장음표시 사용
1쪽
v M mecum ipse reputo ,Beatissime Pater, plurima grauissimaq; vulnera, quibus mirum , & miserandum in modum complu-- res ta m .an nos consauciata languet Respublica Christiana: quorum partem magnam ram variae tamque multiplices haereses imposuere, morsibus ac venenis suis dilaniato & insecto, necnon a suauibus Ecclesiae sanctae pascuis abducto Domini grege: non minimam vero parte Turcarum tyranni formidabiles opes , seritas, & plusquam barbara inflixit immanitas: haec cuego cogitatione complector, facere non possum, quin
maxima commouear animi perturbatione.Cum rursus mihi in mentem veniunt certissimae constantissimaeque
Saluatoris nostri promissiones, qui cum satis non haberet pro miseris mortalibus uniuersis sanguine suum pro sudisse , tam prolixe pollicitus est seculis se cunctis nobiscum perpetuo futurum, ex quo fieret, ut licet Petri nauicula vastis insurgentibus undiquo fluctibus ac procellis, diu multumq; tempestate iactaretur, ipse tamen illam ab omni naufragii periculo integram semper in uiolatamq; esset seruaturus: totus recreor, meque ipse colligo, atque in Domino consolor. neq; enim mihi est obscurum diuinam maiestatem miris quibusdam rationibus,quae in hominum intelligentiam cadere non possunt,ut quadam prouidentiae incomprehensa,ad bonos
ει salutares exitus omnia mature suoque tempore perducere consueuisse. Quippe que nouit ex maximi Smmilis maxima excerpere bona, quemadmodum vel magi
2쪽
Maeomplusum annorum experienti an obis contigit edoceri.Nam cui iam,obsecro dubium esse queat, nihil esse tam detestandum,quam tam multas haereses, quae per tot annos teterrima ac pestiletissima in Domini gregena venena spargere passim non destiterunt Θ & tamen Dei nostri prouidentia & consilio quis non videt esse factum, ut innumerabilia inde bona ad nos redirent Quorum non postremum illud esse mihi videtur, quod reiectis iamque obsoletis inutilibus illis rerum perplexarum qu sitionibus, quae magis erant ad ostentationem doctrinae, atq; ingenii, quam ad diuinum cultum, veram pietatem excogitatae ; Christianis hominibus occasio sit data in lectionis ac praedicationis euangelica studia toto pectore incumbendi. Hanc citam videre licet
extitisse causam, cur multi sanctissime instituti coetus ad . veteris ecclesiasticae disciplinae consuetudine corruptos iam ubique, ac deprauatos hominum mores,vitam questudiose reuocantcs congregarentur, qui mundum innumeris expurgarunt erroribus: eorumque loco bonorum genus omne inuexerunt, in consuetudinem reuOcata tam salutari sanctifimorum sacra metorum freque-tatione: Christiansque fidei ac religionis fines in barbaras nationes longe lateque protulerunt . At Vero quis adeo est immanis,qui mala tot ac tanta, tamque ingen tes calamitates, quibus acceptis Italiae decus & ornan retum Venetorti respublica proxime estolicta, nobilissimo amplissimoque Regno amissis, tot ciuibus & secijs tam misere tamque crudeliter partim trucidatis, partjm
3쪽
in seruitutem quavis morte duriorem abreptis atq; abstractis, non misericordia solum ,& lacrymis, verum etiaacerbissimo luctu non censeat esse prosequendas Et tamen eidem diuinae prouidentiae placuit sanctissimi Vicarij sui non re minus ipsa, quam nomine Pij Quinti opera, studio, ac labore, ex tam immensa malorum mole , tam praeclaram eruere occasionem, sanctum ac salutare
foedus inter Christianos Principes sanciendi: quod pretter omnium mortalium spem & expectationem, selicis sma statim sumeret auspicia ab omnium longe maxi ma clarissimaque victoria,quotquot omnibus ad hanc usque diem sarculis aduersum Christiani nominis hostes potiri nobis contigerit. Idq; virtute in primis ductuque non minus strenui sortisque Ducis , quam catholici ac
prudentis viri serenissimi Ioannis Austrij, plane digni tali patre fit ij, id est summi ac clarissimi omnium Imperatoris. Atqui in medio rerum tam bene, tamque feliciter gestarum cursu, cum ad eum exitum quem tam ista pollicebantur auspicia non cunctanter contenderetur; ecce tibi Pium Quintum Pontificem Maximum ad veram vitam Deo vocare est visum: cuius tam alieno lcmpore nobis erepti mors,senio licet ac languore consecti, immatura tamen,ac luctuosa accidit uniuersae Reipubli car Christianae. Neque id sane iniuria, erat enim summus optimo cuique metus iniectus, ne huic ipsi inito foederi impedimeti sorte aliquid opponeret, quod cemia omnium spe,praeceptos iam ex tanta victoria fructus berrimos ad maturitatem peruenire no pateretur. Sed prouidenis
4쪽
prouidentia bonitasque diuina quo & mature talis malis, & rerum in primis ipsarum sium mae consuli posset; huic nu quam satis pro dignitate laudato augustissimo amplissimorum Cardinalium Collegio eam mentem
iniecit, ut tanta animorum conspiratione, atque consensu omni abiecta cunctatione Sanctitatem tuam summu Ecclesiae Saninae Dei pastorem,verumque in terris Christi vicarium deligerent. Quippe cuius propensissimam esse voluntatem perspicerent, non ad susceptam modo aduersus Christiani nominis hostes expeditioncm promouendam; verum etiam ad haereses extirpandas, sunditusque tollendas, ad que heroicas Virtutes omnes absolute p standas; tanti que Pontificis pers, na dignas actiones magno animo susicipi edas, ac siusti taedas. Itaq; satis celeriter ipsis res docuit, quantum Christiana Respublica sit boni consequuta tantoque illi clariores illuxisse diuinae prouidentiae radios, ex hoc ipso apparuit, quanto in grauius&propinquius iam conspici batur res adducta discrimen. Quamobre optatissimus hic ipse de te creato Pontifice Maximo nuncius simul atque est assatus, tanta Ciuitatem nostram hilaritate, igritiaq; compleuit, quemadmodum actis primum immortalibus immortali Deo gratiis, deinde omni gratulationis genere, publice priuatimque non obscure da-ἔlS, exultantium per totam urbem animorum significationibus ostedit qua nulla maior nec verbis explicari, nec cogitatione quidem queat comprehedi. Siquidem
intelligunt ciues nostri verum se, & indulgentissimum
5쪽
Patrem igilantissimumque pastorem consequutos,no probitate modo, summa & integritate prsditum, veruetiam prudentia, iustitia, mansuetudine, plurimoq; rerum usu usque adeo praestantem, ut alterum GregoriuSanctum Ecclesiae & pastorem, S doctorem caelitus in terris demissum, cui parem nullum ne sperare quideliceat, aut etiam optare: quemadmodum nos nunc ipsi iucundissime cernimus,sc etiam absentes illi suis oculis intueri videantur. Cuius ego admirabiles & heroicas laudes aeterno praeconio dignas ut silentio praeterirem, idcirco faciendum consulto putaui, quod ad eas vix leuissime attingendas,nedum celebrandas,& illustrandas longe imparem me esse facile in telligebam . Neque tamen si id praestare potuissem,per modestiam istam, que innumerabilium virtutum tuarum nulli est in serior,Sanctissime Pater, id mihi licere nunc arbitrabar. Quare in tanta omnium laetitia Ciuitas nostra libentissime tota ad sanctissimorum pedum tuoru oscula pro affectu confluxisset, sed cum id fieri non posset, nobis hae partes a Senatu nostro sunt impositae, ut suo Reique ipsius publicae nomine, tam optabili munere iungeremur; vere&ex animo gratulantes, primum scilicet Sanctitati tuae, φin augusto hoc Sedis Apostolicae solio diuinitus,Sactiq; Spiritus instinctu , & afllatu sit collocata: tum huic amplissimo venerandoque Collegio, cuius id ipsum sapientissimo consilio, tanta celeritate, tantoque consen
si est effectum: uniuersς deniq; Reipublics Christianae,
que tantum boni,tamque prssens ad omnia sanada mala
6쪽
Ia remedium sit adepta. Illud praeterea nobis madauit
ut in verum ac certum inuiolais, constantisq: fidei suae,
perpetuq que aduersus Apostolicam Sedem obseruantie teitimonium, Sanctitati tug tanquam legitimo Sanctae Ecclesiς Pastori, Christiq, Vicario, perpetua debitamq; obedientiam, tum ossicia studiaque omnia, quemadmodu facimus vltro deseramusac sipondeamus: haud sane dubia sipe futurum, ut Sanctitas vicissim tua quod ut facere dignetur suppliciterac demisse flagitamus)Remp.nostram vere Christianam paterna caritate conplectendo, patrocinio suo praesidioque tueatur,& beneficiorum gratiarumq; concessione cohonestet. Que. ut non opeS modo copiasque suas, verum etiam cauauinem ipsum quotiescunque res popos V profundere noest verita procacrosanctae huius seius ampli tudine,ac maiestate, sic nihil unquam habuit antiquius, quam ut sinceram & mcorruptaChristianam religionem in sua tu ciuitate, tum ditione perpetuo conseruarer: Quod reliquum est votis precibusque omnibus Deu Opt. Max. roga mus & obiecramus, ut quam erga nos benignitate ostendit, cum te Christianae Reip. donauit, eadem illa munus hoc proprium ac perpetuum esse velit, teque nobis diutissime uos item incolumemque conseruet, & ti Di omnia laeta concedat & tranquilla. Dixi.
7쪽
Agnifici Oratores, Perpetua Reipublicae vestrae pietas, probitas,fides,atque erga hanc sanctam sedem, & Romanum Pontificem Obedientia, iucunda Sanctiss.D. N. semper inanimo recordatione versata est. Eadem nunc omnia in hac vestra legatione, & oratione Sanctitas sua una cuvenerabilibus fratribus suis S. R. E. Cardinalibus agnoscit, atque accipit libentissime. Laudationem vero inter petratur proficisci ab optima maximeque laudabili voluntate ea cernendi,quq Vestra Respublica sua opinione tribuit Sanctitati suae. In quo eius voluntas cum ipsius Reipublicae voluntate mirifice congruit, sua ipsius de se opinio discrepat , conatus certe Dei benignitate numquam deficit, neque deerit . Ipsam vero Rempublicam Sanctitas sua semper coimendatissimam habebit, quaeq; ad eius voluntatem, ac dignitatem pertinere intelliget, etiam non rogata libentissime faciet : si qua effugerint monita non deerit.