장음표시 사용
2쪽
a. a hilosophia, ut ab eius desinitione, que
madmodum par est, exordiamur, recte di- Citur, series cognitionum sUidentium, quae - ex eo identibus principiis deducuntur, aut Iumine tantum naturali habentur. 2. Hujus materiale objectum res Sunt na---tUraleS, formale Vero earumdem CognOS' , cibilitas. a. Ipsam eXiStere, : re audebit.
q. Quare persuasum habemus homines nUS- quam Usque adeo insanivisse, ut.serio et , absolute de omnibus dubitaVerint . ,
5. Omnia in dubium vertere, ludibrium i merito dici debet.
i Erunt igitur nobis omnia certa et OX- plorata ὶ Minime. 9 1 T. Dogmaticorum opinio temeraria Praesumptio eSt. 8. i Quam habemus normam, quam Ve regum H lam, Ut nostras Cognitiones a falso sece namus i Distinguentes cum Cl. Imsterris-den inter materiale veritatis criterium St
formale : illud esse regulas logicales i.
3쪽
ludque evidentiam, asserimus. s. Ut candidus veritatis am tor pure, sincere, et absque passione procedat in inquisitione veritatis, prudentum Ecleticorum libertate philosophari debet. Io. Hane amplecti se tam rationi consormius, Utilius, securius, iisque, qui Τheolinis dant operam, acommo lo cis
u I. Dub tantum sunt loca proprie philosophica , ratio nempe naturalis , et expe-
citento I a. i Licet ergo viris catholicis de rebus disserere naturalibus sacra postharata auctoritate φ Absit.
ra. Philosophia in quatuor dispescitur partes ratione objectorum , quae considerat: Logicam nempe, Metaphisicam, Phisicam et aethicam. Zq. Logica per se et immediate intendit
humanam mentem ad verum inveniendum idoneam reddere, mediate vero, sicut et extrinsice perfectam rerum Cognitionem
λ5. Falluntur igitur qui artem illam esse
I6. Logica vere et proprie scientiam eβ eν
4쪽
17. Adaequatum illius obuectum moduS Sciendi eSt. a 3. Quam non modo utilem, sed simplic1-
ter necesariam Censemus, ad alias in statu perfecto SCientias ComparandaS.δ9. Quatuor sunt mentis nostrae operationes, simplex aprehensio , judicium, discursus, ac melliodUS. a Q. Harum prima optime definitur mera alicujus rei representatio in mente e Xistens.
2I. Μentis ideae omnino diversae sunt abideis Phantasiae. Ea . Fallitur igitur et fallit Wolfius, cum nihilurin percipi non posse, sustinere CO-
23. Haud tamen percipi potest convenientiae relatio inter ideas sibi mutuo repugnantes.
est, ut proprie loquendo nulla Sit Obscu-
z5. Haec sive simplex sit, sive Composita, Potest esse Vera, sed numquam falsa. 26. VOX , gestus , et Seriptura Signa Sunt nostrarum ideariam. 27. Voces articulatas inter signa arbitraria
5쪽
ultimo vero et tanquam consequenter illarum Conceptus. I9. Judicium actio mentis composita non est, Sed simple X. 3o. Haec ad intellectum , potius quam ad ' Voluntatem pertinet. ai, Longe a veritate distat Dogaumerius, omne judicium esse assirmans propugnans. 32. Propositiones affirmantes natura sua inegantibus disserunt, et vicissim. 33. Nullam propositionem veram in falsam Posse mutari, nec falsam in veram amr
3q. Perperam asserit Wolfius quamlibet propositionem falsam in se ipsa Contradictio-
35. Propositiones contradictorias Simul veras et falsas esse PosSe negam US. i zΗse, Medium admittunt nullum. rs I. Propositiones denique contrariae simul. Verae CSse nequeunt , Possutit tamen e id
38. Syllogismus essentialiter conclusionea includit seque, ae praemiSSaS. 39. Tanta est legitimi syllogismi vis ut iis praemissis intellectus necessario de tML minetur ad assentiendum conclu siqn . Za
6쪽
o. Haec syllogismorum regula: Ut Una praemissarum conclusionem Contineat, altera ostendat istam in illa contineri, ita . Secura est, Ut recte ratiocinetur, qui in eam a tantum respiciat.
I. Errant qui syllogismorum usum a phi- losophia eliminari, credunt, debere. a. Perperam nonnulli Cartesium rigorosi scepticismi insimulant. qa. Dubium generale methodicum pluri' a m Confertiad recte philosophandum. q. Haud recte impugnat Cl. Almeida N. Fort Brix regulam primam de fide sen- sibus praeStanda. 5. Sensus numquam proprie falli cum Epi-
66. Immo de iis, quae per sensus dijudicari possunt; ita idonei sunt , ut opinio illa
vera sit, cui vel,su ragatur, Vel non refragatur Sensuum evidentia. 67. Ergo minime necese est ad revelationem cum Malebranchio Confugere, ut de-ristonstretur corpora eXiStere.
8. Criticae regulas omnes , quas Logicae pari. 2. sec. I. N. Brix tradit, propug
7쪽
s. Quaedam generalia cognitionis principia suppeditat Ontologia , certissima et evidentissima, quorum illud a Philosopho
statutum imposibile est idem simul esse et 170n eSSe 3 tanquam omnium primum Con' sideramUS.
5o. Ens generatima sumptum, nil aliud est, quam id, quod nullam in se ipso Con tradictionem involvit. i l5I. Plura convenire possunt in ratione en
iis quin nihil reale et positivum sit illi
52. Ergo recte dicitur atributum entis uni vo eum esse Deo et Creaturis. 53. Id ipsum assirmamus de atributo subi tantiae, si pro ente per se existente is δaccipiatur.5 . Logicairerum possibilitas ipsis rebus typ
55. Entis creati existentia non prae Seem alem, Sive formam reale inti reipsa diβ tinetam ab illius essentia, in eaque, tan quam in subjecto receptam. 50. SPQ iistarum opinio propugnans ei es
8쪽
tiam inter atque existentiam distin tionem illam dari, quam formalem Vocant, nobis non Placet. 57. Nulla datur relatio, quae sit entitas sive forma distincta a ratione proxima fundandi, seu a relativa terminorum denominabilitate, ipsisque superaddita. 58.4Atheos speculativos, negati vosque , hQmines nempe, quibus persuasum sit, Deum
59. Ratio namque naturalis evidenter OSten dii Dei existentiam. 6o. Simili termesse Unum, Simplicissimum, Immutabilem, Immensum, Omnipotentem,ac Omniscium, manifeStat. I. Deum providere etiam de iis, quae non
nullis minuta, et vilia apparent, Su Stinemus. a. Qui ad omnes Creaturarum aetioneS COI Currit immediate, non modo immediatione virtutis,'sed etiam Suppositi. 63. Aliter de phisica praemotione sentim US: Hane enim in causis necesariis, quam in liberis negam US. 6 . Animae rationalis spiritualitas ratione naturali demon Stratur.
5, Quam nullum habitum ire finem cog
9쪽
Ποε ei mus , nedum Divina revelatione ita docente, sed ex pluribus rationibus hoc
suadentibus. P66. Verumtamen ex illis nullam tam evidentem esse sustinemus; quae nullomodo perituram esse, demon Stret.
67. Fallitur Cl. P. Fortunat. Brix. dum Concilium Later. sub Iulio II. et Leone X. Ce- . lebratum, praecepisse assirmat,omnibus Philosophiae professoribus, ut in demonstranda humanae mentis immortalitate, diligen tius, quoad sieri posset incumberent. 68. Temeritatis nota, qua laudatam S. V. D. S. opinionem quidam non inferi is notae Τheologus inurit, injusta est, et Prorsu
infundata. 69..Humanae mentis essentia sita non est in
actuali Cogitatione. 7o. Dubium enim est, an corpori copulatδsemper Sit actu cogitans. II. Penitus aberrat Pythagoras docens ani mam particulam:esse deceptam ex quadam Substantia, quae anima universi fingitur Pa. Sed multo magis blaterat Plato illam par ticulam Divinae substantiae esse, propugnJΠβ' 3. Mentepsicosim merum sigmentum e. ζα
10쪽
T , Tradueianorum error est a Veritate pro Cul.
75. Animam per creationem suam habere Originem, nemo nisi plumbeus negabit. 76. Immerito Leibnitius, et Wolfius animas Praeexistere in corpusculis organicis di-
77. Animae denique rationales creantur in dies, atque organico foetus Corpuseulo infunduntur , simul ae habetur,in eo par itum organigatio, quae vitae functionibus
obeundis suficiens Sit. 78. Caussarum Ocasionalium systhema ad explicandum mutuum, animam inter et CDPPUS, Commercium, nee Philosopho dignum est, nec Christianae Τheologiae Consentit. 7s. Harmoniae, praestabilitae systhema penes hujusmodi commercium, latam aperit Viam pluribus in Phisica, et in fide erroribus.
8o. Dari inter animam et Corpus phisicum influxum, etoexperientia Constat, et certo certius intimo sensu evincitur; hujusce tammen id eam claram habemus nullam. 81. Circa id earum Originem haud recte sensuit Carte SUS.
8a. Opinio Malebranehii propugnans nos omnia videre in Deo falsa et absurda CSi.