장음표시 사용
271쪽
na viri Ditis, cujus sinctum corpus in ecclesia snabursensi cum magna veneratione
, i est reconditum fuitque ad honorem Dei&S. Reginae a Domino Johanne Praeposito ecclesiae S.Johannis institutum, quia in illo die desertur per circuitum capsa deaurata
S. Regin multis sanistis corporibus ibidem inclusis, quod omnes Proconsules
Constites i. Hatis praesidentes praesentias habent cum Canonicis ecclesia saepedictae.
Et habito opido ulterius contra detentores castrum per diros ictus bombardarum suerat processum. Videns ilhelmus de oldearmiger cum suis non posse resistere tradiderunt castrum suis saltem corporibus salvis etiam absque captivitate personarum. Habitis igitur castro, opido&Domicello Johanne capto, cum gaudio 4riumpho ComitemJohannem&feci etarium Domini Erici Hermannum Hageto, ad turrim civitatis positis, ad civitatem cathedcalem perduxerunt. Et statim cameram, quondam Domicello Simoni de Lippia constructam, in quo captivus ad se an Dosper prius detinebatur, aptatam&bene munitam pro habitatione Domini Johannis statuerunt, in qua vinculariis fuit, amue pervigiles bene custoditus in turri, dies de Euctecterne Scibidem ad sex annos, stare non valens, neque ire, sed prosterners potuit, ita arte collocatus permansit, prout inserius loco suo uberius Deo dant enodabitur. His peractis nobilis strenuus I venerabiles Praepositi ac proconsules Consules&cives cum suis adhaerentibus castrum Iborg devastarunt, ibi quasi per totam hyemem opido primum capto existentes cum magnis sumptibus rebus hellici doexpensis Et licet Episcopus Mindensis Dominus Albertus, cum penuriam susti nussient in castro victualiumct calceorum cum certis equestribus apportari sedit. Se 1 snaburgenses hujusmodi perscrutati moedientes, quare ob timorem indens evictualia abjecerunt fugam capiendo, O adurgensibus hujusmodi victualia adepti
Etquia finaliter esculentis poculentis&calceis carebant, Dominus Egbertus de Herberen, Bruno Re iide desalii, quibus castrum commissum uerat, salvis suis corporibus castrum Iborg tradiderunt. Habito ergo casaeo S. hene munito Praepositi ct incolae civitatis ad sua cum triumpho remearunt. Deinde non cessantes ab obsidio
nibus, primum orden, deinde Witilage, castra obsederunt. Sed Otto deinyn pete, ossiciatus in orden, cum aliquandiu damna passiis misiet, Theodericus de
Horne ibidem laesus receptis pecuniis per eum expositis, castrum Orden, is V er nerus Loderincketiam solutis sibi per Praepositos civitatem debitis, castrum mittes lage ad manus Capituli civitatis tradideriint. indeptis ergo castris illis, captoque, Domicello, Johanne Comite, conventum fuit inter Dominos Praepositos Capitulum, proconsules, Consulesque civitatis snaburgensis. Reverenuum in Christola trem, Dominum Henricum de Morsa Episcopum Monasteriensem, ut ipsim pro Administriatore Ecclesiae Osinaburgensis assumerent. Quia aliquandiu inter Domitium praedictum Ericum de Hria ex una Praepositos Sc Capitulum ex alteria controversia erant. Nam Praepositi, Capitulum Sc civitas querimoniales literias cum multis a ticulis contra juramentum Domini Erici conscriptas, ad principes Ecclesiasticos seculares Icilios Dominos proceres domilitares, is civitates emiserunt. 19
infamiae notis eundem aspersum indignum ad Ecclesiam Osnaburgensem regendam quam Sc ipse destruere conabatur, attestabantur. Et Concilium Basileense, quo sextunc viguit, hoc intelligens, Domino Henrico de Moria de Ecclesia snaburgensi providit, eumque in Administratorem praefecit. Qui fretus illis concilii Osiabia censis literis, ad altare majus Chori Ecclesia Osnaburgensis, locatus, possessionem
liae Sc discetis fuit adeptus, de armo Domini C XLI. die IX. mensi:
Extunc idem Dominus Henricus novus Administrator Ecclesiae silaburgenso assistentiam fecit Dominis Praepositis Capitulo Sc civitati sinaburgensi, ac primo wrevenberge circumvallato, Sc per Hermanum de Busco tradito, ubi suos armigeros defensione Ecclesiae & civitatis locavit contra Dominum Albertum Episeo pum indensem menricum Ledebur nerum oderinta inermannum. deius hera alios militares multos castrum Huniebor cum ingenti exercitu de multis armigeris, personaliter, sibi assistentiam Dominis Praepostis. Civitate Osin
272쪽
Ubsedit, tim fossatis novis ita circii invallavit, quod in castro e rion patuit egressus neque ingressius ad castrum Unus tamen multum velox hardus Vincke, qui jam adhue superest, nudus abiis in aquis cum solio inita ossuum abscondite, anhelitum traxit, cimisit ut longis temporibus pdo circa ex excercitu castellum tenentibus di fuis complicibus nuntiavit. Eser hyemem magnis eX pensis ch cum vallatio cum multis bombardarum afuit, Sc non supervenit redemptio, quam tamen Episcopus Mindensis saepi citus fuit, nec stupererant victu alia, in nocte, dum Ventus& pluvia vehementertiarent auditum, secreto recellerunt, Castrum derelinquendo Sic restitii tum fucastrum Ecclesiae Osnabui tetensi, i relicta bona bardae ct instriumenta bellica&ptim quaedam bona barda, in qua arma Ecclesiae Mindensis di Comitum UOnci .ilam
Hallei mora sunt infusia, qua apud castra dioecesis Osnaburgensis adhuc possidetur, injusto bello acquisita. Cum ergo Comes Joliannes de Uria in turri, dicta de Buckestoria, Osnaburgae
captivus teneretur, nec ex facultatibus suis tantum obtulit, quod redimi potuit Dininus: Ericus Praepositus Coloniensis olim Administrator, privatus castris omni ba
Ecclesiae is dioecesis, staburgensis laborans pro redemptione fratris sui Comitis Johannis allegare proposuit, quod idem Comes in reugis quae inter eundem iuufratrem ex una, Praepolitos d Consulatum descives Osnaburgenses ex altera pa initae itissent, dc de mane istius diei, quo captus fit erat, incipientibus finisset victu Unde ipsum de captivitate&carceribus requisivit relaxari, d pristina restitii lillati. Pars vero adversa allegavit, quod ante inceptionem reugarum invasius i captus, dicentes ipsum captum fere ante ortum Solis, tune diem incipere jucommunem observantiam Juris militaris atque etiam scripti, juxta glossam cap. lineXmav de seriis. Alternantibus itaque ic partibus, Dominus Ericus coram Caerea maiestate, videlicet Illustrillimo Domino Aederico Romanorit Imperato querelam proponi fecit, demum citari Proconsules , Consules cives civitatosnaburgensis ad curiam Imperialem, producique iacit literas treugarum Praeposito rum atqueConsulatus civitatis snaburgensis. Et licet Dominus Ericus personaliter constare Droposuit ad gratiam Imperialem ' in via per Comites de Horii e captus, in castro Laer Principatus Thuringue vinculatus,vinandem pro D storei redemtus; namen per procuratores suos caussam prosequi non ces avit. Unde Dominus Imperator, favore sanguinis motus, quia ComesJohannes de Ducum Saxo Bruns Picti genere procreatus, ut in appellationibus fuerat allegatum, pronum per sententias mandavit, quatenus praedictiis Comes de carceribus esset relaxand&. Principibus, Duci videlicet Juliacensi, vel Hassia Laradgravio incolumis corici rebus salvi emittendus, quo facto caussa captivitatis deberet decidi, in tretinis extra esset facta. Aqua quidem sententia per Proconsules consules civitatis Osinburgensis provocatum atque appellatum ad Sacrosanctima Consilium Basiliense, qu. tunc dominavit, caussaque commissa duobus Cardinalibus, qui etiam in caus Iapetationis ad certos actus processerunt, quo tamen non inspecto, licet appellatio prudente nil sit innovandum, serenissimus Dominus Imperator sententiam Hamicutioni demandaverat . contra OmneS seculares majores anno duodecimo, plab Isaltem masculos, septuagenariis eXceptis, bannum tulit Imperiale, cum aggravati
ne vulgariter dictaeichiunde Oderachi mandans omnibus Principibus , Domi r militaribus civitatum rectoribus copidorum, ut praemiissos Osnaburgenses capere
atque detinerent carceribus intendenuo. A quibus omnibus etiam de jure fuerat pellatum. Praemissi tamen executio ficta fuit in civitate Coloniensi, ubi Hercus Smediger, is Hermannus Permeterer fuerunt capti, processumque ierat d
quousque tempore reverendi in Christo Patris Domini, Domini Conradi dpholle Episcopi Osnaburgentis, postquam idem ComesJohannes de H a filiam nobilis Domini Ottonis de ephol te , ex qua suscitavit illustrem Domi cellcum, nunc Comitem de H a suum filium : extunc ego . . absolutionem
telam ab Imperatoria majestate praedicta impetravi in Concilio Basileensi dii si curitas civibus sua burgensibus in his fuit restituta. de
273쪽
oto igitur ab E cclelui sinaburgensi Domino Erico olim Administratore sito Coloniense, , posui lato Domino Reverendissimo enrico de Morsi Epi,
, flerienti, in Adminiitratorem Ecclesiae sinabur hiis possessione antio lipra, adepta, idem Dominus Henricus strenues lini dic cesin contra quoscunque in uisores defensavit, iraesertim Dominum Alberrum, Episcopum Mindensem, compescuit, omnes illi adhaerentes. Manu enim valida cum multi e laim Lubbelle in segetibus&aliis, quia a suis solitis maleficiis, rapinis do
in eicere noluit, damnificavit, plures armigeros in Gronen berge sub sui ex ' Ti. llpendiis, quorum I Udolis Nagel primicerius nomine ejusdem Epist opi fuit, ordinavit: Ep scopum indensem pr aedictum adhoc induxit, quod perstina 'liter in castro Sassen berge, Monasteriensis dioecesis, compartiit, dc Sacrolancti Euan geliis tactis juravit nunquam velle facere, Vel quicquam de facto attentare contra eun dem Dominum Episcopum Monasteriensem, neque contra nobilem extunc Domicellum Conradum de Dephoite, Praepositum Osnaburgensem, neque contra dioeces alios
Monasterienses 5 Osinaburgenses mu'modo vero hoc tempore eiusdem Domini Conradi primum Praepositi deinde Episcopi Osnaburgensis, servatum fuit, pluribus spiritualibus secularibus fuit dc est manifestum.
Praemissis actis, i castro Hunteiaborgrecuperato, ut praesert ur, pacequerellitum Ili flesiae, civitati dioecesi sinaburgensi, laudabiliter eo regente, ore factores.'
sns odiens, quendam civem civitatis Monasteriensis Stroniber dictum falsitate monetarum suspeisto apprehendi secit. in casti o Sasseriberge vinculari prae cepit. Unde Consulatus Monasteriensis, cui tunc Gerhardus levhors in melo Burgi magistri praefuit,qui satis animose juri consuetudines civitatis Monasteriensi 'defendere proposuit, nolens quod cives civitatis Monasteriensis taliter incarcerarid ἰ resar, ses potius coram Constitatu eorum, Burgimagistris S rectoribus immedi te impetideuerent,eorum civem juri stare coram eis obtulerunt. Convenientibus te- nim nobilibus, militaribus,Proconsulibus d Constitibus dioecesis&civitatis Monast 4riensis,confoederationem sive conspirationem fecerunt adversusDominumHenricturiqEpiscopum lonasteriensem,nostru dministratorem.Unde displicentia i discordia orta fuit intereundem Episcopum dc suos subditos, querulantibus partibus prout unicuique libuit. Et tuncPraepositi Capitulum. ccivitas Osinaburgensis Monasteriensibilua scripserunt, offerentes eorum Dominum administratorem ad recipiendum Ta tndum quod ordo eXigere juribi rationis. Circa haec quoque tempora discordiae fuerunt inter Reverendissimum in Christo patrem S. Dominum, Dominum Theodericum de orsa, Alchiepiscopum Colo isensem, Principem Electorem Imperii. estphali H Angariae Ducem, i Procon 'stiles,Consules dccives Sosatienses. Et licet multi tractatus de comt,ositione amicabi
abiti cienti fuissent in Colonia dc pluribus aliis locis, minime tamen subsecuta ut
' Sosatienses subjectionisjure relicto se subdiderunt illustribus Domini Adolph. h. ohanni suo filio, Ducibus Clivensibus&eundem Ducem Johannem, ex tunc
II animosum Anno Domini CCCCXLIV in die Apostolorum Petri de pauli, intromiserunt ad civitatem Sosiliensem, eidem hOmagium fecerunt,&sta- tim Archiepiscopo praedicto in castro suo Arnsber extunc existenti, iteras lim torias direxerunt. Et extunc partes ambae se ad arma praeparabant. Dominus seniensis rimum spiriti ali, deinde materiali gladio usus, in adjutorium sumpsit
'iaclum Dominum Henricum Episcopum Monasteriensem dc Administratorem
Osinaburgensiis ciui suo germano Archiepiscopo Coloniensi auxilium pro polle ebat: simul Sc nobilis Conradus Comes in Retbem, qui extimc castrum Nov chiepiscopo praedicto hypothecatum sibi possedit, ac plures Comites e Iaro-ucibus.&Sofariensibus ad narrebat tandem nobilis Domicellus Bernardus Do- ippia adhucjuvenis,cujus pater evmatre natus fi lii de Morsa, sorore praedi- Coloniensis monasterientis Episcoporum, mater vero de Ducibus de Brun-rium traxit. HicDominus deLippi opidumLippe, lus jure pateria, heredio ad eum pertinuit, licet a progenitoribus suis Duci Clivensi hierat hypothecatum, oprietate perpetiro dimisit&resignaVit,i Viceversa pronis ita pecuniis inter euientibus. Sed multis videbatur hoc initiust, a citet
274쪽
um, 'cille juvenis Dominii seircumventus fuisset cum Datre suo Domino SuConsiliariis per eram consulentibus sc medietatem opidi perpetuo resignarimi deu versum Dominos suos&consanguitaeos majores Ducibus se confoederando in praestando sub periculi, magnis S eXpensis Confoedationibus praemittis Domicellus Bernardus cum suis auxilium, quod potuit, impendebat. Unde ambi artibus procedente rempore accidebant damna inaestimabilia. Annis in tribit aentibus Archiepiscopus cum suorum adjutorum auxilio civitatem Sositum selinis bladis punivit,in inconculcandis sivisseminibus, etiam diruendod destructurres indaginem ejusdem civitatis damnificavit. Unde post biennium diaeta in opdo Morsa indicta fueriat, tune pax partibus reddita fuisset. Sed durante di ei lia Simonis IcJudae Apostolonina, Colonienses adunati praedam ante Sofatulre nitebantur Sed Sosatienses cum suis satellitibus ad arma convolante icle suis hostibus CXX militares inducunt ad Socatum. Ibidem etiam quendam nobilem adoles dentem filium Comitis de Nasso e vexilliserum occidunt sagitta. Unde proh dolor diaeta inchoata dissolvebatur. Anno igitur MCCCCXLVI. Dominica in Palinis grandis nix totam terram co- eruit, tentoriain fulgura per totam noctem coruscabant, ' in multis locis gravia secerunt damna Anno etiam sequenti, durante praescripta guerra conduxerat sibi rchiepiscopus Colonienses grandem exercitum Bohemorum, Misenensium&Thungorum, cum quibus Dominum Lippiensem multum damnificavit. Et primum strum&opidum Blomen herge incendio destruxit. Et cum Domicellus Bernardus Senior fratrum Dominorum de Lippia, qui cum Duce livensium fuerat in oblidione ei te ingressum Domini Archiepiscopi intellexit, appropinquavit patriae suae castro Blomeraberg, dc decima Junii,quantum potuit,munivit. Sed feria terti. ouenti Bohemi, tuorum ductor fuit Comes deSterneberg,Misnenseς Thuringi cum Archiepiscopo unico aggressu opidum cum castro invadunt, capitino cives exspoliant. Unde, cum castrum Sc opidum incendiis periissent, fugam cepit cum Domino Go ino Ketteler milite, quis ibi tunc affuit, ac plurimis aliis armigeris pedester, nil usque ad castrum Schoonbo , cujus Comitis filia eidem Domicello fuerat is monsata. Et cum Archiepiscopus Coloniensis cum Bohemis, Marchione Misnense, aradgravio Thuringiae, Duce Wilhelmo, eorumque complicibus apud opidum Blo- 1enberg per biduum permanserunt, exercitum refocillando, tertia die, videlicet in diei F beati iti mar Tis versus Lemgo opidum processerunt,in omnes villas Sodomo in itinere igni devastarunt. Castrum Brach per quendam bastardum de Lippia iEpiscopo aperiebatur, mola ante castrum terrae adaequata. Inde Archiepiscopus cum Principibus Lenago quod vacuum ab hominibus invenit, intravit, domum Consul lius ascendit, ibi per majores civitatis, qui se occultarunt,4 a fuga reversi priandium
te flenne parabatur, dc prout civeS moesti poterant eisdem ministrabant imposuitque
tiarchiepiscopus summam florenorum viginti millium sibi solvendorum,accenit ita ab eis homagium perpetui famulatui fidelitatis, literis super hoc civitatis sigillo robori tonderem egenses occlerusci ponulus statuit quod singulis annis in die S Viti
solennis fiat processio cum delatione sal vi fici corporis Domini nostri JEsu Christi,pr pter exitum hostium,in salubrem ac prosperum successum, qui eis postmodum advenit. Receptis igitur homagiis dc promisnonibus sigillo munitis, exivit Domi mist Ar chiepiscopus opidum Lemego, ad populum, qui prope villas Scholmari . nummorabatur, pervenit, ubi tentoria Sciapiliones, escastra posita fuissent, ibique exercitu resecto pernoctavit. In mane sequenti, sole oriente, populus ad praedan- Lim vicinos dispergebatur. Tune Hervordienses timentes hujus populi multitudinem Z inhumanitatem'.
rchiepiscopo obviabant, pacem cum eo quaerentes, quibus etiam imposuit mulalecim millium florenorum Rhenensium sibi dandam. Illo die pagum Uselenaequavit, csequenti opidum Dethmolde cum ecclesia&turri penitus famin: ur.Hinc etiam per biduum sequens Ravensberge territorium spoliavit,. gri in multis ecclesiis villanis usq; in Bunde perpetrarunt. Et XIIX. dieJunti lio Ravensi, urgensi per montem, di istum dens iliten berge multi illorum transiri imcientes versus Lipiam; a Delbi ggen transeunt , esierunt. Incussis eti
275쪽
CHRONIC OSN URGENsIUM. 239roribus illis religiosis patribus coenobii Campi Mariae, Cisterciensis ordinis, Monasteriensis dioecesiis, sacra vasa 4lenodia sua cum reliquiis ad casti um Ravensberge caussa cultodiae deposuerunt Quia talis populus neq; Clero neq; velatis virginibus,neq; sacratis aedibus parcebat sed ut furibundi, omnes quos poterant iiivadebant. Unde toti estphalia praemissis peractis perterrita fuit Nam Monasteriensis civitas timore percussa, literas super conscederatione , quam subditi civitatis dioecessM nasteriensis adversius eorum Dominum, Dominum Henricum de Morsa, Episcopunt Monasteriensem& Administratorem Osnaburgensem, sigillis muniverant, ad requi sitionem Episcopi, qui multis armigeris electis assistentiam fecit Archiepiscopo Coloniensi, suo fratri, tradere&praemisias confoederationes, sive conspirationes annullare dc rescindere sunt coacti. Unam tamen super his ligillatam literam in castro
Benthem vidi, atque ibidem perlegi
Itaque his ita gestis hic exercitus de territoriis Dominorum deLippia dc Raven berge versus opidum Lippe accessit. Sed incolae istius opidi per triennium ad bellum jam docti Bohemorum, Misnensium, Thuringorum aggressium non formidabant, ut civitates praeditae. Unde ibidem ante opidum bladis Et segetibus concultatis Ma sumptis, per quindenam opidum obsidebant, dc Lippienses viriliter resistendo mul tos neci tradiderant. Inde Archiepiscopus Coloniensis cum exercitu se transferens versias Sosatum papilionibus&tentoriis erediis cum praedictis Principibus S. Dominis ibidem se locavit, fer gyrum satisac frustibus conculcatis destructis Sosatiem
Prima igitur Julii Sosatum Archiepiscopus praedictus cum Bohemii aliis obsedit, ibidemque usque ad XXI diem eiusdem mensita gravibus sub expensis
Sosiatienses molestavit. Et revera tota tunc estphalia vita tanto populo sitfiiciebat neceszaria victus ministrare. Nam illo anno omnia ad esum necessiria fuerunt in rarissimo loco. Obsidione ista 11c durante, illustris Princeps milhelmus Dux Saxoniae, Landgravius Thuringiae Marchio Misnensiit, scripta sua ex commissi ne, ut asseruit, Imperati, cuius bannerium & vexillum Imperatoris juxta Sosarum ' erexit, misit ad Consulatum Osnaburgensem, requirendo monendo, ut sine mora quavis nobilemJohannem deΗo, sibi liberum mitterent ad excercitum iuxtaSosatum, etiam inim comminationibus, quia ipse executor sententiae Imperialis per praesens fulminatae de relaxatione a captivitate, donec & quousq; cognosceretur in treugis vel x-itreugas esse captivatus, nisi Omaburgenses obtemperarent mandato Ducis, seu 1agisImperiatoris,ipse manu forti eos ad hoc compescere voluit. Ad illa dira scripta: uierunt consilium Re verendi in Christo patris,Domini Henrici Episcopi Monasteriensis, SDomini eorundem,qui extunc cum Archiepiscopo Coloniensi suo fratre fuerat in exercitu extraSolatum,cui etiam adhaeserunt certi missi a civitateosnaburgensi,videli cet Henricus de Leden Proconsul Godschalcus des hem, Gerhardus de Leden alii. Et licet extunc Episcopus Henricus consilium Mauxilium fratris Archiepiscopi Coloniensis imploravit, nihil aliud tamen obtineri potuit, quam quod eis utile vid retur, quod sententiae Imperatoris . oecutioni demandatae satisfieret, ne maiora malacivitati Osnaburgensi contriperent, quae indubio essent eventura. Territus ergo Consulatus Sopopulus civitatis snaburgensis es Dominis suis derelictus,juxta consilium etiam Capituli attendens inopinatum eventum ier arma bellica, nec victus nee mututio civitatis eis suificiebat,&metu cadente inconstantissimum, etiamperpenso, quod nunciuam idem ComesJohannes tria millia Florenorum pro damnis illatis aliasi luere dcte redimere a captividat majus malum perpendenteS,Uiod imminebat,praedictum Comitem exuinculis dimisit.Unde nobilisComesotto inTeheneiabolin, qui sinrorem saam quondam habuit in morem,eundem ComitemJohannem cum aliquibus ministris civitatis snaburgensis associatis ad exercitum juxta Sofatum Duci illie, mode captivitate libertim apportaVit restituta tamen S. data pace a civitate Conuti,dcaComite civitati Osnaburgensi.Adhuc obsidione durante,&amicabilibus tractatibus depace attentatis, nulla interim pax secuta est:sed ab illustri Domino Johanne juniori, Duce declivis,filioDominiAdom,qui etiam inopido Sosatiensi fuerat, pedita. Unde ArchiepiscopusColoniensis cumPrincipibus suis commotus,ad expugnandam civit
tem, se disposuit. Vicesima igitur die Julia de mane Principes Sosatum ingredientes,
276쪽
risi aplicatis, per vim Sosatum capere nitebantur. Etiam quidam malinarium ascen
si sc lis muris applicatis intus civitatem videbant. Sed Duce cum militaribus civibus se viriliter intus defendentibiis muli Coloniensiuim Bohemorum e aliorum pugnatorum bombardis S sagittis miseriabiliter necabantur. retrocedere a civitat esunt coacti. Inter quos noster reverendus Dominus Henriciis Episcopus Monaste uriensis. administrator Osnaburgentis inierat, jam cadent; sed ope unius grossit i corpulenti fortis civis Osnaburgensis, dicti Gildeman, servatus, qui eum ad brachia suseipiens defossatis portavit. Ceciditque ibi di occisus filii Henricuς Hoborg. stellanus inviovestare, vir probum in armis expertus, multi alii, quorum animae
Et tempore dispositionis ad expugnandum multi nobiles desproceres fie- runt creati, inter quos fuerunt nobilis Dominus Comes Conradus in Rethberge, Gerhardus de Kopneli Fuit ibi etiam virtuosus famulus Hermannus Korfi alias didius Smysing atlatera Sc miles ordinatus, sed, quo motiVO, ignoro, accentare remuit Sequenti itaque die Archiepiscopus habito consilio cum matre suo Domino Henrico, Monastertenti nostro Domino, Bohemos, Thuringos Sc Mi menses cum .eorum complicibus licentiaVit Unde adhuc superstites de Sosito recesserunt, ad propria remeantes Bohemi autem in prim aggressu civitatis intraban illud glo-etiosum monasterium S. alburgii illud inhabitabant, quod ante oscitum siluatum erat, claustrum monialium,in inde civitiatem graviter molestabant. Ideoque cives commoti post Bohemoriam recessiim claustrum penitus destruxerunt, ne limblia damna amplius inde paterentur, Noniales ad opidum introducebant, ubi eis aliud monasterium deputarunt. Et in isto anno tempore obsidionis praedictae, per totam Alemanniam erat gram dis bladorum caristia, aestas siccissima. Unde segetes pauperum consolatione citius
quam alio tempore maturabantur.
Item isto tempore Sofatenses captivarunt prope Themoniam de Tremoniens-hus quasi CCCCLVI. viros. licet enim haec opida sint confoederata sub modo, tamen cum aliis etiam circumvicinis cum unaquaque velit stare Juri ad dictamenturi civitatum confoederatarum. Igitur postquam ut praetactum est, hic populus, qui ut dicebatur erat numero ultra LXX hominum millia , vulgo extunc draivmlten vocabantur de Sosito Wes halia reces erunt versus Bohemiam onustis omnibus curribus suis cum multis rebus pretiosis, multae dietura partium fautoribus amicabiles fuerunt habitae, sed nondum pax poterat inveniri. Unde iterum Archiepiscopus Coloniensis anno sequenti, videlicet MCCCCXLVIII adjunistis secum fratre suo Domino HenricoEpiscopo Monasteriensi Administratori nostra ecclesiae taburgensis Domino Magno Duee Saxoniae, Episcopo Hildeshemensi, Domino Alberto deviri Episcopo indensit Ee nobili Domicelle Ottone Comite in Tekenenborg, iterum blada terrae Ductus ante .Lippiam Sosatum devastabant, arbores fructiferas succidentes, cives tamen opido rum in suo proposito permanebant. Illo etiam mino sanctissimus in Christo pater, Dominus Eugenius Papa, tempore cujus Concilium Basiliense celebratum fuit, quod multis annis duravit, in quo dictus Papa privatus iit,&conta aeum electus Basilea Amedaeus, Sabaudite Dux ,. Felix V nominatus, migraVit ad Dominum. Hic Amedaeus Basileam eodem anno in vigiliaJohannis Baptistae intraverat, cibidem quasi biennio steterat, tandem Papatum ad manus Eugenii resignavit. Quod schisma multa mala procuravit, Irincipes per Alamanniam diu in animorum suspensionein neutralitate permanserunt: seci tamen circa finem Eugenii ad obedientiam suam sunt reversi. Post Domini Eugenii obitum eodem anno electus mi Dominus Nicolaus Papa V. in uno anno us fuerat altissimo lavente S. Theologia Profestar, Cardiniu: summus Pontifex. Hic Papa misit Legatum ad partes Almaniae pro pace traelanda inter Dominum Archiepiscopum Coloniensem Ducem Clivensem, Sosatienses complures partium praedictarum. Qui Legatus indixit dietam ad Trajectum superius, ubi invocata Spiritus S gratia Dorninica, quae in ecclesia Dei cantatur, is ricordia
277쪽
ricordia Domini, pax affuttira per Domini Papae Legatum pronuntiata est, ac postselenne compromissum laudanim in hunc, ut dicebatur, modum : Quod Archiepi, scopus Coloniensis castra Bylsteino Fredeborg, qua gladio ceperat, retinere nosset, R&1Dux Clivensis Socatum, quousque Sanctissimus in Domino Papa cum scitu illustris Principis Philippi Ducis Burgundiae, plene deliberantes, latius desuper pronuntiarent. Quod ambae parte acceptantes scapprobantes ad propria sim reversi. Gaudium ergo grande accrevit populo dioecesis Coloniensis, Sosatensibus, Lippiensibus, cum quivis ex eis conversuri, ambulare potuit, prout tempore pristina pacis fuerat
Post hoc anno Domini CCCCXLIX. cum discordia ultra unum annum suisset inter Reverendum in Christo patrem Dominum, Rudolphiam elephol te, Episcopum Trajectensem civitatem Trajectensem, ita quoa Episcopus pacifice civitatem suam ausus non fuisset aggredi aperte, Rectores civitatiis multa contra eumdem attentarunt, conspiraverunt adversus eorum Dominum, qui tamen eis benignus filii 'gratiosus, tandem in nocte Blasii Episcopi assistentibus sibi Domino de Montforte Burggravio, pluribus militaribus Mopidanis in Amerssorde egrestis usqueTrajectiim illud opidum ipse cum nobili tenerabili Domino Conrado de D phnite, filio fratriis sui, ecclesiarum Osnaburgensis Maventriensis Praeposito, per
parvum foramen muri Trajectensis, per quod non patuit introitus nisi uni pro tempore, unus post alium cum multis civitatem introivit, Amerssordensibus extra civitatem, juxta portam, dictam de miri et mort in manentibus. Et eXtunc portis per Episcopum tuos reseratis, intraverunt Amersserdenses. Sic praecedentibus Episcopi militiaribus filis,loco,qui dicitur de Ploes appropinauantibus, incolae civitiatis hoc intelligentes, valida armata manu processerunt contra Episcopum arque suasuri ad sorum dictum dat Sansimarcit S durum inter se ibidem habuerunt conflictu, in quo reverendus idem Episcopus semper virilis prostratus fuit, ac dire laesus ivlnerati in coxa, unde nocumentum aliqualis claudicationis patiebatur, quoad vix rat. Sed Episcopo sublevato & Domino de Montforde, qui etiam cecidit, resumtis viritius, Amers sordensibus venientibus per aliam iam, videlicet per plateam Dareum minorum di stam, in auxilium,in strenue bellantibus cessit victoria Domino Episcopo atque siui s. Ibidem fuerunt laethaliter vulnerati, qui ex hoc moriebantur, Johannes de Lichtenberg filius Prosys Burgimagistri Rothari Proys, Henricus de Masiche. Et captus fuit Dominus de Gasbel e dives Baro, qui Dominus erat in asias Diirstede&Abecouu , qui se redemit a caetivitate, ita quod dicta castra dominia relignavit Episcopo Ecclesiae Traject enli, resiexvato si Di usu fruet eidem D minus Episcopus semel assignaveriat pro suojure etiam XII. millia florenorum. Quae quidem castra&domini Ecclesia Trajectensiis habet de hodierno. In eodem etiam conflictu capti erant Domicellus de Senen bergen qui a captivitate fuit dimisus, non exactionatus, sed cum homagio,in etiam aliis uramentis renunciationis praestitis: Item Fredericus de Renis des ulvera, Tui fratres, filii Domini Johannis, qui se redemerunt a captivitate cum decem millibus florenorum, laestructo eis fortali tio, dicto Rinen venci ItemJacobus Proys Hupertus de Palas cantivi ducti merunt ad castrum Horst, sed a captivitate clam evaserunt ratem Arnoldus de Amerungen Proconii multum eloquens&astutus, qui durus adversiarius fuit Episcopi Menri- eus didiu Incoles ne fuerunt in foro de Plaes, capitibus truncati. Audivi tamen a
reverendo Domino Conrado de Dephoite, postmodum Episcopo osseaburgensi, quod ii usmodi decapitatio fuisset contra voluntatem suam essed Dominus de Montforde, qui extunc rexit Episcopo aegrotante&Vulnerato hujusinodi fecerat expediri. Item fuerunt ibi capti Jacobus de Amerengen, Johannes de Amerengen, Walbertus de Amerengen, Johannes Wouman, Theodericus Wouman, Johannes Thyel, Theo dericus Arnois blae, qui fuerunt exactionati atque relegati. Item fuerunt relegati Dominus Johannes Pros, Decanus Ecclesiae Trajectentis, Bernardus Brojes, staterohannis de Lichten berg, Bruno de Lichaenberg, Philippus de Gronefeld, Adri ius de Landescroen. plures alii, cum uxoribus trolibus suis. Isto anno completi sunt centum anni, ita quod sequenti anno,videlicet MCCCCL.
nova lux , gaudium tripudium A exultatio illuxit. Quia annus gratiae subites
278쪽
. advenit, . ni serimam ituri, inpostolorum limina visuri, testamentis conso. Etis rebusque dispositis, iter arripiebant.
Illo quidem annoJubileo IX. die Junii reverendus in Christo paterin Dominus, Dominus Henricus de orsa Episcopus Montulariensis di Administrator Ecclesiae Osnaburgensis, qui Ecclesiae Monasteriensi XXVI. annis laudabiliter, Ic nostrae snaburgensi X. annis praefuit, ab hac vita misssavit ad Dominum. Quomodo ipse in castris dioecesis Monasteriensis ruinosa reparari secit, aula Episcopalis Monasteriensis, Ahires, Ottenstein Bilderbeke, merito de hoc laudis ibi communicare dc Deum
pro anima ejus exorare habent, Sc sunt obligati miit etiam protector religiosori doclericorum. Unde etiam unum foresectorem, qui incenditi rapinis damnificare videbatur, Sc minabatur Ecclesiae Osnaburgensi, illo intellecto, per suum officiaminiustitia mediante corrigi fecit cum effectu, ambasque Ecclesias defendit rigide. Unde tamen sibi imputatum fuit, videlicet; cum quidam rustici in Hummelingen,in circa Novum Castrum sibi rebellarunt, inuendam rusticum, dictum Schari, pro capitaneo deputarunt, latinim castrum nitebantur obsidere, idem noster Domi- nus multisarmigeris collectis, illos profugos secit,&quia Plebanum in Aschendor de consilio illius sorefacti suspectum habuit, apprehendens Capellanum ex errore, aestimans eum fore Plebanum, dire percussit ad maxillam, desii prophanarunt e clesiam ibidem, eo non, ut debuit dc decuisset, prohibente. Unde tamen scio prout Reverendo Domino Conrado de Depholle, qui tunc Praepositus, postmodum. Episcopus Oshaburgensis, Episcopo affuit, cum hoc fieri vidit, dc prohibere non potuit, cum suis se a consortio segregavit . Postea, ut resertur, nunquam sibi fortuna arrisit. Et in eodem anno, postquam de Aschendo e rediit, Reveretidissimum A chiepiscopum Coloniensem in castro Arnsber Visitaverat, is rediens per silvam Arnsbergensem, equo suo cespitante corruit ad tergum, Sin tantum laesus est in imo laterum, quod quasi semivivus erigebatur, de quo casu nunquam convaluit, quoad vixeriat. Destincto ut praemittitur, praedicto Domino Henrico Episcopo in castro Aliues, IX. dieJunii, sepultus fuit in Eccletari Crucis castri Strombergen ubi sepulchrum suum elegit, destestamentariis suis commisit ibidem Collegium Clericorum erige
dum fundandum, satis copioso thesauro ad hoc deputato, quod proh hactenus a persectum non pervenit. Circa sepulchrum hoc epitaphium est exaratum: Anno missen, quater CCCC cum quinquagens, Praesul Henricis, natus Iorsa generosin, Hine heu sublatus templo Stromber tumulatin. Hune a Lemiathan defendat Cruxuva Christe.
Isto quinquagesimo anno, qui fuitJubileus Dominica, qua cantatur, Laetare Hrusalem, coronatus fuerat Romae illustrissimus Princeps Dominus Fredericus chidux Austriae, in Imperatorem Romanorum,' per Dominum nostrum Sanctmum Nicolaum Papam . matrimonialiter copulatus illustrissimae Domina Leo ciae filiae Regis Portugalliae, Schenedictionem aevote ab eo receperunt.
Et tunc, prout Domino placuit, Reverendus Dominus Pater, Henricus de Moria de medio fuerat sublatus, 'ui Episcopus fuerat Monasteriensis admin, strator Osnaburgensis Ecclesiarum, quae per mortem eius Vacabant, nobilis Domi- cellusJohannes Comes de Hria varias fecit instantias, minas immiscendo, ut Caprutulum, militares. Consulatus Osnaburgensis reassumerent Dominum Ericum, bus germanum, per Concilium Basileense depositum sed praedicti recusarunt propter: multas efficaciores rationes. Nam sine renabilitatione reasstimere notam armigeris timebant incurrere. Item Vicarius in Pontificalibus Domini Henrici Administi toris praediisti, sua auctoritate ordinavit presbyterosa alios, si sine reliabilitati, ne, ut novo titulo, ut Administrator, innitens suo pristino Jure reassiimeretur, re ror fieret non parvus. Item qui guerrae fuerant inter Dominum Ericum, Prae; - stos, Capimium ac civitatem, qua adhuc Dominus Ericus in dissidatione pereum Capitulori civitate, quos merito defensare debuit, usus pravo consilio fratris sui hannis Comitis in II a dc aliorum, illatis rapinis Sincendiis subsecutis, absque ci- . catricibus extingui non poterunt, propter quod&alia renuerunt Dominum Ericum reassumere. Sed Diqj I in Cooele
279쪽
a subse iiii posset, venerabilis Dominu ni hi Canim 'iem quorundam militarium Burgimagiitrorum: Consulatus ς Reverendum Donuniam Patrem Albertum de Hina in Ad- iae Olhaburgentis pollularunt. Gus Albertus postulatus, capitulum, miserunt suos Procuratores& imum Dominum nostrum Apostolici in pro confirmatione obti- , venerandum Dominum Lambertum de Benessen, Gusdem Ecclesiae Pr positum ecclesiae S.Johannis virum doctum&expertum, Um-lindensis. Sed Papa eundem Dominum Albertum postillarum conuit, uod postulatio foret, de ficto partim se ingessisset, ac DO- de ma suo germano in dioecesi Monasteriensi auxilium ordinatum praemit tamen Ecclesiae dioeceii ad annos tres competenSque pax oti tintinat, quod Domicellus Dominus Bernardus de Lipyia cum suis
hi e Dominus de Lippia de anno CCCCLIIII seria V ante Pentecosten si rabiost Vercitu er broli Monasterium & alia Ecclesiasticia bona Ua- hi Triotabiliter incolas ossicii seu Domini Rethe damnatica uti in ver Nicolaus de Te ne existens, cum armageris alidem est inolens , ionim plurescaptivos abduxit, inter quos tuerunt Arnob
e, i si ci ci Et plures ex eis exactionati, quidam vero ex eis redemDra, oacti intervenientibus videlicet, quod adhuc captivi, quos Comes ha- i ad MD florenos Rhenenses aestimati esse deberent, quitati acceptila-
Tu mill superaddere deberet. Unde statres de L pia promiserunt, nunquam De re Comitem praedictum&suos haeredes, in primitus tribus millibus QV V VI Moenuouue ita concusum&sigillatum fuit
Epistopi Mon eriensis Mosnabursensis per eundem interillas partes hi, in δὲ duod adhue Comes duo millia florenorum addidit, Domini de
, e cis Q Simone&Bernardo nonius quod eis quomodolibet co ροψ
t inae veniente etiam consensu nobilium otionis deliina, Jodoci demota ta id est duod&robomitum est sigillis, ut mihi constat, quia convenonibus&pai praemiis, cum in ident,nigge agerentur, interfui, oc)uisti Prinia rubomini antedicti concordiam expressi. . Et eum, ut praemissum est, per mortem Reverendi quondam Henrici de orsa eelesia lonasteriensis vacasset, multi institeritia pro illa Ecclesia : signiniter
oro ibili suo agnato, Domino Conrata de Depho te, Praeposito Osnabu retens, Reverendissimus Dominus Theodericus de Mors Archiepse
'dskis estineorpore. Nam cives Monasterientes inflammata laturi a Domino Erico, primum satis humiliter, deinde mas preces obm xVH p d Dontinum atramum inclinati, meri
ih. h. hes e, Capi a Monasteriensem, propter me em, in Dii His auditis civitas, naste e, α bilem Domicellῖm Johannem, Comitem de Hoba in tu Iem elegi',&ab electione per Cupitulum
Λriri eum perlebile fundamentum aptiui videlicet, quod licet C
his . he Qua appellatione uti rivola. y . Di, o sanctissimus Nicolaus Papa V eundem Dominum
non obitantq) ano em delesiae Monasterientis praefecit. Sed heus uoci, 'utidem Dominum electum confirmatum admittere retulentes c su
280쪽
liclesiae Vior sis Monasteriensis invaserunt, is majorem pari sin Parm pr0ς dente tempore Dominiis electus confirmatus coi
Monasteriensi processit, Sper tres sententias definitivas sutorialibus Ecclesiam Monasteriensem obtinuit. In quartim vigore Censurcletiasticas etiam cum interdicto fulminari secerat, cum invocatione br lius. Sic Reverendissimi in Christo Patres Domini, Theodericus de MolEpiscopus Coloniensis Fermanus Domini electi . c confirmati, Rodolphili ea pholle Episcopus Tra)ectensis cum multis nobilibus videlicet Domino Conrado Cepholte , extunc inaburgensi is Daventriensi Praeposito , vel ino Comi Benthem&Domino de Stensordia,auxilium Domino electo&confirmato,i clava praestiterunt, Ic bellum Justum indixerunt. Bellantibus sic partibus dirae uerrae per rapinas is captivitates δ incendia per tam dioecesin Monasteriensem sunt suborta Multi saepe sunt tradicitus amicabiles at, C tentati, quandoque&compromissa inita, sed malorum satore impediente ad debiti
Inter hoc Anno Domini MCCCCLIII. die XIII. Augusti Reverena patres ,
mi Rodolphus Tra)ectensis Episcopus, Matramus Monasteriensis confirmatus, im multis nobilibus armatis dioecesi Monasteriensem armata manu intrantes nae civitatem Monasteriensem se locando, Ventimolas ct alia multa incenderunt, damna secerunt Scintulerunt , Ulteriusque procedendo Telget opidum cenerunt opidum etiam arendor obsidendo, igneos etiam globos immittendo. Sed opidam leprotegentes sunt dimissi 'elget combustum per viam qua v nerunt, prope civitatem illatis multis incendiis, ad propria sunt reversi.