Rheinisches Museum für Philologie

211쪽

Erythoia bovioIovi abon, Mela Iura in Lusitania Erythia est,

quam Geryonae habitatam Eooepimus, aliaeque sine certis nominibus, adeo agri fertiles ut septem minimum, interdum plures etiam messe ferans Iustin. XLIVM in alia parte Bispaniae et quae ex insulis constat regnum penes G eryonem fuit in hac tanta pabuli laetitia eat, ut nisi abstinentia interpellata sagina reorit, pecora rumpantur. Die Lage a 'ohorrio deutet Plinius IV 12 an sunt qui aliam osse eam Erythiam et ontra Lusitaniam arbitrentur eodemque nomine quandam ibi appellant, femorsena gliaue Quolio Solinus 23 12 fametsi quidam putentierculem oves ex alia insula abduxisse quae Lusitaniam contuetur.

212쪽

cynetas effluit, panditur rursus sinus cavusque caespes in m

213쪽

sub nivoso maxime septemtrione eotiooaverant larem Der on

214쪽

thnon breto aus dem sibilo eines bosondoro Vore rena dersoldgeminnum enissanden sein melohes aurigmergest misi tenain mapanio vorham, Plin. XXXIIII alibi rupes eaeduntur a demque trabibus avatis praebere oguntur; id aedit funibus pendet, ut prore intuenti species ne forarem quidem sed Qitum fiat.

Saorum et altorum Cuneus. Don amen or lari Mela quia lata sede procurrens paulatim se ac sua latera fastigat, ut Strab.

215쪽

568, 53.

220쪽

satis constat quamquam ramenta quae tuto possis referre ad carmina deperdita non extant. . . . Ne id mirum, quoniam non