Rheinisches Museum für Philologie

발행: 1833년

분량: 667페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

l e na

172쪽

τοντο τουπος δεινον ηδη και ταραζικάρδιον

ει Ου τολμήσεις υπερ των πολεμίων ξμιν λέγειν.

νπερ επέζήνου θελήσω τῆνδε κεφαλὴν σχῶν λέγειν.

σου δ' εγῶ λόγους λέγοντος ουκ ακονσομαι μακρους, ιστις ἐσπείσω Αύκωσιν, αλλὰ τιμωρήσομαι.

αγαλι τους μὲν Aάκωνας εκποδών ἐάσατε,3l0 τῶν δ' ἐμῶν σπονδῶν ἀκοι σατ ει καλῶς ἐσπεισάμην.

πῶς δ' εH ἄν καλῶς λέγοις ων, εἴπερ ἐσπείσω γ' ἄπαξοισιν οἴτε βωμος ουτε πίστις ουθ' ορκος μένει;

175쪽

εζε Πτραμμένον, nec absonum videtur ἐκπεπλιγμένον , quod apud Hippocr. de fract. 767 Ε lectum Galenus tox. p. 464 per voc. ἐκτετραμμένον, Erotianus p. 158 εξεπτυγμένον explicat. Sed animadversiono dignum est ap. C. 171 ἐκλελοχισμένος κ

176쪽

Smei fel aut die beiden loIgenben auigenominen tu merben: 8u Αeu. I 38: . Italia Τοucrorum avertere rogem' Augustin. coni. II 7: verba Iunonis irascentis ot dolentis, quod non posset Italia

Teucrorum avertere rogem'.

8u Aen. VI 456 und 457: Insolix Dido . . . . Venerat

exstinctam ferroque extrema secutam' August. cons. Ι 16: sed flebam Didon om Oxstinctam ferroque extremn se ou tam'.

Vivendum recte est, cum propter plurima, tum vel idcirco ut 'possis linguam contemnere servi. praecipue cave sis ut linguas mancipiorum contemnas; nam lingua mali pars pessima servi. deterior tamen hic qui liber non erit illis quorum animas et sarre suo custodit et auro ).

177쪽

mahrlit, linguas contemnere servi und lingua8 mancipiorem con

178쪽

Vtile consilium modo, sed commune, dedisti. Tieler nupsioe, aber nur ιu allgemelne es lann nur her mit benNorten vivendum est recte gegebene Iein. PaΦ Ueitere enitidItimat aust einen Rath sndmlio cave sis contemnas u. I. m.), und

179쪽

Verumque ueternum quoque Sit, neque cum litteris, quibus scita scribuntur, aut oriatur aut occidat. Tie eandishristen ostrectum verumque sit. I ie Nulgata quod est rectum, verum

quod est rectum aeternum quoque sit.

gebraiti: Nam proximum est: is ordo vitio careto, ceteris Spincimen esto. Q. Praeclara vero, frater, ista lex, ut vitio careat ordo, sed et late patet et censorem quaerit interpretem.

isti rogationi neque lator quisquam est inventus nec auctorumquam bonus beharrIi: ignoriri, da dolo die Sulgata rationi mithen technii ben 'lustruden lator und auctor pio niti vertrdgly Ad Att. I 14, 5 Piso autoni consul lator rogationis, idem erat dis-

I, 54 29. itaque postquam satis virium collechim ad omnes conatus videbat, tum ex suis unum sciscitatum Romam ad patrem mittit, quidnam se sacere vellet, quando quidem, ut

180쪽

quando quidem, ut omnia unus praecipue Gabiis posset, ei

nuto statuit nullos in patres legere. XLI, 24 valeant et nunc eadem illa, non ut praecipue amici, sed ne praecipuo inimici simus. XLII, 31 id praecipue provinciae Macedoniae datum, quod, cum alterius consulis legionibus quina milia et duceni pedites ex vetere instituto darentur in singulas legiones, in Macedoniam sena milia peditum scribi iussa, equites treceni aequaliter in singulas legiones.'8u Ammianii δ 8st areellian δ. XXVIII, 4, 19 22. Dein, cum a Silvani lavacro vel Mammaeae aquis ventitant sospitalibus, ut quisquam eorum egressus tenuissimis se terserit linteis, solutis pressoriis vestes luce nitentes arbitra diligenter exploras, quae una portantur sufficientes ad induendos homines undecim : tandemque electis aliquot involutus, receptis anulis, quos, ne violentur humoribus, famulo

Venn er nun alio, mie Magner bemerit, translationum omnino

SEARCH

MENU NAVIGATION