장음표시 사용
1쪽
SS. DOMINI N. GREGORII PAPAE XVI.
uΜ Plures jam per annos gravissimo animarum Rectoris munere in Paroreia S. Jacobi Apostoli ad mausoleum Augusti fingerer, atque in Curia viri Eminentissimi Cardinalis in urbe Vicarii h norificentissima tum judicis clericis probandis, tum adsertoris Matrimoniis, ac religiosis professionibus tuendis ossicia irem, numquam certe Vm. Fratres, et dilectissimi in Christo Filii fieri aliquando posse putassem, ut Suprema Gregorii XVI. Pont. Max. auctoritate vester constitutus Episcopus sederem cum Principibus terrae. Qui quidem nuntius ubi primum meis insonuit auribus, cum nihil tale
umquam cogitamem, non modo non expetissem, Stupui, fateor, atque expavi, probe noscens onus mulis gravius mihi imponi, quam quod amplius decem annos jam Su- Dissilirso by Corale
2쪽
stinebam. Etsi enim in animarum procuratione VerSarer, atque munuS exercerem plenum Iaboris, plenum timoris, plenum sollicitudinis, non tamen in m primae mihi partes agendae, neque christiana plebs meae fidei concredita, nisi unius Paroeciae finibus circumscripta. At vero Episcopali dignitate honestatus, et sacro Narniensi Ecclesiae devinctus Connubio, quis non videt, multo ampliorcm mihi demandari provinciam, eamque meis poti Ssimum humeris, et quidem omni vita, sustinendam' Itaque collati muneris obj clam speciem penitus considerans, haud potui, quin Pro rei gravitate vehementer statim commoverer, nec leVi pr merer sollicitudine. Versabatur enim mihi ante oculos immer Sum Pene virtutum agmen, quibus Episcopus pollere debet, ac ingens, et multiplex rerum gerendarum ponduS, ct districta animarum vestrarum ratio supremo Christo judici reddenda. Jam porro oculos in me CONVertens, atque eis ingenii dotibus, eaque doctrinae supellectile, ceterisque virtutibus destitutum me plane perspiciens, quae ad tanti muneris partes rite obeundas requiruntur, majore curarum aratu me jactari, ac prope obrui sentiebam. Et quod olim sibi Leo Magnus ad totius Ecclesiae regimen evectus, ideo potiori jure exclamandum mihi esse videbam, quo minus nullo modo cum illo sum comparandus st) Domine, audisi auditum tuum, et timui, conSidenaMi Uera tua, ct
ex asei. Quid enim tram insolitum, tam Parendum, quiam labor fragili, sublimitas latiniti, dignitas non merenti' Neque Vero parum quoque Coim ebar, quod eam administrandam suscipiam Ecclesiam, cujus Cathedra tot cum do-
iij Sermo II. de Assumpl. cap. I.
3쪽
- 3 ctrina, tum pietate illustribus viris suit semper honestata, quodque fortasse etiam majuS, Successor accedam clarissimi viri Ioachimi Tamburrini, qui octo sere annOS tam provide, tamque sapienter istam moderatus Ecclesiam, religione vitae, animi constantia, morum Comitate, caritate in omnes, et virtutum omnium ornatu vel maxime sulgens, omnium sibi animos devinxit. In hac igitur animi fluctuatione, ac metu levavi oculos meos in montes, et expandi manus meas ad Dominum Deum nostrum, votis Omnibus ac precibus orans, et obsecrans, ut illuminaret tenebras meas, et ita scirem quid
Placitum oculis ejus, quidque ac Ptum e et viad eum. Hinc illum ipsum adii, qui super Cathedram Principis Ap stolorum constitutus, Christi Vicarium hic in terris gerit
operam, ac omnigenam virium mearum infirmitatem excusans, nihil inexpertum reliqui, ut si possem, ab inito consilio dimoverem. Verum ad irritum omnia cadere videns, tandem obmutui, humiliatus sum, atque illius voluntati mihi omnino obtemperandum censui, cui traditae sunt claves regni caelorum, quique Dei hic in terris voluntatis interpres, cum praesertim ex ipso Pontifice hanc Dei voluntatem esse acceperim. Quamobrem recreatus aliquantulum, et Caelesti rerum omnium dispensatione id ob tigisse ratus, Deiparae Virginis ope implorata, ad divinam Voluntatem me totum contuli, atque ex infirmitatis meae conscientia oculos avertens, in certam spem ingressus sore, ut qui potens est suscitare de pulvere egenum, et de lapidibus filios Abrahae, idem ipse exoratus, ea mihi Pra beat auxilia, quibus iactus forma gregis ex animo exhi-2Disiligod by Coos
4쪽
beam meipsum operarium inconfusibilem recte tractantem verbum veritatis. Hac mente Spem omnem in Deo Ponens, qui dives est in misericordia, et inclinet aures suas clamoribus pauperum, humeroS, ut Par erat, oneri Supposui, atque oculos ad vineam, quae mihi excolenda traditur, convertens, jure laetandum mihi esse cognovi. Νarniensis enim Ecclesia mihi regenda committitur, quae vel ab ipsis christianae religionis primordiis ex ignorantiae tenebris, ct umbra mortis, ad veritatis lumen traducta eos semper habuit Antistites, qui pietate, et doctrina praestantes nihil umquam intentatum reliquerunt, ut uberrimos in dies justitiae fructus ederet. Vos vero memores tot praestantium Praepositorum vestrorum, qui vobis loquuti sunt verbum Dei, egregia pietatis, et virtutis argumenta in hac praesertim misera temporum asperitate ita praebuistis, ut neque
doctrinis variis, et peregrinis abducti, neque decepti per philosophiam, et inanem sallaciam, in fide suridati semper
et stabiles permanseritis. Huc porro cum accedat singularis vestra morum humanitas, eximia ingenii, et virtutis in doles, atque etiam ea amoris, et benevolentiae ossicia, quibus tam benigne me iam prosequuti estis, in eam prope certam spem ingredior fore ut pastorale munus quod ipsum per Se grave, immo docente Augustino, si quo nihil est in hac otia Gycilius, laboriosius, Periculosius, levius aliquanto evadat. Quae quidem spes major, ac firmior mihi ostenditur, propterea quod haud ignoro vos paucis ab hinc mensibus magis magisque enutritos fuisse verbis fidei, et
5쪽
scientia Dei in sacris expeditionibus, quae magno cum antia marum vestrarum bono apud vos habitae. Itaque vix dum manuum impositione, et mystica sacri chrismatis unctione accepta ab Eminentissimo Principe Constantino Patrigi Cardinali vice sacra Antistite Urbis, quem honoris, et grati animi causa hic nominatum volo, nulla interposita mora manum Statim calamo admovens, hanc vobis epistolam raptim conscribendam curaVi, ut quam Citissime intelligere possitis, qui meus in vos amor, atque Voluntas. Ac primum Singulos quosque salutans in osculo Sancto, et tamquam filios jam mihi in Christo carissimos amplectens, V iS persuasum Velim, me nullo umquam tempore vestris commodis esse defuturum, et quantum, cura, labore, vigiliis, auctoritate, consilio eniti, atque em-ecre potero, nihil praetermissurum, quod ad UeStram Salutem, atque animarum vestrarum rationes pertinere arbitrabor. Equidem ero in medio vestrum non jam tamquam dominans in Cleris, sed veluti Pastor amantissimus, nihilque mihi potius, nihil gratius, nihil jucundius erit, quam
ut ipSe requiram oves meas, visitem eas, et paseam in montibus Israel in rivis, et pascuis uberrimis, ut ibi requiescant in herbis virentibus. Si quam vero ovem sorte inveniam, quae aberraverit a via, Pastoris evangelici exemplo , patienter admodum, leniter, ac mansuete imponam Super humeros meos, gaudens, eo quod invenerim ovem meam quae perierat. Neque enim umquam ab sacrosanctae Tridentinae Synodi si) monitis discedam, ut animarum Pastores ex Apostoli praescripto arguant, obsecrent, in e-
6쪽
Penu, in omni bonitate, et Patientia, cum save Plus erga corrigendos agat bene lentia, quam austeritas, Plus ex hortatio, quam Comminiatis, Plus carit , quam Potestas. Quocirca si quos in mandatis Dei delinquentes, et a veritatis, ac iustitiae Via aberrantes reperiam, Corripiam eos in misericordia, increpabo ut Pater, vel Frater potius in omni bonitate, et patientia; sum enim Pontifex ex hominibus constitutus in iis, quae Sunt ad Deum, qui conit Iere possim iis, qui ignorant, et errant. Si qui tamen sutinam nulli in adeo inexorabiles, et excordes erunt suturi, ut neque paternis monitis, consiliis, minis a via iniquitatis possint deterreri, profecto, ut mei ossicii ratio postulat, Judicis tunc personam induam, quin tamen exuam Patris,
ut juxta ejusdem Tridentinae Synodi si in praescripta, ad quae
in omnibus me conformaturam profiteor, cum man eiu-dine rigor, cum misericordia judicium, cum bonitate adhibeatur seseeritas, ut sine averitate disci lina Populi salu
taris, ac nece aria ConSerretur.
Jam vero singulos quosque civium ordines alloquuturus, ut singulis aliqua paterni in eos animi indicia prae beam, Primum, ut par est, Vos Saluto, et amplexor in Domino spectatissimi Cathedralis Templi Canonici, qui Episcopi Senatum, et Consilium constituitis. Vos quidem estis tamquam luminaria posita in Sanctuario, et lucernae ardentes in Templo Domini. Non leve certe praesidium a vobis mihi spondeo, quippe cum pietatis, et doctrinae laude praestetis, haud dubito quin me tanto onere laborantem, qua eonsilio, qua viribus Semper adjuvare velitis. Cum
Sess. XIII. eap. I. de Resormal.
7쪽
vero vestrum sit levare manus Vestras in Sancta, et Sacrificium laudis praestare Domino, ac psallere unanimes in domo Domini, profecto spero vos quasi conciliatores pacis iactos Deum inter, et homines christianam plebem ita placaturos Domino, ut divina quaeque ad salutem auxilia ei impetretis. Neque enim, ea solum merite, monet Mediol nense Concilium si) ad chorum, ne e ad Sanctia Sammorum, et ad Pullicae orationis sacriscium debetis accedere, atque in convectu Dei omni tentis, et in corona innumerabilium Angelonum, et Sanctorum, eo loci
consistere, ut Sanctissimum Deo cultum, Meneniationemque trituatis, verum etiam ut ab eo et Mobis, et aliis omne bonum de recemini. Macres igitur estoto in excubiis Domini, ea sit inter vos contentio, ut magis magisque diligatis decorem domus Dei, ea aemulatio, ut quantum o dine, et dignitate ceteris, tantum etiam virtutum omnium splendore eluceatis.
Collegialiam Te lorum Canonici illud ipsum voliti dicam, quod jam Canonicis Cathedralis Templi; quibus
enim munus idem, eadem quoque munia obeunda, ut Scilicet attente, studiose, rite, Pie, religiose, disinas laudes concelebretis, et mallatis Deo in C SPectu Angelorum canta artes in cantius Mestris Domino ίη tum praeterea ut virtutum omnium ornatu fulgeatis in templo Domini. Ad vos mea jam festinat oratio probatissimi, mihique carissimi Animarum Rectores, qui alteri a me in Pastoralis ministerii societatem vocati, commilitones, et coopera-
8쪽
tores mei estis. Equidem labores, curae, vigiliae, quas pro commisso mihi grege suscipiam, parum aut nihil etiam
sunt profuturae, Si vos quantum in vobis erit, me adjuvare, mihique auxiliarias semper praebere manus nequaquam studeatis. Quid negotii, et oneris susceperitis, ipsi per vos intelligitis. Vestrum enim est pascere continenter christiam plebem vestrae curae commissam verbi Dei praeconio, ut sanctissimae fidei praeceptionibus imbuta numquam ab eis deflectat, pascere Sacramentorum administratione, omnique Sacrorum ope, ut divinis auxiliis roborata salutis iter facilius insistat, pascere salutaribus monitis indoctrina sana, ut in justitiae semitam possint redire, si qui sorte ab ea aberraverint. Vestrum quoque est conse tam pusillanimes, calamitosos, omnesque, Vel paupertate, vel quovis alio incommodo pressos, Pro re, et tempore juvare, ac visitare infirmos, eisque omnia praebere auxilia, quo facilius ipsi cum morte jam colluctantes Daemonis insulias, et mille nocendi artes retegant, ejusque te)a devitent. Sinite vero quaeso, ut per viscera Iesu Christi vosorem, ut ObSecrem, ut studio, quam licet maximo contendatis rudes praesertim homines atque puerulos fidei r dimentis patienter admodum, ac leniter erudire, eorumque
teneras mentes, et cerea corda ad omnem virtutem insor
mare. Nihil enim est tam lacrimabile, et luctuosum, nihil christianae, ac civili reipublicae tam perniciosum, quam ut pueri mature ediscant, quae senibus dediscenda, vel potius ignoranda, Utque omne nefas de tenero meditentur
ungui, in sidei vero, ac religionis nostrae mysteriis, atque praeceptis imperiti reperiantur. Et quoniam probe noscitis,
9쪽
nos in tanta temporum asperitate versari, quibus non pauci reperiuntur peritissimi scelerum artifices, et fabricatores mendacii, qui libertatem promittentes, cum ipsi servi sint Corruptionis, veniunt in Vestimentis ovium, intrinsecus a tem sunt lupi rapaces, ac christianae religionis, et civilis quoque societatis sundamenta labefactare, et evertere commoliuntur, vigilate, excubate ne aper de silva, vel sing laris serus in ovile irrepat, ovesque discerpat, mactet, et perdat. Haud ignoro haec, et cetera Omnia, quae Vestri officii ratio postulat, si semper alias, hisce certo temporibus longe laboriosissima, ac molestissima, sed viriliter agite, confortamini in Domino, nam merces Vestra copioSa erit in caelo, et Cum apparuerit Princeps pastorum percipietis immarcescibilem gloriae Coronam. Jam vero vos alloquor Sacerdotes Leseitae, et quotquot
ecclesiasticae militiae jam addicti, Dominum elegistis in partem hereditatis vestrae. Memores in primis sitis obsecro, maximi in Ecclesia muneris, quo vos dignatuS est Deus, ac tanti honoris recordatione ad omnem virtutem vos excitetis oportet, ut vestra integritas, atque religio quasi lumen aliquod aliis luceati Summa animi contentione summoque consensu divino cultui, divinisque rebus intendite, in iis ve- StraS omnes Curas, Cogitationes, studia consumite. Si quidem
altissima est professio Mestra, caelos tranais, par Angelis
est, aliorum est Servire Deo, Destrum autem adhaerere
Deo l . Vobis datum est inerre Deo hostiam puram, Sanctam, immaculatam. Qua igitur manuum puritate, qua cordis munditia introeundum vobis est ad altare Dei, ne judi-
10쪽
cium vobis ipsis manducetis, et bibatis, accumbentes, et epulantes in mensa Domini non habentes vestem nuptialem 'Αd vos pertinet assiduas ad Deum sundere preces non modo ut muneris vestri partes rite obire possitis, verum etiam ut delictorum veniam, et divina christiano populo impetretis
auxilia, quibus per bona opera Certam suam V ationem, Otelectionem facere queat. itaque non solum statas quotidie Preces attente, pie, ac devote, Ut Par rat, non Vero CVPSim, unoque Spiritu, et primis etiam tenebris, persolvere debetis, verum etiam opus est . quemadmodum ait Mediolanense Concilium si in tit omni sancta oratione Mos assidue exerceatis ς tum in meditationis, tacitaeque piae orationis studio Singulis diebus certo ten oris vatio, toto castissimi animi Sensu, incumbatis. Cum vero vos sitis Presbyteri in ρομulo atque a vobis pendeat anima illorum 2 , exhortationi, lectioni,
doctrinae attendatis oporist, ut docere, et respondere iis valeatis, qui legem Domini requirunt de ore vestro. Qua de reclamat Hieronymus s3ὶ disinae Scri unae sim a Per in
nibus Mestris, ac fugiter in mentE Dantur, ut obtinere po sitis eum, qui secundum doctrinam est, fidelem scrinonem, atque exhortari in dottrina sana, et contradicentes revinc re. Atque abnegantes impietatem, et saecularia desideria, quae militant adversus animam, praebete vosmetipsos in omni-hus exemplum bonorum operum in Merbo, in con iatione,
in caritate non sola, in doctrina , in fri, in castitate. Nihil umquam in vobis reperiatur, quod aliis offensioni esse