquinius Gallutius, Marinus hetaldius, Famianus Strada, Iulius Caesar Butengerus, Cosmus Minerbetius, Thomas Dempsterus, Ericius Puteanus, Osualdus Crollius Ioannes a Chokier , Ioannes Barciatus , Iacobus

35쪽

Somnium prolusio vigil s

putaueram , nominibus concludebatur. Guorum me nussum tanta dulcedine, ac proprium nomen pellexit quod, Ut primum Lambinus protulit non aliter , ac Turnus in Lauiniae multu ocusis in Manuti immortalitatis arrham ab eo expectans. Sed ille in Apolline obtutu ha- rebat, ita ut, mora ego impatiens , adg nua Mercurij prouolutus, sit trabali clauo,

dixerim , beneficium Agere cupis , excita

consopitum senem,sne omnis moriar,fac nomen meum excipiat, atq; in Album aeternitatis reserat Vulsus renidens Mercurius, s nescis inquit , ad nominis perpetuitatem litteris promerendam, Res gestas, earum Famam, Principum veniam, ac litteraturae testimonium requiri 2 Ex quibus res tantum , libri scilicet, laboresque tui, tibi supersunt, Fama deest, nec Principum diplomate , adhuc doctus haberis Dat bono animo est, iam tibi ad immortalitatem strauisti iter nec fama tibi, nec Principes deerunt , nisi tu ipse tibi. Haec ille ast ego inter spem , metu sanxius obmutuis Pid Magni Senatores

gerent

Aulici nomen, in ter libroru autho.

res a

Cur a Manutio in Album

no reis retur. Quae requirantur ad notninis aeternitatem litteris promeriadam.

36쪽

a Mercurius Satyri, sue

agerent attendens , qui omnes iam fessumiserant, cunctas subsellia occupauerant;

ego autem oculis omnia coliustrans, nec cuin quo reciperer vacuum videns, at nec

virum, qui tralatitia me saltem humanitate inuitaret tum denis primum bonas de reum me esse cognoui, ω Mercurio, quid hoc est, dixi, Senatus ne habendus, aupotius venatio aliqua edenda, in solus Hin arena relinquar,donec e cauea sera producantur, cum quibus congrediar Ille autem a cies,inquit. Et cum ad aurem petion Phoebi nescio quid insusurrasset. Ita ita im qui Phoebus,cur non, quia bellissima o casio est, ω adhoc conuenimus, inniuc tu dignitas litterarum continuoq; prope Phoebi suggestum, pelia curules duae cosi eόri ' cara sunt, Crispo Salustio una, Philippo Comminae altera, qui, cum illius anni consules essent, ad Senatum de me refrre debebant. lnvero statim eminutissu eiaddis, in nobiliorem locum auolarunt, ego autem ad tribunal rapior . Et Plicebus quid est inquit fastuose, ec quid bonam mentem habere coepisti Z Intremui ego post hoc fulmen aliqnitus Sed memor

magis

ac minaeus coluies Petron. Phoebus Aulicum alloqui tura

37쪽

Somnium prolusio vigil as

magis unde profectus essem, quam qua in loca venissem, Spartana nobilitate ictum concoxi . . ad Phoebum pallent siducia, aulice prorsus Domine, inquam, de mentis meae bonitate, tu iudex esto, qui sapius illam non

Solum inuisis, sed reples ego sic semper,

ubiq3 vixi, ii prae tuo cultu, caetera nihili xcij)onsu. ducerem quod si non rite, aut fecundum morem tanto Numini fecerim, placebo tibi, si Paron. me culpam emendare permiseris. Delectatus ille argutia mea risit tam blandum, t esuidum extra nubem os videretur proferre. Sed iam Senatores turba faciebanti e- entes credo ne nouitas i agratiam mihi Nu itarminis cociliaret iam qui in me iuditari erant, 'ς i/- silentium manibus deposcebant, cum cunctis

ab Apolline pilentium dare iussis, consulibus,m referrent, imperatum ect, qui cum inter se capita contulissent, surrexit Philippus Comminarus,s oculis ad Phoebum, mox ad Senatores reliquos conuersis, festinantis more, sic dicere es orsus. Ouid mihi litterae profuerint, Clarissime Comi re

Numinum Prudentilsimi Eatrum, tu regia Qui best; aula, bellicis potius artibus, quam litteris in s' i'

nutrito, sorbis fere cunctus noui , quem di l: uersas, ritu .

38쪽

αis Mercurius Satyra, siue

uersas, magna legationes obiens, peragra ui, 2 sanct simus hic locus declarat, qui me cateras enatoribus annumerari dignatus esT; quo quidem, nihil mihi unquam honestius, hi optabilius, oriosius hilaccidere poterat. Ceterum neque enim animi sensum occulere coram tanto Numine aut possum,aut debeo,ὰ cum primum huc meni dolui irem meam, si e velut maiores, ac prope Deos ve-

eram deberem, nutam autem hic ei, uti:,α id rem, quo cum liberius, agere, s conuiuere possem neque mero omnibus primas deserre pudebat, sed Iud me potius

angebat, contra patrios mores tetricos ubique

multus, s quos Hi phos decet conspicere, aut nocturnis chartis algentes Historicos, UOratores, aut dum furore percitos, ment D UIX compotes Poetas; Aurologos demque, Mathematicos, Iur peritos Medicos, caleros litterarum professores, amicos quidem cebam Ised vetus omnes prouerbium nostis

Ser Pares cum Paribus facillime congregantur. cur his V '' semper motis iuranti

si e cupiebam, X V ordine, in quo ego omaene pendia fecissem, litterator numerum, Phoebi cultum augeri . at ego sciebam, Ir

pera

39쪽

5bmitium prolusio vigil a peratores, Reges Principes esse multos in Europa iam de Africa atq; de Asia iam diu

conclamatum e P, qui ingenua capita, liberalia ingenia alerent, insinu, atq; in oculis ge' starent . 19 tamen, satis intelligere non poIeram, cur nulli huc ex Aula pareret aditus cxcultiori , atq; amoeniori parte orbis Terrarum. Cum demum aliquari aequis me Deus oculis aspexit, ac dolori meo, solamen peropportunum adhibuit nam Balthassar Castilionius summo omnium consensu in hunc locum receptus est, cuius ego laudibus parco, ne

modestia officiam sium, vir probus, si do

ctus semel senatui interfuerat, cum innato gentis humana vitio, de penuria Aulicorum, qui Lauream laborum praemium caperent, Parnassum incolerent, mecum queri impensee coepit lita et, illius optatissimus aduentus, nouleniret dolorem, sed accenderet desiderium actuantis Saepe igitur M. Tullium,at' hos, qui eumdem eruditissimum puluerem attingunt collegam meum Crispum, Caesarem, Liuium Senecam Petronium s Saepe ex nuper litteratorum foetu Paul tam vanuit tum, Victorium, Lypsium conueniebamus, s no- seri ordinis sortem, non paratis ad ostentatio-S a nem

Castilio ni tu Par

nasi aduentu impletum Qui in eadem cum

Commi naeo naui. queritur de aulicu

lorum ibi

penuria.

40쪽

ignauia

Mercurius Satyra, sine

Indis ste lacr mi lugebamus, serio indaganterira in quem, etcoru,siue hominum adeo pom tentos ignauia culpa conferenda es et Sedeo

uesti iam inccndo perueni,quo vos etiam,atque etiam xς 0r rogatos velim, P. C. patiamini me aquo animo,horum durum acta repetentem, ex quibur

huiusce disieptationis initia ducuntur. Nunc fidem memoria tua Anmee Seneca avello cum ex condicto in tuis adibus Proxime praeteritis nundinis animi gratia conuenissemus quanta fuerit litteratorum vela iram, et querela de hoc ipso disputantium, ita ut non priuata Aulicorum ed publica meratorum res agi videretur. Quam ibi breuem, quam

acutam , quam omnino grauem, acri uir iudicio, prudenti, ω exculto C. Cornelius Tacitus sententia dixi omnem culpam reistiens in Principum auaritiam, livida abissis ingenia, atq; ad ternitatem nata, ns quus, ac nascentia terris semina, aut protuberantes e calice flores, congem lapi dum obru paupertatis onere querebatur. Oua autem copiose, quam magnifice, quam diserte, Marcus Tullius calumnia Principes liberauit,a sempiternis maculis Aulicos inust, quos vel in aliud animo, quam corpora con-

Cuitis illpa in Principes Tacitus rei tacitarullius