Analecta Theophrastea

4쪽

QUAM

SUMMORUM IN PHILOSOPHIA HONORVM

PUBLICE DEFENDET SCRIPTOR

REGII PHILOLOGORUM SEMINARII ODALES ORDINARII

8쪽

Theophrasti librorum disiecta membra in pristinae ubertatis aliquam speciem conposituro ut uia paullo planior expeditiorque sit quam qualis in eius generis studiis plerumque esse soleat, effecit Laerti Diogenis industria sterilis ea quidem et ieiuna sed utilitatis

summae nam poterat ille tunc temporis scriptoribus uti nunc prorsus deperditis qui lautissima doctarum curarum supellectili ad

fluxerant, atque utebatur quare cum auctores dictorum factoriim

que ipse profert, non eius est sed illorum constituenda caussa; cum celat, id agendum nobis est ut qua ille ratione de sonte hauserit perspiciamus nam ita tandem et de sonte ipso et de eius auctoritate pretioque integri iudices erimus. Duae cum in omnes quorum nobis quidem testimonio utendum sit scriptores cadere uideantur, tum uero maxime in ueterum philosophorum scripta ab Laertio enumerata quae tabulae et tam uariis rationibus adornatae et ad Laertii consilium atque institutum adeo non adcommodatae pleraeque sunt, ut cisnuersa esse quae maxime praesto erant in usum suum a scriptore pateat nihil mutante nisi quod in breuius ontraheret quo fit ut facilior de Laertii in hoc genere auctoribus coniectura sit itaque cum is locus quo Theophrasti libri recensentur tum mihi bilosophi resti reliquias conligenti grauissimus suisset, tun uiris doctis eo maxime nomine attendendus esset, quod ceteris eius modi tabulis integrius seruatus coniecturae de antiquorum πινακογDάφων more capiendae copiam facit, illum ex re uisum est ita Ocntis subicere ut unicuique lecturo sui iudieii facultas suppeditaretur eonfirmabant in eo me consilio Laerti editores quos ad hunc usque diem omnes de illa tabula praue statuere uidebam adiunxi eidem tabulae relicua antiquitatis de Theophrasti librorum titulis testimonia.

9쪽

Verum cum in tanta Laertianae scripturae e libris manu scripsis enotatae paucitate undecumque materiam quasi landa menti struendi conquirerem, opportune accidit ut a Friderieonitschelio praeceptore Optimo admonitus ad C. G. Cobetum uirum praestantissimum auderem epistulam dare, qua ut de Laertii V 42-50 librorum Italicorum scriptura certiorem me laceret, philologum Batauum rogarem cuius humanitas liberalitasque longe spem meam superauit. nam cum Iacobus Ceelius uir mea laude maior linere Bonnam paullo postea peruenisset, non ea tantum quae a Cobeto petieram, sed integram librorum Laurentianorum conlationem ad exemplum Meinomianum institutam secum attulit, quo mihi accuratius de librorum auctoritate suppeteret iudicium cuius liberalitatis non possum non ex animo gratias agere uiro egregio. Id unum in hac fortunae benignitate minus prospere euenit quod in eo loco de quo agitur Laurentianum pl. LXVIIII lx F lanium Cubelus excusserat antiquissimum eum quidem sed cui libros eiusdem plutei 28 et 35 non uno nomine praestare intellegas nam illius librarius et breuitatis studio aperte ductus est neque eam exhibuit Laertii scripturam quae ad antiquissimam speciem propius ubique accedat.

quare cum de libris rundeliano A et Cantabrigiensi si parum essemus ab Thoma Galeo edocti qui sicubi ab exemplo Romano illi discreparent adnotauit in Diogenis Meibomiani uol. Ili. 557 sq. ,

Monacensis M autem infimae notae esset, quaecumque exemplaria ad libros manu scriptos expressa esse constat excutere dis- erepantiamque diligenter enotare consstui sunt autem haec Aldinum Aristotelis uolumini alteri a ci9CCCCLXXXXVil praemissum

v), Basiliense robent lotoxxx sh, Stephanianum o annicio ioLXX de quo es. Morellius bibliothecae manuscr. I p. 258, Ro-

manum r a Petro Aldobrandino curatum a cibi si XXXX lut a quo Stephanianis exceptis posteriores Laerti editiones omnes pendent denique interpretationes Ambrosii α et Thomae Aldobrandini β). illius autem exemplum Stephaniano magis integrum nanctus non sum nam quo praeter hoc utor Gryphianum a Cloi3LVlulvereor ne neglegentius expressum sit, relicua uero quaecumque

uidi a Benedicto Brognolo interpolata sunt.

10쪽

Kαταλέλοιπε θὲ Θεοφραστος βιβλία καὶ αυτὰ οτι

λογιον emendauit Brandisius mus rhen. uci. I p. 268 τοπων libri et