Dissertatio juridica de transmissione fructuum feudalium in heredes allodiales, quam ... sub præsidio D. Joh. Wolfgangi Trier, Heraldicæ P.P. autor Carolus Augustus Rex, eques Misnicus in auditorio JCtorum d. 3. augusti 1719. publico examini exponit

발행: 1747년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

iquidem a defuncti acceptum restituendum, nisi ex bonis burgensiaticis, hoc cst, allodialibus, o ligari, etiamsi seudum sit hcreditarium. VULT EP indeferedis LI. cstp. IO. u. S . seudum aliena- re & cόmmoditates alienare unum idemque &utrumque aeque prohibitum csse, agnoscit. BI IN SCHIUSada. fs,l. 687. nec commoditatem, percipiendi fructus nec usumfructum cedi posse, nobiscum statuit, esse enim etiam illam usumfr Elam. TE UVIUS Syntii .fellae CV. II. q. T. 'n. 2. probat, non ulterius valere dispositioncm de

fructibus & commodis ex seuco percipiendis, quam quousque vivit vasallus, qui jus circa fructus 'alteri concessit. . Imo HUNNIUS tract. sevd. p. 339 fructus studi seu commoditatem percipiendi fructus ne quidem ad dies vitae alienari posse existimat: fructibus enim seudi alienatis, deficere finem studi, S: seudum ipsum alienatum censeri. Sed

piget ulterius cumulare testimonia de re, quam tot

legibus, tos rationibus planam fecimus, hisque illi fidem ac firmamentum adjunximus. Si quis cst, qui nominibus doctorum plus movcatur,qUam ipsis legibus, multo illorum plures allegatoS repe- iet apud VUL TEP. de feliae L I. c. ΙO. N. SI

His omnibus non obstantibus, nonnulli JCti

32쪽

c trariam sententiam 'sunt amplexi, quorum ad . largumenta breviter ac modeste respondebo. Principio promissiim simultanee invcstiti, qui fru- ctus ccsst, servandum csse .unt. Servandum &ego dixi in praejudicium promittentis. Sed n ago, filios obligari, si pactum patris juris dispostritioni aut rationi adversetur: quibus illud pattium, de quo hic disceptatur,' revera advcrsari, supra

satis ostensum suit. Juri enim publico pactis pria

vatorum derogari nullo modo potest L. 38. de pact. & tales conventiones inutiles sunt atque

infectae habentur. de ligibus. 'Noquc dici potest, exceptionem filiorum esse de jure ter . iii, & Principis esse aut Reipublicae iura sua d fendere : nam jus principis publicum hac in caussa juri filiorum privato arctissime est inneXum, & ex - . , eo ipso ille laeditur, quod hi fuerint laesi, uti superius, ubi de praejudicio filiorum disicrui, probatum suit. Quamvis vero filius cum patre eadem persona habeatur: fimo tamcn haec est stri- ctissimae interpretationis, uti omnes fictioneS, neque regulariter in seudis ' si agatur de filiis obligandis, locum habet. I.f. 8. pr. Quamvis etiam tilius debita paterna agnoscere debeat, nec seudum aballodio separare possit: id tamen speciale est , &ideo constitutum, ne pater debitor post mortem, quasi decoctor bonorum, ignominia assiciatur, &, creditores, qui patrem in necessitatibus juverunt,

33쪽

num inseratur. d.

XIII, i Validissimum argumentum . quo dissentientes opinionem suam tuentur, illud videri poterat, quod a subinflaudatione petitum est. Nam si vasallo permissum est, utile d*minium sine

consensu senioris in extraneum tranSkIN, Pe ,

missiim ctiam videtur, jus percipiendi fructus eratranco cedere. Est autem quaestio haec, quousque vasallus scudum alii in subscudum concedore possit, adeo ambigua & implicita, ut, quid in tanto disicnsu doctorum, dicendum sit, anceps Cogitandi cura' animum subeat. Communior est opinio, stibinseudationem nis solum partis, sed etiam totius studi pennissam esse. STRUM SUHt.DT.felid. c. 12. q. 9. s LEVT. Exa jst . seud. c. I9. quot. 23.stas. HORN Brivr.feliae T. I9. f. I2. Alii partem tantum sub inseudari posse statuunt af 73. Alii contravitrumque inte dictum esse contcndunt, cum negari non possit, esse hic revera & in effectu alienationcm dominii utilis vasallo immediato concessi. CUR TIG

34쪽

tae vero & graves rationes postremae huic opinioni favere videntur: & quamvis communem sentcntiam a tot cetoberrimis harum terrarum

JCtis ob merita in jurisprudentiam sua maximo

venerandis propugnatam improbare non ausim, permissum tamen erit, argumenta, quae pro coimtraria opinioneu faciunt, salvo melius sentie illum judicio ac honore, adducere &jure quoda* c thedrae dessendere, ut deinceps sorte in conflictu . publico vcritas in re tam dissicili quasi ex profundo, in quo abstrusa ac demorsa est, protxah tur. Antiquis temporibus vas alli liccntiam sibi sumsere lauda cum alienandi tum subinseudaim di. a. f. 9. pr. Imo ipse Imperator Conradus S licus vasallis indulserat, ut uis alios subinlaudaro liceret, utque subvasalli, modo essent aequeliabiles, seuda in perpetuum retinerent. 2.s 3 3. 2. Hoc vero ulterius fieri Lotharius Saxo &Fridoricus Barbarossa Imperatores, editis se risconstitutionibus, prohibuerunt: a. f. Sa. γ Ss. quae in Gernar 'et nostra in liac quaeulione comagis servandae videntur, quo carum dispositionaturae contractus studesis cst accommodatior, ω quia constitutiones provinciales fere de hoc argumento silenti inprimis ex constitutionc

Friderici, quam tamen in multis capitibus nimis D a duram

35쪽

- duram csso, ideoque hodie non per omnia observari sateor, notanda sunt Verba: se omnibiis modis prohibere callidam machinationem, colorem, figmentum ac fraudem, ubi quis, pretio accepto, dicit se tantummodo investivisse alium, non seudum vendidisse. Ponitur vero hic venditio tantum exempli caussa, nam donationis candem esse rationem; nemo, puto, negaVerit: itIprimiS cum . paulo ante in eadem constitutione vasalli non solum prohibeantur seuda vcndere, sed etiam quo- 'cunque alio modo distrahereo praeterea notan-

dum est, quod ab Imperatorc additur, vasellos ihosce dicore, investituram sibi licere, quod ille negat. Nimirum vasalli pro se allegabant legem

mitiorem Comadi, qua sub inscudatio permittitur. crum Imperator respiciebat ad legem posteriorem Lotharii, cxpresse interdicentis omne commercium, per quod dominoriam imminuitur utilitas : quibus verbis etiam subinseudationem contincri ac interdici, Fridericus existimabat, jamque nova sua consti tutione interpretationi vasallorum,' quae ipsi mirifico clusiva vidcbatur, obviam ibat. Nihilo tamcn secius cadem ira pretatio, tanquam benignior & libcietati vasallorum antiquae ConUenientior, a plerisque maximi nominis JCtis rutcnta cst: licet ipsi fateantur, dictis textibus a. f. 9. jus antiquum recenseri, quod qui, dum

36쪽

dem negari nequit, ut Vel ex rubricis apparet. Unde ipsi in aliis capitibus a jure ibi recentito deflectunt, & exempli caussa, extincto jure vasalli, extingui jus subvasalli concedunt. v. y TTER. defvae Imp. c. 22. 3. STETH. E M. 'Ir. sevd. c. I9. qu. 3I. Regula itaque juris Longobardici novissimi haec cst, subinseudationem .sse interdu' ctam: a. f. 3. pr. γ ῆ. I. quae dex expressis verbis lata secundum principia illius juris fundamenti

loco utique poncnda est. Exceptio Vero regulam in casibus non cxceptis confirmans tum datur, si subinflaudatio sincere nec in staudem constitutionum fiat. 2J.9.pr.'3. Ι. 2.f. 26. 3. benescium. Nam secundum constitutionem Fri lc-rici subinseudationes cum fraude conjunctae esse praesumuntur. Quis autem in hac quaestione in fraudem legis faciat, proclive esst judicatu, si rationcs constitutionis illius caeprcssas intue mur : nam is in fraudem legis agere dicitur, qui . verba captans' sententiam legis intentionemque legislatoris eludit. L. 29. Τ. de legis. Nimirum haec cst intentio legislatoris expressa, ut familiae Conserventur, neC descendentes vasallorum at quando opibus exhauriantur, ideoquc scrvitia subterfugiant. 2.f. 2. U. Cum hac intenti. . ne quod pugnat, commercium omne vera alienatio, adeoque vetita atque illicita cst. Nec filii stare ei lcnentur: sed subvasallus, reddito ab ho

37쪽

redibus pretio, si quod parens acceperit, seudum restituore tenetur. 2.f 3. f. I. Itaque tres inprimis casus sunt. ubi subitas datio rcfic & constitutione Fridericiana permittente sine consensu domini & succcssorum seudalium fieri potest: si nempe rex sit subinlaudari 'lita: si agnatus proximus prima investitura comprehensias aut simultande investitus in locum subvasalli assumatur: sique ager, qdi alias incultus erat relinquendus, alii tanquam seudum concedatur. Ita enim non

modo seniori & familiae nihil decedit, sed etiam '

casu postremo promovetur utilitas publica,quam pro overe vasallus jurejurando sito promiserat. Ex dictis patet, a facultate subinscudandi ad fa- cultatem fructus suturos permittendi extraneo possic quidem argumentum duci: sed secitndum ius se rigobardicum neutri facultati locum csse in . 'pr judicium filiorum aliorumve heredum istud lium, licet simul suat hercdes allodiales. Ncque 'etiam in curiis nostris toleratur, ut exempli catissa pater in praejudicium filiorum aut agnatorum defrudo aut toto aut ejuS parte filiam aut nepotos ex ea silbinvestiat. Neque rogesa iter in ipsis scudis Imperii, quamvis Statuum immediatorum

major sit potestas, si partem subinscudari non so- litam jure subscudi cesserint, successores stare convcntioni tenentur, licet nihil impediat, quo' - minus

38쪽

XIV. Denique objicitur a dissentientibus, elus laudi esse allodiales, ideoque libere vasallum de iis disponere possie. Ego quoque idem dixi de fructibus, quos vasallus aut percepit, aut, dum ViUet, percepturuS est. Sed de fructibus p st mortem ejus nasciguris, hisi quatenus illi vel Jege expressa vel consuetudinc heredibus allodialibus

debentur, idem concedere neutiquam possum.

Fructus enim hi sunt pars fundi, L. . de P. V. suntque materia & objectum dominii utilis seu juris, qnod habet vasallus, a. f 23. D f dominiumquc hoc utile sine fructibus non magis existere potest, quam quaecunque alia forma sine sua materia. CARPZ. 3. C. IS. D. 6. 3, Unde Pomponiusicribit, si sorte, usustuctu legato, fructas ad mantur, totum videri ademtum. L. I . q. I. st de usu di habitat. Quamobrem ego quidem nunquam intelligero potui distinctionem illam, qua dominium utile & usilmstructum a perceptione fructuum separant: STRYT EXaw. feliae e. 8. quo I9. id quod alibi idem cclcbcrri- .muS JCtus ita enuntiat, . ut inter jus utilis dominii de sacultatem percipiendi fructus distinguat. c. IO

39쪽

' Nam verba legum dispositiva cum effectu capuenda sunt: L. I. stliud stliisque it r. cum leges non verbiS, sed rebus imponantur, nec quod una via cit prohibitum, alia concessum esse pos sit. Bene Scabini Jenenses A: I62 . pronuntiarunt, cui usuSsructus competere non potest, illi nec competere posse commoditates. BER L. d. Dec. iu f. Sequitur ex iis, quae dicta sunt, inim,

cujus scudum vidua defuncti possessoris in dotalitio habet, aut creditor a judice immissus possidci, omnesque ex eo studius percipit, ipso utili domunio ad tompus quoddam destitui. Cum Uero . . in legibus Romanis aliquoties dicitur, Ususru- ctuarium etiam post venditioncm uti frui, id ad jus tertii pertinore 'videtur: nam tum inpri- imis Romani ita loquuntur, ubi de jure consolidan- ldi, quod proprietari competit, agitur. Nem- . . pe jus usufructitarii non usu decem annorum interit, sed si vcnditum fuit, non praescribitur: cujns rei Ulpianus & Marcianus L. I2. 3. 2. L. 38. . de vi r. hanc rationcm allcgant, . quia etiam qui vendidit, utitur fruitur. Clarius id ita e 'presseris: quia venditor neque animum derelin- quendi usumfructum ostendit, neque negligentiam adlii' ait, ideoque praescriptioni senioris

40쪽

33 non magis locus est, quam si ipse venditor adhuc utatur stuatur. Item ususfructus suo te pore modisque lege determinatis, Gempli cata sa morte usustu hiarii, licet cessionarius adhuc superstes sit, ad proprietatem revertitur: cujus rei itidem haec ratio datur, quia jus remanet pe- nos cedentem: L. 66. de jure dot hoc est, jus, quod habet proprietarius, aeque firmum ma- net, ut si ipse cedens usumfructum retineat. Sunt

similia exempla in aliis speciebus juris realis. Ita enim licet is, qui vendidit jus hereditarium, re

vera heres amplius non sit: L. a. 3. 9. L. 23. pr L. 8. c. de here vel aft. venae manere tamenaeerta ratione heres dicitur, nempe intuitu croditorum, qui advenus ipsum Venditorum experiuntur. L. 2. C. eod LAUT B. Co . Iair t. de Ferer vel aft. venae liti. E. Similiter qui dolo desiit possidere, nihilo siccius intuitu domi

ni possessor habetur, quia jus domini dolo illo

non extinguitur. Idem LAUT B. t. d R. QIist. P. Neque repugno, si quis dominium utile, facta cessione fruinium, penes vasallum manere intuitu senioris dixerit: quia bic hilsilo minus ab illo servitia' postulars & extincta familia cedentis, dominium consolidare peses , a. L. 66. af destr. dot. ex capite prarscriptionis autem, si non im vasallus, sed cessiona ius ex il- tanquam autoris sui persolas fructus percis

piat,

SEARCH

MENU NAVIGATION