장음표시 사용
11쪽
ordinatione divinae providentiae id evenit, quae sui X.
Iob. Damasicenus existimat) interdum naturalibus rebus abutitur ad praedicendum rerum eventus, quos per se significare aptae natae non Iunt, dicemus, hoe signo Deum voluntatem Auam de eligendo Papa declarare, tain mediis contentionum G privatorum commodorum tenebris lucem elictoribus asser eivolasse. Th. IV. Fureconsultus agit de Apibus, non imcus ac de aliis rebus naturalibus, tam animatis Vegetabilibus, L Io. I. M. g. I. r. quam animantibus brutis tot. t. f.s quadrup. pauper. fee. l. Ia. U. Is. IK. Inst. d. rer. div. habet enim Juris prudentia subjectum materiale cum omnibus disciplinis commune, ut verum sit, quod Mercer. libr. I. Uin. c. q. dicit: per omnes scientiarum perceptiones discurrere δε-risprudentiam, nec eis quidem carere posse, nis enim carere putes qui ab alio mutuatur. Formale subjectum heio sunt apes, quatenus de iis jus in foro redditur. Uti de apibus in jure nostro agitur in. l. s. g. I. V. de Rufr. l. 1. A. Liuri. l. I. g. apum. F. de acquir. rer. domin. G si. apum. Insit. d. rer. diui . l. I. g. ult. D- mi herci . l. 27. si. si eum apes. f. ad L. Aquit. l. P. F. eod. Ut hinc facile constet, quid per Jus Apum intelligatur, nempe facultas jure competenS circa i sta animalia; quae potissimum consistit in acquirendo seu includendo G amittendo. Th. V. Apes int vel cicures, quae at Veis inclusis ex diuturna constetudine n assuefactione unius loci avolare & revolare siolent. Vel Sy vestres seu ferae, quae nullius sunt. Equidem dubitatum suit de Apibus, num serae essent naturae: qui
12쪽
busdam existimantibus, haec immenta subtilitatis
an inialcula magis inter insecta, quam inter feras bestias referenda esse; Verum authoritate & judicio veterum Juris consultorum receptum est, Omnibus apibus generaliter feram naturam esse tribuendam. I. T. g. 2 F. d. acquir. rer. domi a. neque existimandum est, eo quod evolare & revolare solent, eas aliquid de natura mansuetorum animalium participare, & sic mixti generis esse. g. Is . d. rer. div. esaequ. rer. domin. secus ac Plinius lib. II. cap. g. vult, apes neque feri, atque mansueti generis esse. Varro vero de re rustica lib. I. cap. K. quasdam feras, quasdam mansivetas apes facit, quam distinctionem probare videtur Paul. in L aes s. d. furt. Alio modo distinguit Averroes ad Arisor. de generation. animal. lib. I. cap. II. quod tres sint sipecies Apum; unaquae mellificat, quae Apes appellantur: alia vero Reges apum: tertiam appellant Fucos seu mares apum.
I. Deus concusit hominibus in omnia subterranea dominium. II. Tria genera animalium sunt, edi ratione. eorum tres formantur regulae. III. spes sunt res nullius Isunt occupantium. IV. Puanquam principes licentiam occupandi feras bestias coarctaverunt, hoc tamen ad apes non es extendendum, eae enim sunt actuc occupantium. V. Apes ergo G favos, q*ρ
13쪽
fecerunt h. e. domos cs cellulas messe plenas euique eximere licet. VI uvid, si apum examina in arbore aliena dependeoni, num quis oberius fundum in. 1 redi post 3 VI l. Quatenus de Fure uino ci Saxonico licitum sit apes includere. .
Th. LEo ipso dum ex assignatione & donatione Dei
dominium humanum tam Pri Vatum, quam commune esto Ortum, & Protoplasti repraesentarunt posteros suos tum Ut Universos tum ut singulos, D. Alberti in aureo Tr. quem vocaI Compendium
juris naturae orthodox. theologic. conforan. c. 7. g. I .
naturae auctor permisit potestatem singulis omne id quod in libertate naturali permansit, neque a quoquam captum & in suam proprietatem redactum est , apprehendi & in suam proprietatem redigendi; Et hoc est , quod dicitur jure naturali omnia fuisse communia arg. L s. d. d. I. Uy. Se omnia indivisis omnibus veluti unum cunctis patrimonium Justin. lib. y . Quae itaque caelo, mari & terra nascuntur, nec ad alium pertinent, res vacuae sunt & aliciijus propriae fieri possunt, idque tam de jure divino, quam humano. Matth. Wesenb. in parat. F. d. ac
Τh. II. Quemadmodum autem tria genera sunt animalium ratione carentium, aut enim sunt ejusmodi ferae naturae, Ut non nisi vi quadam occupentur c capiantur, atque eo quoque modo retineantur; vel ferae quidem sunt naturae, sed avolare& revolare solent; vel sunt mansuetae natum. Pro hocce animalium diversitate tres formantur redulae Prima
14쪽
Prima est, quod primi generis animalia capta a no- his tamdiu sint in potestate nostra, donec custodiam nostram evaserint, ataue se in libertatem naturalem receperint. Secunda est, quod L cundi generis animalia tamdiu sint in potesta te nostra. quamdiu animum revertendi non deposuerint, sive constetudinem revolandi non amiserint: Tertia est, quod temtii generis animalia nostra maneant, etiamsi turbata conspectum nostrum effugerint. Th. III. Apes itaque, antequam alveis privatorum includuntur, sunt res nullius sed secundum quid, quae ita comparatae sunt, ut occupantis fieri possitnt, atque sic omni jure fiunt occupantium. spes enim, inquit Imperator, cum earum fera si natura, quae in arbore nostra consederint, antequam in alveo a nobis concluduntur, non magis nostrae intelliguntur, quam volucres, quae in arbore nostra nidum fecerint;
ideoque s alius eas incluserit, is dominus earum incitur, sicit. apes in arbore nostra, alius me jurio eximere poterit, nec furti nobis tenebistir, idque fit naturali modo acquirendi dominii, nempe iure occupationis.
g. apym I . Inst. d. rer. div.-L naturalem. g. apum . iacqu. rer. non minus ac ciconiae, quae nidos in
stigiis domuum aedificarunt, domuum domino
Th. IV. Et quamvis Principes occupationem ferarum hestiarum subditis suis non amplius permittunt, sed sibi venationem s facultatem occupandi feras in nullius dominio existent non sine ratio. nibus iustis propriam fecerunt, ut illud inferioribus ex gratia concedant; jus tameo includendi apes integrum
15쪽
tegrum atque liberum hactenus subditis reliquerunt, non enim quicquam. insectorum, qualia sunt
art. Mo. ibique Glosis ademtum este subditis constat, ideoque eae hodienum occupanti cedunt; neque resipectu earum furtum fieri potest. Atque sie Scabini Lipsienses anno I663. ad requisitionem Hiero
sig entlediget, T. R QU. Berlich. p.F. con l. To. n. o. Philip p. in uis pract. Insiit. eclog. s. Secus est, si consuetudine aliud sit introductum, ut si apes ad jusvenandi pertineant, quod jus probandum est, cum maturalis praesumtio sit pro subditis. l. N. C. d. eps.s cler. & illa praesumtio potentior est, quae jure communi inhaeret, quam quae speciali. Cra Vett. Conf
universalis illa sit conluetudo dubitatur, cum multis
16쪽
tis in locis inclusio apium in naturali suo statu reli. cta adhuc conspiciatur. Th. V. Ex praedictis constat, quod sicut apes
cuique eximere licet, L 2K. A. d. furt. ita & favos, quos fecerunt, h. e. domos & cellulas melle plenas& congeriem mellis, quam apes ex cera fingunt, sine surti vitio ad se recjpere, quasi rem jure naturae communem d. bs. I . Insi. d. rer. didi . G d. l. aes A. Lfurt es in l. s. g. s. ae. d. acq. rer. dom. ManZ. in , cominent. ad d. g. I . Inst. d. r. d. Th. VI. Quid vero, si apium examina in arbore aliena pendeant, num quis alius ita fundum ingredi possit, apesque includere, eum in finem, Ut dominus earum fiat' Respond. in si. ι . Postequem alterum prohibere, ne ingrediatur,&auferat, sic. si res integra est. Sin autem fundum ingressus apes incluserit, & sic res non amplius integra sit, in- eludentis sunt apes; dominum vero alicujus rei nemo prohibere potest, ne in alieno quidem fundo, quo minus rem suam auferat arg. t. t. J d. gland. Deend. Mang. d. l. Ab hoc tamen jure rececit Caroli M. Constitutio, relata Meurero pari. a. rubr. Ton
17쪽
Th. VII. De Jure Justinianeo apes adhuc captae vel inclusae nostrae sunt, eo usque, donec nostra custodia coerceantur. Sin aurem consuetudinem& animum revertendi seu revolandi deposuerint eum autem deposuisse praesumuntur, si conjuncti ni Omnes, & gregatim, ut sta loquar, evolaverint, sua alvearia reliquerint arg. d. l. s. g.F. inor. f. d. aqv. rer. dom. qUOniam apes nunquam alvearia sua sola& vacua relinquunt, sed semper aliquae ihi reperiuntur, quae custodiam illarum habent Herlich. e. n. IK vel custodiam evaserint, & oculos nostros effugerint, vel ita sint in conspectu, ut dissicilis sit earum persecutio, nostrae esse desinunt & rursus Occupantis fiunt. d. g. I . ita tamen, ut si dominus apium eas evolare viderit, & insecutus fuerit, illam neutiquam amittat l. I. g. q. de acquir. rer. domin. nec, si alius praevenerit, & coeperit, illius fiant, sed domino re- stituere tenetur d. l. naturalem T. g. . veri. donec inconnectu 1. d. acq. rer. dom. Ut a Utem de praevenistione eo melius constare queat, dominus facere pol. est signum in arbore, ex quo apparet, quod dominium & possessionern apum & mellis acceperit Joh. Bajard. in addit. ad Al. Clar. rit. F. Sentent. F. furistum n. A. Si vero nova illa soboles insicio & ignorante domino emigraverit, tune illa Oec Upantis erit, licet vel maxime dominus postea eam viderit, & ex
suis alveis evolasse probare possit Schneidew. ad 1s.
18쪽
apum Iψ. dist. d. rer. Ap. quia semel ejus dominium evasit & in naturalem libertatem se receὼit, ideoque merito Occupantis efficitur. g. Ia. Ders. quicquid. d. rer. LV. Th. VIII. De Fure Saxonico dubium videtur. num examen aptam evolans ad Vicinum, huic aequiratur, Ut capiens non teneatur domino persequenti eas restituere; an non potius standum sit jure communi, & saltem dominus fundi propior sit persequente, saltem ad hoc, ut prohibere possit prohibentem ab ingrestu fundi sui Z Posterius nonnulli adstruunt, nec admittere volunt di Terentiam inter Jus Saxonicum de Civile, propter verba in text.
pari. I. conclus. so. dicit dominum fundi propiorem esse pe equente, non ratione acquisitionis, sed quod prohibere persequentem ab ingressu fundi sui possit. D. Straueh. dissert. K tb. IS. add. SchulZ. Ssitv insit. ad tit. d. rer. divis. sit. L. Verum de CarpE.
vicinum ipsi statim acquiri, asserit, & in practica sori Saxonici illud obsiervari atque ita fuisse pronunciatum. Placet distinctio Dia. D. Christian. Thomasii
in annotat. practic. ad Strauchii di fert. K. th. 2Ι. qui tres 'istitiones format: Prima est, an apeS meae victus caula evolantes a Vicino, qui in campso suo, aut horto eas deprehendit, includi possint aut occuparit & hanc negat Berlich. c. l. n. I7. neque est dis-- - Ca ferem
19쪽
serentia inter Jus Sax. & Civile. secunda est, an examen apum ad vicinum evolans, a vicino possit Occupari, Uerusque dominus ab ingressione fundi arceri Z quam actirmat CarpZ. c. l. in quo casu diversitas est jurium, civilis & Saxon. nam de jure civili vicinus meus tenetur pati, Ut ego recipiendae ferae meae bestiae gratia ipsius fundum ingrediar vid. Locam. quaest. δε lin. Iaa. Tertia est, an hoc altero casu ipso iure acquirantur apes Vicino, an Vero opus sit occupatione, ita ut si tertius eas Occupet,&a tertio apes sint acquisitae 8 Ea negatur, scit. apes non ipso jure acquiri vicino sed mediante Occupatione; ac dominum apum posse eas rursus sibi subjicere, nisi a vicino prohibeatur, aut apes jam ab alio sint iterum occupatae per inclusionem in alveum; quod idem facere potest: tertius, in quo rvrsius interjus Saxon. & civile disserentia, per dicta ad quaes. a.
svM MARIA. . I. spum inclusarum furtum D. II. Num vero apume ovorum fures poena laquei puniri pinni ρ III. Damnum inferens apibus alienis domino ad interesse te- , netur. IV. Si quis apes in muris posias necet, eo maiori paeno inciendus es. V. Ratione mellis erit sta quandoque imponitur.
20쪽
Hactenus dictum est de inclusione apiam. Iam
videantus de opibus incluses, quarum domini est 'cti simus, si eas amittimus. quod sit, si illarum furtum fiat, vel damnum illis inseratur. Inclusis quando retinentur ab aliquo, dubita in non est, furtum in iis committi, quia non re S communeS, sed res alie me invito domino contrectantur arae. g. I. his. d. oblig. quae ex delict. Et jure Electorali Sa-XOnico p. . c. 31 fures apium & favorum, perinde ac reliqui fures puniuntur. Ita Dn. Scabini Lipsienses responderunt: nun bellaeidie Inquisi.
Th. II. Num vero fures apium G favorum se furtum magnum G quinque solidos excedens fuerit, poena copiaris possint puniri Θ quaestionis est. Resp. Si poena laquei statuta in fures aliarum ferarum justa est,qum. re non ea in fures apum statuta legitima sit, non stolum, quando in ipsis apibus, sed etiam in earum favis fit & melle Constit. Elect. Sax. IK. p. . Jacob de BelloViS. in pract. crimis. cap. 2o. num. sa. verss modica animalia. Λut. Confult. Constit. Saxon. rom, a. c 3 pari. a.