De regno Daniæ et Norwegiæ, insulisq; adjacentibus: juxtaÌ€ ac de Holsatia, Dvcatv Sleswicensi, et finitimis provincijs. Tractatus varij

431쪽

s, quo exorsi sumus, ab ite dubio

uimus, Cananaeos sese in Europam ire est ad iste, atq; ex ea infusione or- nostros gigantes, nostri orbis pris incolas ut jam minus mirum sit,mj, hau Hebraeoru correspontem, aliaq; Hebraeae lingue vestigia, voces integras, quas quidem non ex Hebraeis sontibus eruunt, in igia nostra veteri relicta esse.nterim tamen non dissimulandum, ain alias gentes successu temporisi a , se oras intulisse ut circa I mundi s 8, seu ante natuli 3 risium de Asianorum infusio- dicio duce facta, di superius me orata, constat Qua tamen alia alia , sive Asiaticarum, sive aliaruna litium , immigrati , sorsan prior erit bellum sortasse Trojanum secu-

soli annum mundi 2772. nam, ut in nostris antiquitatibus, comperit, Arctoam hanc plagam adveniens dinus, celebrern vigere apud nostra-:s veterum Troianorum memoriam: uod tamen pro certo assirmare non beo.

Nae tu, inquies, bellus es disputa- Cananaeorum posteros faciensuropaeos quos consentiens Antiqui

as Iapeti genus: posteros secit Ego

432쪽

vero, quisquis es, mi ctor, Euro inodemi unde genus duxerint, i quaero, nec dico: Sed quinam ripam hanc ulteriorem de orbemctoum pii mi incoluerint nemperantes, Cananaeorum gentibus oldi Los huc ut ad loca montosa, apis horrida naturae quodam inra delatos censemus ubi corpora litora gignerentur. Ex qua naturae

montanis assima ulat. Et gigantes, nostrae antiquitates in Aristo a

plurimos commemorant, Omne .

monticolae fuerunt Iam, quineti si humaniores aliquot populi, ipsis gantibus numerosiores, has oras si inde intrarint de nostrum orbem loniis impleverint non negamus: Iassirmavimus modo , de dino liquis Asiaticis: qui in Suecia subsille sedes posuit in Si hiur: ubi civit quoddam simulachrum sormare vi

est, ad morem veterum Trojanor quorum nomen celebre vigere coperit, ut diximus non secus ac lina Cadmus, in Boeotiam veniens, ruas Thebas in Asyptiacatum Therum memoriam condidisse legitur. dinus ille , omnes vetere inco

433쪽

asiae excellentia in sui admiratio in rapiens, post fata coepit in Deo in numero coli cum prius adhuc illa , inter alias terras Septem natiores etiam Norvvegiam, inter ri posteros sublata monarchia dis-

tam subegisset eamque filio ligo seu Hemingo addixisset Ab : Odino posteriores Norvvegi,

narum Gentium reges aliquor, g tis avebant duceres: cum tamen et-Im ab ipso oro ducerent: urpote e Pulcri comus post Norum desistum Jemingum primus, hoc est , tertius sonarchiae Norvvegicae restaurator, ibam ab Odino usque Genealogiana e multos retro atavos contexi, byllam illa sibi familiari, Theodolpho odo,carmine vernaculo celebratam . it. ythmos istos 1is liniatal VO-

bant quod ab Ingone cujus pollexi

t, 'lin ar Odini filio initium sume- t. defecit Ia ianus cognomento sud majores ab Hemingo tuo Odini filio numerans Evindi cald pii teri opera , insignis ythmulae qui Rythmi dicti ale)giat ali , eo quod ipsius majores Halogiensem provin- ciam postediissent. His .in forsan ut dixi aliis populis, ante Odinianam immigrationem ac-C ceden-

434쪽

illud gigantum Deo sic providen extinctum ac velut a stirpe excisi

tandem esse optimo harum regioni it fato, experti sumtis.

Interim si qui hodie sint, qui nre dc genus suum inde a giganta is. Utque numerent id quod Genet, adus Germanis opprobi io vertit, nan Torum propaginem appellans: I chro I. odio magis religionis manorum, quam imperitia eos de inquam, si qui etiam sint in his no oris, bono nihilominus est an iri jubemus cumq; Apostolo memini Quod in Christo non sit Iud us, neq:

C: cus, neq; Barbarus, sed nova cri tura Vnda Martinus Borrhauster

se in Genesin In Sem igitur rape t

ultos, quos Deus oderat, invenias: et

in Chamo, quos amet ut verumsit, luci iaim. Beneditu populi meus e J ptus: O opus mantium mearum Isti ponerita: Chami: ct hare duas me. Urael. uocirca, in quacunque genti qui timet Dominum, is acceptin est isti ecus ero dis utantes, At malitia produnt, aut inertem ignorantiam, qu sacra litera ne a primo quidem, ut ita tur limineia' arint.

Sed vide quo irae insim Norvvenc:

435쪽

i palis quaestio haec de gentis ori

. necetiario movenda erant. Ita- ut ex dictis constat, in Norvvegia ter duas quasi sentes cernimus: ut ii quas taceamo de quibus incerti u- ,: Alteram sane dino longe an- iorem alteram hoc duce eodemianslatam . Caeterum antiquior illaneam habuerit linguam, quae postea rvvesica dicta ei an vero ex immi-atione Asianorum, eorundemque a suae cum veteri illa millione nata lingua Norvvegica, non latis dic habeo. Qilanquam in hanc pol - orem partem facilius declinavero aliarum gentium exemplo id edoctus. laerumque enim ex gentium confu-ione, linguarum confusionem sequi idemus: Quod de Anglorum in Bri- inniam , Saxonum in Belgicam reductis a Carolo Magno coloniis, temque Gallorum in Saxoniam,Bodimus affirmat linguarum scilicet varie-itatem peperiit Tuscorum colo- ias ex Italia pullas, Gallorumque qui Germaniam desertam migraru Int,

tertium loquendi genus ab utriique dii tersum conflavisti. Quod igitur itea iam Hebraeam, potestate, si non gutta quod voces multas Hebraeos fontes

436쪽

sapientes, habeat lingua Norvvegi: id primis incolis debebitur: Quod, lGerna ani veteres, quod Angli aut mnationes, suaritiae iam in eadem sua agnoscant id recentiori popurum infusioni, sive uni, de qua c. stat, sive pluribus, acceptum esse tur. Nec enim subito sed pedeterina . has terras intravit Odinus Germania prius .vicinis terris susu tens. Ex qua mixtione sit nata lingua Norvvegica ; bene antiqua

oportet haec dialectus, reliquorum.

populorum respectu , quibus lingi subinde brevissimis spaciis mutata ecum de nulla gentium infusione codinum in Norvvegiam constit S . quicquid tamen statuatur in hac No vegica seu standica , vestigia an es quae lingua Gothicae forte an lotici id est, gigant eae, maxime esse adiit ireliqua, certissimum est. A p. I. Te moribu scu comm i ibendi

ratione.

Ed de lingua ex nostro institutotis Mores S reliquam vivendi . tionem requiris' Possem uno verbe c veterum NooVegorum a Oribi ure sporo

437쪽

ondere sed propius attingam dedam de genti iura nioribus altius etendo, cum nostiis conferan . Lota sane vivendi coniuetudo vete- uelandorum ad summam videtur salitatem compa lata In qua pri- uti habitationes seu aedilicia de ira vitae communis exercitia, brevisse eat tingenda . Nam primum quod ad habitatio- attinet primam cantiquita imamitandi rationem secuti sunt stan-Nempe non per urbe si oppida; quod de sui temporis Germanis ait citus, colebant discreti, ut campus, fons, ut nemus, ut collis aut vallis,

iis vel sinus maris placuit Non solum primaevi mundi exemplum hicitati sed etiam etatis posterioris: Vt lica per pagos i Laconica initio, ut adunt, sparsiim, hinc illinc habitaba-

ut non conjunctim, aut per urbes . ut Taciti tepore, circa annum Chris v iro, nec caementorum nec tegula-

hum apud Germanos usus: unde quia vis de orbe magis Arctoo judicium a nat Ita neque postea apud istandos Udomus suas ligno .cespite con- ruebant, opere quidem nec Ornensisne nec in speciem deserini parietes alias

438쪽

alias sol, ii ite, alias saxo rudi, di te pros mento adhibito, si ebant: c lpostea interius, opere coatiat, Uicontignationem ipsam, con vestiebί : praecipue in notabilioribus aedificAtque sic tectu in cum parietibus ac maturum senium , gramine viridi rerius quotannis enascente, cespital namque vivum in tectori parietil intelligeo conspiciendum erat. In tensenestrae fiebant, raro in pariete; 4cto quidem minus arduo cujus mills utile fertur apud Orientales tectoria constitutio. Ligna incolis suppeteba. ad littus maris undarum alluvione jecta nairando procurationis divit testimonio cum sylvae dona esticae lit ullae tantum, uti existimo, feraces, vstis aedificiis non susiacerent quae men etiam magno fuere subsidio, cuhis quae incole quoties volebant, excina Norvvegia, ct fortasse etiam Gro llandia, petebant utroque enim nax igationes annuas longo tempore si alidi habuere. Villarum itaque domus i. suo iundo quilibet contiguas fere libebat: pr te armentorum stabula, a .

quanto intervallo ab ipsis penatibi aptarrunque sita item igniaria quaeda a Pon prorsus contigua, ad ignis pericu Iuni vitandum: fortasse etiam penuarquaedat

439쪽

sdam quae solitaria atuam 4cites ventos melius imbiberent. Focos alebant alii sylvis domesticis: cespite bitia milaoso, ut mihi quili uidetur H Iunius apposite Oza Cujus apud nos dilogenera: unum

ieci fungosum sub ipsa terrae su-

incla nascens nobis Suor cur alte-

in densitus, eoque gravius quod i r- plebam fossileia ex eodem Iunio

dixerimus eo quod terra alte de- , ex fodinis profundis eruatur. Visn a autem cespitis genus hoc vero magis sole dc vento coquatur Oportet, quam ad urendum idoni fiat. Hoc pos rius nobis, ut inanis quibusdam, o f. Cujus in

or perhibetur in Orcadibus Dux

Jam Orcadensis, inarus avngit Ducis Norvvegici de aere filius, inpore Pulcri comi Norvvegiae s qui idcirco Torsei narim dictus et L uit ille fratrem Oftionem , quem in tetius om/um appellat qui par- Galliarum , Normanniam post- Normannis seu Norvvegis dii, Occupabat. Sunt autem: alia 4 ignis uelandorum nutrimen- sed minus vulgaria. Q anquam ur judicarit Plinius miseras gen , qua terram suam urerent nos

contra

440쪽

contra eo nos feliciores ducimus;

que beneficium hic d alibi agit mus, quibus fomes igniarius

mandi materia non raragia coaqua re adfiigoris intemperiem arctam, praeter alios usus satis notos colae summe indigebant praesea hyemalibus te imporibus, quibus 1 causta de fornaces in usu, axo dei: Congeste, per quas flamma facile eriperet qua quam primuna ignis vi nitus ellent excalfactae, cum jam fumasset hypocaustum, frigida cais axis candentibus aspergebatur pacto calor sese per universam do essicaciter diffundere solet qui si aiam pariete dc tecto caespititio opi:

co servatur Memini autem, me bali 1.

publica excalfaciendi similem ratici apud extraneos alicubi Observare. P. . ter hypocausta autem, domus i

aliis usibus deputatas habebant; Ulbile, camaculum, alias complure lae Fuitque haec conam uni aedificat ratio S modus ad frugalitatem, Ostentationem, oculorum delici

comparatus, nescio quid cum hilatii sim Spartano tum consuetui commune habens quorum institium resertur, ut donius non nisi se &decuri extruerentur. Quod si