Iulii Caesaris Scaligeri Epistolia duo lectu dignissima, nunc primum edita, cura ac diligentia Ioachimi Morsii

1쪽

Gratia quam peperit Charites auxere,

Minerua

Absolvit , Mosts I fama perennis

erit.

2쪽

DN MELCHIOR GOLDASTO,

Philolovo, Politico Sed C. De Rep. literaria titeratisque summe prae caeteris merito, Consiliario dive Grum Germaniae Principum dignisiimo,

IOACHIMus MoRs IV S. P. D. B utroci SCAL GERO patre dc filio, Amplissime ac Celeberrime GoLD sua, nihil umquam prosectum iudicare te mecum existimo, quod non dignissimum sit, ut ad omne posteritatem transmittatur. Quae certe mihi horum Heroum in

compirabilium divina scripta in itineribus meis singulari selicitate obtigerunt, supprimere , publicaeque luci invidere, hominis parum relligiosi semper arbitxatus sum. Etiam ante quidem posthum nonnulla opus-

3쪽

Epistoli parentis, ClarissimoGalliarii Regis

Cosmographo, E TROBERTI o, Prosesibre Academi et nostret numquam satis laudato,mecum communicata, quin subiungerem, prae termittere non potui. Daturus reliqua eorum, quae apud me exstant, occasione prima, si labores meos pios in horum coelestium ub

rorum,quorum

umbris tenuem sine uisere terram Spirantesque crocosat in urns perpetuum merprecamur, meditationibus e tenebris eruendis, tuo, tuorumque smilium accuratissimo iudicio placituros intellexero. Libenter itaque primitias hasce vide,& me,illustrium tuarum virtutum cultorem ac admiratorem maximum, cum illis, patrocinio tuo dignare. Valevirorum optime, me, Serio Tuum,ama. Dabam festinanter Lugduni Batavorum, A. C.

4쪽

LVLII ES AR IS SCALIGERI

XV Libro EXotericarum Excercitationum, qui

CARDANus inscribitur.

Osteaquam mei fati saevitia tam misere mi

hii vix ux cum mea unius gloria publici

luctus coniunxerit acerbitatem, atque tam egregios meos ac ossiciosos conatus tam dira cal mirasiit consecuta , non putavi comm4ttendum mihi, quin quanta est ob lenissimas castigationes affectus molestia Hieronymus Cardanus, tantum me ex eius interit caepisse moeroris, testatum relin querem posterimit. Nam tametsi eius vita mihi terrori esse posse videbatur tanta tamen in omni genere iterarum tabant eius merita,ut eo quoque qui me unum ex hisce civibus profiteor, communem omnium utilitatem meis commodis debuerim anteferre orbata est enim Resp. literaria viro maximo atque incomparabili, eamque laetiiram fecit, quam fortassis nullis posthac saeculis re- 3 parare

5쪽

6 parare possit Ego vero privatus sum teste dice, atque elicini proli dij immortales laudatore

lucubrationum mearum Eas enim ita approbavit,ut pcinoin item defensionis sit in decsmatione sola potuerit, in delperatione potentiae suae,in suarum virium ignorat oneri suibus ille tam pollebat, ut cum nullus modus, nulla ratio latere potuerit, qua meas quoque castigationes posset ad celebristatem nominis tui comparare. Atque ille quidem talis tantusque sui , ut ostendere potuerit studiosisse eadem sensisse, quae ego tanquam contraria scripserim, si bona iudicaret: in aliter sentiret,eadem animi praesentia corroborare aliquando, quae semel statuisset, qua statuerat ea , quae corroborari posse iudicasset ego vero qui eo animo ac spe ad eum virum scripsissem , quem equidem omnium mori lium ingcniosissimum atque eruditissimum vulgo praedicarem, ut me invictum illi fore confiderem:

eceius vita operosam laudem propter assensiones, non ex interitu ignavam quietem ex hac quasi

causa desertione mihi exspectasse quis non videse Prosecto viri illustrissimi. quem ego acerrimum, atque sita fidentem magnituali counovissem, b Dignitate atque beneficio frui licuisset. Facile enim ut erat omnium humanissimus ad amicitia iura communia vel simplicissimis literialis evocabatur, me qui in praeliis diu exercitatus ad pericula omnia audaciam meam. obiecissem qui in assiduis disputationibus pene attritus , in diuturnis scribendia rurunis pene consumptus sum , disputare tam sui me de tanto Heroe in tanto confictu, tanto

6쪽

T pulvere,& Emnolentu victoriam concupisse, haud

verisimile est. Neque selum abest a ratione rerum,& ab opinione hominum iudicio rum abesse debet, verum etiam ab omni utilitate nominis mei. In eo enim semper adhaerescere voluit animus

meus, ut putaret omnem hominem ut sane omnes

nihil aliud quam pene nihil sumus adeo errare posse,ut etiam sibi licere posse contendat. Quod si consummatissimo viro contigit aliquando quod si saepe mihi, nonnunquam aliis usu venit, pro lapsiones illas non esse errorum censibus adscribendas,nili: si quis postea porro eas tueri velit pro

constantia enim pertinaciam, pro humanitate veritatem profiteri necesse est, neque enim eratis,cui aliquid cxcidit paulo importunius sed si quando suam culpam propriai facit ex infami defensione. Igitur illo vivente si ex conscientia rerum silentium esset consecutum, quid mihi potuit honoris centius evenires nempe tanquam praeceptorem aut patrem modestissimis assensionibus caecepisset. Quod si ad pertinaciorem disceptationem rem revocasset, quotusquisque nunc iam non intelligit, ex priore mentis agitatione futurum, ut ad insaniarii propius accederet Id quod divinus ille vircum acutissirne perpendisset, quod non potuit serre, tulit. Id est animi constantiam ad vivendum afferre non potuit ad moriendum potuit: quod potuit ferre, non tulit, hoc est communionem animorum nostrorum atque iudiciorum ad publicam, midioserum utilitatem. Quamobrem doleo viceni

tueam , qui ad praelium hoc lucidentissimas susceperim

7쪽

perim rationes, ad confictum habuerim explica tissimas, ad victoriam , quam peraram, ea quas neque sperare licuit constanti viro. Quis enim tale eventum rei exspectassetΘque neq; concupiscere viri sortis, cuius laus in hostium laucie penitusto' sita est. Doleo vero vicem totius Reip. cuius doloris causas vulgus quidem literatorum pro suo captu capere potest pro meritis illius divinitatis nullo modo po test. Cum enim in homine docto tres partes omnino excellere debeant, cruditio varia multa, ingenium ruminum cum acerrimo iudicio coniunctum tria haec ille puncta adeo 'l ne tulerat, ut ad unum modo totus pro se , solus pro omnibus factus a Natuta esse videretur. Nemo enim humanior cum minimo quoque, nemo apparatior ad omnia cum nimis quibulque viris inventus est. Lenitas Regia, cessitudo animi r pularis non selum omnium horarum , sed etiam

Omnium locorum, omnium hominum , Omnium fortunarum homo. Qtisd vero attinet ad cruditionem , circumspiciamus quaelo totum hunc huiusce felicissimi culi conmminatissimum orbem

literatorum , multos magnos viros efferent merita cuiuique sua, caeterum hos una tantum aut altera

in parte Philolophia occupatos. Ille vero cum prosundissimis Naturae Deique arcanis humani

res literas ita coniunXerat, atque tam eloquenter plicarat, ut nihil aliud toto aetatis tractu profes sus suisse videretur Magnus vir sane, magnus et iam si hoc hoc solum praestiterit caeterum si ingenii expromptam celeritatem , igneam ad omnia

8쪽

s vis, aequalem ad ininima&maxima quῖque, vel laborioiam diligentiam, vel invictam conitantiam, consideremus , propior impudenti fuerit is, qui se illi comparare ausus fuerit. Non igitur vel infensus animus, cuius ego vestigia ne novi quidem neque livor , cuius ne umbra quidem attigit unquam umbiam meam sed tot tantaeque illius monumentorum illustres notiones ad hoc me impulerunt , ut de illis aliquid sentirem, absolutis de subtilitate commentariis eritisset priorum appendi quasi quς-dam eruditissimus liber de varietatem rerum Ataque ego illico antequam de eius morte qui*quam allatum esset , exemplo sane meo me pium imitatus triduo excursum in brevissima capita, congessiissem Posteaquam descius interim rescivi, in unum congessi libellum, ut cius sane adiuvarem labores sed ita quemadmodum adiutum se ille voluiiset, si quando mecum aut alio doctiore virqde rebus suis consurre debuisset.

Exceptum m anu

Suavisi a ductis o optimo,

CERVASIO MARS TALLERO,

edico Brunsvicensi, Pater Filio S.

9쪽

tuis dissicilitatibus te incolumem evasurum barbarorum immanitatem videbamus tantum attulit voluptatis reditus, quam etiam suavissimis tuis literis cumulasti, Ego praeter caeteros vehementer vis is sum, te restitutum nobis, nostris votis,nostris sudiis, a quorum dignitate non parum decedere necesse erat, te amis . Illud quoque auxit commendationem profectionis tuae cum novas hem

rum facies, novas piscium te attulisse stribis. De herbis non miror. Est enim λυχας natura ut stis. Cuius portiunculam quantillam nobis notam pote. Quae fuit causi ut post infinitas pene mentis Xagitationes provexerim me ipsum ex eiuΩmodi fato atque laetatione in portum,quem unum proiiciebam. Is fuit Cum perpaucis medica res agi,peragi conficique possit, quae apud nos sint emiam morosissime exquisirari non esse abducendos animos nostros a melioribus studiis ad ea cognoscenda, quae iis dem viribus praedita inent, si cog

noscantur quae cum sint controversa, in periculis

vitae nostra pro ignotis relinquenda sunt quae denique iis tantum apparata si in anatura , qui aliis careant nobis cognitis. Neque existimo easdem vires aliis atque aliis plantis ab opifici summo iri partitas, nisi propterea, quod non ubique

omneS, non omnes eodem tempore, esse poteram. Generosi tamen miro est, omnia vere , d

iamsi pauca possit. Tam enim Deo simillimi suamus quam mime sapimus quo tibi multum d beant studiosi, qui tot labor Duc, tantis impensis rerum MLuaia nostro orbi hactenus is couri era

10쪽

tam aperuisti, ut hic aditus tuae laudis cum nostra

utilitate coniunctus pateat viris doetis ad si ipses componendos , acuendos, confirmandos in exercitatione ingeniorum iudiciorumq; sivorum. Nam. mihi id demum vivere videor, quod datur artiuni cognitioni, novisque inquisitionibus. Quare iucundum atque etiam gratum adventum fuiste reor non blum iuventuti sed etiam optimatibus principibusque Academiae, cum illis novae eruditionis copias tecum longinquis allatas commeatibus ostendisti . quod nisi me ipsium consolarer spe, vel tuarum aliquando migrationum, vel illorum commentariorum, vitam mihi acerbam put rem. Sed neque tu pati poteris labores tuos atque etiam aerumnas, quas in naturae indagatione exequutus es, cum tua vitae curii finiri, neque rebuntur, quae ad summam rei deesse videountur.

Nihil igitur aliud , quam exspeeto Laudo te de consilio tuo quod cepisse te scribis de dicendia quabili ratione. Nihil quidem libertate divinius esse puto , quae versatur in media simplicitate, neque in licentiam effusa, neque oppressa alieni studii superstitione. Nunquam mini probatum est fenus illud imitationis, quod tanquam datis vadi

us haereret aliorum iuvicio, suum amittens qua vecordia inter aucupia verborum res ipse intereunt. Legi prosequeris epistolam

tuam. Valde sum delectatus facilitate, proin titudines quasi sinceritate sententiarum , in qui bus matronam milia intueri videbar siue suco nit,

dama