Balduini de Monte Simoncelli. ... Mercurius satyra siue Somnium prolusio vigiliarum

91쪽

Somnium prolusio vigil pqua olim audacia Typographiam, nunc ara

quantum vis magnarum aridum compendiariam inueniunt, qua sci genia ad magna surgentia , esima imitatione delentur, uectorum oculi, atque aures, Usque ad lassitudinem, ac fastidium satiantur . Hac omnia, ut viris saltem Principiis vitareb at, qui cateris praefiunt, quique in illos bona, aut mala derivant, quae tandem adio Cato de

Atrum hoc Regnum perting ont, Phebe Pater, cap. 1 . te precor, qu oq; uti calamitates hasce, intemperiasque ingeniorum prohibessis, defendas, uerruncesq;. uod ut facilius eu niat, ad auferendam gloria illecebram, qua se ducia iterat Aulici mentiuntur, prudentissimi Consulis rogationem laudo, cur tam Oddo. Ne illam antiqvado auspicia valeant; ne quis obnuntiet, ne concilio, aut comitijs, neue legi intercedere liceat ut omnibus se μ stis diebus legem ferre liceat ne quis ad Senatum referat, ne quis decernat, ne quis di sputet, ne quis loquatur, ne peditus eat, ne

scribendo adsit. Gaium deinde Cesarem etentum, qui mi erat duplici Laurea, atque Imperatorio Paludamento in ignis, placide Fimul, siue-

Catolus ad Salu

92쪽

C Ca saris

δ Mercurius Satyra, fave' reque, sic dicere est aggresius.

Meus in hanc Rempub mniuersam amoraegnita vestra P. C. sollicitum me magnopere habent, quod videam dij penitus a sambitione certari, nuEumq; lenitati, qua semper opes vestra maxime oruerunt, locum es: ust in relictum; exactis vim temporibus, magis, quod vobis dignum foret, quam quod in reos iure fieri posset municum vestra laude quarebatis ita et to repetundarum quou-

pD: vim ac satum Publium Virgilium Maro

nem impunitum, o maiestatis post latum Statium Papinium leui mulcta correptum, dimiseritis, quibus magnis Senatoribus, neq; Homerisumma apud 'hoebum gratia, atq; authoritas qui ab altero expilatus in Eneide, iaceo situs ab altero in Achilleide quereba tur neq; maxima animi indignatio, aut Demosthenis eloquentia, qui causam iliam susceperat obfuere, quo minus misericordiae, clementiaeq; ectra fructum non perciperent, legis etiam, C abrogatione qua si acta laude dignissimasunt, ino mansuetudinis, ac lentiat s nomine, non video, tir laudis huius, qua iam temporis diuturnitate in animis me- Brisobseleui aliqui velut surculi, in meterem

Statui Petundarac maiestatis olim postulati Len itate Senatoruab luci.

93쪽

somnium prolusio vigil ri

truncum non inserantur atque , Ut quo eVtio dica, ne Augusto quidem meo parcam S Hud C. festo recitatum, nunquam addu C

ci '' et auorem. Immo equIdem magnopere miror, rationem ipsam remostrum, morumque hominum mutation , In omnes docere, in hac litterat muria, qua hodie laborant Principum Aulae, is et esse pus, seuera illa cautione qua tempora Augusti indigebant,ob infinitam litteratorum cui Dgeneri copiam, qua sue adfama, Glorianillius periculum, inulam, Urbem repleuerat. Cuius rei testes longe excitandi non

sunt, mn tot annorum curriculo ix nums alterum ex Aula inter Senatores cooptatum fuisse , unusquis vestrum confiteatur. suapropter de S C seueritate aliquid remit Rogatis te dum censeo, quo in posterum, si inci ' μ' pes obtrectatorum unguae non pateant, sit terati ipsit Principum arbitrio non sim olvo- xij. decerno igitur partem illam. Non debere quemquam in hunc ordinem recipi, nisi

Principum, Regum, Imperatorum, Monarcharu , aut quor vis in illo iurisdictionem habentium venia id fiat, atqs eorumdem stimonio O. F. comperiatur penitus e S.C. expuu-

94쪽

δa Mercurius Satyra, siue

expungendam, liberumq; Aulicis relinque dum iter, ad dignitatem,ad Gloriam, ne aut Principibus retardentur , aut propriam ignauiam ac culpam,fcta Principum inuo Lanitate , ali auaritia praetexant alteram ver) S. C. partem , manere place, nisi, lam, quecunque sitiat illae liberales artes, aut studia professus fuerit cuinimo hunc quoq; reum referre iubeo, qua eum causa impulerint, ut adeo constanti atque audaci constes po-EII: e fateretur, se litteras non profiteri. ἡό Caesar cum commoueri Senatus, eomoue s inter diuersas opiniones suctuare Nam

Senatorum pars, Cesarem suam sententiam Din i px diuidere iubebat, magna voce Catone ex clamante ego nullo modo abrogandam le-

Verrem

gem censeo. Alu Amplius pontulabant si tamen pari si resis rem decerni πο-

u lebat, quae adeo inualuerat , et iam Tabellaec Eh, , V R HVot volarent , cistaq; non ct Eb pr. ab , magna confusione , circumferretur curepente Consules clamant , satius esse , di- uanuia scessionem in sententias fieri. At vero Phoe-

i, tumultum esse, nec placere Senatores , aut ephii Consules decernere sibi um Sagam esse su-

95쪽

somnium prolusio vigil s,

mendam. Itaqs dictu primum, inquit, Rulice, si qua habes, qua te, causamq, tuam μ' Itentare pusint, ac studi' litterarum, qua tu perditum iusti, dignitate reddere, atq; exi. stimationem catera mox aut ex vestra, aut ex mea sententia, ad publicam tamen laude, atque utilitatem ipse decernam. I sic me fateor velut a mortuis redissse; nanihil mihi de Apolline promittere non poteram, tam ridenti, tam hilari vultu, tam leni, me intuebatur. Attamen illo maxime angebar, in adeo insolita mihi ratione dicendi. Sciebam multas odio plusquam Vatiniano me odisse, quos, si incompta atq ineleganti or tione rem meam egissem, ad iram magis concitassem, si ornato,atque omnibus rebus instructo genere dicendi usus sem, ad inuidiam qua tela misericordia egentissimus, non compore, ut aiut, declinare, ed quantum in me erat, pennis non homini datis fugere debebis. petulans praeterea, Naudax illa confessio, noprofiteri me litteras, non parum me commouebat, quam nisi fuco aliquo adumbrasiem, in summo versara periculo res meas intellige ba itaque cosili inops,animi lapsus,illu auebam, hoc formidaba. At tandem genio magis Au-

Phoebita Aulicirin causa io propria m

agerem in dat.

Qui ob id

maxime laetatur. sed ani mo ob alia fluctuat.

96쪽

' Mercurius Satyra, ueAulae, Navi Numinis praesentiae, OG pro prio ingenuo con sus, autica1um artium maximam, ac potentistimam e cordis penetralibus linguam reuocaui , multuas timidissimo, sed identibus merbis, sic dicere cOVI. cussingula ho=mnibus addicendum odie dentikus,timorem institere se ni ea mihi omnia animos faciunt, Clarissime numinum, sapientissimi Patres nam quos aut loci amplitudo, aut auditorum marectas, aut mat riae grauitas, ac dispicultas, subito commouere solet, in sellia ista perturbatione demon a aliquid facultatis, s virium ad causam peragendam attulisse, quae illis earum rerum assectu repente exciderit. Mihi aurem longe aliter accidit nam neque Umquamsuspicatus sum, ad dicendum facultatem in me se aliqua,quam huc conferrem,neq, si aliqua habuissem,nunc teneo otus mente,memor Ia,l

gua, oculis, auribus,uiribus deniq;cuctis in huius veneratione Numinis, in qui vestri occupatus stuinimo, licet a meo me sensu, haec omnia non auocassent, magnopere laborandumihipro mea defensitone non censerem, qu apud ilis dicere debeam, qui, cum aequitatem

semper adamaverint , miserorum fictas

friunas, atque iacente erigere, quam concis

97쪽

somnium prolusio vigil Ir

eare, aut proterere maluerunt. Dicam igitur

P. C sed ita dicam, mi iussius dicere videar, defensionemq; omnem, non in mea oratione, sed in humanitate mestra collocasse e Atque ut hinc etiam meus in os cullus eniteat θquod magnos vos Oratores , causarumqs Reges facere animaduerti, Pud praestabo τι lare diuincte , aperte ea oratioue complictam

suae peracu ISmq; ad Inmiam maximis, me idem obiecerunt Arguor primum incruam per se ista

quirendis honoribus, quoi licet qui conseque rer dignus ego non essem ittera Ha optimo iis

tari eum; uloriapotius mihi ducam hu ii usice criminis culpam, illud a sapienti imis monumentis vesiris edoctus nitere ex se ipsa virtutem,solamq; sibi decus, ac pracium esse. non uulgi laudibus , non Legum du tyimu . neribus illius pulchritudinem augeri hoc ego si peccaui, scio quos uices, authores Principe que peccandi fabeam, quorum soc:'tate, non posum non confiteri, cumulari Memaximo gaudio itaq; hunc mihi errore, quo delector, nolo extorqueri di iχ res e tquamdam potius admirationem ab animo meo expiari omnino 'vellem,qaa me XIm pru

sa ni

98쪽

r Mercurius Satyra, siue

prudentissmi Patres ascere, qui omnes ad eumdemsere scopum coitimarunt, cum Principes in calum laudibus extollerent, qui muniscos, qui biberales, qui magnificos in studiosos hominesse praebuere; ita ut vel fulcrum, vel ornamentum, vel praemium Tudiosorum laborum diuitias, ac munera esse, existimare videantur hoc si itasse habet,pace vestra Leea dixisse P. C. primi omnium eloquentiam quam doctorum hominum eruditissimis artibus statuistis contineri cate se ingenuastudia perdidistis; paupertate, cuius magnum fuitsemper ingenium, longe a Doctis exulare M.t, a ' 'Niqi carminibus summo istis AP virorum laudes impleuere nec qui pedestris orationis copiam, atq; apparatum, ad forensem sum accomodarunt, utphilosophiae sium exce uerunt, aut suem iurisprudentia imsignes, ad haec munera diuites acres erunt tami pecuniae illis,non solum ad necessarios usus Appeditarent, sed etiam a liberales illuuieumagnum seu paruum, quod deerat, ut splendide, liberaliter' vivere possent, Reges Maximos, florentes; sub adire, illarumquefactet titteras commendare, adegit quod

proferi non praemissem, si sua sorte conteu-

99쪽

somnium prolusio vigil. 8 1ifuissent homines , pro ut ea tepestate fuere,

qua Flumine, Cereris vivebatur qua qui dem tempestate multos extitisse miros fortuna, in virtute praestantes, crediderim ue quos tamen unus idemque vita terminus, Gloriaqs mansit, quia, di Vate sacro, Gratore facundo,N Historico eloquenti, ac diserto camuere ue prolis enim artibus nondum egent, bus, frustra purpura aurum' micabant, virtus, a rudis, ac prope fluestris, adatemnitatem nominis , nondum sentulerat oculos, sibi i plaudere, atq; insinu tantum gaud

re edoctas quibus vero fusa cordi fuerant, in id inum praeclarissimos animi conatus contulerant, et Deorum prouidentiam in rerum humanaru procuratione suspicerent , illamque quoquo modo laudibus exornarent , a qua utilitates maximas in se derivaresentiebant. mox ver egestate gra ante,implorata diuitia cum ingenuis artibus iniere foedus, ut mutuis inter se ossici' fouerentur, Gloria, atquevistitatis quod tamen diu scrosanctum, re ligiosumo non an sit titteratorum per i da, pibu m

milites, ruriari gladiatores P rculi, ocio

Littera i

100쪽

s Mercurius Satyra, me

o umωb assues pendere, ut milites , non plura modo tipendia emeriti, sed euocati, Iecessus cupiditatem vulgiq; fastidium caussantes ita Principes , s litterati homines, non abse magna nominis opumqs iactura, sero tandem perceperint, bone mentis rorem esse paupertatem,amoremq; ip

sum ingenij, diuitem fecisse neminem Rupto igitur foedere cum ad inopiam amio rediissent, igloria, illi diuitiarum s purius re

nidere aurum e regi, capit oculis litterato- rum s clarius studiaitterarum Principia

ta P. bus e Mus fulgere; qui tamen etsi edocti t compendiosa, ac celeri liberalitate saginari

musarum mancipia atque ardua virtutis radeserere, nec Parnassum amplius reficere, lentis ea muneribus macerare satius duxerunt,quemadmodum Accipitribu erisolet, qui si ius nimia pinguedine luxuriantes deseruere seclum,inedia, ac pabulisubductione reuo autur Uuot autem hinc bona , ad Princip s isti dissos viros dimanauerint, supersedeo dicere P.C. nam nemo non nescit, statij, fracia Poetarum Principes Homerum Virgilium Q. ut de caeterobturatorumgeneres tuam rebus domesticis,

iurum tis muneribus macerant Comuni bono.