장음표시 사용
211쪽
apud hunc debebit, 'Voadusque totum hoc debitum Elverit, vel laborando extinxerit, computando mercedem laboris tui, dc suorum iuxta laxam superius scriptam. a. Si plures apud aliquem vivant per inscriptionem,' in qua no men tantum unius scriptum suerit cum ejus promissione manendi apud dominum usque ad mortem suam , vel aliquod aliud determinatum. tempus& huic conditioni fuerit ab omnibus contraventum, accipi tur tantum ille pro transgressione inscriptionis suae, contra reliquos Ve ro, uxorem scilicet, & filios , nulla actio detur ; sed ille iuxta datam assecurationem apud dominum usique ad tempus praefixum permaneret teneatur, post ejus Vero mortem uxor eius, S: filii eant, quo libuerit. . Si parentes liberos suos alicui ad tempus pro operibus suis ei praestandis dederint, scripto manu sua sublignato promittantes, quiadilli non aufugient, nihilque mali patrabunt, & hoc scriptum in Cancellaria mancipiorum registratum fuerit ; vel si fideiussionem de hoc vicinus aliquis praestiterit, illi vero ante constitutum tempus aufugerint; sed dominus eos a sum ad se retraxerit, & fideiussores pro transgressione in scriptionis, S ablatis afugitivis in iudicio convenerit, hi autem abit lis aliquid ablatum negaverint, probationes vero defecerint, deveni tur ad juramentum, & pro transgressione inscriptionis nihil afiunus ribus exigatur. Iniungatur autem retractis fugitivis, ut juxta inscriptionem l uam apud dominum usque ad promissum tempus laborare per severent: sed si tales inscriptiones in libris Cancellariae scriptae non luerint , nulla domino actio detur. . - - 'quis aliquem vigore assecurationis in iudicio convenerit, in qua scriptum luerit, quduillum ab executione pro aliquo debito redemerit, ideoque promiserit, quod urit et apud eum,& eius filios vivere, uxorem ducere, dc cum ea illi servire , tempus autem definitu non fuerit, tradatur ei totaliter in servum, quomodo ei sponte se deo dita46. Si quis in posterum conveniet in iudicio patrem, & filium ,
aut duos fratres, vel consanguineos pro servitiis in una eademque obligatione sibi ab eis promistis, non audiatur, rei conventi declarentur liberi ab eo, constitutum enim a TZare est, ut obligationes servitutis accipiantur a lingulis, & non a pluribus simul 47. Sed si quis ante hanc Traream constitutionem tales obligationes a pluribus accepit, adducat obligatos cum obligationibus Moschun d mancipiorum Cancellariam, in civitatibus autem in curiam ad Pi aesides , ab iisque novis oblisationes iuxta hanc constitutionem sibi dari procuret, relictis antiquis in Cancellaria, vigore quarum libertas servis danda non erit. 8. Si aliquis aliquem de servis suis fugitivis in iudicio.convenerit , & hic negaverit, eos apud se esse, pnaestito desi er iuramento, deinceps illi apud eum visi fuerinx, ita ut actor eos captivet, corriga tur reus conventus ob salsum iuramentum, prout superi astu capite iudiciorum scriptum est. ζ' Φ
9. Sed si dixerit, qudd apud se quidem suerint, sea pbstea aufugerint, di in aliquam civitatem se receperinc, teneλtur eos perquirere, ad quod praestandum tempus ei prauatur, eumque eos inven ducat ad Canc ariam mancipiorum, q*a Momino sito retr ro. Sed
212쪽
ro. Sed si dixerit, nesici misis,qub fugitivi se receperint, tene tur nihilominus de eis perquirem , ideoque aflignetur ei primo tempus bimestre, Si deinde quadrimestre: Quod ii intra hoc semeitrus gitivos non invenerit, detur'prorogatio ad aliud semestre, quod tamen fiat ergo illum, qui dixerit, fugitivos ad longinquas civitates siecontulisse. Si ver , intra trini hujus prorogati termini tempus fugitivos non praesentavcrit, s luat juxta TZaris mandatum actori pro singulis quinquaginta rubios. Quod si postmodum sagitivos statuet, dentur actori, a quo solutos pro eis rubios ipse repetat. ria Servus, qui alicui obligationem suam ei serviendi dederit, post ejus mortem non possit. ulterius ab ejus filiis in servitute retineri, sed liber se, & fervitia sua, cui voluerit, in futurum obliget.
sa. Si quis servum, vel servam siuam vivens libcit ate donaverit, aut moriens testamento eum, vel eam, manumitti jusserit, pro stent hoc eius haeredes, nec in posterum iiiij, aut fratres, aut consanguinei eius in eum, vel eam ius aliquod habeant.
m Si quis apud aliquem servum mytivum prehenderit, & ad
mancipiorum Cancellariam adduxerit, factaque contra cum inquisiatione, illum, apud quem eum prehendit, in judicio convenerit, hic autem Contra servum excipiat dicens, quod ejus dicto fidem adhibere nolit, sed ipsemet respondere velit, concedatur, sed prassente semo.
Quod si dixerit, quod servus pro se respondeat, faciat hoc servus , ejusque dictis in utramque partem fides adhibeatur. s . Si quis aliquem de servis iugitivis, rebusquu ab eis ablatis per libellum subsicriptum, vel citationis literas compellaverit, per heia domadam autem 1 citationis die ad prosequendam actionein non comparuerit, vel si citatus , datis fidejusseribus, per hebdomadam reia pondere distulerit, procedatur cum iis, quomodo superius in capite de judicijs statutum est. s r. Si aliquis cujuscunque conditionis homo servum de servia tute debit1 in judicio convenerit, Ottendens huius obligationem sici ptam anno 7Iao. Vel ante, Vel subsignatam manu Cancellarii, &Cancelli ita: ; etiamsi talium obligationum liber non exstiterit, nihilominus fides iis adhibeatur, & servus ei inadatur, tales enim obligati nes scriptae fuerunt antequam Uigeretur in Tetarem, di totius Rulliae Magnum Ducem piae memoriae Michael Theodori.
s6. Si quis aliquem ex servis sugitivis in iudicio convenerit nutila facta de ab eis furto ablatis mentione , sed in libello ad citandum. scripserit, quὼd poli repertos servos de ablatis ab eis actionem instituet, nulla ei postmodum detur. 7. Incola alicujus civitatis, si in ea a Praefecto, vel Praeside oblia fationem siervitutis acceperit, irrita sit, etenim nemini Praesectorum
1 8. Si quis aliquem de servitute sibi ex obligatione ab eo debita in judicium vocaverit, iubeatur servus fideiussores dare; quod si nullas invenire possit spontores, custodiatur apud Pristavum usque ad
s9. Cui inter duos litigantes de servo, vel serva haec, vel ille
per iudieis sententiam adjudicabitur, restituatur servus cum Om, si fuerit uxoratus, vel serva. cum.marito , si maritata fuerit.
6o. Servi ab antiquo ad servitutem obligati, etiamsi divites, &
213쪽
--dioeriter divites, & empti. aut captivi ex aliis Provincijs , assionari inter dotem poterunt axoribus, filijs, nepotibus, & pronop tibus, & testamento legari, & eorum, quibus vel in dotem, vel per testamentum dati suerint, servi esse debebunt. Sed servi per novam obligationem , S Vitali iij nec dari in dotem , nec testamento legari poterunt. Qubd si aliquis hoc fecerit, detur i)s, etiamsi sin minis, li-
' ς si aliqui, antiquum servum suum sorori suae , aut filiae in
dotem dederit , haec vero, vel illa, ex Divina permissione mortua fuerit. nulla post te prole relicta, reddatur servus ei, qui eum in d tem dederat, etiamsi apud noVum dominum uxorem duxisset, vel, liscemina est, nupsisset. Verumtamen juxta doctrinam Sanctorum Ap stolorum, & Patrum inter virum, & uxorem divortium non fiat, secleuius vir erit , sit & uxor. . .ca. Si quis servos suos obligatos testamento mandaverit, ut uxori.& filiis suis serviant, illi autem hoc facere renuerint, sed cum alio domino data de se obligatione convenerint, huic dentur,& antidui domini testamentum nullius lit, quoad eos, essicaciae; etenim servi erga neminem obligantur ultra ejus mortem , postquam uxor
eius, & hiij nullum in ijs jus habent, imb eos in libertatem emittere ς' ' μ ' si est,h6ρ legando servum uxo l, vel filiis suis dixerit, intestamento illum ab antiquo suum esse, Vel per aliud, quam per se vitutis obligationem sibi obstrictum ad servitutem, hocque siue contradictione tunc testes asseruerint, sed postea de illo inter aliquos lis orta fuerit, vel ipse a Domini sui uxore, aut liberis se in libertatem. asserere voluerit, illi autem nulla habeant, praeter testamentum, documenta , per quae servi obligationem doceant, iste vero excipiat, sietantum vigore obligationis servitutis domino suo fuisse oblisatum; imiermetetur, ubi, & quando dedit domino suo Iervitutis obligationem Η6e si dixerit, inquiratur de ea in libris obligationum, & si reperi tur.& scripta sit in favorem solius testatoris, teneantur uxor ejus, & filii seruo libertatem dare; sed si reperta non fuerit, tradatur ligatario, ut ei iuxta testamentis tenorem inserviat. 64. Servus post mortem domini sui in libertatem dimissus, uuxorem, vel filios domini sui in judicio convenire pro detentis bonis
suis voluerit, non audiatur. . . . 6s. Servi Bojarorum, qui praeteritis annis It I. inte
suerunt cum Dominis suis TZari militantibus Smolenscensi oppugnationi, & in Lithuaniam, vel Poloniam captivi abducti, deindeque pota liminio reversi, receptis uxoribus libertatem consecuti sunt, si h lios in servitute genuerunt, qui specialem servitutis obligationem de se dea derint , maneant apud dominos Mos, prout antea, sed se gi illi, qui tempore pradicto, vel ex castris aufugerunt a dominis suis ad Concos, vel alio, vel inservierunt aliis dominis, & captivi tacti simi, ae deinde liberati, restituantur dominis suis ad priorem servitutem. iuxta antiquas obligationes, dc nunc, dc in posterum fiat de talibus, quomodo superius dictum est. 66. Si servus, aut serva a domino aufugiens monasticum habitum susceperit, aut semus in fuga sua in praesbyterum , aut Diac num ordinatus fuerit, dominus verci eum captivum fecerit, volue
214쪽
ritque ab eo ablata exigere, & ad continuationem servitii eum adstrinis gere, audiatur in Cancellaria mancipiorum. Si probaverit obligationem eius ad servitutem , & furtum acceptis ab eo per executionem. ablatis domino reddendis, remittatur ad Patriarcham, sive ad suum Ordinarium, ut de eo juxta constitutionem Apostolorum, ac Sanctorum Patrum dii ponat.
6 . Sed si i lis servus fugitivus ipse ex se habitum Monasticum
induerit, ac pileolo sacerdotali caput operuerit, exuatur eo, & red
68. Lituani captivi, qui e domibus Bolarorum duxerunt uxores Rustas horum ab antiquo servas: vel virgines Lituanae captivae, quae nupserunt ab antiquo obligatis servis, si dixerint, quod ire in Litu
niam, non autem apud dominos, e quorum domibus uxores, vel maritos habent, manere velint, dimittantur a quocunque eorum domino
Cum uxoribus, vel maritis Ruthenis in servitutem Obligatis in libertatem, ut Vivant omnes, ubi eis libuerit. Illi vero utriusque sexus Lituani captivi, qui servitutis obligationem erga aliquem, antequam ad BoJaros venirent, habuerunt, si dixerint, se apud illum transire velle, reddantur illi. Sed si pollea supplices preces ad libertatem obtinendam porrigere voluerint, non accipiantur, imo permaneant apud do minos suos. Quod autem ordinatum elisuperius, ita tutum sit, oc in posterum pro talibus captivis Lituanis. 69. Advenae non hapti sati Moschuae , & in aliis civitatibus habeant ad domesticos labores, &servitia advenas pariter cujuscunque fidei ; Rutheni vero apud eos per obligationes, vel libere, vel in servitute nullo modo sint. Etenim anno 71;6. data notitia fuit Magno Domino TZari, & totius Rustiae Magno Duci Michaeli Fedoro itZ, ac ejus TZareo patri piae memoriae Magno Domino Sanctilliino Philareto Ni-kitae Moschoviae, &itotius Rustiae Patriarchae , qudd Moschuae, & in civitatibus Orthodoxi Christiani serviant alienis a fide , S non hapti satis advenis Germanis, apud quos in praejudicia, violationem fidei,& multas abominationes incurrunt; morientibus Patris spiritualis copia non fit, & viventes coguntur in quadragesima, alijsique jejuniis
Carnes comedere. Ideoque mandaverunt, omnes orthodoxos Christianos e domibus non baptisatorum advenarum esse evocandos, &quod in posterum apud eos non sint, ne animae Christianae inquinentur, & sine patribus spiritualibus moriantur. Quare nunc propter hanc causiam Christiani Rulli advenis non bapti satis nullo modo sierviant, aut in domibus eorum sint. Qubd si aliquis eorum huic constitutioni contra secerit, corrigatur severe in aliorum exemplum. 7o. Si Moschuae, vel in civitatibus apud advenas non haptis tos fuerint advenae pariter non haptitati empti, vel captivi in servitute, & supplices a TZare petierint, ut liberati a dominis suis hapti
sentur in orthodoxa Chrilliana fide , fiat; sed solvant ipsi per se linguli quindecim rubios dominis suis pro sua redemptione. Quod si
apud advenas in emptionis literis appareat, quod eos pluris emerin non credatur; in similibus literis enim plus scribitur, quam solutum.
7 I. In civitatibus Praefecti, aliique praesides dent obligationes servitutis manu sua subsignatas sine sigillo, unde talia munia nescientibus literas pingere non demandentur. Quod si in aliqua civitate P
215쪽
latinus, vel Praeses seribere non est doctus, neque adest ullus scriba, obligationes servitutis nulli det, sed qui eas voluerit, eat ad civitates, ubi erunt Palatini scribere docti, vel scribae, ea sique ab illis sibi
72. Singulis annis mittant Palatini, & alii Officiales ex civitatu bus Moschuam obligationum libros manu sua subsignatos, & non cur in illo. Obligationibus vero, quas mittent sigillatas, & non subscrustas, nulla fides adhibeatur; sed iis tantum, quae manu Praefecti, vulraesidis, vel sicribae suerint subsignatae. 7s. Si quis in Cancellaria mancipiorum instantiam secerit, ut inscribantur in libro literae emptionis alicujus Tartari in servum , quibus hic non contradicat, fiat. Sed si contradixerit, fiat inquisitio, & juxta eam scribantur, vel non. Quod si compertum fuerit, literas falsas in
se, vel in absentia scriptas, non inscribantur, sed circa eas ordinetur,
quod justum erit. 7 . Si a litigantibus in judicio de servo aliquo productae fuerint
duae de eo datae Moschuae obligationes, & in libro ambae, diverso quam Vis tempore, inscriptae. Servus vero, de quo disceptatur, corporis ha bitum, S faciei lineamenta similia ijs, quae in altera harum obligationum descripta sunt, dissimilia autem illis, quae in altera, habuerit, trada tur in servitutem illi domino, qui obligationem. in qua apposite similitudo ejus descripta fuerit, produxit, etiamsi altera posterior tempore 7s. In posterum autem pro decisione talium contentionum descri hantur in servorum obligationibus eorum species oris, crines , & corporis habitudo, ut clominus servorum suorum physionomiam cognoscat.& tollantur lites.
7f. quis antiquos suos, sive emptos servos alicui per testamen tum testibus, S sigillo authenticum, & legitimum legaverit, illi autem a legatarijs aufugerint, dc allis dominis obligationes servitutis dederint. an nihilentur istae, & restituantur ibi legatariis. 77. Si quis du erit servum ad mancipiorum Cancellariam, ut inscribatur in libro obligatio , quam ille dedit servitutis, alius vero Iupervenerit asserens, deberi sibi hunc servum, quia prius sibi servitium suum obtulerat, ideoque munera acceperat, reiiciatur, & inlcribatur obligatio pro eo, qui servum duxit ad Cancellariam, alter autem sibi imputet, qudd munera dederit servo ante acceptam ab eo obligationem. r78. Si actor , vel reus conventus, dum de servo disceptatur, nullam Mus obligationem produxerit, nihilque aliunde probaverit. undet in causa succubuerit; post sententiam vero latam obligationem produxerit, non recipiatur, obstat enim ei res judicata, prout in ca
Pite de sudicus dictum est. V - .si 'uis delatus a serva sua fuerit, quod cum ea carnali trelenus erit, iusiceperitque ab ea prolem, remittantur ambo Moschuam ad Patriarcham, alibi ad ordinarios suos,lut ab iis judicentur iuxta. Apostolorum, & Sanctorum Patrum per interrogationem
patrum spiritualium utriusque.
8o. Si alicui data fuerit ex iudicio vera de aliquo servo litera. Ie mo tuus fuerit, teneantur uxor, & filii ejus hunc obliga tum servum liberare, litera enim post mortem Mus, cui data suit,
216쪽
perdidit omnem efficaciam suam, uxorque eius, & filii nullum per
eam ius in servo sibi vendicare queunt. 8 i. Sed si vera litera data fuerit de antiquo, Vel empto servo, hic etiam uxori ejus, & filiis erit Obligatus. 8a. Si quis apud parentum dominum in obligata servitute na tus, factus adultus, relictis parentibus aufugerit, & obligationem servitutis alicui dederit, restituatur parentum domino, 1 quo ausu-git, nihil enim iuris in eo habet ille, cui postremo se obligavit. 83. Si aliquis antiquus, vel obligatus servus post ductam indocmo domini sui uxorem aufugerit ea relicta, & aliam superinduxerit. Postea verb vel ipse sponte ad dominum suum, & primam uxorem, suam redierit, vel dominus eum captivum secerit, serviat ei cum, prima uxore sua iuxta suam obligationem, vel antiqui serviiij debitum ue secunda vem uxor remaneat apud dominum, apud quem fugitivo nupsit. Qubd si durante eius fuga prima eius uxor fatis conacesserit, reddatur domino suo cum illa secunda uxore. Et quod dictum est de masculo, intelligatur itatutum & de scemina serva, quae relicto marito aufugeri L. 8 . Si alicuius servus mulierem liberam duxerit, haecque post mariti mortem a domino aufugerit, aliique domino servitutis obliga tionem de se dederit, ad instantiam primi domini ei retradatur anni hi lata posteriori obligatione. Qubd si apud secundum dominum alicui nupsisset, tradatur cum ea etiam maritus. 8 s. Si aliquis obligatum servum habuerit, qui uxoris suae, vel filii obligatam servam viduam , vel virginem duxerit, post mortem do-ὰ mini tradatur in servitutem servus uxori eius, vel filio, cujus erit serava, quam duxit, si verli mortua fuerit uxor, vel filius superstite ma vito, vel patre, serva tradatur huic in servitutem. 86. Servus antiquus, sive obligatus, qui a domino ausugiens in fuga uxorem duxerit, ex eaque silios susceperit, ct deinde alicui sie obligaverit in servitutem specifice cum his liliis tuis fugae tempore ge, nitis, si a primo domino prie liensius, & juxta antiquae, vel obligatae servitutis probationes ei retradendus fueri z, tradantur cum eo etiam
ejus uxor, & filii. 87. Si quis fugitivum servum non adhibito pristavo prie he
derit, ducat eum aci Cancellariam Cum omnibus, quae secum habuerit, & de eo agat contra illum, apud quem in fuga mansit; quod si ex probationibus necessitas resultabit retradendi ei fugitivum, re tradatur cum uxore, & filiis, dc omnibus bonis, quae habuit, cum ad secundum dominum venit, super quibus si aliqua inter hunc, &primum dominum lis orta suerit, a judicibus dirimatur, iacto desua per secundum iustitiam decreto. 88. Si ab aliquo domino servi antiqui, vel obligati, vel empti, vel extranei captivi aufugerint, dominus autem remunerationem promiserit cuicunque, qui eos prehenderit, & aliquis sub hac prominsione eos a se praehensos ad eum adduxerit, teneatur dominus huic
silvere sine ulla tergiversatione quicquid promiserat, & insuper pro expensis victus praehensorum duas dengas pro singulis in singulos dies. 89. Si vero aliquis iugitivos praehensos domino non reddidearit; sed eos in laboribus apud se detinuerit, & per iudicialem pro
cessum ad instantiam domini hoc verum esse compertum fuerit, a serantur
217쪽
serantur ab eo sugitivi,& domino retradantur, cui ipse insuper solvere teneatur pro singulis septem copicos in stingulas hebdomadas, quibus eos in laboribus detinuit. so. Si quis adducens alicui aliquem ad serviendum fideiush rit pro eo, quod probe, & recte se geret, non furabitur, nec qui qua in mali faciet, & de hac sponsione sua literas dederit, eveniat autem, ut ille mali aliquid patret, & aufugiat, unde dominus eius agat contra fidejussorem pro illo, & rebus ab eo furto ablatis, & omnibus damnis datis, fideiussor vero contra sponsitonis suae literas nihil
exceperit, mandetur ei, ut fugitivum perquirat , assignato termino,
intra quem eum in judicio statuet. Hoc elapso detur secundus termiunus, dc post hunc tertius, sicuti superius constitutum est. Et si elapsus etiam iste tertius terminus fuerit, & fidejussor fugitivum in judicio non statuerit, solvat actori quinquaginta rubios, & ablata a s gitivo, damnaque data juxta probationes, & sententiam. 91. Domino, cui fugitivus servus de iure retraditus fuerit, se.
Tio mandetur, ne eum occidat, aut fame interire faciat. 9a. Si aliquis sugitivum servum suum apud aliquem cum vesti. mentis suis praehensum in Cancellariam adduxerit dicendo, quod cum vestibus multa alia furto abstulerit, servus vero de vestibus confessus, reliquum negaverit. Ille autem, apud quem confugerat, dixerit, uod servus tervitium suum ei obtulerit liberum hominem se
professus, & vestes quidem habuerit, quas ipse non curet; sed nihil insuper honorum apud eum sie Vidisse, reddantur Vestes actori, di dereliquo fiat procellas, & secundum acta, & probata sententia si
97. Si controversia inter aliquos de se servo fugitivo fuerit, unde iste datus fuerit Pristavo custodiendus usque ad litis decisionem, cum per sententiam domino io reddetur, is, qui in causa siccuberit, solvat Pristavo tres dengas pro compedibus, & quatuor pro victu se vi in singulos dies.s . Si litigantes de aliquo servo decisionem litis concorditer detulerint dictis illorum, qui intra decem millia passuum circa Iaaspoia sessiones habitant; cum autem ad locum Commissarii ad inquirendum destinati pervenerint, eto. vel 3 o. homines ad testificandum comparuerint, oc partes asseruerint, praeter hos, intra spatium supradictum neminem habitare, accipiatur haec inquisitio pro universali, de his paucis hominibus fides adhibeatur. 9s. Si inter litigantes de servis, & rebus ab eis ablatis necesse fuerit ad juramentum devenire , & sive actor, sive reus, qui illud praestare debebit, per servum suum, quem in judicio nominabit, pr - 1hari voluerit: Deinde dixerit, hunc aufugisse, vel mortuum esta, de
loco ejus alterum pariter servum suum ad jurandum substituerit. Adversa vero pars exceperit contra hunc servum, qudd ei non credat, sed alii pariter eius servo, quem nominabit, non audiatur , sed juret ille , qui a debente iuramentum praestare ad jurandum adductus fuerit. 9ς. Illis, qui Tartaros emptos baptisatos, & deinde ab eos in libro inscribendos in Cancellariam adducunt, nulla detur de eis servitutis obligatio, sed asserantur in libertatem; etenim per mandatu a zaris nemini licet baptisatos homines vendere.
218쪽
97. Si quis emptum Tartarum captivum sibi donatum ad Cania cellariam mancipiorum cum donationis literis adduxerit, ut sibi in scribatur, fiat, registratis in libro donationis literis. 98. Si quis juxta emptionis, vel donationis literas Tartaros ad sibi pro mancipijs inscribendos in Cancellariam adductos dixerit, qubdempti apud Tanaim, vel in civitatibus fuerint, sive etiam ipsemet eos captivos secerit, inscribantur in libro. 99. Si aliquis habens servos Tartaros recenter baptisatos, quos, dum emit, uxori & filiis suis non inscripserit, sed tantum sibi, mortuus fuerit intestatus, vel si testamentum condidit, eos nemini leg verit, uxorque, & fiiij eos liberare noluerint,eb quod mancipia emptasnt; isti verb supplices a Gare petierint in libertatem asseri, adducentes se uxori, & filijs demortui domini nullo modo esse obligatos , eb quod neque in emptionis literis, neque per testamentum dominus eos ipsis inscripserit , aut legaverit; nihilominus remaneant apud uxorem ,& filios defuncti, multi enim servos emunt ante nuptias suas, si quis autem tales servos emerit, eos pro se tantum inscribi curet, non enim conVenit, ut empti siervi pro uxore, & filiis inscribantur. Ioo. Si quis de servo cum aliquo litem habens produxerit aliquod documentum, per quod appareat, quod avus suus illum emerit nulla facta de filiis, aut nepotibus, aut pronepotibus mentione; reus verbconventus ostenderit servi novam ex Cancellaria obligationem, remaneat servue apud hunc, & non tradatur actori, qui eum ex documen
to avito, in quo de ipso nulla mentio, retrahere injuste praetendit. tot. Si quis servum praehenderit tanquam sibi de servitute obliga tum, eumque apud Pristavum custodiendum reliquerit, nulla deinceps contra eum actione intentata, solvad Pristavo pro compedibus, & ser vi victu juxta superius constitutum.1oa. Si quis aliquem tanquam siervum suum in judicio convenerit,& ad probandam intentionem suam antiquam obligationem ante vast
tionem Moschoviticam scriptam, manuque Cancellarij, vel alicujus ilia civitatibus officialis subsignatam ostenderit, libri autem, in quibus inis scripta fuit, non extiterint, & podiacii, ac testes in ea subscripti mortui fuerint, inquiratur,an aliqua similis obligatio praesto sit hac inventa, fiae inter eas comparatio, & si ambae ab uno eodemque ossiciali obsignatae suerint , & caracter similis apparuerit, fides productae ab actore obligati
io; . Si aliquis liber homo servitia sua alicui Protopopo, vel Proiatodiacono , vel alii Ecclesiae Praeposito, vel Monasterii alicujus famulo obligare voluerit, detur eis obligatio ad constitutum tempus, in per
io . Quod fiat etiam erga servos alicui domino obligatos, si alia quis liber homo eis servitia sua obligare voluerit. Si vero obligatis sieravis alicujus liberi hominis de servitute in perpetuum praeteritis annis data fuerit obligatio, anni hiletur, & irritetur, prout anno 71εῖ. mandatum fuit.
ior. Si quis moriens filii sui servis libertatem legaverit, teneatur filius obedire, eisque literas dimissionis a servitio dare cum plenaria ii
Io6. Si praeteritis annis usque ad vigesimamsextam Augusti diem anni 7I48. Obligationes aliquae, & obligationum libri ex civitatibus
219쪽
Mo huam missi fuerint, quibus nullus ossicialium subscripserit, sed quibus nulla querela TZari porrecta, & nulla lis orta suerit, fides adhibeatur, subsignenturque tam hi, quam illae per Cancellarium.1o7. Si inter duos de servo controversia fuerit asserente altero,ese se eum antiquum servum suum, altero autem excipiente, eum sibi lemvum esse obligatum, uterque autem eum diverso nomine, dc cognomine vocaverit, & alteruter litigantium provocaverit ad testimonium
multorum in universum , statuatur servus coram his testibus, & si dixerint, qudd eum ab antiquo noverint alicujus ex litigantibus servum. antiquum fuisse, tradatur illi. Si autem, quddeum a decem, vel viginti annis apud illum in servitio viderint, ne ire se tamen, an illius servus antiquus sit, insipiciatur tempus obligationis ab altera partium. productae; & si ante hoc servus a testibus visus suerit apud hujus adversarium, tradatur ei tanquam servus antiquus, sed si post, detur ei, cujus est obligatio, tanquam servus obligarus. Io8. Sed si alterutra partium provocaverit ad communem famam , vel ad universiale testimonium testium in longinquis regionibus, puta in Sibi hia vel Astracani habitantium , adversarius autem exceperit , qudd solum moram resipiciens ad gentes tam longe dissitas decisionem causae remiserit, non mittantur eb propter hoc TZaris lit diae, sed uirimatur quaestio iucundum justitiam, &mora omnis absci
1 os. Si quis ante hanc TZaream constitutionem servum suum sugitivum apud aliquem praehensum in Cancellaria adduxit , ab eoque per longum tempus seri itium non exegit, servus vigore hujus novae TZareae constitutionis restituatur ei, apud quem illum prior dominus praehenderat, qui imputare sibi debebit negligentiam suam in exigendo ab eo strvitium. In posterum autem nemo in servorum actione, talias causa cognita, condemnetur.
1io. Si aliquis adduxerit in Cancellariam mancipiorum praehensum a se servum, quem esse dixerit alicujus domini in servitiis Tetaris in longinquis regionibus, puta in Sibi ria, aut Astracani, sive alibi degentis, apud quem servitutis obligatio sit, & ipse absente domino contra larvum agere noluerit, reddatur servus ei, apud quem praehensus fuit, usque ad domini ejus reditum, promittatque is scripto manu sua subsignato , quod eum in iudicio tempore debito st tuet. Si rero eum apud se habere noluerit, tradatur ejus adductori sub fidejussione. Qubd si is fideiussiores non habuerit, detur Pimstavo in custodiam. Nere autem eum debebit ille, qui eum praehendit, vel alter, apud quem praehensus fuit ' quod si neuter eorum praestiterit, alat eum Pristavus, & deinde exigat expensas pro victu, dc mercedem pro compedibus ab eo, qui in causa succubuerit. III. Si aliquis possessionatus, sive patrimoniatus a subditossio, vel eius filio, aut a subdita, vel ejus filia obligationem servitutis a ceperit, obligatus autem, vel obligata ab eo aufugerit, di alicui alii similem de se obligationem dederit, apud quem prior dominus illum, vel illam praehenderit, secundus veta exceperit contra illum, quod obligationem a subdito suo inconcesse acceperit, ideoque in suo jure acquisito per legitimam servi obligationem manuteneri petierit, re- quidem servus domino suo priori, non in servitutem, sed in subjectionem. Ille vero ob transgrestionem Darei mandati, quo pro hibentur sese l
220쪽
hibentur domini subditos suos in servos sibi obligare, corrigatur ad
ita. Si aliquis obligatus servus a domino suo aufugerit, & aliIobligationem servitutis dederit. Deinceps hoc relicto ad priorem dominum suum reversus suerit, cui usque ad mortem serviverit. Post ejus verb mortem transmisso secundo domino tertium sibi elegerit, cui data obligatione siervitium suum promisierit, valeat haec obligatio, uta pote data ab homine post domini sui mortem libero, & siemus huius sit. Obligatio vere,, quam dedit secundo Vivente verb domino suo irrita sitaris. Si ab aliquo domino servus aufugerit, ab altero autem serva, ambo obligati, vel antiqui, Vel alter eorum tantum obligatus, in fuga autem per matrimonium inter se initum iam conjuncti a dominis suis praehensi fuerint, quorum alter servum, alter Verb servam sibi reddi instent, mittatur sors , is, cui faverit , habeat utrumque , refundat tamen alteri pro servo , vel serva decem rubios, sed non ideo hos liervos dicat emptos, im , tantummodo obligatos. ii . Si aliquis tributarius in Cancellariam mancipiorum obligationem filii sui, vel fratris, vel agnati pro famulatu ad plures annos erga aliquem cuiuscunque status hominem non tributarium a tulerit, inseribatur usque ad quinque annos, de non ultra. os. Praeterito anno 7I 3 a. mandavit piae memoriae Magnus D
minus Tetar, & totius Russiae Magnus Dux Michael Fedoromitet, ut sve Astracani, sive in Sibiria nemo Tartaros, sive eorum utriusque sexus liberos emere, aut dono accipere , aut baptistare, dc in Rus sam adducere audeat. Nunc verb Magnus Dominus TZar,& toti sis Rumae Magnus Dux Alexius Michaelo it Z concessit omnibus , exceptis Palatinis, & officialibus suis in Sibi ria, dc Regno Astracani, ut tales Tartaros ad libitum emere, sicut antiquis temporibus, possint, de si aliquis Tartarus adducetur ad inscriptionem in libro vigore emptionis, aut donationis, describatur in libris cum omnibus faciei, & crinium notis, delineamentis, & habitudine corporis, dc detur ex eis extractus manu
Cancellarii subsignatus ei, qui illum ad inscribendum adduxit. D C. Si quis in Regno Altracanensi, vel in Sibiria Tartaros, vel eorum filios furto ab aliquo abstulerit, vel violentus rapuerit, veri ficato per inquisitionem delicto, severe corrigatur. Tartari verb, si nonsuerint baptistati, reddantur eis, a quibus ablati, vel erepti fuerint; sed si eos baptis averint, retineant, solvendo illis, a quibus eos surto,
vel vi eripuerunt, pretium eorum juxta communem majoris notae aesti
ii 7. Omnes veH, cauta ad servos quomodocunque spectantes, quae in quibuscunque Cancellarijs quocunque modo per TZareum maneatum, dc Bolarorum consilium ante hanc constitutionem finitae su rint, ratae , dc firmae permaneant, nec in posterum ullo modo revissimi, aut iterum in judicium deduci queant.