Johannis Loccenii, JC. et Martini Schoockii, Jus et imperium maritimum

발행: 1669년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

3 4 Iob. Ioccenti

sunt , ad eos prohibendos. Cum Romani

apud Polybium lib. a.) per Legatos de

injuriis Illyriorum apud Reginam eorum Teutam expostulassent , dc piraticam in Italos ab illis exercitam imposterum prohiberi desiderassent, responsum acceperunt a Regina , curasib ore , ne qua Roma spospuis publice ab Ilbriis feret i uria , laterum ut impediat, quo minin privatim quam poteBquisque utilrtatem e mari capiat , hoc vero Regibus nequaqnam in more esse. Verum quid ex hoe Reginae responso aliud colligas , quam eam suis etiam extra belli necessitatem praedandi licentiam concessisset & hoe morem regium scilicet vocat. Si rectius sentire voluisset, satis scire potuisset, hoe vere regium esse , quibuscunque possis benefacere, & non solum a suis, sed etiam

peregrinis vim & iniuriam prohibere , debitaque severitate plectere. qui vero scit &prohibere potest, nec prohibet, ipse quoque in culpa est. Unde Grotius ait de foefacto lib. a. de jur. b. e. p. c. r. I. Teuca Resaina Itbriorum non accipitur excusatio, quod diceret non a se, sed a subditis piraticam exserceri: neqMe enim prohibebat. vid. & Αib.

Gentil. lib. I. de jur. bell. e. a I. Injustitiam esse,

162쪽

Te Iure Maritimo Lib. II. I s

ine , non solum si ipse in ενas injuriam, sed etiam si ab iis quibus insertur . non propulses . sipsis, Cicero i. Ussi c. docet. Et OT. Sib; Ut quisque malit, quod ad use m vitae

pertinet, quam alteri adquirere,concessum esse non repugnante natura. Illud veia natoramnsu pari, ut aliorum stoliis uestras facultateser opes augeamus. NeqMe vero b e sol.m nastura, sed est legibus populorum ita confluus tum esse, ut non liceat fui commodi causa noscere alteri. Sed & si belli maritimi necessiatas incumbat, praestat delectis domesticis. aut militibus nauticis mercenariis. qui subduce ει disciplina degant, aut sociorum Ope, quam cta luvie pe stimorum hominum piratis adversias hostes uti, qui licentiam spoliandi nacti, facile praescii pios mandati fines excedunt: ut ne quidem amicis, aut aliis, a quibus vel ipsi vel eorum patroni nunquam laesi sunt, parcant. quod ipsa recompertum , cum quaedam Vandalicae civitates , aliis molitionibus ad liberandum custodia Margaretae Reginae Albertum Regem quondam Suediae frustra adhibitis,coegissent copias piratarum ad depraedandum in mari Suedos, Da nos & Nor vegos, Nportus ipsis ad distrahendam praedam pa-'

163쪽

tefecissent, id non solum magnae apud vicinos invidiari sed di maximo iisdem aliis.

que detrimento fuit dum effreni ista licem tia tandem in quosvis promiscue navigantes usi sunt piratae. adeo ut necesse esset vim illam una cum ipsis authoribus e mari Balthico iunctis regnorum & maritima. Tum civitatum viribus profligari. Ex neglectu ergo tenentur magistratus, si, dum Pro onere tuendi maris vectigal accipiunt . suas naves praesidiarias & excursorias ad explorandam maris securitatem, ad purgandum illud a piratis in mari non habeant,aut sipsi piratas adversius hostes emise.

Tint, ad coercendum eorum contra socios

di amicos licentiam non ea adhibeant,quae rotant ac debent remedia: quo nomineamnati sunt olim abAmphictyonibus Scyrii. Quaesitum aliquando ex facto est apud Belgas , cum ordinis potestatem praedaxum in mari ex hyste agendarum per codicillos plurimis dedissent, & eorum nonis. nulli res amicorum rapuissent,desertaque., patria mari Vagarentur , ae ne revocatiis, quidem domum redirent, an rectores,, eo nomine tenerentur: aut quod malo-Mrum hominum usi celem opera, aut quod

164쪽

De Iure Maritimo Lib. II. I I

cautionem non exegissent. Responsiim est, eos in nihil amplius teneri, quam ut noxios , si reperiri possent, punirent aut dederent: praeterea in bona raptorum jus reddi curarent. Nam ipsos injustae prae dationis causam non fuisse,nec quicquam de ea participasse: prohibuisse etiam le- φgibus, ne amicis noceretur. Cautionem ut exigerent, nullo iure fuisse obligatos, cum possent etiam sine codicillis omni- bus subditis hostem spoliandi potestatem facere ι quod di factum olim es set: neque talem permissionem causam esse cur da. εmnum datum esset sociis, cum possent

privati etiam sine permissu tali naves armare rein mare progredi. Mali vero an futuri illi essent, provideri non potuis- se: neque vero vitari posse, quominus

de malorum opera utamur , alioqui nul-

Ium eolligi posse exercitum. Neque vero si quid milites aut terrestres, aut nautici contra imperium amicis nocuissent, re-ges teneri. quod Galliae & Angliae testi. φmoniis probatum. V t vero sine culpa sua ' ex ministrorum facto quisiquam teneatur,' . non esse iuris gentium, ex quo dijudican- da esset haec controversia, sed juris civilis εG a nec

165쪽

ri nec generalis,sed adversus nautas & alios quosdam ex rationibus peculiaribus m- troductum. In hanc partem & his argumentis a supremi auditorii judicibus eo tra Pomeranos quosdam pronuntiatum est; ad exemplum rerum in causa non dispari ante duo secula judicatarum. Grol. de . r. best. e. p. a, i 7, 2 o. Sic , cum Gallicus apud Reginam Angliae Legatus conquelius elset , Montgomerium Anglorum auxiliis contra foedus ad Rupellam navigationem suscepisse : & mercatores Anglos Rupellainnis obsessis rem annonariam subministras, , , sexrespondit Regina, se fidem foedere in- ., ter positam sancte servare & servaturam. auxiliares illos picatas esse& extortes;i is iussu suo taluisse; signa ementita praetu

is lisse , atque ut in eos animadVertere- tur, se peroptaret, apud Camdenum ad viunum 1 37 3. Si vero quorundam subditorum pirat eam exercentium ita perpe tuum si mare ficium ac juri naturae contrarium, ut, quod faciunt, eredantur facere omnino magistratu suo improbante, &in eos iudicium postulari non possit. ab illis

etes recuperare & ultionem expo cete licem

ha tanquam a deditis. At alio. innocentes

Di ii ipso by Cooste

166쪽

De Iare Maritimo Lib. II. I 49

eo nomine armis impetere , est contra

VI. Si vecturas navium aIIenarum, quas Praedo , tanquam putativus dominus, ut Joquuntur, locavit aut exercuit , a conda More acceperit, aut eo nomine quid ei se

Iutum sit, hoe quidem conductorem , qui cum eo bona fide contraxit, liberat ; nisi, sciens praedonem esse essblaetit, tunc enim ipsi domino obligatur. Si vero contrahens eum ipso domino vel ejus servo, praedoni solvat, non liberatur. l. s s. D. de condict. νοῶ b. arg. l. 8 D. desoluti ad utrumque Iegem Gotb . Item praedoni commodati di depositi actionem jure gentium competere statuit jus R. si dominus non appareati . 6 . D dejudic. LIo . commodri l. I,39 43 1. I. D. depos.

VII. Sed dubium esse potest, num piratis iurata fides servanda sit: quia pirat a blassis commerciis rumpunt foedus generis humani , ut de illis loquitur Florus 3, 6 Et ut Tullius 3. Offla. monet 3 Pirata non es ex perdueistium numero definitus , sed communis hostis omnium : cum eo Mes esse non debet, nec jus σjurandum commune. Si quid ergo metu ex G 3ρ Preste-

167쪽

I o Iob. Locam presserint, repeti potest. Verum quidem

est, non eam specialem iuris com 3 'munionem cum pirata esse, quae iure gen tium in solenni & pleno bello eum hoste est : ne ex scelere lucrum capian disurdum espraedones securos esse , ait lex I3. de noxa l. aist. Confer Tacitum Annal. , 73, 3. hine etiam piratae ius legationis non habent , nisi illud fide data nancistantur. Grol. de iuri b. e. p. a , I 8, a. Pasibul. Legati c. I 2. Attam e quia hominεs sunt,dicuntur habere communione juris naturae. In primis si fidei datae iuramenti quoque religio accesserit, ea non solum hominem. homini, sed ipsi Deo obligat: contra

quem metus exceptio non est, ut contra

hominem. Promissum ergo juratum in re permissa servandum est, vel ideo, quod assarmatio religiose est, quae nulla elusione temerari debet. Glyco apud Senecam con

Tullius d. lib. quod ag rmate qMos Deo teste

promiseris, id tenεndam est. Et in c. si vero 8. de iureiur. dicitur: Non nos alicui dare mater am volismus veniendi contra proprium, juramens

168쪽

De Iure Maritimo Lib. I. I s I

iuramentum , ne autores perjωrii videamur.

Uui latroni Piratae) minitanti mortem pro m sit cum juramento centum quod facere fecundum se uultum est peceatum) tenetur subjΜramento promissum implere. Sed adi Gr

tium haec accurate & fuse exsequentem iudejure best. Er pae. lib. 2. c. I 3. g. I s. ω M. a. c. I 7. g. I9. . lib. s. c. I9. g. a. 3.

q. s. c. a. I. g. 3 3. g. Z.

VIII. Vtut praedones rapta aequaliter dia Vidant,tamen intei eos eommuni diiud undo iudicium locum habere nego ur m jure R. ἰ.7. g. 4. D. comm. div. nec ii precari possideant, nee clam: injusta enim est possessio. precaria vero iusta quidem , sed quae non pergat ad iudacii viEorem. da in& bona piratarum naufraga impune subinripere transmisit Frid. Impii sint. ubi tamen authoritatem dc dispensationem

superiorum intervenire latius est: ne alia pro aliis forte surripiantur. Res autem a piratis raptae, ubicunque repertae vindicari possunt a vero domino. vid. cap. seo. β. . aut si is ,qui piratis iterum eripuit, pro

bare possit, sibi eius rei dominium iustoiitulo ante adquisitum esse. Et tamen

169쪽

qui suo sumptu possessionem rei aIlenae

adeptus est, tantum ex naturali aequitate

est rependendum, quantum dominus ipse ad rem recuperandam libenter impensurus erat. Ipse enim facti possessio , praesertim recuperatu difficilis, est aliquid aestimabile , in in hoc dominus postrem amisiam cen fetur iactus locupletior. Grol. de. 'r. b. e. a, e D 9, 26. Quamvis haec lege civili aut statutis populorum pactisque aliquantum varient. d. loe. g. II. σε.

Aot. ubi LL.Ηispanicas & Venetas in hanerem ad testimonium citat. vid. quoque D Lub. lib. 6. 3. 4. a. a. m tin s. Hujusmodi tamen leges non obstant exteris, quo mi nus res suas vindicent. Hoe etiam est utile institutum i ut piratis ad potium aliquem appelIentibus non permitatur isticvendere Mna spoliatorum, nee aliis emere, sed namve di bonis istis stib irresto & tuta custodia, Positis reserventur rapta in utilitatem latosorum di aliorum quorum interest, illis aestituenda, si suffieientibus documentis, vel in eorum defeetia iurat assertione probent esse sua. vid. pact. commerc. inter Henri Philippum Burg. cἀp. 26. IX. Piratae capti di damnati , ultimo iupplia

170쪽

De Iure Maritimo Lib. II. Is 3

mpplicio solent affici , eorumque bona publicari. etiam jure Suetico c. 24. lol. iuram reg. in L L. civit. di c. 42 LL. prorieod. quam generalem consuetudin m Pecis laus ad I. Io. D. die in c. r. n. n. 3. Vocat. Nec aliud meruerunt publicae fidei xiolatores , di innocentium sanguinis ac fortunarum praedones. Si tamen ita invaluei insitit tarmidabiles se fecerint, recte recipiae defendi, poenam quo attinet, censet GrO- tius de jur. b. e. p. 2, 2 I, 6. quia intei sit humani genetis , ut si aliter non possint, impunitatis fiducia a malificiis devocentur.

Sed aliud dicendum erit, si armis debellari possint vel ab illis, in quorum ditione gras

statur ι vel cum vicinorum Principum auis xilio. Ne ς piso tae solum, sed di receptatores eorum capitis poena obligantur. arx. L 3. g. 3. D. de ι- ν-ν. nain Gq a. de uria. . . r. rex. Lia proν. S-L P cismum enim genus hominum sunt receptatotes, sine

quibus diu nemo latere potest . Arque si apprehendete possin . praedones istos, de tamen. pecunia vel subreptorum parte ab illi accepta eos dimittant, merito leveriori poena digni sunt arg. l. h. de recepi. l. I is hu qui iaιr. vel al. cr. in eo . G s. c . no

SEARCH

MENU NAVIGATION