장음표시 사용
2쪽
Ideste, hendecasyllabι sequaCeg, Heus, talaria subistate plantis.
I ranate aethera, nubibus minuces.
Haud magnus Iahor est. Volate ad tirbem, qua sexto essedo ') equi meare possunt. Petenda est Philarea docta, dises, Cui Pallas furet, annuisque Pluttis. Sed si moenibus adstuistis tirbis, Cursores miles repente factι, sco in corpore sexiles, Carete, Ne eos baiulus aut ferox vaso Protrudat cubito, propellat ulnis. Ingenti plateae strepunt tumultu, Discursat recutita gens, profundit Merces Copia, ferret ang*OrtuS, quo eis tuae penetrat meridiana, Mereatoribus insistorsitisque. me si per plateam ris Griman Intrastis, petite atrium, domumque
3쪽
NECEL, quo mλεῖ est in urbe tota Loris plentas, erudiasusque. Est his perfugium et patens asylum noctis omnibus atque liseratis. Sis vobis adistis patebis I De quod si eos piget obesos morarintque anquirere sanuam cupisam, Monstratore opus est. Esam docebo.
Ad portae λter ra si stetistis, Deatrorsum, reteres ubi tale uentatas nobilisant noxas tabernas, )Dem aes, lausis librariorum, qui ros allisere et mοτere possint, Nam sunt magni ei, trahunt Asantes, Praetermistae, pergite; en, ridetis Signum, quo nihil est maris decorum. xa est in forsius, novem sororess' o mane ferunt tulisse ad aedesoLaurus frondoris usque quaque vacre, Quas si pernumerarct Eultis Omneg, quisqvagiata relis arbor ista frondes Baccarum et foliarum honore Opimias. quissumtata etenM SENEX amicus, Luas qui asii manciparis aede8, annos sum docet arisum perennem
4쪽
Drbem, quo sapere et calere discis oestro percisa masculo tarentus, quaque Europa patet, deos adorat, Trisaeclisenis augeantur ann Illuc, hendecasylliavi, salutem Apportat s meam, metu remoto. Nam quamris procul esse ruit ineptos tor mercia Moneus probato ,
quam, si clepsydra defuit, metimur; quameis BE IVS odis infoetos,
Et musca Gssi a Gpudentiores Saecl. Geommoda, galeruMS, loquaces, Vobis, eres uia, Macabis; ratque, Si circum latus et pedes salitis, Arriaebit et auribus prehem S, Permulcens caput, intuens Ocellos
Sedere in gremio Moebis ipse. Tunc, nulla est mora, blandulis Iusurris Misit . dicite, nos pater possitos, Ut, quatis pluat in creput Coronis,
Et quos accumulet merenti honores Gratans patria, cissumus plauSu3, Ardon disc*ulorum, αmor Τuorum,
Narremus memores, domum reversi.
qui nos misit, Mest, dolet gemiscens, qMod nodis miser improbis tenetur p
5쪽
Heristo, heu, mala concutis cerebrum Et spes tam retat inchoare longas. mee si dixeritis, sίnu reclusum
P reum promite seduli libellum, quem restris manibus dedi ferendum, Et ut perbrat, Otios rem Si quia1ula Genius reduxis horam,
orate τί m. Senex senilenistis niuemosynou, rvatque piguuS Ut sit foederis, Hora quod sacraris Ante haec tiastra decem: fruenta Lethes
quod nec munipere, nec vorare PDggunt.
Hersistiti; aetatis nomen et omen hubes.
6쪽
Per quinquagenas comples tua munera brutiis.
Μ RT. XII, 67. Illuxit tandem dies desideratissima, bonorumque omnium votis exoptatissima, ΒΕ CKI Illustrissime, quae post Iongissimum quinquaginta annorum intervallum, ex quo cathedram ornare coepisti in Academia Lipsiensi, splendidissilii a Tibi osteri meritorum I uorum eum de univePa republiea literaria, tum de Saxonia literata per tres fere hominum aetates partorum praemia. Ad solemnia, quac iam Tibi doctori tot annorum parantur, quina decennalia celebranda quidquid ubique egi per Saxoniam doctorum hominum a disciplina Tua
profectorum, mutuis adhortationibus laudumque Τuarum praeconiis sese excitant, quod faustum, felix fortunatumque sit Beehio nostro, undique acclamantes. Personant ubique voces
diseipulorum lactabundorum, plaudunt cives gratulabundi, gestiunt digitoque I e monstrant patres familiae, annuit felicitati Tuae novisque I e elimia Iat honoribus REX CELSIS SI MUS, Pater Patriae, faventque, qui praesto illi sunt, rerum ei vilium et sacrarum administri sapientissimi. Mittunt oratores, qui Tibi et Universitati literarum Lipsiensi haec saeraacmi saecularia gratulentur, Academiae in vicinia florentissimae, sorores scilicet natu minores sorori natu maximae, talem filium illi eontigisse mirifice laetatae. Ace edit aliud, quod insignis laetitiae fructum si non eum utare, at in maiori certe theatro spectatorum undique amuentium colloearo potorit. Ferventeum maxime nundinae Lipsienses, perstrepunt plateae merca-tyrum barbatorum imberbiumqtio ex omnibus Europae regionibus huc, ut merces venales protrudant diripiant ve, confluentium studiis, aurigarum vociferationibus, propolarum clamoribus, in-xtitorum cantilenis. 1li, quid sibi hic apparatus, quid magistrorum nitide depexorum et vestitu ipso magnam dignationem prae se ferentiis, coulluxus velit ab omni nundinatione alie
7쪽
nim initia, quaerunt, mirantur, adstupent, et hic certo non valere
illud Satiriei Romani, quini semper in orc habent et pectore,
Pulchra Moneta, deam facimus, cocisque locamus, ingenue fatentur.
Sed haee aliis dilaudanda et in ephemeridibus passim depraedieanda relinquo. Mihi in summo rarae selieitatis fastigio
ponendum et vere palmarium esse videtur illud, quod senex iam septuagenarius, tantum honorum ossiciorumque curriculum emensus, gladio a earceribus ad metaIin toties consecto, tot palmis aeeeptis, fascibus Rectoris academiet cum maximo cireum- septus, laetus vegetusque circumspicis. et post tot quotidianos labores, a quibus Tibi vix ullam relaxationem concesseras, tot seliolarum his quotannis instauratarum decursus, tot egregia eruditionis totum literarum orbem complexae ingeniique m numenta in lucem edita, tot hominum cx omnibus terris accurrentium et Te salutantium interpellationes, tot curas Aead miae regundae administrandaeque summa contentione impensas, tot libellorum, quorum vilissima nune est annona, usquequaque propullulantium Tuoque iudicio ex auctoritate publiea
submissorum censuras, tot librorum, de quibus sententiam ruam exspectat universus hominum literatorum coetus, quotia dianis vel menstruis eommentariis a T o editis inserendam, reeognitiones, tot epistolarum eommercia, quae e omnibus patriao nostrae finibus ad T e commeant, vel magistratuum, qui doctores a Te sibi expetunt, vel privatorum hominum, qui a Te edoceri, aut Tuo praesidio crescere cupiunt, nulla fere ingravescentis aetatis incommoda sentis vereque, quod aiunt, aquilae senectutem in Τ ni et ipso sitam esse laetus agnoseis.
Settieet unum est, Red essicacissimum ad haec gnaviter et ala-eriter perficienda telum severa frugilitatis, continentiae et iu-dustriae ratio, quam Tibi ipse a teneris iam imperasti, et aqua procedente tempore, et in ipso senectutis limine nunquamno latum quidem digitum Tibi recedendum esse gratuisti. Antiquorum es hominum, oblectamentorum deliciarumque, quia hiis cupidissimo inhiant aequales nostri, cultor parcua admodum et infrequens, ludos scenicos, eonvivia intempeativa, colloquia in conciliabulis et sodalitiis a lepidissimis congerronibus ad multam noctem protracta, procul a Τ e habuisti unam, e qua per quinquaginta annos acroasibus et scholis philologi- eis, histori eis, theologicis iuvenum animos ad munera gravis-xima obeunda insormasti firmastique, eathedram Tibi cole
dam esse ratus, a muliercularum suavissimarum cathedris, et
herbae Serieae, quae ibi in murrhinia eireumfertur, sorbition, Diuitigod by Coosl
8쪽
lentium exemplo parum Commotus, semper abhorrui,ti, eoneeniatus tantum symphoniaeos, eum e Vicinia Te allicerent, interdum adire ibique, dum datur relaxatio auribus, sermones aeon serre eum collegis, virisque oppidi primariis haud gravatus. Ab ineunte aetate matutinis, atque antenu canis adeo studiis assuetus illas horas, quarum dulcissimo fructu nullus cliens, nullus salutator nos defraudare potest, lucubrationibus politissimis impendero, deinde si per anni tempestatem liceret, ambulatione in agro suburbano sub divo paululum recreatus vegetus ala-eerque ad munia gravissima obeunda Te aecinxisti, Dei stique sedulo, ut ne tantillum temporis Tibi mille quotidio negotiis circumsesso periret, statim post prandium, quod unum sere familiaribus sermonibus cum matre Τua, quani diu illa in vivis fuit, matrona prudentissima, eum eonjuge ornatissima, Iiberisque et nepotibus Tuis, Virtutis paternae hereditatem eernentibusconserendis Tibi reliquum fuit, actis diurnis lectitandis, vel plagulis,quas typotheta missitat, emendandis impendens. Νam hoc quoque emaculare soles, ne, Ac βιβλιοπι0χικον ἔπος εἰπεῖν, plano maculatura fiant cavens. Itaque, quod olim de magno Romani nominis imperatore dictum esse nee epimus, neminem quisquam elegantius diligentiusque illo intervalla negotiorum otio dispunxisse, in Τ e quoque cadere censuerunt omnes, quibus interiora domus Tuae nosse vitaeque, fit Lucretiano verbo uti fas est, postscenia introspicere datum fuit. Nimirum quod Kantium, vitae verique indagatorem sagacissimum saepe prosessum esse perhibent, plerosque mortalitam fieri posse nonagenarios, si ad amussim vivant, mori autem multo citius, non febribus, sed incuria, id Tu, Senex prudentissime, in omni viaetu cultuque diligentissime observans, praemia crudae viridisque senectutis tulisti amplissima. Me vero dies illa, quae eum plausu et significatione bonorum omnium ex eo suggestu, e quo ante quinquaginta annos orationem habuisti doctoria publici inaugiiralem, in splendidissima amicorum auditoruinque omnium ordinum corona ineredibili animi vigore, orisque vere Latini lacundia verba et faeientem videt, dici non potest, quanta cumulet perfundatque laetitia. Nunquam emuel ex animo meo primus congressus, quo Te eoram intueri oculosque in os tuum deligere contigit, amice aestumatissime, spectatis i me, praestantissime. Νam postquam e nido illo Portensi, in quo per integrum sexennium et quod excurrit, nam mensem unum addideram) dulcissimo bonarum literarum pabulo innutritus fueram,
evolaveram Lipsiam, ut ibi Philologiae et Theologiae studiis
9쪽
totum me addicerem, veni eum Doeringio meo, quem Deus
fortunet sospitetque, salutatum matrem Tuam, quae cum esset e gente Stemteria, nos Et sterbergae in Variscis natos educaeosque, . quo et ipsa Teserebat genus suum, magna comitate excepit Τihi ille et fratri Τuo natu minori peramariter commendavit. Legeram iam tum Ge eae in aedibus vitrici, apud quem commorabar, ludo Portensi relicto, specimen observationum in Hippolytum, quo eum scholae Tlionianae vale diceres, primum lectionis variae et acuminis, quo iam pollebas, plane singularis Reeras periculum. Legeram et admiratus eram sestinatam ingenii I ui maturitatem, quippe quod in primo Academiae limi Mnon nosculos, sed certos iam et deformatos fructus ostendisset. itaque voluptate Tecum colloquendi et e sermonibus T u i s, magna ipse quoque laudis cupiditato incensus, expleri non poteram. Et redeo adhuc in memoriam, quam iucunda mihi suerit et fructuosa lectio disputationis de bibliothecis Alexa drinis, qua viam Tibi patefecisti ad scholas privatas in Ae demia habendas. Nam propter domuitionem, quod vaeationem nobis darent diri ac nundinales, illi interesse non potui. Atque inde ab eo tempore perpetua mihi Teeum communis studiorum necessitudo intercessit. Exoseulabax, deperibam incredibilem eruditionis Tuae in dies magis magisque
inclarescentis Exxplendescentisque copiam, uberrii vox e coli
qui is et animadversionibus Tuis, quandoci inque Te videndi oecasio mihi oblata Psset, fructus percipiebam, I eque, in
quod intuerer, exemplum mihi esse volebam, suadente et Cohortante Moro nostro, cuius beneficia in utrumque nostrum collata nulla unquam oblitosabit oblivio. Nam is, quotiescumque sermo in Τ o incidisset, Tibi favebat mirifice, Teque d
eua ct ornamentum fore Lipsino sibique aliquando successurum iam tum praesagiente praecipiebat animo. . uid mirum, ne eessitudinem, e communibus utrique studiis, quibus nullum adeone iliandos devinciendosque animos lenocinium vel, si dicerelas est, philtrum ne cogitari quidem potest, ortam in eam Paulatim coaluisse amicitiam, quae nec locorum a Lipsia, virtutum Tuarum theatro, multum dissitorum longinquitas, nec longa annorum series exstinguere potuit aut refrigerare. Τantum abfuit, ut hominis, primum custodis generosorum tu venum Partes tuentia, deinde in umbraculis scholasticis vbenae et Bu- dissae apud Lusatos deliteseentis, denique Gymnasio inariensi
moderando admoti, amorem et memoriam ex animo deponeres,
ut potius haec animorum studiorumque eoniunctio vetera illa vincula arctius in singulos dies adstringeret. Laetabar quoties To egregium ci, ut ille ait, novem Musis eaeIatum opus e the- Duiliroo by GO le
10쪽
sauris Tuis vel favisa is depromsisso et iu lueem emisisse nuntius ad nie, provincialem scilicet hominem et illiae in , estrae Academiae lueo prodirent cognoscendi cupidisximum asterretur. Nec, quamvis exigua admodum rura mihi colenda esse intelligercni, Tua cum perlustrarem latifundia, tanquam livore tactus aut aemulationis stimulis incitatus condolui. Illud vero saepe mihi accidero memini, ut prolusionis alicuius in subselliis, ut sit, scholasticis elaboratae vel alius forte seriptiunculae, quae mihi multa molienti, pauca admodum persi eienti, exeiderat, ad Τ e in celeberrima bonarum literarum osticina non nisi omnibus numeris absoluta et persecta proponentem mittendae mihi obIata esset occasio, Tuam eupidissime exspectarem sententiam, me tunc demum operae pretium fecisse ratus, si, 'quae cinis issem, Tibi quoque limatissimoque Τuo iudieio probata esse intelligerem. Tibi enim volebam placere et 1 Ioynio, quidquid opellae posuissem in monumen iis vetexum
vel seriptis vel priscae artis operibus expressis et ad noκ pro pagatiκ exquirendis illii strandisquo. Dres iam deinde evocatus non potui non, quae animo agitarem consilia, quaeque molirer, prelis quoquc si ibi ieienda Tibi impertiri et quae ex animi sententia flucrent, vel parum prospere cederent, in Tuum
sinum effundere omnia. Accessit aliud, quo me in ueternum
Tibi devinxisti, tantisque me Tibi obstrinxisti benefici s,
ut nomen in expensi tabulis a I relatum expungere et paria Tecum sacere Hunquum PDKSim. Amorem enim, quo patrema iuventi ite complexu g es, trans inlisti ad filios, qui eum liti siae studii κ operam darent academicis, Te praeceptore, monitore, viaeqlio qua iter est ad solidam doctrinam, monstratore usi sunt assiduo et mensae Tuao adhibiti colloquiis tuo su- miliaribus admoti paternarum uedium nunquam desiderarent solatia et adminicula. . Sed nondum finem sacere Iiossum enumerandis benevolentiae I uae documentis. Est ullud, cuius iucundissi via animo meo nunquam non obvorantur recordatio et in quo, si
quando quotidianarum harum formarum taedium obropserit,
I riginta sere anni sunt, ex quo quotannis excurr re RO- leo Lipsiam ad visendas ibi nundinas vernales. Video hic quassare capita nonnullos et in sinu ridere suaviter. Mercator luctua est Bocttigerus. Lueollum captiliti coemit quae minoris illi eonstanti Bona verba, quaeso, viri humanissimi l Nulla profecto ibi emturienti tenduntur retia mercibus o tota Europa il-Iue comportatis ad mercatilin uuum omnium celeberrimu4. ὶuii , eum taberuus perurubulo ut bellos homin mulierculasque pro- ,